Fic [KRISYEOL,HUNHAN] OS/SF All love

ลำดับตอนที่ #5 : #4 [ SF ] Do you love me ? จุดเริ่มต้น

เหตุใดผมถึงต้องมานั่งโดดเดี่ยวเดียวดาย อยู่ที่โต๊ะเช่นนี้

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. � โอ๊ะ พี่คริสโทรมา

' ยอโบเซโย '

' ลู่หาน วันนี้พี่ต้องอยู่ชมรม ลู่หานกลับกับเซฮุนไปก่อนเรยนะ แค่นี้ล่ะ �บาย ' ติ๊ด

................... �พี่คริสใจร้ายยยยยยยยย �ทำไม �ทำกันได้แบบนี้ ToT

หึ๋ย กลับกับเซฮุน ? กลับคนเดียวยังดีเสียกว่าอีก !! เมื่อคิดได้จึงก้าวขา เดินออกไปตามเส้นทางทันที � โดยไม่ทันสังเกตใครบางคน

' กวางเตี้ย �ระวัง !!!!!!!! ' ทันทีที่ได้ยินเสียง คนที่เรียกเขาแบบนี้มีคนเดียว

ทันใดนั้นมีรถยนต์ พุ่งตรงมาด้วยความเร็ว มุ่งตรงเข้าหาด้วยเอง ด้วยความตกใจ จึงได้แต่ยืนขาแข็งอยู่แบบนั้น � �คุณพระ �ช่วยด้วยยยยยยยยยยย



โคร้ม .... �ตุ๊บ � ...... �คนที่ตกใจกลัว ค่อยๆลืมตาขึ้น เขาไม่รู้สึกเจ็บส่วนใดของร่างกายเรยท เว้นแต่คนที่พลักเขาออกมาจากตรงนั้น �นอนแน่นิ่ง เลือดสีแดงไหลออกมาอย่างน่ากลัว



' เซฮุนนนนนนนนนน �'

.

.

.

.

.

ตอนนี้ลู่หานได้แต่ยืนอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินของ รพ. ด้วยความเครียด

' �ลู่หาน มึงเป็นไงบ้าง ' ชานยอลรีบมาหาเพื่อนสนิททันที หลังจากลู่หานโทรไปบอกเขา

' กู กูไม่เป็นไร ' ลู่หานได้แต่พูดเสียงสั่น ยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและ �ทันทีที่ลู่หานเห็นชานยอลก็ไม่แปลกเท่าไหร่ ถ้า �พี่คริส ไม่ได้เดินตามหลังชานยอลมา �สองคนนี้มาด้วยกัน ?

' ใคร ใครมันจะขับรถชนมึง ' ชานยอลถามขึ้นทันที

' คือ �เออ �คือ ลีน่า ' เขาไม่รู้จะพูดเช่นไรดี แต่จะปล่อยยัยนั่นไปก็ไม่ใช่เรื่อง เล่นจะขับรถชนเขาขนาดนี้ �กะจะฆ่ากันให้ตายเรยใช่ไหม

' ลีน่า �งั้นหรอ หึ เตรียมตัวตายซะเถอะ �' ชานยอลกล่าวเสร็จ ก็วิ่งออกไปทันที

' เดี๋ยว ชานยอล �ชานยอล �รอพี่ด้วย ' ' ลู่หานพี่ฝากดูเซฮุนด้วยนะ ' เขายังไม่ทันจะเอ่ยปากห้ามเพื่อนสนิท กลับกลายเป็นเสียงของคริส ที่เรียกชานยอลตามท้าย แล้วยังฝากเซฮุนไว้กับเขา ก่อนที่จะวิ่งตามชานยอลไปอย่างนั้น �สองคนนี้ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ � �? �แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้คนที่เขาต้องห่วง คือเซฮุน

' ญาติคนไข้ใช้ไหมครับ �ตอนนี้คนไข้ �ปลอดภัยแล้วนะครับ เพียงศีรษะแตกและ กระดูกแขนขวาหัก ไม่มีอาการแทรกซ้อนแต่อย่างใด ' ลู่หานได้แต่มองตามเตียง ของเซฮุนที่ กำลังเคลื่อนย้ายไปยังห้องพักฟื้น

' ขอบคุณมากครับ คุณหมอ �ขอบคุณ �' ลู่หานกล่าวขอบคุณ และวิ่งตามไปยังห้องพักฟื้นของเซฮุนทันที



ลู่หานได้แต่นั่งมองคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง เซฮุน เพื่อนข้างบ้านที่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ค่อยชอบเขาเสียเท่าไหร่ �แถมยังชอบพูดแดกดันเขาเรื่องพี่คริส �แต่คนนี้ก็คอยช่วยเหลือเขามาตลอด �แถมวันนี้ยังเอาตัวเข้ามาโดนรถชนแทนเขาอีก �ลู่หานได้แต่มองเซฮุนด้วยอารมณ์หลากหลาย



.

.

.

.

' นี่กวางเตี้ย ไปซื้อชาไข่มุกให้ฉันทีสิ �' นี่ถ้าไม่ใช่คนป่วย เขาล่ะอยากฟาดไปล่ะ �พอฟื้นมาก็สั่งๆ เขายังกับคนใช้เสียจริง จะทักท้วงก็ไม่ได้

' ที่ฉันต้องมาหัวแตกแขนหัก เป็นเพราะฉันช่วยนายนะ �นายก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบดูแลฉันสิ '

พูดมาซะขนาดนี้ �ยอมก็ได้หว่ะ �!!!

