ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : บทที่ XIV ~ เมื่อสองสาวหายไป??? (Xanxus & Channary + Squalo & Saber)
บทที่ XIV
เมื่อสองสาวหายไป???
(Xanxus & Channary + Squalo & Saber)
เมื่อสองสาวหายไป???
(Xanxus & Channary + Squalo & Saber)
"เอ้านี่!ภารกิจของวันนี้ ไปทำมาให้เรียบเลยนะยัยสวะ!!" ซันซัสวางใบคำสั่งภารกิจอบู่บนโต๊ะ
"เออ รู้แล้วน่า" เชนหยิบใบคำสั่งภารกิจจากโต๊ะมาอ่าน คราวนี้เหมือนจะหนักกว่าเดิมแฮะ ให้ไปฆ่าตระกูลโครนอสที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเทพเจ้าเนี่ยนะ??? และที่สำคัญ...มันเป็นตระกูลพันธมิตรของเซเบอร์!!
แล้วเชนก็เดินออกไปจากห้องของบอสเพื่อจะไปหาเซเบอร์ ส่วนซันซัสก็ยังคงนั่งไขว่ห้างอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งได้ยินเสียงๆหนึ่ง...
"เออ รู้แล้วน่า" เชนหยิบใบคำสั่งภารกิจจากโต๊ะมาอ่าน คราวนี้เหมือนจะหนักกว่าเดิมแฮะ ให้ไปฆ่าตระกูลโครนอสที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเทพเจ้าเนี่ยนะ??? และที่สำคัญ...มันเป็นตระกูลพันธมิตรของเซเบอร์!!
แล้วเชนก็เดินออกไปจากห้องของบอสเพื่อจะไปหาเซเบอร์ ส่วนซันซัสก็ยังคงนั่งไขว่ห้างอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งได้ยินเสียงๆหนึ่ง...
"คิดถูกแล้วหรือที่ให้เขาทำภารกิจแต่เพียงผู้เดียวน่ะ...? แล้วถ้าวันนี้เกิดหายไปขึ้นมาเล่า...?"
ซันซัสเองก็งงเพราะเสียงนี้ แต่เขากลับคิดว่า "เฮอะ!!ฉันคงหูฝาดไป..."
ส่วนเชนซึ่งเห็นเซเบอร์อยู่พอดี ก็เดินเข้าไปเล่าเรื่องภารกิจที่ต้องทำวันนี้ให้ฟัง และถามว่า..."ตระกูลโครนอสนี่มันใช่ตระกูลพันธมิตรขอวเธอรึเปล่า???"
เซเบอร์เงียบไปขณะหนึ่งก่อนที่จะหัวเราะร่าและบอกว่า "ฮ่าๆๆ คุณเชนคะ ตอนนี้ตระกูลนั้นกลายเป็นเป้าหมายสำคัญที่ต้องสังหารแล้วล่ะค่ะ" เซเบอร์ยิ้มและกล่าวต่ออีกว่า "ตระกูลโครนอสเป็นตระกูลพันธมิตรของฉันก็จริง แต่ตอนนี้มันกลับปรปักษ์สายสัมพันธภาพของพวกเรา 'Synchronicity(องค์กรพิทักษ์ผู้มีอำนาจสูงสุดของประเทศ)' แล้วล่ะค่ะ เพราะฉะนั้น ในเมื่อตระกูลนั้นปรปักษ์ทรยศ ก็ต้องได้รับการประหารชีวิตน่ะค่ะ"
"งั้นเหรอ?" เชนพูด และเธอก็แสยะยิ้มและกล่าวถามว่า "แล้วเธอสนใจจะไปด้วยมั้ยล่ะ?"
เซเบอร์เองก็แสยะยิ้มและกล่าวว่า "แน่นอนสิคะ..."
แล้วทั้งคู่ก็รีบออกจากปราสาทเพื่อไปทำภารกิจทันที...
