คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : UNIT3
UNIT3
In Tro Part.. “ เค้าเรียกว่า หึง ยังไงล่ะ ”
Jetaime Talk >>>
“ เสร็จซักที ” ผมเอ่ยขึ้นหลังจากที่แปะเนื้อหาที่จะพรีเซนส์ลงแผงโครงงาน
“ เหนื่อยเป็นบ้าเลย ไปอาบน้ำดีกว่า ” ไอ้ซัมมันพูดก่อนจะเดินหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป
“ ไวๆนะมึง กูก็อยากอาบบ้าง ” ไอ้ฟอร์มันตะโกนไล่หลังไปครับ คือบ้านผมหลังนี้แม่ซื้อให้ผม
ไว้อยู่คนเดียวหลังเลยไม่ใหญ่มาก ห้องน้ำก็คงมีแค่ห้องเดียว แบ่งๆกันใช้นะเพื่อน
“ เราจะไปผับอะไรกันดีวะ ” ผมถามไอ้ฟอร์ที่กำลังเก็บกวาดบ้าน
“ มึงอยากได้ที่แบบไหนอ่ะ ” มันหันมาถามความเห็นผมแทน
“ ที่ไหนที่มีพี่เฟลอร์ กูก็อยากไปหมดแหละ ” ผมตอบมันกลับไป ว่าแต่ทำไมมันต้องทำไม้กวาดตกด้วย น่าสงสัย
“ ที่เฟลอร์ชอบไปน่ะหรอ XXX Night Club ” มันพูดชื่อผับออกมาครับ นี่ข้อมูลเรื่องพี่เฟลอร์มันแน่เหมือนกันนะ
น่าสงสัยครั้งที่สอง
“ รู้ดีจริง ” ผมบอกมันไปอย่างหงุดหงิด
“ ไม่ใช่แค่ไอ้ฟอร์หรอกที่รู้ กูก็รู้ทุกอย่างของพี่เฟลอร์เหมือนกันแน่แหละ ” ไอ้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ
เดินมาเสริมอย่างน่าหมั่นไส้มากกก..นี่มีผมคนเดียวใช่มั๊ยที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่เฟลอร์เลย
น่าเศร้าจัง ToT!!
“ กูไปอาบน้ำแระ ” ไอ้ฟอร์มันดูแปลกๆอีกแระ ทำไมมันต้องเดินกระทืบเท้าเสียงดังไปด้วย
น่าสงสัยครั้งที่สาม
“ กี่ครั้งแล้ว ” ไอ้ซัมมันถามผม
“ อะไรวะ กี่ครั้งอ่ะ ” นั่นดิมึงหมายถึงอะไร นี่กูยังเวอร์จิ้นอยู่นะโว๊ยย
“ ที่มึงสงสัยไอ้ฟอร์ ” มันบอกผมเหมือนกับรู้ว่าผมคิดอะไร
“ ถ้าเพิ่งเมื่อกี้แค่สาม แต่ถ้าตั้งแต่คบกันมาก็หลายแล้วว่ะ ” ผมตอบไปตามความจริง
ก็ไอ้ฟอร์มันน่าสงสัยจริงๆนี่หน่า
“ มันไม่รู้ตัวหรอก ว่ามันทำอะไรลงไป ” ไอ้ซัมพูดขณะกำลังแต่งตัว
“ ก็คงงั้นแหละ มันออกจะอ่อนต่อโลก ” ผมเห็นด้วยอย่างแรง
“ แล้วที่มันทำอยู่น่ะ มึงรู้มั๊ยเค้าเรียกว่าอะไร ” เออนั่นดิ ชอบมีอาการแปลกๆเวลาผมกับไอ้ซัม
พูดถึงพี่เฟลอร์
อย่าบอกนะว่า..
“ เค้าเรียกว่า หึง ยังไงล่ะ ” ช็อคครับช็อก ทำไมไอ้ซัมมันรีบสรุปเรื่องราวได้เร็วแบบนี้
ผมยังไม่ได้เตรียมใจ ทั้งที่ในใจผมก็คิดแบบมัน ว่าไอ้ฟอร์มันหึงพี่เฟลอร์
“ ใครหึงใครวะ ” ออกมาแล้ว ไอ้ตัวดี..
