ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {ShortFic GOT7} - For You ♡ -

    ลำดับตอนที่ #7 : [OS] F o r Y o u ♡ - Liar (2Jae & YugMark for oomsin)

    • อัปเดตล่าสุด 15 ก.พ. 57


    JBCHOIYOUNGJAE

    YUGYEOMMARK

    Liar

    For oomsin

     

    -          ลงเรื่องนี้เสร็จเค้าจะลงอีกทีอีกสองอาทิตย์เลย #หลอก

    -          คือไม่มีใครบังคับแต่เราก็ยังทำ เราแต่งฟิคลง สังเกตไหมว่าลงรวดเดียวกันหลายๆ เรื่อง เราแต่งจบเราก็ลงเลย ทั้งๆ ที่ทำไปก็ไม่ได้เงินเราก็ยังจะนอนดึกเพื่อสิ่งนี้

    -          ไม่มีใครบังคับเราแต่เรารู้สึกว่าเรามีความสุขนะถ้ารู้ว่ามีคนชอบ พี่สาวเราชอบ เราทำเพื่อพี่สาวเพื่อคนอ่าน #ดราม่า

    -          ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เราแค่คิดว่าทำไมเราต้องมานอนดึกๆ ดื่นๆ ทำอะไรแบบนี้ด้วย มีคนมาล่ามโซ่บังคับให้เราพิมพ์หรือไง

    -          เราปวดหัวอ่ะแงงงงง แต่พล็อตมันมาเลยแต่งให้

    -          ทอร์กยาวจังง่ะ ไปอ่านเถอะ ไม่ชอบก็กดปิดไปโลดดดดด

     

    GOT7

     

     

              คนทุกคนล้วนย่อมโกหก

     

     

    L I A R

     

              “มาร์ค มึงคบกับน้องยองแจปี 1 อ่อวะ”

     

              “เห้ยไร เปล่านะเว้ย มึงไปเอามาจากไหนไอ้เจลโล่” ร่างสูงโปร่งสะบัดมือไปมา สีหน้าเลิกลั่กบ่งบอกได้ดีว่าเจ้าตัวกำลังโกหก

     

              “มึงไม่ต้องมาแหล เมื่อวานไปดูหนังกันหงุงหงิง กูเห็นนะเว้ย” คนตัวขาวพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมแขนยาวพาดเข้าที่ไหล่คนที่นั่งข้างๆ แฟนมันนั้นแหละ ชื่อยองแจเหมือนกัน แต่เป็นยูยองแจ ส่วนยองแจปี 1 นั้นชื่อชเวยองแจ

     

              มันเคยบอกว่านั้นน่ะลูกมันสองคน นามสกุลชเวเหมือนไอ้จุนฮงหรือไอ้เจลโล่นั้นแหละ ส่วนยองแจก็ชื่อเหมือนเมียมัน

     

              ปัญญาอ่อนทั้งคู่

     

              “แล้วมึงไปทำร่ะ”

     

              “กูก็ไปดูหนังกับแฟนกูไง เนอะๆ ยองแจน้อย กูนั่งอยู่ข้างหลังมึงอ่ะ แต่ไม่อยากทัก เห็นสวีทวี่วีกันอยู่ได้ หมั่นไส้ฉิบหาย”

     

              “แหม มึงไม่สวีทกับยองแจเลยเนอะ สารภาพมานะเว้ย”

     

               “กูไม่กล้าทำบัดสีบัดเถลิงแบบมึงในที่สาธารณะหรอกเว้ย เนอะที่รักเนอะ” ไม่ทันขาดคำก็ก้มลงไปหอมแก้มแดงๆ ดังฟอดแต่ไม่มีใครสนใจหรอก ทุกคนชิน

     

              ปัง!

     

              เสียงเก้าอี้หล่นกระแทกพื้นเรียกสายตาคนในห้องให้หันไปมอง คนตัวสูง คิ้วเข้มหน้าตาหล่อเหลาลุกขึ้นยืนโดยไม่สนใจเก้าอี้ที่ล้มลงไป

     

              “โทษที” เหลือบสายตามามองมาร์คก่อนจะเดินออกไป

     

               “ไอ้เจบีมันเป็นอะไรของมัน” ได้ยินเสียงไอ้เจลโล่บ่นแต่ก็ไม่สนใจอะไร มองตามหลังอีกคนที่เดินออกไปนอกห้อง ก้มหน้ายิ้มมุมปากใส่สมุดที่วางบนโต๊ะ

     

              หึ เสร็จไปหนึ่ง

     

     

    L I A R

     

     

              “เมื่อวานยองแจไปดูหนังมาสนุกม้า” แบมแบมลากเก้าอี้มานั่งตรงหน้าโต๊ะของชเวยองแจก่อนจะเอ่ยถามเสียงใส

     

              “อืมสนุกดี แบมแบมไปดูสิ”

     

