คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : UNIT4
UNIT4
In Tro Part.. “ แตมชอบพี่เฟลอร์นะครับ ชอบมาก ชอบมานานแล้ว ”
Fleur De Lis Talk >>>
“ กูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน ” ผมบอกไอ้เอสก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ ประเด็นหลักคือผมจะตามน้อง
ชายสุดที่รักผมตังหากล่ะ
ผมเดินตามฟอร์ไปจนถึงห้องน้ำ แล้วออกมาเพราะไม่พบฟอร์ กำลังจะเดินไปหาที่อื่น
แต่ก็ต้องไปสะดุดตากับเพื่อนของฟอร์ น้องแตม คุ้นๆนะเหมือนมีใครพูดถึงเมื่อวันสองวันนี้
“ น้องแตมใช่มั๊ยครับ ” ผมถามน้องแตม แต่รู้สึกว่าสติน้องเขาจะไม่ค่อยครบ น้องเค้าเมาแล้วครับ
“ พี่เฟลอร์.. ” น้องแตมเงยหน้าขึ้นมามองผม ก่อนจะเอ่ยชื่อแล้วเอาแขนมาคล้องที่คือผมไว้
“ เอ่อ..พี่ว่าน้องแตมเมาแล้วนะครับ ” ผมบอกไปตามที่เห็น สายตาของน้องแตมนี่แบบหวานเยิ้ม
เย้ายวนผมมาก นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อนน้องผมเล่นไปแล้วครับ
“ ไม่ฮะ พี่เฟลอร์ต้องตอบแตมก่อนว่าพี่เฟลอร์เป็นของใคร ” อยู่น้องแตมก็พูดอะไรก็ไม่รู้ ผมงง
“ ... ” ผมเลือกที่จะเงียบแทน
“ ไอ้ซัม..มันบอกว่า..พี่เฟลอร์เป็นของมัน! ” น้องแตมเริ่มจะอธิบาย น้องซัมหรอ เข้าใจอะไรผิด
รึป่าว? ผมกับน้องซัมเราเป็นได้แค่พี่น้องเท่านั้นแหละ ก็น้องเค้ามีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนซะ
ขนาดนั้น
“ ... ” ผมเลือกที่จะฟังต่อ
“ ส่วนไอ้ฟอร์.. ก็ทำเหมือน..หงุดหงิด! เวลาที่แตมพูดถึงพี่.. ” ฟอร์หรอ หงุดหงิดก็คือไม่ชอบ
ไม่ชอบก็คือ..
“ แตมชอบพี่เฟลอร์นะฮะ พี่เฟลอร์เป็นของแตมใช่มั๊ย ” น้องแตมเลื่อนใบหน้าให้ใกล้ผมมากขึ้น
ผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆและกลิ่นเหล้าที่หอมหวาน
“ น้องแตมครับ พี่.. ” ยังไม่ทันที่ผมจะพูดอะไรน้องเค้าก็ร้องไห้ออกมาแล้วโผลเข้ากอดผม
“ แตมชอบพี่เฟลอร์นะครับ ชอบมาก ชอบมานานแล้ว ” ผมอดที่จะกอดปลอบไม่ได้
“ ครับ พี่รู้แล้ว.. ” ผมเลือกที่จะตามน้ำไป จะเอาอะไรกับคนเมา พอส่างเมาก็จำอะไรไม่ได้แล้ว
“ แตม..เฟลอร์.. ” แต่มันมักจะถูกที่ผิดเวลาเสมอ ฟอร์ยืนมองผมที่กอดกับน้องแตม
ผมสบตาคู่สวยนั้น มันกำลังจะบอกถึงความผิดหวัง
“ ฟอร์.. ” ผมกำลังจะอธิบายแต่คงไม่ทัน ฟอร์วิ่งจากผมไปแล้ว..ให้ตายสิ นี่ผมอุตส่าห์ตามหามัน
