CHAROT สาวน้อยจอมเปิ่น(fic.frozen x r.o.g)

ลำดับตอนที่ #3 : นายหัวเผือกvsยัยม้าดีดกระโหลก

"เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ ยัยม้าดีดกระโหลก"สีหน้าของชายหนุ่มดูไม่สู้ดีนัก ใช่แล้วเขากำลังโกรธ แต่อย่างชาล็อตน่ะหรือจะกลัว"ก็เรียกว่านายหัวเผือกน่ะสิ"รังสีอำมหิตแผ่ออกมาอย่างไม่ยอมกัน แต่แล้วก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น"ตู๊ด..ตู๊ด"ใช้แล้วเสียงโทรศัพท์นั่นเอง"ฮัลโหล พี่เอลซ่าโทรมาทำไมกัน อะไรนะ อีก3นาทีจะเข้าเรียนแล้ว!!!ซวยละ แค่นี้นะคะ บาย"ฟากไว้ก่อนเถอะนายหัวเผือก"ว่าแล้วชาล็อตก็ซิ่งจักรยานไปโรงเรียนแต่ดูเหมือนว่าเธอจะลืมอะไรบางอย่าง"เฮ้ ยัยนั่นลืมของไว้นี่เสร็จฉันล่ะ ฉันจะทำให้ยัยนั่นขอโทษฉันให้ได้ ฮ่าๆๆๆๆ"ก่อนที่เขาจะเข้าไปในรถคันหรูของเขาแล้วขับออกไปด้วยความเร็ว

...........................................................

"ขอโทษที่มาช้านะคะอาจารย์ นอรธ์ พอดีมีปัญหานิดหน่อยน่ะค่ะ"ชาล็อตกล่าวด้วยความรู้สึกผิด
ก่อนจะรายงานตัวหน้าชั้นเรียน แต่แล้วทั่วทั้งห้องก็เงียบสนิททุกคนนั่งแข็งเป็นหิน ยกเว้นชาล็อตกับอาจารย์นอรธ์ ร่างสูงค่อยๆเดินเข้ามาในห้องเรียนเผยให้เห็นผมสีดำสนิทและใบหน้าหล่อเหลา ทันทีที่ทั้งสองเห็นหน้ากันก็เกิดการปะทะกัน"ยัยม้าดีดกระโหลกเธอเข้าห้องผิดรึเปล่าเนี่ย
ห้องเธอต้องห้องโหล่อย่างห้องDไม่ใช่เรอะ"เขาพูดพร้อมกับยิ้มเป็นเชิงเยาะเย้ยแล้วกลับไปนั่งที่ ชาล็อตทำหน้ายู่ใส่เขาก่อนที่จะเริ่มรายงานตัว"สวัสดีค่ะ ฉันชาล็อต แอเรนเดล์ อายุ18ปี ขอฟากด้วยค่ะ"แล้วเธอก็ยิ้มหวานให้กับทุกคนในห้อง ทำเอาผู้ชายบางคนหน้าแดงเลยทีเดียว

........................................................

"โฮ่ๆชาล็อตเธอไปนั่งระหว่างพิชท์กับแซนดี้นะ อยู่แถวกลางนั่นน่ะ"อาจารย์นอรท์พูดอย่างอารมณ์ดี แต่ว่าเธอคงไปดีด้วยแน่เพราะคนที่เธอนั่งอยู่ด้วยข้างซ้ายคือนายหัวเผือก ข้างขวาคือ
ผู้ชายตัวเล็กๆผมทองหน้าตายยิ้มแย้ม ชาล็อตเดินเข้าไปนั่งโต๊ะของตัวเอง เมื่อเธอนั่งก็มีสายตาจิกกัดจากนายหัวเผือก เธอเลือกที่จะรู้จักกับคนที่นั่งข้างขวาของเธอก่อน "ไง ฉันชื่อชาล็อตแล้วนายล่ะ"เขาเขียนโน๊ตใส่กระดาษมาให้ฉัน"SANDY"เขาพูดไม่ได้แต่ก็ดีกว่านายหัวเผือกนี่

........................................................