              “ม่ายยยยย ไม่อยากไป ไม่มีคนไปดูเป็นเพื่อน อิจฉายองแจจังน้า ไปดูกับพี่มาร์คอ่ะ พี่เขาดีป้ะ” ทำหน้าล้อเลียนก่อนจะเอ่ยถามเบาๆ ทำเสียงเหมือนกระซิบแสดงสีหน้าอยากรู้อยากเห็นซะจนคนตัวเล็กที่นั่งมองอยู่ถึงกับขำ

     

              “ดีสิ พี่เขาเลี้ยงเราทุกอย่างเลย ขนาดไม่ได้ขอนะ”

     

              “โหยยยยยน่าอิจฉาๆ งื้อ พี่มาร์คก็หล่อเนอะ อยากมีแฟนแบบนี้มั่ง เกาะอย่าให้หลุดเชียว” พูดอย่างเซี้ยวๆ ก่อนจะหัวเราะคิกคักกันสองคน

     

              “มึง! คาบนี้กูโดด ฝากส่งงานด้วย” เลื่อนโต๊ะเสียงดังจนคนที่กำลังคุยกันอยู่ตกใจหันไปมอง เห็นเพียงคนตัวสูงเกินกว่าเพื่อนในวัยเดียวกัน โยนสมุดปึกลงไปที่โต๊ะเพื่อนสนิทอีกคน คิมยูคยอมก้มหน้าลงมามองชเวยองแจนิดหน่อยก่อนจะฟึดฟัดเดินออกจากห้องไปอย่างเห็นได้ชัด

     

              “ไอ้ยูคยอมมันกินยาไม่เขย่าขวดหรือไงวะเนี่ย”

     

              ชเวยองแจไม่พูดอะไร แสร้งมองออกไปนอกหน้าตาห้องเรียน

     

              อ่า เป็นอย่างที่คิดจริงๆ ด้วยสินะ

     

    L I A R

     

              คนตัวสูงเดินมาตามทางเดินด้วยอารมณ์คุกรุ่น

     

              ที่ได้ยินมาคืออะไร

     

              ดูหนัง? ทำบัดสีบัดเถลิงในที่สาธารณะ?

     

              เหอะ บ้าบอสิ้นดี

     

              เดินเข้าไปในห้องของเด็กปี 1 โดยไม่สนใจสายตาที่มองมา ก่อนจะไปหยุดที่โต๊ะริมหน้าต่าง

     

              “ชเวยองแจ! มานี่!” มือหนากำรอบข้อมือบางก่อนจะลากออกมานอกห้อง ชเวยองแจไม่ได้พูดอะไร เดินตามอีกคนมาอย่างว่าง่าย

     

               ปัง!

     

              เสียงประตูดาดฟ้าเปิดปิดดังลั่นทำให้ร่างเล็กกว่าสะดุ้งโหยง แอบบิดมือออกเบาๆ แต่อีกคนกลับรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม

     

              “พี่แจบอม ผมเจ็บ” อิมแจบอมกัดฟันกรอด บีบข้อมือบางแรงขึ้นกว่าเดิมก่อนจะปล่อย คนตัวสูงกว่ามองหน้าน่ารักๆ ของคนตัวเล็กสักพักก่อนจะหันหลังให้

     

              “แม่งเอ้ย!!” ต่อยเข้าลูกกรงอย่างแรงอย่างระงับอารมณ์ ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมเป็นแบบนี้ แค่ได้ยินว่าอีกคนเป็นแฟนกับเพื่อนสนิท แค่คิดว่าคนน่ารักตรงหน้าไปทำอะไรกับใครแล้วยิ่งคลั่ง

     

              ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ!!!

     

              “เอ่อ พี่แจบอม” ชเวยองแจเรียกด้วยความกล้าๆ กลัวๆ มือเล็กจับต้นแขนอีกคนไว้แผ่วเบา “เป็นอะไรรึเปล่าฮะ”

     

              “บ้าเอ้ย” หันกลับมากอดคนตัวเล็กกว่าไว้แน่น “นายทำให้ฉันบ้า”

     

              “...”

     

              “ฉันชอบนายจนจะบ้าแล้วยองแจ” ชเวยองแจไม่ตอบแต่กอดอีกคนกลับแน่นๆ เพื่อเป็นคำตอบ

     

              มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มน้อยๆ

     

              ขอบคุณนะพี่มาร์ค

     

    L I A R

     

              เดินข้ามตึกมาถึงตึกของพวกพี่ปีสาม ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่ามาทำไม รู้ตัวอีกทีก็มาหยุดยืนลงหน้าห้องของใครบางคน มือหนาดึงประตูเปิดออกก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง เมินสายตาอยากรู้อยากเห็นก่อนจะเดินไปหยุดที่โต๊ะของคนที่เขาต้องการจะมาหา

     

              “มาคุยกับผมหน่อย” ไม่รอคำตอบ คิมยูคยอมจับมืออีกคนมาแล้วดึงให้เดินมาด้วยกัน ไม่สนใจว่าอีกคนกำลังทำอะไรอยู่ ไม่สนใจว่าเพื่อนของอีกคนจะเรียกเอาไว้ทำไม