“ ป่าว กูไปอาบบ้างดีกว่า รอกูด้วยนะพวกมึง อย่างรีบไปก่อนล่ะ ” ผมบอกมันก่อนจะทิ้งให้
ไอ้ซัมตอบคำถามคนเดียว
Fleur De Lis Talk >>>
“ ทางนี้โว๊ยย ” ผมกวักมือเรียกไอ้คนที่โทรนัดกันไว้
“ หวัดดี ไอ้พี่เฟอร์ ” มันทักผมแบบเหมือนจะเคารพ แต่ที่จริงไม่ใช่
“ นี่มึงเป็นเอามากนะ ” ผมพูดใส่มันทันทีที่เห็นสีหน้าแบบอารมณ์เสียสุดๆของมัน
“ เออดิ่ มึงไม่เป็นกูไม่รู้หรอก ” มันตอบผมอย่างหาเรื่อง นี่กูอุตส่าห์จะช่วยมึงนะ
“ เอาหน่าไอ้น้อง ก็กินนอนอยู่บนกองเงินกองทองพ่อแม่ มึงก็ต้องพึ่งเค้า ” ผมปลอบมัน
อย่างลวกๆ
“ ซักวัน คนอย่างเอสเพรสโซจะยืนได้ด้วยตัวเอง ” มันพูดก่อนจะกระดกเหล้าในมือลวดเดียว
“ ใจเย็นโว๊ยชีวิตยังอีกยาวไกล.. ” ผมปลอบมันอีกรอบ
“ ว่าแต่มึงให้กูมาที่นี่ทำไมวะ กูบอกมึงแล้วนะว่าไม่มีอารมณ์ ” เอาอีกแล้วนี่มันจะใช้น้ำเสียงที่
ฟังดูน่าหงุดหงิดตามไปด้วยอีกนานมั๊ย
“ แล้วมึงกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ ”
“ กูก็กำลังตามหาซัมไง เฮ้ย! อย่าบอกนะว่าซัมจะมาที่นี่อ่ะ ” มันทำหน้าตกใจเมื่อรู้ว่าคนที่มัน
กำลังตามหาอยู่จะมาที่นี่
“ เออ อีกซักพักก็คงมา ” ผมพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะซัมไม่ได้มาคนเดียวครับ
น้องชายผมก็มา
งานนี้สนุกแน่นอน
“ นี่มันคิดอะไรอยู่ รู้ทั้งรู้ว่าที่แบบนี้มันเหี้ย!! ” มันสบดออกมา เหมือนจะอารมณ์เสียมากกว่าเดิม
“ เป็นห่วงหรอวะ ไหนบอกแค่หน้าที่ ” ผมแซวมันเล็กน้อยครับ
“ ป่าว..ก็..หน้าที่ไง กูมีแฟนแล้วนะโว๊ยยย.. ” มึงนี่ปิดกูไม่มิดเลยนะ ไอ้เอส
“ มีก็เลิกได้โว๊ย..เพราะถึงยังไงมึงก็ต้องเลิกให้หมด ไม่งั้นมึงได้เจอของดีแน่ ” ผมพูดแอบขู่มันเล็กน้อย
“ กูไม่กลัวหรอก ชีวิตของกูใครจะทำไม ”
“ ไม่รู้สิ เพราะชิวิตมึงอาจจะเป็นของคนที่กำลังเดินมาตรงโน้นก็ได้ ” ผมพูดขึ้นแล้วหันไปทาง
เด็กหนุ่มม.ปลายสามคนที่กำลังเดินเข้ามา
ผมมองไปยังร่างบางๆสามคนที่กำลังเดินเข้ามา ผมรู้สึกไม่ชอบใจเลยที่น้องชายของผม
เน้นนะครับว่าของผมถูกมองตลอดตั้งแต่เข้ามาไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย!!
