คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : แผนการของยัยหัวนกเค้าแมว กับคทาแห่งเซราพริส
X
แผนารอยัยหัวนเ้าแมว
ับทาแห่เราพริส
แอนนาเบธพยัหน้า
เธออาะอิาในเ๋อารารแสไสยศาสร์อเี้ แ่อนนี้เธอยินีที่เป็นแ่มนุษย์ึ่เทพ
‘ไม่มีเวทมน์อี่อไปสำหรับเธอเหรอ’
‘ไม่ใ่แ่สัพั’
เี้ทำหน้าบูเบี้ยว. ‘ันไม่สามารถาะเนไ้ว่าะัารเเราพริสไ้ผลไหม?’
แอนนาเบธ้อมอวไฟ
เธอ้อาริให้เทพเ้าอ์นี้าไป แ่เธอรู้ีว่า
เธสามารถรู้สึถึพลัอเาารึพลัวิาอเธอและารถ่ายเทพลัีวิ
‘เรามีเวลาไม่ี่นาที’
เธอเา ‘เมื่อเาทำานปลปล่อยนเอเสร็
เาะามล่าเรา’
เี้ร้อลั่น ‘เรา้อารำลัเสริม
เสียในะ...แ่ันไม่สามารถเปิประูมิิในอนนี้ไ้ แม้ันะสามารถ้นหาไ้
ไอิสัโ้อบในหัวอัน เธอแสถึารหมมุ่นถึแ่นสำัอนายท่าแห่ธัหาร ’
เธอถอนหายใ ‘ันไม่อยาะนึเลย เธอมีอะไรอย่าอื่นไหมนอาวามเร็วมนุษย์ึ่เทพ’
‘ถ้าเพียแ่ …’ แอนนาเบธสะุ.
เธอเ้าใว่าเป้ยัอยู่บนไหล่อเธอ
มันะมีไ้อย่าไรในเมื่อมันหล่นไปาร่อสู้ ทำไมเธอรู้สึถึแสสว่าละ
เธอไม่สะพายระเป๋าและเปิประทุน
เธอมีหนัสือสถาปัยรรมอยู่ที่้นระเป๋า
วิหารอเทพเ้าไ้นาสี่เหลี่ยมสำหรับารเผาเรื่อสัาระห่อในระาษแ้วและใ้นั้น...
ปาอแอนนาเบธสั่นเธอไม่ไ้ถือบาสิ่มาเป็นเวลานา
หมวแ็ปนิวยอ
เธอเหลือบูึ้นที่ท้อฟ้าที่ทำให้มืล้ำ ‘แม่ะ?’
ไม่มีอบลับ,
แ่แอนนาเบธ ไม่สามารถิำอธิบายอื่นใ. แม่อเธอไ้ส่วาม่วยเหลือมาให้เเธอ.
มันเป็นารสำนึถึ 2
สิ่ารให้ำลัใและวามลัวอเธอถ้าอธิน่าให้วามสนใเี่ยวับนๆนี้
แว่าเราพริสือภัยอย่ามหัน์ไม่ใ่แ่แอนนาเบธ แ่สำหรับเหล่าเทพทุอ์
มัน’ือหมวแ็ปเบสบอล,’
เี้บอ ‘นี่ีหรือเปล่า’
‘ัน...ิว่า’ แอนนายเบสบอ
‘อนันสวมมัน เวทย์มน์ะไม่ทำาน
แ่ถ้ามันทำาน...เราอาะเ็บเราพริสไ้้วยารหลอล่อ’
เี้มวิว ‘ันบอว่าันไม่มีเวทย์มน์แล้วนะ’
‘โอเ’ แอนนาเบธบอ ‘เธอะู่เาอย่าไรละ
้วยารโหหรือพูอะไรเรื่อยเปื่อยไ้ไหม’
เี้เลิิ้ว ‘ันะพูารึูวามสใอันมีุภาพมานะ’
‘ยอเยี่ยม,’ แอนนาเบธบอ.
‘ไ้เวลาที่ันสอนเธอเี่ยวับาวรี
ที่พวเาไม่ไ้มีมานาแล้วให้เธอเอ’
แอนนาเบธสอนเี้เสร็สิ้น เมื่อึทลายล
เศษหินระเบิออและเราพริส็โผล่มาำรามและร่าำสาปแ้
พนัานุเินใระัระายาไป, แ่พวเาไม่ไู้เหมือนว่าสัเุถึารเินมาอเทพเ้าสู 15-ฟุห่าาาศพ, สัว์ 3
หัวพ่นไอน้ำและลำแสสีแอเวทมน์เ้าไปในท้อฟ้า.
เราพริสมุ่ไปทาเี้และแอนนาเบธ
‘พร้อมนะ?’ แอนนาเบธถาม.