     

              “มีอะไรงั้นเหรอ” ลากมาหลังตึกที่แสนเงียบเชียบ คนตัวสูงกว่าปล่อยมืออีกคนก่อนจะยกขึ้นไปจับไหล่

     

              “พี่คบกับยองแจเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่”

     

              “มันเรื่องของนายหรือไง” ฟังคำตอบยียวนก็เผลอบีบไหล่อีกคนแน่นจนคนตัวเล็กกว่าหน้าเหยเก ยูคยอมคลายมือออกแต่ไม่ปล่อย ได้แต่มองตาอีกคนนิ่ง

     

              “เรื่องของพี่มันก็เรื่องของผมนั้นแหละ”

     

              “เรื่องของฉันมันจะเป็นเรื่องของนายได้ไง”

     

              “เลิกทำเป็นไม่รู้สึกอะไรสักทีได้ไหม!!! พี่ทำแบบนี้คิดว่าสนุกมากนักหรือไง!!!!

     

              “...”

     

              “บ้าเอ้ย” ปล่อยมือออกจากไหล่อีกคน ยูคยอมขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างคนตัดสินใจอะไรไม่ถูก

     

              “ยูคยอม”

     

              “บ้าเอ้ย บ้า นี่มันบ้าชัดๆ” บ่นงึมงำเสียงไม่เบานักก่อนจะหันมาคว้าตัวอีกคนจนคนตัวเล็กกว่าปะทะเข้ากับอกกว้าง “พี่ไม่รู้อะไรเลยหรือไง”

     

              “...”

     

              “ผมชอบพี่ขนาดนี้พี่ไม่รู้อะไรบ้างเลยเหรอ”

     

              ก็แค่นั้นแหละที่รอ

     

              มือบางกระชับกอดอีกคนเป็นคำตอบ

     

              ขอบใจนะชเวยองแจ

     

    L I A R

     

              “ทำแบบนี้จะดีเหรอพี่มาร์ค” ร่างเล็กพูดเสียงอ่อย ใครเขาจะไปกล้าทำแบบนั้น พี่แจบอมได้กินหัวเขาตายพอดี

     

              “ดีสิ นายกลัวไอ้เจบีมันหรือไง”

     

              “เอ่อ ก็ใช่ฮะ”

     

              “ไม่ต้องกลัวมันหรอกน่า มันทำเป็นดุไปงั้นแหละ แล้วอีกอย่างถ้าเราไม่ทำแบบนี้ แล้ววันไหนไอ้เจบีมันจะรู้ใจตัวเองสักที”

     

             “พี่แจบอมอาจจะไม่ได้ชอบผมก็ได้นะ” ชเวยองแจก้มหน้าน้ำตาคลอเบ้า คนเป็นพี่ชายได้แต่ถอนหายใจยาว มือเอื้อมไปโอบกอดน้องไว้แผ่วเบา

     

              เขากับยองแจเป็นญาติกัน

     

              ใช่ ญาติห่างๆ ของห่างๆ ไม่มีใครรู้แม้แต่เพื่อนสนิทของมาร์คหรือของชเวยองแจเอง

     

              “น้อยไปสิ เจบีมันชอบแกจะตายแต่มันแค่ปากแข็ง พี่ช่วยนายได้นะ”

     

              “แล้วไอ้ยูคจะไม่โกรธเหรอ”

     

              “มันจะโกรธพี่ทำไม มันไม่ใช่แฟนพี่สักหน่อย”

     

              “แต่มันชอบพี่อยู่นะ พี่ก็ชอบมันนี่ สารภาพกับมันสิครับ”

     

              “อ่า” มาร์คแก้มแดง “ถ้างั้นเราก็มาพิสูจน์กัน ทำอย่างที่พี่บอกนั้นแหละ เราจะได้รู้ไงว่าสองคนนั้นคิดอะไรกับเราจริงๆ หรือเปล่า”

     

              ร่างเล็กเงียบไปนิดหนึ่งเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะอ้อมแอ้มบอก “ก็ได้ครับ”

     

              ก็นั้นแหละ ไม่มีอะไรหรอก

     

              เราสองคนก็แค่กระตุ้นให้ใครบางคนรู้ใจตัวเองกันก็เท่านั้นเอง

     

     

     

     

     

     



    END

    -          ค่ะ จบค่ะ งงไหม? ๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕ ถ้างงบอกนะจะได้แก้ให้

    -          แต่งเสร็จลงเลยไม่ได้แก้คำผิดไม่ได้อ่านทวนถ้ามีก็แจ้งดิฉันด้วยนะฮับ

    -          แต่งฟิครัวๆ จนจะน็อคแล้วค่ะทั่นผู้ชมทั้งหลาย จบเรื่องนี้ก็รอไปก่อน(อีกหลายวัน)นะจ้ะแฟนๆ ทั้งหลาย

    -          หลับฝันดีนะครับทุกคน หรือจะตื่นแล้ว (เค้าเพิ่งได้นอน แง่ม)



     

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×