Fic [KRISYEOL,HUNHAN] OS/SF All love

ลำดับตอนที่ #6 : #4 [ SF ] Do you love me ? คนข้างๆ [ End ]

เพล้งงงงงงง � �ใครก็ได้ �มาเก็บเศษหน้าผมที่มันกองอยู่ที่พื้นขึ้นมาให้ที

' พี่คริสว่ายังไงนะ �' ลู่หายเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง

' ลู่หานอ่า �อย่าให้พี่พูดบ่อยๆสิ พี่เขินนะ >< '



อัลไลคือ ผู้ชายที่แสนเย็นชาตลอดเวลาที่เขารู้จักมา กำลังยืนเขินยืนบิดไปบิดมา อย่างกับสาวน้อยริรักไม่มีผิด คนๆนี้คือใคร � เอาพี่คริสของผมคืนมา !!!!!!!!ToT

' พี่ชอบ ชานยอลอ่า �ลู่หานช่วยพี่หน่อยนะ ' เมื่อหายเขินอายคริสจึงเอ่ยปากขอร้องรุ่นน้องอย่างจริงจัง

' งั้นหรือครับ �' คนตัวเล็กได้แต่กลั้นเสียงที่เริ่มสั่นของตัวเองไว้



-

-

-

-

-



' ไงล่ะ � ฉันบอกแล้วไงว่าให้ตัดใจจากพี่คริสซะ '

' เซฮุน �นายรู้มาตลอดใช่ไหม ทำไมนายไม่บอกฉันห่ะ ไอบ้า �ฮือ ' คนตัวเล็กโวยวายพร้อมร้องไห้ไปพร้อมกัน

' ก็มันไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องเขาไปยุ่งนี่น่า ' ชายหนุ่มกล่าวแล้วดึงตัวคนตัวเล็กกว่ามากอดปลอบ

คนตัวเล็กที่กำลังร้องไห้ �พอได้สัมผัสไออุ่นนี้กลับมีอาการ ใจเต้นอย่างไม่รู้สาเหตุ �นี่เขากำลังตื่นเต้นอย่างนั้นหรือ ไม่สิเขากำลังร้องไห้อยู่ต่างหาก �แล้วนี่มันคืออาการอะไรกัน อาการใจเต้นแบบนี้ �หรือว่าเขา ..... �ไม่น่าไม่มีทาง ยิ่งกับไอหน้ามึนนี่

' หยุดร้องแล้วนี้ �ไปปาร์ตี้ริมหาดเถอะ �ทุกคนรออยู่ ' เซฮุนคลายอ้อมกอดออก แล้วจูงคนตัวเล็กไปยังที่จัดปาร์ตี้



.

.

.

.

.

.



' เห้ย หายไปกับไอพี่คริสกลับมา ทำไมหน้ามึงเป็นแบบนี้ล่ะ �ลู่ ' ชานยอลเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่หายไปกลับรุ่นพี่ที่มันคลั่งไคล้ กลับมาทำไมทำหน้าเหมือน แมนยูตกรอบอย่างนั้นแหระ

' กูจะเลิกสนใจพี่คริสแล้ว �กูหน้าตาดี มีคนอื่นรอกูอีกเยอะ �' ลู่หานบอกเพื่อน �ใช่ถึงคราวที่เขาต้องตัดใจจากคริส คนที่เขาแอบมองมานาน แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเศร้า �หรือเสียใจเท่าที่ควร



ตอนนี้ต่างคนต่างก้มหน้ากิน เหล่าเสบียงทั้งหลาย ' ชานยอล ไม่กินกุ้งล่ะ ไม่ชอบหรือ ' คริสเอ่ยถามชานยอล เขาไม่เห็นเด็กหูกางจะแตะเจ้าพวกนี้เรย

' ผมแพ้อาหารทะเล ขืนผมกินกุ้งเข้าไปผมคงได้ตายพอดี �พี่ชอบพี่ก็กินไปเถอะ ' ชานยอลบอกกลับไป

' กุ้ง is not my style �งั้นเรามากินปลากันดีกว่า �^^ �' คริสพูดจบ ก็ตักเนื้อปลาเผาแล้วยื่นไปจ่อปากคนที่นั่งข้างๆ

งับ � ,, �ชานยอลได้แต่จำใจ อ้าปากรับเนื้อปลาที่คนตัวสูงนั้นป้อนมา �แหม่ ก็ถูกสายตาของคุณอู๋ทั้งสองมองมาพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจเช่นนั้น จะให้เขาปฏิเสธก็จะอย่างไงอยู่

เมื่อรับประทานอาหารกันพอควรแล้ว �คุณอู๋ทั้งสองจึงเข้าบ้านไปพัก �ที่ริมหาดจึงเหลือแต่เด็กๆ