"เธอไม่อยากรู้จักฉันบ้างเหรอ ยัยม้าดีดกระโหลก"นายหัวเผือกถามฉัน"ฉันก็รู้จักนายแล้วไง นายหัวเผือก"ก่อนที่เขาจะดีดหน้าผากฉัน ฉันทำหน้ายู่ก่อนหันไปมองเขา"ฉันชื่อ พิชท์ แบล็ค จำไว้ด้วย ยัยม้าดีดกระโหลก"ก่อนที่วิชาแรกเริ่มขึ้นฉันได้ทำความรู้จักกับเพื่อนๆในห้องมันอบอุ่นมากเลย

..........................................................

"ทุกคนเงียบได้แล้วอาจารย์เบลล์มาแล้ว"คาบแรกเป็นคาบที่ฉันตันมากที่สุดคือคาบคณิตศาสตร์ ฉันเกลียดวิชานี้มากที่สุดเลย"เอ้า ใครอยากทำโจทย์ข้อนี้บ้างจ้ะ"ทั่วทั้งห้องเงียบกันพักใหญ่จนอาจารย์เบลล์พูดว่า"ถ้าใครทำโจทย์ข้อนี้ได้อาจารย์จะให้เค้กช็อกโกแลตจากร้านของอ.เทียน่า
ฟรีเลย"แล้วคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันก็รีบยกมือน่ะสิ"อาจารย์คะหนูขอทำโจทย์ข้อนั้นค่ะ"

...............................................................

ทั้งห้องหันมามองฉันรวมถึงเอลซ่ากับนายหัวเผือกด้วย"งั้นออกมาทำเลยจ้ะ"เมื่อฉันออกไปแล้วฉันก็ต้องทำโจทย์เลขที่อภิมหายากเลย แต่ก็นะเพื่อเค้กฉันทำได้ทุกอย่าง เท่านั้นหละฉันก็งูๆปลาๆของฉันไปจนทำโจทย์เสร็จ "ถูกรึเปล่าคะอาจารย์"ฉันถามอย่างตื่นเต้นและทั้งห้องก็ลุ้นเช่นกันว่าฉันจะถูกรึเปล่า"ยินดีด้วยนะเธอถูกจ้ะ"เหมือนฉันได้ยินเสียงสวรรค์เลยล่ะ

...............................................................

แล้วอาจารย์เบลล์ก็หยิบอะไรในกระเป๋าของอาจารย์มาให้ฉัน มันคือเค้กช็อกโกแลตนั่นเอง ฉันทำท่าทางตื่นเต้นเหมือนเด็กๆจนพี่เอลซ่า ทูธ แซนดี้ และคนอื่นยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้รวมถึงอ.เบลล์ด้วย ฉันกลับไปนั่งที่แล้วยิ้มอย่างมีความสุข ก็วันนี้ฉันได้ขนมฟรีนี่นา 

กริ๊ง!!!!!!!!
 

เสียงกระดิ่งดังขึ้นบอกเวลาว่านี่ก็พักเที่ยงแล้ว ฉันมานั่งอยู่กับทูธ เอลซ่าและแจ็คแล้วก็อันนา
แต่ว่า"เฮ้ย!!ขะ....ข้าว....กล่องหายไปไหน...."ฉันรู้สึกว่าตัวเองช็อกมากฉันหาข้าวกล่องทั่วกระเป๋าแต่มันไม่มี ฉันขึ้นไปหาข้าวกล่องบนห้องเรียนแต่ก็ไม่เจอ ฉันนั่งกอดเข่าอยู่ใต้ต้นไม้ในสวนของโรงเรียน แต่เดี๊ยวนะฉันจำได้ว่าตอนนายหัวเผือกขับรถชนชั้นข้าวของก็หล่นออกมานี่ นายหัวเผือก!!! ตอนที่ฉันลุกพรดขึ้นไปนั้นนายหัวเผือกก็มายืนอยู่ข้างๆฉันตอนไหนก็ไม่รู้ เหมือนทั้งโลกหยุดหมุนตาของฉันกับเขามองเข้าด้วยกัน นัยต์ตาสีเหลืองแวววาวเหมือนสะกดฉันให้ยืนอยู่ตรงนั้นไปนาน ก่อนเขาจะพูดตัดบทขึ้นมา"ติดใจหน้าของฉันรึไงชาร์ล็อต"เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อฉัน ก่อนจะยื่นบางอย่างมาให้ฉันทันทีที่ฉันเห็นฉันก็พูดด้วยเสียงที่ดุดัน"นายหัวผักกาดด!!"
 

:) Shalunla