คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : UNIT2
UNIT2
Summer Talk >>>
“ ออ ตื่น... ” ผมปลุกไอ้คนที่นอนกินบ้านกินเมืองอยู่บนเตียง
“ ออทัมน์ ตื่น..โว๊ย... ” ผมเขย่าตัวมันสุดแรงเกิด
“ ออ..มึงจะตื่นไม่ตื่น ” ผมลุกขึ้นบนเตียงแล้วตะโกนใส่มัน
“ อื้ม..อีกห้านาที ” เสียงที่บ่งบอกถึงความง่วงของไอ้ออเอ่ยขึ้น
“ ไม่ได้ วันนี้มึงต้องไปส่งกูที่บ้านไอ้แตม ” ผมพูดใส่หูมันไปเต็มๆ
“ บ้านน้องแตมหรอ ”
พรวด!
พอได้ยินชื่อไอ้แตมปุ๊บ ตัวก็เด้งจากเตียงปั๊บเลย ให้ตายสินี่ผมมีพี่ชายที่บ้าบอแบบนี้ได้ไง
“ กูขอแค่ห้านาทีพอ มึงขนของไปรอที่รถได้เลย ” มันว่าก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
นี่มันก็ปาไปบ่ายโมงกว่าแล้ว ไอ้ออมันนอนไปได้ยังไง ผมไปสอบจนกลับมา
เรียบร้อยแล้วครับ..ก่อนที่จะมาเก็บของแล้วก็ค้างที่บ้านไอ้แตม นี่ผมไม่ได้จะหนีนัดไอ้พี่เอสนั่น
นะครับ ผมจะไปทำโครงงานตังหากล่ะ มันเป็นโครงงานที่ทุกคนต้องทำก่อนจะจบ ไม่งั้นจะ
ไม่ได้รับใบประกาศ พูดถึงโครงงานทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อกลางวัน
“ พวกเราจะไปทำโครงงานบ้านใครดี ” ไอ้แตมถามขึ้นขณะที่พวกเรานั่งกินข้าวกลางกันอยู่
“ ของกูไม่มีบ้านอ่ะ ไปบ้านไอ้ฟอร์แล้วกัน จะได้ไปส่องพี่เฟลอร์ของกูด้วย ” ผมเสนอ
“ ของมึงหรอ ของกูตังหาก ไม่อยากจะบอกเมื่อวานกูได้คุยกับพี่เค้าด้วยล่ะ ” ไอ้แตมพูดสวน
ขึ้นมาและรายงานถึงความก้าวหน้าในการจีบพี่เฟลอร์ นี่มันนำผมไปก้าวนึงแล้วสินะ
ก็ถ้าเมื่อวานผมไม่ไปกังวนถึงเรื่องที่จะหนีไอ้พี่เอสล่ะก็ ป่านนี้คงนำมันไปเยอะเลย บอกได้คำ
เดียว เซง!
“ ฝากไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวพอวันนี้พี่เฟลอร์เจอกู มึงก็จะรู้ว่า พี่เฟลอร์น่ะของใคร ” ผมโต้มัน
กลับอย่างมั่นใจ ผมน่ะรู้จักกับพี่เฟลอร์มาก่อนใครด้วยซ้ำ คือสามตะกลูเรารู้จักกันมาตั้งแต่สมัย
คุณปู่ ก็จะมีตระกูลของ ผม พี่เฟลอร์ และก็ไอ้พี่เอส แต่มาตอนหลังพอพ่อพี่เฟลอร์มาแต่งงานกับ
แม่ไอ้ฟอร์ก็เลยทำให้ผมหันมาสนิทกับไอ้ฟอร์แทน
“ เออ..แล้วกูจะคอยดู ว่าของใคร ” ไอ้แตมพูดอย่างท้าทาย
“ นี่มึงคุยกันเสร็จยัง ” ไอ้ฟอร์ที่นั่งเงียบมานาน แบบไร้ปากก็พูดขึ้นแบบเฮริ์ทๆ
“ ทำไมมึงมีไร ” ผมถามมันกลับ
“ มึงปรึกษาไรกัน ไม่ถามกูบ้างเลย ”
“ ก็มึงไม่พูดเอง ” ไอ้แตมว่ากลับไป
“ กูไม่ให้ไป ” เท่านั้นแหละครับ ผมกับไอ้แตมถึงกลับอึ้งเล็กน้อย ก็มันเป็นคนที่ชอบเก็บ
ความคิดไว้ในใจคนเดียว แต่นี่ถึงกับพูดออกมาแสดงว่าผมควรจะปฏิบัติตามที่มันพูด รวมๆ
แล้วมันเหมือนเป็นคนที่เข้าถึงยาก แต่ถ้ารู้จักมันดีๆก็จะพบว่ามันน่ะ “ไร้เดียงสา”
“ งั้นไปบ้านมึงแล้วกัน ไอ้แตม ” ก็นะถือว่าเป็นคำขาดสำหรับไอ้ฟอร์มัน คำพูดทุกคำของมัน
ล้วนแต่ถูกกลั่นกรองมาเป็นอย่างดี
“ ได้..ไม่มีปัญหา ” ไอ้แตมตอบตกลงอย่างว่าง่าย ก็เราคบกันมาตั้งหกปีแล้วนะครับ รู้ว่าควรจะ
ทำยังไง ไม่ต้องมานั่งถามเหตุผลไอ้ฟอร์มันหรอก เพราะมันไม่ตอบ!!
แล้วผลโวตหนึ่งเสียงของไอ้ฟอร์ก็เป็นเอกฉันท์ พวกเราสามคนเลยต้องไปบ้านไอ้แตมกัน...
Forsythia Talk >>>
แบบนั้น สมองผมคงไม่ได้สั่งการแบบนั้นไปแน่ แล้วอะไรสั่งอ่ะ??
“ จะไปไหน ” เสียงที่ไม่บอกก็รู้ว่าใคร
“ ไปบ้านเพื่อน ”
“ ไปทำไม ไม่ให้ไป ”
“ มึงมีสิทธิ์อะไร เฟลอร์ กูจะไปไหนก็เรื่องของกู ”
“ ก็กูเป็นพี่มึงไง ”
“ แน่ใจหรอว่าอยากเป็นแค่พี่? ” ผมถามออกไปตามที่เห็นสายตาของมันที่มองผม ไม่ใช่แค่พี่น้อง
บอกได้คำเดียว
“ มึงก็รู้นิ่ ” มาบอกแล้วก็เดินเข้ามาหาผมในห้อง นี่ผมไม่น่าเปิดประตูทิ้งไว้เลย
“ หยุดเลย ใครอนุญาตให้มึงเข้ามา ” ผมชี้นิ้วสั่งให้มันหยุด แต่ก็เป็นเพียงแค่ลมปาก
“ ทำไม กูมันน่ารังเกียจนักหรอ? ” เฟลอร์ถามผมด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและสั่นคลอ เหมือนกับว่า
กลัวคำตอบของผม วันนี้จะมาไม้ไหนของมัน อยู่ต่อหน้าคนอื่นมันจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษที่