�ที่ปาร์ตี้ริมหาดจึงดังไปด้วยเสียงดนตรีและเสียงเพลง เพราะ ตอนนี้ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มกันไปเมื่อหัวค่ำกำลังทำงาน

♬ ~ ~ จะไปเรียนร้องเพลงลูกทุ่ง แม่คุณเหลือบมองสักครั้ง สักวันจะร้องลูกทุ่งให้ฟัง เผื่อคุณจะเหลียวมองกัน สักที �♩ ~

ในงานประจำอำเภอ โอ้วเกิร์ล เห็นเธออยู่ในชุดพื้นถิ่นแล้วใจหวั่นไหว จึงลองเข้าไปพูดจาทักทาย แล้วเธอบอกให้ร้องเพลงฉ่อยได้ก่อนค่อยกลับ มาหากัน

เธอบอกไม่ชอบลูกกรุง แต่เราก็ไม่ยอมแพ้ ♭ ♬ ~~~

=_= �ลู่หานคนงามอยากจิคราย �นี่มันปาร์ตี้อัลไล �ธิดาประจำอำเภอ ? พอมาร้องที่ริมหาดแล้วมันช่างเข้ากันเสียจริง

ซึ่งเจ้าเพิ่อนตัวสูงของเขาคงเมาเสียแล้ว จึงได้ดีดกีต้าร์แล้วร้องโหยหวนเยี่ยงนั้น �ไหนจะพี่คริสที่นั่งจ้องเพื่อนสนิทเขาตาเป็นประกายเสียขนาดนั้น �นี่ถ้ากินได้ พี่คริสคงแดกเพื่อนเขาไปทั้งตัวได้ล่ะ

คงมีแต่เซฮุน ที่นั่งดื่มเงียบคนเดียว





[ �Kris Part �]

' ชานยอลเดินดีๆสิ ' คริสกล่าวขึ้น พร้อมพยุงชานยอลกลับบ้านพัก เจ้าเด็กนี่เมาแล้วไร้เรี่ยวแรงแบบนี้ อันตรายจริงๆ

' เห้อ ถึงสักที �' คริสพยุงร่างของชานยอล ไปยังเตียงนอน แล้วนำร่างบางนั้นเอนนอนราบไปกับเตียง

แต่คนเมามือไม่ไม่อยู่นิ่ง �ขวั่กไขว่ในอากกาศก่อนจะคว้าเข้าที่คอของคริส ร่างสูงจึงโน้มลงมาด้วย

ใบหน้าของทั้งสองจึงอยู่ห่างกันไม่กี่เซน �คริสมองใบหวาน �ดวงตากลมที่ฉ่ำเยิ้ม �ริมฝีปากสีสด ไหนจะกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ผสมกับกลิ่นกายของคนตัวขาว ที่ตอนนี้ตัวเป็นสีแดง เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ �เมาแล้วอันตรายจริงๆ เด็กคนนี้

มือเรียวของคนเมา �ยกขึ้นลูบไล้ตามใบหน้าคมของคนที่อยู่ด้าน

' พี่คริส ~ �ทำไมถึงหล่อแบบนี้ห่ะ �หล่อเกินไปแล้ว �~~ �' คนเมาเอ่ยตามในสิ่งที่ตนคิด �นี่สินะที่เขาว่า �คนเมามักจะพูดความจริงออกมา

ร่างสูงพอได้ยินคนเมาเอ่ยออกมา ได้แต่หัวเราะในลำคอ ก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา �มาหนาปัดปอยผมที่ปิดใบหน้าของชานยอลออก มือหนาลูบไล้แก้มนุ่ม แก้มจะกดจมูกโด่ง ลงไปสูดดม

' ฉันหล่อ เพราะจะได้คู่กับคนสวยอย่างนาย ยังไงล่ะ ' คริสตอบเสียงพร่า ชิดใบหูของชานยอล

สัมผัสลมหายใจอุ่นๆที่ข้างหูทำให้คนเมารู้สึกหวาบหวามยิ่งนัก

คริสก้มหน้าลง จมูกโด่งพร้อมริมฝีปากซุกไซร้สูดดมความหอมหวานบนลำคอขาว �ก่อนจะกดจูบหนักๆ จนขึ้นรอยรักสีกุหลาบไปตามร่างขาวนวลนั้นอย่างห้ามใจไม่ได้

' อื้อ ' คนเมาได้แต่ส่งเสียงคราง อื้ออึงในลำคอก่อนเสียงนั้นจะหายไป

คริสกดริมฝีปากของตนกับคนด้านล่างบดเบียดแนบชิดก่อนจะดูดดึงริมฝีปากเนื้อนุ่มนิ่มนั่น แล้วสอดลิ้นร้อนเข้าไปชิมความหวานในโพรงปากอุ่นนั้น ลิ้นหนาเกี่ยวลิ้นเล็กแล้วดูดดุ้นอย่างขำนิชำนาญ คนด้านล่างจึงใช้แขนเรียวโอบรัดคอของคนด้านบนไว้แล้วแลกลิ้นกับอย่างเร่าร้อนตามอารมณ์กรุ่นที่กำลังก่อตัว �มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อ สัมผัสกับผิวเนื้อนุ่มอย่างย่ามใจ �ก่อนจะผละริมฝีปากออก