"เอาล่ะ...ตอนนี้เราก็อยู่ที่ฐานของศัตรูแล้ว จะเอาไงต่อ?ใช้วิชาหยุดเวลาของเธอได้มั้ย?" เชนกล่าวถามเซเบอร์
"จะลองดูค่ะ..." เซเบอร์กล่างตอบและให้เชนจับบ่าของเธอ และเธอก็วนนิ้ว 12 รอบ แล้วทุกสิ่งก็หยุดนิ่ง
"เจ๋ง!เราไปกันเถอะ...อะ..." เชนเอ่ยอย่างดีใจ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นเซเบอร์ไอเป็นเลือดสีน้ำเงิน เธอกล่าวว่า... "เฮ้ยนี่...เป็นไรมากมั้ย ถ้าเธอไม่ไหวก็รออยู่ที่นี่ก็ได้"
"...ไม่เป็นไรค่ะ..." เซเบอร์กล่าวและเช็ดปากของตนเอง "ไปต่อกันเถอะค่ะ ก่อนที่เวลาจะหมดซะก่อน" เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้มเปื้อนคราบเลือดสีน้ำเงิน แต่สุดท้ายเชนก็ต้องไป
"ตามนั้นนะ ฉันจะไปที่ห้องยามว่ามีระบบปืนกลกันผู้บุกรุกมั้ย ถ้ามีฉันก็จะใช้มันฆ่าทุกคนในหมู่บ้านนี้ทิ้ง แล้ว ณ ตอนนั้นเธอก็ใช้พลังของเธอหลบกระสุนนะ"
"แล้วถ้าไม่มีล่ะคะ?"
"ก็คงต้องใช้แรงหน่อย...ใช้ตอนนี้เลยดีกว่า!!" เชนกล่าวแล้วเธอก็ใช้ปืนไรเฟิลของเธอยิงศัตรูที่นิ่งเป็นหุ่นให้เรียบ ส่วนเซเบอร์ก็ใช้ดาบทั้ง 4 ระดับฟันศัตรูทิ้ง และระหว่างนั้นก็เสกให้ร่างสลายไม่เหลือซากไปด้วย
จนกระทั่ง...ถึงห้องของบอสตระกูลโครนอส...
"เอาล่ะนะ..." เชนกล่าวแล้วถีบประตูเข้าไป ก็พบว่ามีบุรุษยืนอยู่ตรงหน้าแต่น่าแปลกที่...เขาขยับตัวในเวลาที่ถูกหยุดได้!?
"เฮ้ย...แกขยับตัวได้ไง??จำได้ว่าเซเบอร์หยุดเวลาไปแล้วนี่?" เชนกล่าวด้วยความงุนงง
"ล...ลืมไป...ว่าทุกคนยกเว้นบอสของตระกูลโครนอส...จะขยับตัวในเวลาที่ถูกหยุดไม่ได้..." เซเบอร์กล่าวช้าๆเพราะตนเองอยู่ในสภาพที่อาจจะไม่ไหว เพราะเลือดสีน้ำเงินของเธอเริ่มออกปากแล้ว ไหนจะโรคประจำตัวของเธอกำเริบอีก...
"หึๆ... ไง แพนโดร่า เซเบอร์ สภาพดูไม่ได้เลยนะ" บุรุษกล่าว
"หึ ฉันสภาพดูไม่ได้ก็ยังดูดีกว่าคนทรยศอย่างแกยังคงสภาพอยู่ก็แล้วกัน ไอ้โครนอส โซโล..." เซเบอร์ตอกกลับ
"ปากกล้าจริงนะ..." บุรุษกล่าวและชี้ไปยังเซเบอร์ และทันทีที่เขาชี้ เซเบอร์ก็ล้มลงทันควัน
"เซเบอร์!!" เชนตะโกนเรียกเพื่อนที่กำลังบาดเจ็บ แต่เสียงนั้นก็จักเงียบลงเพราะฝ่ามือของโซโลไปตีโดนจุดที่ทำให้เชนสลบพอดี...
"หึๆ ได้ยินว่าพวกเธออยู่วาเรีย... งั้นฉันจะใช้พวกเธอเป็นตัวประกันเรียกพวกนั้นออกมาละกัน..." โซโลกล่าว...
