ฝึกแปล Ash Mistry and City of Death book 2

ตอนที่ 30 : เอาชีวิตรอดภายใต้กระแสน้ำ

บทที่ 30

เอาชีวิตรอดภายใต้กระแสน้ำ

พวกเขาร่วงลงไป  แอชแข็งตัว ทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้คือการจ้องมอง ภาพที่เบลอของแถบสะพานเหล็กสีดำที่อยู่ด้านบนและหลอดไฟด้านบนสะท้อนให้เห็นถึงน้ำที่ขุ่นอยู่ด้านล่าง   ลมพัดชึ้นมา  น้ำตาออกจากดวงตาและลมหายใจออกจากปากของเขา  
     พวกเขากระแทกเข้ากับแม่น้ำและทุกอย่างก็เป็นสีดำไป
     แอชส่ายตัวเองให้สติกลับมา หนึ่งวินาทีหลังจากที่โดนน้ำ น้ำไหลเข้าปากเขา
     เขาหายใจได้นานแค่ไหน? ไม่นานพอแน่ๆ ถึงแม้เขาจะมีพลังมากกว่ามนุษย์ธรรมดา แต่ก็มีขีดจำกัด และถูกจมอยู่ใต้น้ำก็เป็นหนึ่งในนั้น ซาเวจไม่จำเป็นต้องฆ่าเขาให้อย่างใกล้ชิดและเสี่ยงต่อการที่แอชกลับมามีพลังมากขึ้นกว่าเดิมเหมือนครั้งล่าสุด เขากำลังจะตายลงที่นี่และคราวนี้จะไม่มีใครกลับมาอีก
     ขณะที่ลิงหินอ่อนมีน้ำหนักมาก แม่น้ำก็แข็งแรงขึ้นและพวกเขาก็พลิกคว่ำเหมือนก้อนกรวดทุบตีไปพร้อมกับพลุและเศษเสี้ยนของขยะที่วางไว้ที่ปลายสะพาน
     ไม่สามารถหาที่ยึดมั่นได้ ไฟเต็มไปด้วยขี้เถ้าและเขาก็อยากจะหายใจ เลือดน่าจะแตกในกะโหลกศีรษะของเขา ขณะที่เขาต่อสู้กับน้ำหนักของน้ำและโอบกอดของสิ่งมีชีวิตหิน จากนั้นในสายตาของเขาเขาเห็นแสงส่องจากโลหะ สัญชาตญาณที่เขาโยนน้ำหนักของเขาไปทางมัน และเตะอย่างบ้าคลั่งกับขาที่เป็นอิสระ ของเขาหมดหวังที่จะเปลี่ยนทิศทางเพียงไม่กี่เซนติเมตร

     โอ้พระเจ้าเขาต้องหายใจ! ปอดและหน้าอกปวด  หัวของเขารู้สึกอ้วนและบวมในความทุกข์ทรมาน กรามของเขาสั่น


     เขาบิดแขนของเขาและสิ่งที่เป็นเสียงดังเอี๊ยด แม้หูของเขาเต็มไปด้วยน้ำ เขาได้ยินเขารู้สึกว่าแขนซ้ายของลิงให้ ผลกระทบกับแท่นจะต้องแตก  แขนของมันอ่อนลง ผลักดันคนวิกลจริตด้วยความหวังแอช เขาดึงและผลักและไม่ห่วงว่าเขาจะหักแขนตัวเองไปกี่ข้าง หินกรีดร้อง ขณะที่ทำมัน
     แขนลิงงอ มันกระพริบ
     แขนซ้ายเป็นอิสระ, แอชผลักและเหยียดตรงไปยังขอบล้อที่ยื่นออกมาจากโคลน เขาพิงน้ำให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้และเตะน้ำด้วยส้นเท้าเพื่อเอียงเขาอีกสองเซนติเมตร ถ้าเขาสามารถเข้าถึงได้
แค่สองนิ้วแรกขีดขวดได้ก็เพียงพอแล้ว
     แอชลากเข้ามาใกล้ดึงตัวจับโคลนตลิ่ง แต่มันคือทั้งหมดที่เขามี
ฟองอากาศหลุดจากริมฝีปาก มันไม่สามารถจับตัวเขาได้อีกต่อไป แอชยกมือขึ้นด้วยมือซ้ายและขยับให้หนักที่สุดเท่าที่จะทำได้ และลงน้ำหนักกับแขนขวาของลิงเล็งไปที่นิ้วมือ
     เสียงระเบิดจางลงแทบจะบิ่น
     โอ้พระเจ้าเขาไม่สามารถทำมันได้ ฟองสบู่แตกออกแขนและขาของแอชก็รู้สึกหนักกว่าลิงตอนนี้
     ตั้งสมาธิ ให้เข้มข้น เขาจ้องมองที่นิ้วหนาที่จับตัวเขาไว้  
     แอซกระแทกแผ่นกับมือของลิง นิ้วมือของมันแตกเป็นชิ้นสุดท้ายของลมหายใจที่แอชได้ขาดออกจากฟองสบู่ เขาทิ้งและผลักดัน  ส้นเท้าของเขากับหินที่ไม่มีชีวิตยกมือขึ้นด้วยมือซ้ายและบิดร่างของเขาให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้  แม้จะเจ็บแต่เขาไม่สนใจ
เขาเริ่มหมดสติ หัวใจเขาร้องตะโกน แต่ไม่มีเรี่ยวแรงเลย