ตั้งนาน พอจะเจอกันทำไมต้องมาเจอเวลานี้ด้วย
“ น้องแตมรออยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่ให้คนมารับ ” ผมถอนกอดจากน้องแตมและทิ้งร่างบางๆ
เวลาที่หน้าห้องน้ำ เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ คนที่เพิ่งวิ่งจากผมไป
“ ฟอร์ซีเธีย ” ผมเอ่ยชื่อคนที่ผมสัญญาว่าจะปกป้องดูแลเค้าไปตลอดชีวิต
ย้อนไปเมื่ออดีต
วันนี้เป็นวันที่ผมจะมีแม่ใหม่อีกครั้ง ผมบอกตรงๆว่าผมมีอคตินิดๆ ที่ใครจะมาแทนแม่
ของผม แต่เมื่อผมได้พบกับเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารัก ตัวขาวๆ เหมือนเด็กผู้หญิง ความคิดของผม
ก็เปลี่ยนไป
“ พ่อฮะ นั่นน้องของผมใช่มั๊ย ” ผมเงยหน้าไปถามผู้เป็นพ่อ
“ ใช่ น้องของแกไง ไปรับน้องเข้าบ้านเราสิ ” เหมือนเป็นคำสั่งที่ไม่พูดผมก็จะทำ
ผมไม่รอช้ารีบวิ่งไปยังเด็กผู้ชายตัวน้อยๆทันที
“ สวัสดีครับคุณแม่ ” ผมเคารพแม่เลี้ยงของผมอย่างไม่ลังเล เพียงเพราะผมอยากจะดูแลเด็กน้อยตรงหน้านั้น
“ พี่ชื่อเฟลอร์นะครับ ” ผมแนะนำตัวเองก่อน
“ ผม..ผมชื่อ..ฟอร์..ฟอร์ซีเธีย ” ฟอร์เอ่ยออกมาอย่างน่าเอ็นดู ทำให้ผมอดที่จะสัมผัสเค้าไม่ได้
“ ต่อไปนี้ พี่เฟลอร์จะปกป้องดูแลน้องฟอร์ไปตลอดชีวิต พี่สัญญา.. ” ผมจับมือนิ่มขึ้นมาถืกไว้
แล้วเอ่ยประโยคที่ทำให้คนตรงหน้ายิ้มออก แล้วจุ่มพิตที่หน้าผากอย่างแผ่วเบา..
บึ้ก!
ผมหลุดจากภวังค์ทันที ที่เดินชนเข้ากับใครคนนึง
“ ขอโทษ ” ผมกล่าวขอโทษอย่างลวกๆ ตอนนี้ใจผมเหมือนกำลังกลัว กลัวว่าคนสำคัญของผมจะหายไป..
“ อย่างจากพี่เฟลอร์ไปนะฟอร์.. ” ผมมองไปจนทั่วผับก็ไม่เจอคนตัวเล็กแล้ว หัวใจของผมแทบตกลงเหว
ได้โปรดรอพี่ก่อน..
Forsythia Talk >>>
ตอนนี้ผมกำลังวิ่งอย่างไร้จุดหมาย ภาพเหตุการณ์ที่ผมเห็นเมื่อครู่ มันทำให้ผมรู้สึกหายใจไม่ออก
มือไม้สั่นไปหมด หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เกิดอะไรขึ้นกับผม ความรู้สึกเปียกชื้นที่ใบหน้าทำให้
ผมรู้ได้ทันทีนี่ผมร้องไห้หรอ ร้องทำไมกัน
“ ฮึ..ฮือ... ” ผมสะอื้นอย่างอดไม่ได้ ผมแค่รู้สึกว่า กำลังจะสูญเสียอะไรบางอย่างไป ไม่ใครก็ใคร
ไม่เพื่อนรักก็พี่ชายที่ผมเคยรัก ใช่ครับผมเคยรัก รักเขามาก แต่ในแบบพี่น้องเท่านั้นนะครับ
แต่เพราะเหตุการณ์วันนั้น
ทำให้ความสัมพันธ์ของเราเป็นแบบนี้..