"บอส?เห็นเซเบอร์มั้ย?" สควอโล่เปิดประตูห้องของบอสเข้ามาและกล่าวถามซันซัสที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าและตอบกลับว่า...
"ไม่เห็น แกจะถามทำไมไอ้สวะ?" ซันซัสตอบกลับหน้าตาเฉยยังไม่พอ ยังมาถามกลับอีก
"เปล่าหรอก เมื่อกี้ฉันเห็นยัยนั่นมันคุยกับเชนแล้วก็หายไปเลย" สควอโล่กล่าวและเดินเข้ามาอีก "แกให้พวกมันทำอะไรรึเปล่า?"
"ฉันสั่งแค่เชน ไม่ได้สั่งเซเบอร์" ซันซัสกล่าวและลุกขึ้นยืน "ฉันสั่งให้ยัยสวะเชนไปฆ่าตระกูลโครนอส แต่ดูเหมือนมันเกินกำลังหล่อนก็เลยขอให้ยัยสวะเซเบอร์ช่วยละมั้ง?"
"ไม่ใช่..." สควอโล่เอ่ยกล่าวอย่างแผ่วเบา "ตระกูลโครนอสเดิมทีเป็นตระกูลพันธมิตรของยัยนั่น แต่ตอนนี้มันเป็นปรปักษ์ ยัยนั่นมันก็เลย..."
"อยากฆ่าไอ้ตระกูลโครนอสนั่น?" ซันซัสกล่าวอีก "ไม่น่าล่ะฉันถึงเห็นใบคำสั่งนั่นมีสัญลักษณ์ของ Synchronicity ด้วย..."
"แย่ละสิ!!" สควอโล่ตะโกน แล้วเขาก็รีบวิ่งออกไปจากห้อง ซันซัสเห็นปฏิกิริยาของสควอโล่ที่ผิดแปลกไปจึงตะโกนถามว่า "เดี๋็ยว!!แกจะรีบไปไหนไอ้สวะ!!"
"ฉันก็จะไปช่วยลูกน้องฉันน่ะเซ่!!ลูกน้องฉันยิ่งมีโรคประหลาดเลือดสีน้ำเงินอยู่!!" สควอโล่ตอบกลับด้วยการตะโกนตอบ ซันซัสก็พลันคิดได้ว่า...โรคเลือดสีน้ำเงิน ถ้าสูญเสียมากเกินไปอาจจะถึงตายได้ และเขาคิดอีกอย่างหนึ่งว่า...เชน!!เชนกำลังตกอยู่ในอันตราย!!
"เฮ้ย ไอ้สวะ!!ฉันไปด้วย!!" ซันซัสตะโกนบอกสควอโล่และไปหยิบปืน และรีบวิ่งสควอโล่ไป ตอนนี้สองคนนี้มีภารกิจเสียแล้วสิ...
"รอก่อนนะยัยสวะเชน!!ฉันกำลังจะไปหาแล้ว"
"เซเบอร์!!อย่าเพิ่งตายนะเฟ้ย!!"
ส่วนเชนซึ่งเห็นเซเบอร์อยู่พอดี ก็เดินเข้าไปเล่าเรื่องภารกิจที่ต้องทำวันนี้ให้ฟัง และถามว่า..."ตระกูลโครนอสนี่มันใช่ตระกูลพันธมิตรขอวเธอรึเปล่า???"
เซเบอร์เงียบไปขณะหนึ่งก่อนที่จะหัวเราะร่าและบอกว่า "ฮ่าๆๆ คุณเชนคะ ตอนนี้ตระกูลนั้นกลายเป็นเป้าหมายสำคัญที่ต้องสังหารแล้วล่ะค่ะ" เซเบอร์ยิ้มและกล่าวต่ออีกว่า "ตระกูลโครนอสเป็นตระกูลพันธมิตรของฉันก็จริง แต่ตอนนี้มันกลับปรปักษ์สายสัมพันธภาพของพวกเรา 'Synchronicity(องค์กรพิทักษ์ผู้มีอำนาจสูงสุดของประเทศ)' แล้วล่ะค่ะ เพราะฉะนั้น ในเมื่อตระกูลนั้นปรปักษ์ทรยศ ก็ต้องได้รับการประหารชีวิตน่ะค่ะ"
"งั้นเหรอ?" เชนพูด และเธอก็แสยะยิ้มและกล่าวถามว่า "แล้วเธอสนใจจะไปด้วยมั้ยล่ะ?"