' ชานยอล ~ พี่รักนายนะ '



----------------------------- เบนออกไปนอกหน้าต่าง -----------------------------

End Kris Part



กลับมาที่ริมหาด

' เซฮุน �นายไม่มาช่วยฉันเก็บของเลย ' ลู่หานเอ่ยบอกเซฮุนที่นั่งดื่ม ให้มาช่วยตนเก็บของที่ริมหาด ก่อนจะไปพักผ่อน เพราะตอนนี้เหลือแค่เขากับเซฮุนแค่สองคน �ชานยอลก็เมาแทบคลานเขาจึงให้คริสพาเพื่อนไปส่งที่ห้อง เพราะเขาเองคงจะพยุงเพื่อนตัวสูงไม่ไหวแน่ๆ

' อืม �จะไปได้ไปนอนสักที ' เซฮุนลุกขึ้นมาช่วยลู่หานเก็บของจำพวกจานกับแก้ว ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น

' นี่นายไม่เสียใจเรื่องพี่คริสแล้วใช่ไหม กวางเตี้ย' �คนตัวเล็กนี่ตามพี่ชายเขามาตั้งเท่าไหร่ แต่ทำไมถึงได้ทำใจได้เร็วจนน่ากลัวขนาดนี้นะ

' อืมที่จริงฉันก็ไม่ได้เสียใจเท่าไหร่หรอก ฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้รักพี่คริสหรอก ฉันแค่หลงในความหล่อความเท่ห์ ชื่นชอบพี่คริสแบบไอดอลมากกว่า �' ลู่หานบอกเซฮุน ออกไปเพราะเขาเองไม่ได้เสียใจจวนตาย จริงคิดว่าตนไม่ได้รักพี่คริส น่าจะแค่หลงไหลในเสน่ห์ เสียมากกว่า

' งั้นหรือ ก็ดีแล้ว ' เซฮุนตอบกลับเรียบๆ

' แล้วนายล่ะ ไม่มีคนที่ชอบบางหรือ '

' มีสิ '

' จริงเหรอ �แล้วเป็นอย่างไงบ้าง' ลู่หานรู้สึกหัวใจกระตุกฮวบ แล้วพยายามเก็บอาการจึงกลั่นใจถามออกไป

' ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน '

' ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ �'

' อยากรู้อย่างนั้นหรอ '

ลู่หานพยักหน้าหงึกๆ แทนคำตอบ

เซฮุนขยับเข้ามาใกล้ก่อนจะก้มลง กระซิบริมฝีปากชิดใบหู ก่อนเอ่ยออกมา ' ถ้าอยากรู้ �นายก็ลองมองมาที่ฉันดูบ้างสิ ' ก่อนจะผละออกแล้วเดินหนีเข้าบ้านไป

ทิ้งไว้แต่คนตัวเล็ก ที่ยืนอึ้งหัวใจเต้นรัวกับคำตอบ

แบบนี้ผมจะเข้าข้างตัวเองอีกครั้ง � ได้ไหมนะ �>< ?



--------------------------------- END ---------------------------------







** แถม



เปลือกตาสีมุก �ขยับขึ้นอย่างยากลำบาก �รู้งี้เมื่อคืนไม่หน้าซัดเข้าไปขนาดนั้นเรย ชานยอลได้แต่บ่นในใจก่อนจะลืมตาขึ้นได้เต็มตา �แล้วกระพริบตาสองสามทีเพื่อโฟกัสกันสิ่งที่อยู่ด้าน

พี่คริสกำลังนอนกอดเขาอยู่เท่านั้นเอง �เขารู้สึกได้ถึงไออุ่นของลำแขนแกร่งที่พาดอยู่บนเอวของเขา ก่อนจะหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนินทาอีกครา

ห่ะ �ไอพี่คริสนอนกอดเขาอยู่อย่างนั้นหรอ �เมื่อประมวลผลอีกครั้งร่างบางจะผลุดลุกขึ้นนั่งด้วยความเร็ว

' โอ้ย ' ก่อนจะร้องออกมาเพราะความเจ็บช่วงสะโพก � �สะโพก ? คนตัวบางที่ตอนนี้กำลังจะคลั่งจึงพยายามสงบจิตสงบใจแล้วประมวลผลใหม่อีกครั้ง