สามปีก่อน
“ พี่เฟลอร์รักน้องฟอร์นะครับ ” เฟลอร์บอกรักผมรอบที่ล้านได้แล้วมั๊ง
“ ไม่บอกฟอร์ซักวัน คงไม่ตายหรอกมั๊งครับพี่เฟลอร์ ฟอร์ก็รักพี่เฟลอร์ครับ ” ผมบอกกลับไปอย่างที่ใจคิด
ผมรักพี่ชายคนนี้มาก เขาดีกับผมทุกอย่าง จะไม่ให้ผมรักได้ยังไงล่ะ
ติ๊ด..ติ๊ด.. จู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้า
“ ฮัลโหล..ว่าไงซัม ” ผมกรอกเสียงไปยังเมื่อพบว่าใครโทรมา
(มึงจำไอ้คนที่มาจีบมึงไอ้ป่ะ)
“ เออ..มีอะไร ” พอดีมีผู้ชายคนนึงเค้ามาจีบผมได้ซักพักแล้วครับ เค้าก็นิสัยดีนะ หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหล่อะไร
(ตอนนี้มันเข้าโรงพยาบาล บาดเจ็บสาหัสเกือบพิการเลยว่ะ) ประโยคเหล่านั้นทำให้ผมใจสั่น อีกแล้วหรอ
“ อืม..กูเข้าใจแล้ว ” ผมพูดแค่นั้น ก็วางสายไป แล้วหันไปยังคนที่ผมคิดว่าเป็นต้นเหตุ
“ เฟลอร์..พี่อีกแล้วใช่มั๊ย ”
“ อะไรหรอ ” เจ้าตัวยังคงเป็นทองไม่รู้ร้อน
“ ทำไม เฟลอร์ทำแบบนี้ทำไม ” ผมต้องการคำตอบ เพราะเมื่อไหร่ที่มีคนมาชอบผม อีกไม่กี่วัน
ต่อมาต้องมีเรื่องอันตรายเกิดขึ้นกับคนๆนั้นเสมอ ตอนแรกผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร นึกว่าเป็นเรื่อง
ส่วนตัวของคนพวกนั้น แต่พอไอ้ซัมมันบอกความจริง เท่านั้นแหละผมก็ไม่อยากจะเชื่อ
แต่สุดท้าย ผมก็ให้อภัยเขา แต่ครั้งนี้ มันหนักมาก..ผมนิ่งต่อไปไม่ไหวแล้ว
“ ก็มันมายุ่งกับฟอร์ของพี่นิ่ ” เขาตอบผมหน้าตาย ไร้ความสลดในใบหน้านั้น
“ ใครเป็นของพี่ ฟอร์ไม่ใช่ของพี่ซะหน่อย ” ผมพูดออกไปอย่างเหลืออด ผมรู้สึกว่าความรักที่เขามีให้ผมมันจะมาก
เกินกว่าในแบบพี่น้องแล้ว
“ แต่พี่รักฟอร์นะ รักมากจนให้ใครมาแย่งฟอร์ไปจากพี่ไม่ได้หรอก ”
“ รักของพี่นี่มันแบบไหน ” ผมถามออกไปอยากจะให้มันเคลียร์ไปกันเลยวันนี้
“ เฟลอร์รักฟอร์ในแบบที่พ่อกับแม่เรารักกันน่ะ ” เท่านั้นแหละครับ ผมก็หันหลังให้กับเขาทันที
ไม่อยากจะเห็นสายตาที่เขามองผมมากกว่าน้อง เขาเดินมาแล้วสวมกอดเข้าที่ด้านหลังของผม
“ พี่รักฟอร์ตั้งแต่แรกเห็น ” เขาพูดพร้อมกระชับกอดให้แน่นขึ้น นี่เขาไม่เคยมองผมเป็นน้องซักครั้งเลยใช่มั๊ย
“ แล้วฟอร์ล่ะ รักพี่แบบนั้นบ้างรึป่าว ” รักหรอยังมีหน้ามาถามอีก มันไม่เหลือตั้งแต่ที่พี่บอก
ฟอร์ว่า รักฟอร์แบบนั้นน่ะ
“ ขอโทษนะ แต่กูเป็นได้แค่น้องมึงเท่านั้นแหละ ” ผมพูดพร้อมกับแกะมือแกร่งออก แล้วเดินจากไป
หลังจากนั้น ไอ้พี่เฟลอร์ก็เปลี่ยนไปรวมถึงผมด้วย...