     ซาเวจชนะ

     มันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่ๆ
     ความคิดนั้นผลักดันให้เขาออกแรงทั้งหมด และพยามว่ายน้ำขึ้นสู่ด้านบน
     อีกเซนติเมตร นั่นคือทั้งหมดที่มีอยู่ระหว่างเขากับซาเวจ ถ้าเขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป ซาเวจจะได้รับชัยชนะ

     ไม่ใช่ในชาตินี้หรอก

     เขาหักแขนลิงและออกแรงเตะกระแทกก้านคอ คลื่นของแสงจันทร์เหนือเขา กระแสน้ำที่แรงยังคงมีอยู่ทำให้เขาลอยลงไปอีกสามเมตร  แขนของเขารู้สึกเหมือนตะกั่วและ  ขาของเขาแทบจะไม่เตะตอนนี้ พื้นผิวน้ำดูเหมือนห่างออกไปหลายไมล์
     เขายอมแพ้ แขนของเขาจมลงไปที่ด้านข้างอย่างช้าๆและเท้าของเขาห้อยลงและไม่มีพลังในน้ำไหล
     เขาหายใจไม่ออกและกลืนกินน้ำ จากนั้นเขาก็มองหาผู้ช่วยชีวิตของเขา  ไม่ใช่ใครเขาที่เขาตระหนัก – รากของต้นไม้ที่จมอยู่ใต้น้ำ มันเป็นกิ่งที่เขารู้สึกว่าตัวเองจะดึงตัวเองกลับมา
     เขาไอโขลกๆด้วยความปีติและความกลัว เขามาใกล้มาก ๆ ทุกส่วนของเขาสั่นด้วยความเหนื่อยล้า แต่แอชยกตัวขึ้นจนกว่าขาของเขาจะลอยขึ้นไปในแม่น้ำ จากนั้นเดินงุ่มง่ามเหมือนหอยทากเขาคลานไปตามท้องและทุบตี ขณะที่กิ่งไม้และต้นขั้วโผล่ขึ้นมา ในที่สุดเขาก็หล่นลงไปตามริมฝั่งแม่น้ำ สะพานอยู่ห่างออกไปหนึ่งในสี่ไมล์และซาเวจ หายไปแล้ว เขาสั่นสะท้าน และคลานขึ้นไปที่ตลิ่งโคลน
แขนดูท่าว่าจะสาหัสน่าดู
     ซาเวจกำลังเดินทางไปหาเพชรโคอีนัว แอชต้องเตือนปาราวตี เห็นได้ชัดว่า ซาเวจกำลังมาพร้อมกับรูปปั้นกองทัพที่ทำลายไม่ได้ แต่การกัดมฤตยูของเธอก็ไม่มีประโยชน์อะไร และกรงเล็บของ ข่าน ก็จะทะลุผิวพวกนั้นได้ไหม อันนี้เขาไม่รู้ ถ้าเขาไม่ไป ปาราวตี และ รากษส กลุ่มของเธอจะถูกฆ่า แอชไม่สามารถปล่อยให้เกิดขึ้นได้
    เขาต้องกลับไปบอก ปาราวตี ว่า ซาเวจกำลังมาพร้อมกับกองทัพหินแต่ขณะที่เขาคลานผ่านหญ้าที่ยาวยุบลงไปในดินที่เปียกและจากนั้นเขาก็ไม่รู้สึกอีกเลย