' นี่มาป้อนข้าวฉันด้วย '

' โอ้ย เซฮุน นายกินเองไม่ได้หรือไง '

' ฉันแขนหักอยู่นะ '

' เออๆ ' ลู่หานใช้ช้อนตักข้าวต้ม แล้วจ่อตรงปากของเซฮุน และมองดวงตาคม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากที่อ้าขึ้นและรับข้าวต้มนั้นเข้าปากไป ด้วยหัวใจที่เต้นแรง ทำไม ไอหมอนี่มันหล่ออย่างงี้ฟ่ะ �><

' หึหึ � นายเขินฉันอย่างงั้นหรอ กวางเตี้ย '

' เขินบ้าอะไรล่ะ กินๆ ไปเรยไป �' �ตึกๆๆๆ ตายลู่หานกำลังตาย ไอความรู่สึกนี้มันคืออะไรกัน �?

.

.

.

.

.

หลังจากเซฮุนออกจากรพ. คุณนายอู๋ก็ทำการรับขวัญลูกชายคนเล็กด้วยการยกครอบครัว ไปพักผ่อนที่ทะเล �แต่ทำไมเขาต้องไปด้วย

' เดี๋ยวป๋ากับม๊า �จะไปดูงานต่างประเทศ แกก็ไปกับบ้านคุณอู๋เขานั้นแหระได้ไม่ต้องอยู่บ้านอยู่คนเดียง

' แต่ มันจะดีหรอครับ พวกบ้านคุณน้าเขาไปกันเป็นครอบครัวแล้วจะให้ผมไปด้วยเนี้ย มันแลแปลกๆยังไงไม่รู้ �' ลู่หานยกเหตุขึ้นมา มันก็จริงอยู่ที่ทั้งสองบ้านสนิทกัน แต่จะไปแบบนี้มันก็รู้สึกแปลกๆอยู่นะ

' งั้นหนูลู่หาน จะเอาเพื่อนไปด้วยก็ได้นะ �' คุณนายอู๋เสนอทางเลือกให้ �เขาเอ็นดูเด็กตัวเล็กนี่เหมือนลูกตัวเองเหมือนกัน

' ครับเอางั้นก็ได้ �เดี๋ยวผมขอตัว โทรไปชวนชานยอลมันก่อนนะครับ '

' โอเค �ดีมากจะลูก '



.

.

.

.

.

.

.

ด้วยเหตุนี้



' อ๊าก ชานยอล มึงตายยยยยยยยยยย �' ลู่หานวิ่งไล่ ชานยอล ที่เมื่อกี้เจ้าเพื่อนตัวสูงอุ้มเขาแล้วเหวี่ยงลง น้ำทะเล

' ฮ่าๆๆ �แน่จริงก็วิ่งตามให้ทันสิ �'

' เห้ยหยุดนะเว้ย ' ลู่หานวิ่งตามเข้าไปใกล้ และกระโดดกอดรัดคอชานยอล ทางด้านหลังทันที

' เห้ยไอเตี้ย มึงปล๊อยยยยยยยย �~ �' ยิ่งชานยอลบอกให้ปล่อย ลู่หานยิ่งเพิ่มแรงกอดมากขึ้น �ก่อนที่ลู่หานจะคลาดแรงกอดลงเพราะ

พี่คริส �มองมาทางเขาที่กำลัง เล่นกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับ ชานยอลที่ริมหาด

ฮือออออ �ไม่นะ เอาอีกแล้ว ทำไมพี่คริส �ต้องมาเห็นฉากแบบนี้ของเขาและชานยอลตลอดเรยล่ะ �T________T





หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ �เตรียมจะลงไปที่ปาร์ตี้ริมหาด ลู่หานต้องหยุดชะงักเมื่อเปิดประตูห้องมาแล้วเจอคริสยืนรออยู่หน้าห้อง

' ลู่หาน คือพี่ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ ' คริสพูดพลางเดินนำไป �ลู่หานได้แต่เดินตามลงมายังบริเวณริมหาด �ที่เงียบงัน �และมีเพียงแสงดาวระยิบระยับ �บรรยากาสแบบนี้หรือ �พี่คริสจะสารภาพรักเขากันนะ �ตึกๆๆๆๆ �ลู่หานได้แต่คิด และตื่นเต้น

' คือพี่มีอะไรจะบอก �ถ้าพี่บอกไปแล้ว �พี่ไม่รู้ว่าลู่หานจะรับได้หรือ ' �พี่คริสพูดแบบนี้ �ใช่เลย พี่คริสต้องบอกรักเขาแน่ๆ

' คือว่าพี่ �............... � ' �ตึกๆๆๆ ลู่หานได้แต่ยืนลุ้นด้วยหัวใจพี่เต้นรัว



' พี่ชอบ �................................ � '







Talk : �ฮ่าๆ ตัดออกไปแบบนี้ � ลุ้นกันละสิ � อิอิ ... นี่แหระเป้าหมายของไรท์ �=v= ตอนหน้าจบแล้วนะ �เรื่องราวจะเป็นเช่นไร � โปรดติดตามตอนต่อไป �.......