Spring Talk >>>
ผม ปริง นะครับ คุณน่าจะคุ้นชื่อกันบ้าง ผมเป็ยเพื่อนไอ้เฟลอร์ไงครับ คือผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนรัก
ให้ไปรับคนๆนึงที่ผับ XXX Night Club ให้หน่อย พอดีมันมีธุระสำคัญ
“ หน้าห้องน้ำ ตัวเล็กๆ ขาวๆ ผมแดงๆ ” ผมทวนลักษณะที่ไอ้เฟลอร์บอกผมมา นั่นไงเจอแล้วครับ
“ ใช่ น้องแตมรึป่าวครับ ” ผมถาม ไอ้เฟลอร์มันบอกว่า ชื่อน้องแตมเป็นเพื่อนกับน้องชายมัน
“ พี่เฟลอร์..กับมาหาแตมแล้วหรอครับ ” น้องเค้าลุกขึ้นมากอดผมทันที นี่น้องเมามากนะเนี่ย
“ เอ่อ..คือพี่.. ” ผมพยายามจะบอกว่าผมไม่ใช่แต่ก็ต้องหยุดไป
“ พี่เฟลอร์อย่าทิ้งแตมไปไหนเลยนะฮะ อย่าทิ้งแตมไปหาไอ้ซัมหรือไอ้ฟอร์เลย ” ซัม? ชื่อนี้คุ้นๆนะ
แต่ที่คุ้นกว่าคือเสียงและชื่อของน้องเค้า น้องแตม อย่าบอกนะว่าเป็นคนๆเดียวกับวันนั้น
ผมไม่รอช้ารีบโทรหาเบอร์ที่ส่งข้อความกลับวันนั้นทันที และผลก็
ติ๊ด..ติ๊ด..
“ เพื่อนพี่เฟลอร์มั๊ง ”
ชื่อและเบอร์ของผมก็ปรากฏยังหน้าจอโทรศัพท์ของน้องเค้า
“ น้องแตมจริงๆด้วย ” ผมพยุงร่างเล็กให้ยืนได้เต็มตัว
“ ... ” เหมือนน้องแตมจะหลับคาอกผมไปแล้ว
“ เด็กหนอเด็ก เดี๋ยวจะรักจนโงหัวไม่ขึ้นเลย ” ผมพูดกับตัวเองพร้อมเผยรอยยิ้มออกมา ในที่สุดผมก็เจอแล้ว คนที่ใช่
Writer Talk >>>
ตอนนี้สองพี่น้องครองไปเลยทั้งตอน
แอบมีเฌอแตมเป็นตัวชงเล็กน้อย
แต่รับรองตอนหน้า เฌอแตมจะมีบทบาทมากขึ้นแน่นอน
ส่วน พี่เอส กับ ซัมเมอร์ อยากบอกว่าคู่นี้ดุเดือด
ไม่แพ้สองพี่น้องแน่นอน ที่สำคัญ อย่าลืมเม้นนะคะ ^^
ปล.อิมเมจของพี่สปริงจะมาแล้วนะคะที่ CHARACTER
ความคิดเห็น