เซเบอร์เองก็แสยะยิ้มและกล่าวว่า "แน่นอนสิคะ..."
แล้วทั้งคู่ก็รีบออกจากปราสาทเพื่อไปทำภารกิจทันที...
"เอาล่ะ...ตอนนี้เราก็อยู่ที่ฐานของศัตรูแล้ว จะเอาไงต่อ?ใช้วิชาหยุดเวลาของเธอได้มั้ย?" เชนกล่าวถามเซเบอร์
"จะลองดูค่ะ..." เซเบอร์กล่างตอบและให้เชนจับบ่าของเธอ และเธอก็วนนิ้ว 12 รอบ แล้วทุกสิ่งก็หยุดนิ่ง
"เจ๋ง!เราไปกันเถอะ...อะ..." เชนเอ่ยอย่างดีใจ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นเซเบอร์ไอเป็นเลือดสีน้ำเงิน เธอกล่าวว่า... "เฮ้ยนี่...เป็นไรมากมั้ย ถ้าเธอไม่ไหวก็รออยู่ที่นี่ก็ได้"
"...ไม่เป็นไรค่ะ..." เซเบอร์กล่าวและเช็ดปากของตนเอง "ไปต่อกันเถอะค่ะ ก่อนที่เวลาจะหมดซะก่อน" เธอกล่าวพร้อมรอยยิ้มเปื้อนคราบเลือดสีน้ำเงิน แต่สุดท้ายเชนก็ต้องไป
"ตามนั้นนะ ฉันจะไปที่ห้องยามว่ามีระบบปืนกลกันผู้บุกรุกมั้ย ถ้ามีฉันก็จะใช้มันฆ่าทุกคนในหมู่บ้านนี้ทิ้ง แล้ว ณ ตอนนั้นเธอก็ใช้พลังของเธอหลบกระสุนนะ"
"แล้วถ้าไม่มีล่ะคะ?"
"ก็คงต้องใช้แรงหน่อย...ใช้ตอนนี้เลยดีกว่า!!" เชนกล่าวแล้วเธอก็ใช้ปืนไรเฟิลของเธอยิงศัตรูที่นิ่งเป็นหุ่นให้เรียบ ส่วนเซเบอร์ก็ใช้ดาบทั้ง 4 ระดับฟันศัตรูทิ้ง และระหว่างนั้นก็เสกให้ร่างสลายไม่เหลือซากไปด้วย
จนกระทั่ง...ถึงห้องของบอสตระกูลโครนอส...
"เอาล่ะนะ..." เชนกล่าวแล้วถีบประตูเข้าไป ก็พบว่ามีบุรุษยืนอยู่ตรงหน้าแต่น่าแปลกที่...เขาขยับตัวในเวลาที่ถูกหยุดได้!?
"เฮ้ย...แกขยับตัวได้ไง??จำได้ว่าเซเบอร์หยุดเวลาไปแล้วนี่?" เชนกล่าวด้วยความงุนงง
"ล...ลืมไป...ว่าทุกคนยกเว้นบอสของตระกูลโครนอส...จะขยับตัวในเวลาที่ถูกหยุดไม่ได้..." เซเบอร์กล่าวช้าๆเพราะตนเองอยู่ในสภาพที่อาจจะไม่ไหว เพราะเลือดสีน้ำเงินของเธอเริ่มออกปากแล้ว ไหนจะโรคประจำตัวของเธอกำเริบอีก...