เี้ถอนหายใ ‘ันมีัวเลือไหมอะ?’
‘นี้’ แอนนาเบธให้อาหารทิพย์รูปทร 4
เหลี่ยม ‘อาหารมนุษย์ึ่เทพ
มันอาะทำให้เธอะแ็แรอีรั’
เอ่อ...แ็แรเหรอ?
‘ถ้าันสามารถใ้ยานี้รัษาอเธอ,
เธอวรินอาหารเทพนี้นะ’
‘ให้ำลัใริ...แล้ว’ เี้ัมันและืนเธอ
วาอเธอูมีวามสุ ‘รสาิเหมือนนมปัาแรนเลย’
แอนนาเบธยิ้ม
‘อาหารเทพะมีรสาิเหมือนอาหารที่เธออบ’
‘นั่นมันน่าละอายริๆ’ เี้ัและลืนน้ำลาย
‘นมปัาแรนเลยเผาและสุสยอ อา –เพื่อนอเรามาแล้ว.’
เราพริสแะวไฟ เาเอาเศษไม้ออรไปรารถไฟ เาูเหมือนะไม่เห็นเี้ับแอนนาเบธ
แ่แอนาเบธเาว่าเาสามารถไ้รับสัาพวเธอไ้ เาำลัมอหาทั่วท้อฟ้า
เาำลั
โธร
‘ที่นี่ือที่ที่เราะไป.’ แอนนาเบธ
สวมหมวแ็ป.
เี้า้า ‘็ีเธอไม่ไ้ล่อหนโยสมบูร์ เธอเริ่มยิ่ันนะสว่ามา เธอะไ่อ ’
‘ทำไมันทำอะไรเหรอ’
‘โอ้...็แ่ว่าพี่ายอันแมน์ารหายัวใหู้รั้หนึ่
ไม่ใ่านที่ีนั โีที่..’
‘เธอ็้วย’
แอนนาเบธโบมือ้าและเี้็โบแนและะโน ‘โอ้..เราพริส’
‘วามายสำหรับพวเ้า’ เทพเ้าะโน
ถัทรระบออยู่้านหน้าเา
โรสร้าเท้าเาให่ในยามะอย
แผนอพวเธอือ
เี้สนับสนุนรไปที่ายหา แอนนาเบธอบหลัรถและรอเราพริสผ่านไป
แม้ะมอไม่เห็นแ่เธอำลัรอโอาส
‘มาสิ’ เี้หัวใส่เทพเ้า ‘นั้นเร็วที่สุแล้วใ่ไหม
เ้าัวโโ่เ่า’
‘อ๊า’ เทพเ้าเรียวัว
แอนนาเบธประำำแหน่
เธอวิ่ไป้านหลัเราพริส
ใรบานอยู่หลัเี้ รามับอบระานโ้ลื่น
เทพเ้าถือทาพร้อมสัว์ 3 หัวไอน้ำ ‘อยาล่าวอะไรเป็นรั้สุท้ายไหมผู้ใ้เวทย์’
‘สำหรับนายนะใ่’ เี้ใ้แนหมุนไปรอบๆราวับใ้เวทย์มน์-หรือัฟู็เป็นไ้
‘Meana aedei thea!’ ร้อเพลที่แอนนาเบธสอนเธิ.
‘En …ponte pathen algae!’
แอนนาเบธสะุ้ เี้ออเสีย่อน้าแย่
เธอร้อบรรทัแร บทเพลแห่วามโธร: โอ้....เทพธิา
แ่บรรทัที2 น่าะเป็น:วามทุ์ยาในทะเล
แทนที่ะเป็นอย่านั้นเธอลับร้อว่า:ในทะเล
มอสายอย่าทรมาน
โีที่เสียเ่าแ่อภาษารีโบราทำให้เราพริสใ
สัว์ 3 หัวโยเยไปมา ‘เ้าทำอะไรนะ’
‘ไอิสไ้ยินัน’ เี้ยัแส่อไป
‘อธีน่า่วยเหลือัน’ เธอยัพู่อไปบาำเป็นภาษารี
บาำ็เป็นภาษาอียิป์
ในระหว่านั้นแอนนาเบธแทร้าหลัเทพเ้า
าอเธอมอรีที่อยู่บนระออสัว์ประหลา ถ้าทาอเราพริสอ่อนำลัล
‘Alpha, beta, gamma!’ เี้ร้อ่อไป ‘Gyros, spanakopita. Presto!’