“ เดี๋ยวมึงจะรีบไปไหน ” จู่ๆไอ้เอสมันก็ลุกขึ้น ผมเลยฉุดมันไว้ก่อน
“ ก็ไปหาซัมไง ” มึงก็คงไม่ชอบเหมือนกันสินะ สายตาของมันยังจับจ้องไปที่ซัมเมอร์
“ มึงไม่รอดูผลงานของน้องๆเด็กใหม่กันหน่อยหรอวะ ” ผมเสนอไอ้เอสเพื่อให้มันนั่งลง
อย่างเย็นใจ ก็ผมอยากจะรู้นิ่ว่าคนไร้เดียงสาอย่างน้องชายผมจะมาทำอะไรในที่แบบนี้
“ หึ น่าสนุกนี่ ” ไอ้เอสแสยะยิ้ม อย่างเจ้าเล่ห์ไม่แพ้ผม
สามคนนั้นเลือกที่นั่งตรงโต๊ะมุมเยื่องๆกันกับโต๊ะของผม ซึ่งมันดีมาก เพราะผม
สามารถมองเห็นได้ทุกอย่างว่าฟอร์กำลังทำอะไร
Summer Talk >>>
ตอนนี้ผมอยู่ในผับแล้วครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยเที่ยวกลางคืนนะครับ เคยไปมาบ้างกับไอ้ออ
แต่ส่วนใหญ่ที่ไปจะหรูกว่านี้เยอะ ที่ยอมมาเนี่ยก็เพราะพี่เฟลอร์ชอบมานั่งที่นี่ ไม่เห็นจะมีอะไร
ดีเลย นอกจากผู้หญิงที่สวยๆ ซึ่งผมไม่สนใจ (ออกตัวแรง!!)
“ รับอะไรดีครับ ” บริกรเดินมาถามออร์เดอร์
“ มึงสองคนจะดื่มอะไร ” ผมถามมันสองคนที่ตอนนี้กำลังตื่นตาตื่นใจกับแสง สี เสียง
ของที่นี่อยู่
“ น้ำเปล่า ” ไอ้ฟอร์มันพูดขึ้น ซึ่งผมอยากจะตบมันมาก มึงมาที่แบบนี้เพื่อจะกินน้ำป่าวหรอวะ
“ มึงว่าไรนะ แบบนี้มึงกลับบ้านไปเลยดีกว่า ไหนมึงบอกอยากปลดปล่อยไง ” ไอ้แตมเหน็บ
ไอ้ฟอร์เต็มที่เลย ดีกูเห็นด้วยอย่างแรงเลยไอ้แตม..
“ นั่นเดะ มึงบ้าป่าวเนี่ย พี่ฮะขอ Johnnie Walker Green Label 15 Y แล้วกัน โซดาไม่ต้องขอเพียวๆ ”
มาทั้งทีผมเลยจัดหนักครับ ให้มึงสองคนได้ลิ้มรสความหอมหวานของเหล้ากันไปเลย
“ เออว่ะ กูลืม ” ไอ้ฟอร์แมร่งมึนว่ะ
“ ซัม..มึงเล่นเพียวเลยหรอวะ กูยังไม่เคยกินเลยนะโว๊ย ” ไอ้แตมมันมาแอบกระซิบที่
ข้างหูผมครับ จริงๆแล้วมันเป็นลูกคุณหนูจัดมากครับ แถมเรียบร้อยอีกตังหาก แต่พอมาคบกับ
ผมมันก็เริ่มเผยธาตุแท้ออกมาทีละนิดๆ
“ เอาหน่า เพื่อสุขภาพ ” ผมบอกมันเป็นแบบส่งๆ ปลดปล่อยไม่ใช่หรอเพื่อน ซักพักออร์เดอร์ที่
สั่งไปก็มา บริกรก็รินเหล้าให้เราคนละแก้วและจากไป
“ เอาชน! ” ผมสามคนยกแก้วชนกันแล้วดื่ม
“ หมดแก้ว! ” แก้วที่ 2 และ 3 ผ่านไป
“ เอาอีก เอาอีก ”
“ กูเริ่มมึนๆแล้วว่ะ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน ” ไอ้แตมพูดขึ้น
“ กูไปด้วย ” อ้าวไอ้ฟอร์นี่มึงจะทิ้งกูไว้คนเดียวหรอ
“ สวัสดีครับ ขอนั่งซักพักได้มั๊ยครับ ” ผู้ชายหน้ากลางๆ ไปทางชั่ว คนนึงเอ่ยขึ้นแล้วถือวิสาสะนั่งเกาอี้ตรงข้ามผม