ดวงตากลม �สำรวจร่างกายของตนเอง ซึ่งไร้อาภรณ์ปิดบังร่างกายสักชิ้น �คงมีแต่รอยจ้ำแดงเท่านั้นที่ปรพปรายอยู่บนร่างกาย �ก่อนจะทอดมองไปยังอีกนานหนึ่งที่ยังคงนอนหลับอยู่ ซึ่งไร้อาภรณ์เช่นเดียวกัน ช่วงแผ่นหลังกว้างและหน้าอกแกร่งเต็มไปด้วย รอยเล็บข่วนเป็นแนวยาวแดง �ซึ่งต้องเป็นฝีมือเขาแน่

นี่เขากับพี่คริส � �.... �กรี๊ด �ชายปาร์คอยากจะกรีดร้อง �เมื่อคืนเขาเมาเลยพลาดท่าสินะ

เมื่อคิดได้ดังนั้น �มือทั้งสองจึงประทุษร้ายคนที่นอนหลับอยู่

' ไอพี่คริส ลุกขึ้นมาคุยกันเดี๋ยวนี้เรยนะ 'พูดพลางใช้สองแขนเขย่าร่างของคนขี้เซา

' หือ �อะไรครับเมีย �นอนต่อเถอะ ' คนที่ยังไม่ตื่นดีได้แต่พึมพำ พร้อมใช้ลำแขนแกร่งตวัดเอวบางให้โน้มตัวลงแล้วกระชับกอด

แต่คนตัวเล็กยอมแพ้เสียที่ไหน

' เมียบ้าบอ อะไรเมื่อคืนผมเมา พี่ปล้ำผมใช่ไหม ตื่นมาเคลียกันเดี๋ยวนี้นะ ' สองมือก็ระรัวทุบเข้าทีอกแกร่ง �จนคนขี้เซารู้สึกถึงความเจ็บก่อนจะรวบสองมือนั่น แล้วลืมตาขึ้นมา

' เมื่อคืนเราสองคนมีอะไรกัน �ปล้ำอะไรนายครางเสียงกระเส่าขนาดนั้น ' คริสกล่าวเสียงเรียบก่อนจะหลับตาลงแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น คนตัวเล็กกว่าก็ดินขลุกขลักไม่เลิก จนเขาต้องเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

' จะนอนดีๆ หรอต้องให้พี่ทำให้นายสลบคาอกหืม ชานยอล ' พลางใช้สองแขนแกร่งลดลงไปยังสะโพกมนแล้วบีบคลึงอย่างแรง

' นะ นอนก็ได้ �นอนแล้วเนี้ย เลิกบีบก้นผมได้ไหม ไอคนหื่นกาม ' คนตัวเล็กบ่นกระปอดกระแปดแล้วนอนนิ่งๆ

คริสได้คำตอบดังนั้น จึงคลี่ยิ้มออกมาแล้วกระชับอ้อมกอดก่อนจะจูบลงที่หน้าผากมน ' พูดง่ายๆแบบนี้สิน่ารัก �แต่ตอนนี้พี่ตาสว่างเสียแล้วสิ �เมียคนสวย ' สองมฺอเริ่มลูบไล้ไปตามผิวลื่นมือของร่างกาย

' เห้ย ก็นอนแล้วนี้ไง หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ '

' ชานยอลนอนแต่พี่ไม่นอนนี่ครับ �หรือชานยอลจะให้พี่นอนแล้วชานยอลขึ้นเอง ~ '

' พูดอะไรออกมาไอลามก หยุดเลยนะไอหื่น �อื้อ '

' ถ้าหยุดพี่ได้ �ก็หยุดไปครับ ^^ '





--------------------------------- END ---------------------------------

จบจริงๆแล้ว �^^



Talk �: �คิดถึงกันบ้างไหมเอ่ย �? ตอนแรกว่าจะแต่งอีกตอนแล้วค่อยจบ แต่กลัวลีดรอนาน เลยมาปั่นตอบจบให้ก่อน �จบแบบมึนๆเน๊อะว่าไหม �ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ ขอโทษลีดที่น่ารักด้วยเราค้างไว้หลายวันแล้วเลยรีบมาปั่นให้จบ สั้นไปไหม

# Nc ครั้งแรกกากๆ อยากอ่าน @izaatiiz อยุ่ในเฟบ

# เรื่องนี้มีลีดหลายคนเดาถูกนะ น่ารักเชียว ไว้ไรท์แต่งถึง 15 ตอนแล้วจะมีของขวัญมาให้ลีดที่น่ารักที่ติดตามฟิคเรานะคะ

เจอกันอีกที �เมื่อไหร่ไม่รู้ � อิอิ xp ตอนนี้รู้สึกหัวตันๆ ไม่มีแรงกระตุ้น

ทวงฟิคได้ที่ @Izaatiiz �เอ็นซีใครรอนานก็เมนชั่นไปบอกนะคะ