เธอทำอย่ารวเร็ว ‘นี่ลอทำสิ’
เราพริส้อมอเธอ
วยอย่าัเนแสสีแเาาล มีแ่สัลัษ์ำถามับหน้าที่เศร้าสร้อย แอนนาเบธอยู่ห่าาเา
50 ฟุ
‘ทำเพื่ออะไร’ เราพริสถาม ‘เิอะไรึ้นับโลอเธอันเ็สาว
้าะทำลายเ้า’
‘และถ้านายทำ’ เี้เือน
‘มันะระุ้นทาเื่อมวามายไปหานายแล้ว็ถูลืมเลือน’
‘ทาเื่อมวามาย...ไม่มันะไม่เป็นแบบนั้น’ ทาอเราพริส่ำล
หัวอสัว์ 3 หัวอยู่ในระับสายาแอนนาเบธ
หัวใอเธอเ้น 10 ฟุ้าหน้า
ถ้าเธอระโ เธออสามารถึรีออมาไ้
หัวอทาไม่ไู้เหมือนว่าสัเุเธอ. พวเาแยเี้ยวำรามและถ่มน้ำลายเป็นไอไปในทิศทาแบบสุ่ม หมาป่า, สิห์โ, สุนั – อี,
ปัุบันและ อนา.
เพื่อวามเสียหาสูสุเธอ้อรูุ้โมี
แ่ทำไมอนา
ือสุนัลาบาร์อร์สีำือสิ่เล็น้อยอวามน่าลัวอสัว์ประหลา
มันทำให้แอนนบํถึเพื่อนสัว์เลี้ยมามายที่เธอเยให้อาหาร
มัน’ไม่ใ่สัว์ริๆ, เธอบอัวอเธอเอ.
มัน’ือส่วนอทาวิเศษ.
แ่...ในารโมีภายระยะ, แนอเธอหนั. เธอไม่สามารถมอูสุนัโยปราศารู้สึมีวามผิ.
อนาือสิ่ีๆ, สุนัูเหมือนพูว่า มัน’น่ารัและน่าอ
ถ้าแอนนาเบธโมี เธออาะทำลายอนาอเธอสำหรับมหาวิทยาลัยับเพอร์ี่ละ...
เี้ำลัุยน้ำเสียอเธอเพิ่มึ้น
‘แม่อันรูบี้ เน’
เี้บอเราพริส เธอายเพราะผนึอโพฟิสที่น่ารัเีย อยู่มานานว่าพันปีุและมีพลัมหาศาล
ถ้านายิะัาร 1 ในเทพเ้าทั้ 2 ิให้ีนะ’
มีวามโธรในน้ำเสียอเธอ
แอนน่เบธีใที่ให้เี้รับานปะทะับเราพริส ผู้ใ้เวทย์มีารทำให้ประหลาใ
ทำให้ลัวเมือ่เธอ้อาร
เราพริสเลื่อนเ้าไปหาเธอ
‘้าะทำลายเ้า’
‘โีละัน’ เี้บอ ‘ันผูนาย้วยำสาปที่ทรพลัทั้รีและอียิป์
ันั้นนายไ้ระายเป็นวาวแน่’
‘เธอโห’ เราพริสะโน ‘้าไม่รู้สึถึำสาปใๆ แม้ว่าใระระุ้น้า
ไม่มีเวทย์มน์อะไรทั้นั้น’
แอนนาเบธเผิหน้าับสุนัสีำ รีอยู่เหนือศีรษะ
แ่ทุโมเลุลร่าายอเธอบอว่าที่ือารสัว์...ทำลายอนา
ในระหว่านั้น เี้หัวเราะอย่าห้าวหา ‘นที่ระุ้นนายันเหรอ นายหมายถึศิลปินอายุเยอะที่เเน่อย่านั้นสินะ’
แอนนาเบธไม่รู้ื่อนั้น
เราพริสมีท่าทาอย่าเห็นไ้ัอาาศรอบเาสร้าระลอลื่นับวามร้อน. สิห์โแยเี้ยวำราม หมาป่าไม่มีอะไรปปิฟันอมัน.
‘โอ้ใ่แล้ว’ เี้ำเนินาร่อไป ‘ันรู้ัเเน่เป็นอย่าี
ันเาว่าเาไม่ไ้บอนายสินะว่าเาะลับมายัโลใบนี้
เามีีวิอยู่็เพราะันละเว้นเา ิว่าเวทมน์อเาเท่านั้นหรือที่ทรพลั
ันพยาทำมันเี่ยวนี้’
แอนนาเบสเลื่อไหว
เธอเ้าใว่าเี้ไม่ไ้พูับเทพเ้า เธอำลัอเวลานอ
เราพริสยิ้มเยาะ ‘พยามไ้ีนี้ผู้ใ้เวทย์
เายทาึ้นเพื่อโมี แอนนาเบธระโมืออเาป้อันรีเ็มที่แอนนาเบธึมันมา
‘อะไรนะ’ เราพริสร้อ
แอนนาเบธส่เสียสะอี้นและแทริไปที่สุนั
ความคิดเห็น