“ เอ่ย..เชิญตามสบายครับ ” ผมยิ้มกลับอย่างเป็นมิตร
“ ผมไทน์นะครับ แล้วคุณล่ะ ”
“ ซัมครับ ซัมเมอร์ ”
“ ที่แปลว่าฤดูร้อนรึป่าวครับ ” มันถามผมกลับ
“ ก็ประมาณนั้นฮะ ” ผมส่งยิ้มกลับไป
“ เกิดฤดูร้อนหรอครับ ” นี่พ่อมันเป็นตำรวจรึป่าว ทำอย่างกับสอบสวน
“ ไม่ใช่หรอครับ ตั้งตามอารมณ์ ” ผมตอบไปตามความจริง
“ อารมณ์ที่แบบว่าเร่าร้อนน่ะหรอครับ ” มันเริ่มแล้วครับ เริ่มจะลวนลามผมทางวาจา
“ คงผิดแล้วล่ะครับ ตามอารมณ์แม่มากกว่า ” ผมตอบกลับไปอย่างกวนๆ
“ 555++ คุณซัมเมอร์นี่อารมณ์ขันจังเลยนะครับ ไม่ทราบว่ามีแฟนรึยัง ” นั่นไงมันจัดเต็มแล้ว
นี่จีบใช่มั๊ย
“ แฟนหรอฮะ ยังไม่มี..ไอ้เอส ” ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยคข้อมือผมก็ถูกฉุดให้ลุกขึ้นเสียก่อน
Espresso Talk >>>
ตอนนี้ผมนั่งอยู่คนเดียว ไอ้เฟลอร์พอเห็นน้องชายของมันเดินออกจากโต๊ะ
มันก็เดินตามไปทันที จากที่ผมนั่งกลายเป็นยืนดูคนสองคนคุยกันซักพัก ก็เริ่มไม่ไหว
ไอ้หน้าปลวกนั่นกำลังม่อเป้าหมายของผมอยู่ ปล่อยไว้ไม่ได้ ทำแบบนี้มันหยามกันชัดๆ
“ แฟนหรอฮะ ยังไม่มี..ไอ้เอส ” ร่างตรงหน้าดูจะตกใจมากเมื่อเห็นหน้าผม
“ ยังไม่มีซะที่ไหนล่ะ ผมเนี่ยแหละแฟนซัม ” คิดจะบอกว่าไม่มีหรอ ฝันไปซะเถอะ
ผมไม่มีทางให้ซัมเป็นอิสระแน่นอน
“ จริงสิ หรือจะต้องพิสูจน์ ” ผมพูดแล้วยื่นแขนไปโอบที่เอวคอดๆของซัมไว้อย่าถือสิทธิ์
เจ้าตัวก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร คงกำลังอึ้ง นึกว่าจะหนีผมพ้นแล้วสินะ ฝันไปอีกแล้ว
“ ก็ประมาณนั้น.. ” ซัมตอบเสียงแผ่วเบาพร้อมกับส่งรอยยิ้มแห้งๆกลับไป
“ งั้นผมต้องขอโทษด้วยนะครับ แต่ถ้าซัมโสดเมื่อไหร่ อยากไม่ว่างก็มาหาผมที่นี้ได้เสมอนะครับ ”
มันพูดชื่อซัมเหมือนสนิทชิดเชื้อกันมาก..น่าหมั่นไส้ นี่ถ้าผมไม่มาขณะจังหวะมันคง
ได้ซัมไปเชยชมแน่ๆ นี่ผมไม่ได้หวงนะ แค่หน้าที่
“ ไปซักที ขอบคุณนะ ” ซัมพูดก่อนจะแกะมือผมออกแล้วทำถ้าจะเดินหนี ไม่พ้นหรอก
“ จะรีบไปไหน ทำแบบนี้ไม่เกรงใจกันบ้างเลยนะ คุณคู่หมั้น ” ใช่ครับผมกับซัมเราเป็นคู่หมั้นกัน!!
Writer Talk >>>
ความมันส์ยังไม่จบแค่นี้ โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
ตอนหน้า จะถึงคราวพี่น้องปะทะกันบ้างนะคะ
อ่ะ ๆ อย่าลืม คอมเม้นกันด้วยนะ
ความคิดเห็น