"หึๆ... ไง แพนโดร่า เซเบอร์ สภาพดูไม่ได้เลยนะ" บุรุษกล่าว
"หึ ฉันสภาพดูไม่ได้ก็ยังดูดีกว่าคนทรยศอย่างแกยังคงสภาพอยู่ก็แล้วกัน ไอ้โครนอส โซโล..." เซเบอร์ตอกกลับ
"ปากกล้าจริงนะ..." บุรุษกล่าวและชี้ไปยังเซเบอร์ และทันทีที่เขาชี้ เซเบอร์ก็ล้มลงทันควัน
"เซเบอร์!!" เชนตะโกนเรียกเพื่อนที่กำลังบาดเจ็บ แต่เสียงนั้นก็จักเงียบลงเพราะฝ่ามือของโซโลไปตีโดนจุดที่ทำให้เชนสลบพอดี...
"หึๆ ได้ยินว่าพวกเธออยู่วาเรีย... งั้นฉันจะใช้พวกเธอเป็นตัวประกันเรียกพวกนั้นออกมาละกัน..." โซโลกล่าว...
"บอส?เห็นเซเบอร์มั้ย?" สควอโล่เปิดประตูห้องของบอสเข้ามาและกล่าวถามซันซัสที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าและตอบกลับว่า...
"ไม่เห็น แกจะถามทำไมไอ้สวะ?" ซันซัสตอบกลับหน้าตาเฉยยังไม่พอ ยังมาถามกลับอีก
"เปล่าหรอก เมื่อกี้ฉันเห็นยัยนั่นมันคุยกับเชนแล้วก็หายไปเลย" สควอโล่กล่าวและเดินเข้ามาอีก "แกให้พวกมันทำอะไรรึเปล่า?"
"ฉันสั่งแค่เชน ไม่ได้สั่งเซเบอร์" ซันซัสกล่าวและลุกขึ้นยืน "ฉันสั่งให้ยัยสวะเชนไปฆ่าตระกูลโครนอส แต่ดูเหมือนมันเกินกำลังหล่อนก็เลยขอให้ยัยสวะเซเบอร์ช่วยละมั้ง?"
"ไม่ใช่..." สควอโล่เอ่ยกล่าวอย่างแผ่วเบา "ตระกูลโครนอสเดิมทีเป็นตระกูลพันธมิตรของยัยนั่น แต่ตอนนี้มันเป็นปรปักษ์ ยัยนั่นมันก็เลย..."
"อยากฆ่าไอ้ตระกูลโครนอสนั่น?" ซันซัสกล่าวอีก "ไม่น่าล่ะฉันถึงเห็นใบคำสั่งนั่นมีสัญลักษณ์ของ Synchronicity ด้วย..."
"แย่ละสิ!!" สควอโล่ตะโกน แล้วเขาก็รีบวิ่งออกไปจากห้อง ซันซัสเห็นปฏิกิริยาของสควอโล่ที่ผิดแปลกไปจึงตะโกนถามว่า "เดี๋็ยว!!แกจะรีบไปไหนไอ้สวะ!!"
"ฉันก็จะไปช่วยลูกน้องฉันน่ะเซ่!!ลูกน้องฉันยิ่งมีโรคประหลาดเลือดสีน้ำเงินอยู่!!" สควอโล่ตอบกลับด้วยการตะโกนตอบ ซันซัสก็พลันคิดได้ว่า...โรคเลือดสีน้ำเงิน ถ้าสูญเสียมากเกินไปอาจจะถึงตายได้ และเขาคิดอีกอย่างหนึ่งว่า...เชน!!เชนกำลังตกอยู่ในอันตราย!!
"เฮ้ย ไอ้สวะ!!ฉันไปด้วย!!" ซันซัสตะโกนบอกสควอโล่และไปหยิบปืน และรีบวิ่งสควอโล่ไป ตอนนี้สองคนนี้มีภารกิจเสียแล้วสิ...
"รอก่อนนะยัยสวะเชน!!ฉันกำลังจะไปหาแล้ว"
"เซเบอร์!!อย่าเพิ่งตายนะเฟ้ย!!"
To Be Continued...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น