แสนดี แต่เวลาอยู่กับผม มันทั้งหยาบคาย เจ้าเล่ห์ และที่สำคัญหื่นมากกก..มีโอกาสเมื่อไหร่
เป็นอันต้องลวนลาม
“ ตอนแรกก็ไม่..แต่พอรู้ว่ามึงไม่ได้มองกูเป็นแค่น้อง กูก็..อุ๊บ ” เสียงของผมถูกกลืนลงคอไป
พร้อมถูกทาบด้วยริมฝีปากอิ่ม มันร้อนแรงและดุดัน จนผมต้องเผยริมฝีปากออก ลิ้นหนาแทรก
เข้ามาลิ้นเลียดูดดุนความหวานภายในโพรงปากอย่างกระหาย เสี้ยววินาทีนึงผมถึงกับเคลิ้มไป
กับรสจูบที่เร่าร้อนนี้ แต่อากาศหายใจก็ทำให้สติผมกลับมา ผมผลักร่างตรงหน้าออกทันที
จูบแรกของกู ไอ้เชี่ยเฟลอร์
“ แฮก ๆ ” ผมรีบโกยอากาศให้มากที่สุด
“ ครั้งแรกสินะ ไร้เดียงสาจัง อ่อ..ทีหลังอย่าพูดคำที่กูไม่อยากได้ยินอีกนะ ไม่งั้นมึงเจอมากกว่าจูบแน่ ” อ้าวไอ้สัด
มึงถามกูเองนะ กูตอบตรงๆมันผิดตรงไหน
“ หรอ? ” ผมถามเชิงยั่วอารมณ์
“ หรือมึงจะเอา ” มันทำท่าจะเดินกลับมาหลังจากที่เดินออกไปเกือบถึงประตูห้องแล้ว
“ ไม่ ๆ ไม่แน่นอน ” ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที ไม่งั้นวันนี้คงได้เปลี่ยนสถานะจากน้องเป็น
เมียมันแน่นอน
“ ไม่เป็นไรกูไม่รีบ เพราะเรายังอยู่ด้วยกันอีกนาน ” มันส่งเสียงที่ชวนขนลุกมาให้ผมที่ยืนหลอน
อยู่ในห้องน้ำคนเดียว จูบแรกที่ผมคิดจะเก็บไว้สำหรับคนที่จะอยู่กับผมไปตลอดชีวิต
ไอ้บ้าเฟลอร์แมร่งชิ้งไปซะก่อน แค้นโว๊ยยยยย....
Jetaime Talk >>>
“ สวัสดีครับ พี่ออทัมน์ ” ผมกล่าวทักทายผู้ที่มาเยือน
“ ไม่ต้องไปไหว้มันหรอก ” ไอ้ซัมมันท้วงขึ้นมา
“ อ้าวไอ้ซัม ไมมึงพูดแบบนี้ล่ะ เรียกพี่ออเฉยๆก็ได้ครับ จะได้ดูสนิท ” ไหนไอ้ซัมมันบอกว่า
พี่ออทัมน์เป็นคนรักเดียวใจเดียวไงวะ ทำไมสายตาที่มองผมเนี่ย จะกินผมได้ทั้งตัวอยู่แล้ว
“ มึงกลับไปได้แระ อย่าม่อเพื่อนกูให้มากก ” ไอ้ซัมมันไล่พี่ชายมากลับครับ
“ เออๆ ไปก็ได้ มึงน่ะ ระวังไว้ให้ดี ถึงเวลาเค้าจะมาหามึงถึงที่เลย ” พี่ออทัมน์พูดอะไรส่งท้าย
ไว้ให้ไอ้ซัมซักอย่าง ซึ่งผมไม่เข้าใจ..คงเป็นเรื่องส่วนตัวที่ผมไม่ควรรู้ แต่..อยากรู้ว่ะ
“ ใครวะ ” ผมถามมันเชิงไม่ต้องการคำตอบ แต่อยากรู้มากอ่ะ
“ เพื่อนพี่กูน่ะ ” มันตอบแบบเซงๆ สีน่ามึงแมร่งโคตรบ่งบอกอ่ะ
“ แล้วเกี่ยวอะไรกับมึง ” ผมถามต่อเพราะยังไม่เคลียร์
“ ไว้กูจะบอก เมื่อกูพร้อม.. ” มันตัดบทสนทนาซะดื้อๆ โอเคๆ ถ้ามึงไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร
“ ไอ้ฟอร์ล่ะ ยังไม่มาอีกหรอ.. ” ผมถามถึงอีกคนที่ยังมาไม่ถึงนี่นัดกันบ่ายสามโมง ตอนนี้ปาไป
เกือบจะสี่แล้ว คือพวกเรากะว่าจะไปผับกันครับ หลังจากที่ทำโครงงานเสร็จ
“ นั่นไง พูดถึงก็มาพอดี ” ไอ้ซัมหันไปทางรถที่เพิ่งจอดหน้าบ้านผม
“ ไง เพื่อน ” ไอ้ฟอร์มันทักผม มึงกลัวเปลืองน้ำลายหรอวะ พูดแค่นี้อ่ะ
“ พี่เฟลอร์มาส่งหรอวะ ” ไอ้ซัมมันถาม พอไอ้ฟอร์พยักหน้า มันก็รีบวิ่งออกไปที่หน้าบ้านผม
ทันที ไวนะมึง ผมวิ่งตามไป เห็นมันนั่งอยู่ในรถข้างๆพี่เฟลอร์คุยอะไรกันซักพักแล้วก็ออกมา
ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ มึง..ตัดหน้ากู ” ผมบอกมันอย่างเคืองๆ
“ ช่วยไม่ได้ทีใครทีมัน ตอนนี้เราเสมอกัน ” ไอ้ซัมพูดก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆไอ้ฟอร์
“ รีบทำเถอะ กูอยากปลดปล่อย ” อยู่ๆ ไอ้ฟอร์มันก็พูดขึ้น นี่มึงเก็บกดอะไรวะ
“ เออว่ะ รีบทำเถอะ อยากไปใจจะขาด ” ไอ้ซัมเสริมขึ้นมาอีกคน และแล้วการทำโครงงาน
มหาโหดก็เริ่มขึ้น
Fleur De Lis Talk >>>
สวัสดีครับ ผมขอแนะนำอย่างเป็นทางการนะครับ ผมชื่อ เฟลอร์เดอลีส ครับ
มันเป็นชื่อของดอกไม้ประมาณดอกลินลี่ แต่มีสีแดง ซึ่งมันก็มีความหมายว่า ร้อนแรงและ
พร้อมที่จะเผาผลานทุกสิ่ง เป็นไงครับเป็นดอกไม้ที่ไม่ธรรมดาเลยล่ะสิ
ตอนนี้ผมกำลังขับรถกลับบ้าน..
ติ๊ด ติ๊ด...เสียงโทรศัพท์เข้า
“ ว่าไง ” ผมรับและกรอกเสียงไปยังปลายสาย
(มึงรู้มั๊ย ซัมอยู่ไหน) นี่มันเป็นรุ่นน้องผมนะครับดูมันพูด เพราะเราสนิทกันตั้งแต่เด็กล่ะมั๊ง
“ รู้..ว่าแต่มึงมีอะไร ” จะไม่รู้ได้ไงผมเพิ่งคุยกับน้องเค้าเมื่อกี้ก่อนจะออกมาเอง
(ก็วันนี้มันเบี้ยวนัดกู) มันกรอกเสียงอย่างอารมณ์เสีย
“ แล้วมาบอกกูเพื่อ? ” ผมถามกลับไป
(ให้มึงช่วยกูไง) เหมือนเสียงมันจะผ่อนลงนิดหน่อย
“ ไอ้เชี่ยเอส มันไม่เกี่ยวอะไรกับกูเลยนะโว๊ยย ” ผมโวยวายใส่มัน
(เกี่ยวดิ ก็มันเป็นคำสั่งของแม่กูกับพ่อของมึงอ่ะ) มันเอาพ่อกะแม่มาอ้าง เออก็ได้วะ นี่ผมไม่ได้กลัวนะครับ
“ งั้นมึงมาเจอกูที่ผับ XXX Night Club ”
(ไปที่นั่นทำไมวะ ตอนนี้กูไม่มีอารมณ์เที่ยวหรอก)
Writer Talk >>>
จบไปกับตอนที่สอง ตอนที่สามรับรองสนุกแน่เราจะได้รู้แล้วว่า
ทำไมซัมเมอร์ต้องหนีพี่เอสด้วย แล้วยังมีอีกเรื่องของเฌอแตมด้วย
ติดตามกันด้วยนะคะ เม้นท์ซักนิดเพื่อกำลังไรเตอร์
ความคิดเห็น