คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #123 : ออกมาจากโลกอวาลอนเขต 3
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมาพร้อมับลูบหัวอหมาน้อยอย่าอ่อนโยน
แ่ว่าสำหรับนาแล้วมันไม่่าอุมมืออมัุราที่แสนั่วร้าย!!
ิบิรอส้อมอไปยัโลภายนอสายาเ็มไป้วยวามอยารู้อยาเห็นอย่าแท้ริ
ลิ่นหอมออะไรบาอย่าที่ลอยออมาเะมูน้อยๆอนาอย่าโหร้าย
“ แหม แหม ลูายอแม่แอบไปมีลูอนไหนเนี่ย
”
“ เ็นนี้ไม่ใ่ลูผมสียหน่อย
แม่เอ็อย่าล้อผมเล่นสิ ยัยแสบไปไหนแล้ว ”
“ เห็นมีเ็หนุ่มมาายนมีบเ็มเลย แม่ละเหนี่ย----อ้าว อ้าว ไปเสียแล้ว ”
ีไห่ทิ้เ็สาวเอาไว้ับมาราอนเอ
อย่าไร็ามบ้านอเามีเอะเสทรอยเยอร์ยัทำหน้าที่อนเอ
ยืน้อมอสำรวศัรูที่หาล้าบุเ้ามาภายในอาาเอน
ีไห่้อมอไปยัลุ่มเ็ายที่หาล้ามาีบน้อสาวอเา!!
พวมันเป็นใรัน เสียัฟันที่ัออมาอย่าัเนอายหนุ่ม
เส้นผมสีาวปลิวสยายไป้านหลัราวับอสูราุมนร!!
ิสัหารที่เผลอปลปล่อยออมาอย่าัเนทำเอาลุ่มเ็ายรหน้า้อหนาวสั่น้วยวามหวาลัว
นัยน์าสีเทา้อมอพวมันราวับอาหารเย็นอน แ่อ้าปาเี้ยวเล็น้อยพวมัน็ายหมแล้ว!!
ถอยออไปาน้อสาวอรูนะโว้ย!!! ไอลูหมา!!
พวเ็ายยามที่เห็นร่าอายหนุ่มพวมัน็พร้อมใับวิ่หนีราวับเออสูรานรที่หลุออมา
นับว่าไม่ผิที่ทำามสัาาอนเอ ่อนที่ีไห่ะลับมาแสสีหน้านิ่เยแบบเิมแล้เนียนราวับว่านเอไม่เยปลปล่อยิสัหารที่พร้อมะระเบิทวีป้วยเปลวเพลิาวอาทิย์อนเอ
“ อ่ะ พี่โ่ออมาาโลอวาลอนแล้วเหรอ่า
”
“ แน่นอน พวมันอ่อนแอแถมยัระอ
ิว่าพี่ายอเธออ่อนแอนานั้นเลยเหรอ ”
“ ็พี่โ่ ทำอะไรไม่เป็นสัอย่านิ ”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมาทำเอาหัวใอนเป็นพี่้อเ็บปวเหนือำบรรยาย!!
เาเลี้ยูเธออย่าี!! ส่วนมาะเป็นแม่อเา็าม
แ่เินทอ็ยัมาาารหารายไ้แบบพิเศษอเาเอนิ!!(ปล้นาวบ้าน)
เินที่บริสุทธิ์ไ้มาาารทำมาหาเรื่อเสมอ้นเสมอปลายอเาเอ
แถมยัมีพ่อาแสนีอี
บอไ้ว่าีวิอเาเือบสมบูร์แบบแล้ว
เสียอย่าเียวที่นเอยัไม่มีลูออมาวิ่เล่นเรียปะป๊า!!
ออร่าั่วร้ายปลปล่อยออมาทำเอาหลหนิหนิ
้อ้าวถอยออมาาพี่ายหน้าโ่อน ที่แม้ว่าะเปลี่ยนไปบา สุท้ายเพิ่มวามบ้าและโ่เ่ามาอี!!
นาส่ายหัวเล็น้อยับพี่ายอน
“ สสัยะินยาไม่เย่าวแน่เลย
หนูไปิน้าวีว่า ”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมาพร้อมับ้าวเินหนีพี่ายอนเ้าไปภายในบ้าน!!
แน่นอนว่าีไห่ถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะหันไปมอพวที่ำลัแอบมออยู่
่าเถอะถ้าพวมันล้าริโนเปลวเพลินรเผาร่าายนลายเป็นมันมี่อย่าแน่นอน
ทุอย่าลับมาเป็นปิยเว้นภายในบ้านอเา
ร่าอเ็สาวัวน้อยที่แสท่าทาราวับะร้อไห้ออมาลอเวลา
ำลัโนมอาเ็สาวอีนที่สายาเ็มไป้วยวามยารู้อยาเห็นอย่าแท้ริ
อย่าบอนะว่าพี่ายโ่อนแอบไปโมยลูสาวอนอื่นมาันแน่!?
ไม่มีทาหรอมั้
อย่าน้อยพี่าย็วรมีสิ่ที่เรียว่าศิลธรรมอันีามภายในใบา
ไม่มา็น้อยอย่าแน่นอน ิบิรอสไ้รับาร้อนรับอย่าีารอบรัวอายหนุ่มผมาว
แน่นอนว่ามันแ่าันราวนรับสวรร์เลย!! อนอยู่ภายในมืออเาราวับุ๊าที่ไร้ีวิแถมยั้อพยายามแล้ายอี้วย!!
ถ้าหาไม่ทำแบบนั้นนาอาะโนอีฝ่ายับถลหนั็ไ้!! แ่ิ็อยาะร้อไห้แล้วอ่า!!
“ โอ้ โอ้ ไม่้อห่วนะ
านี่ไปพี่สาวนนี่ะูแลเธอเอแถมยัมีพี่สาวหลินอี ไม้อลัวว่าพี่ายะับไปถลหนัทำพมเ็เท้าหรอนะ
”
‘ อื้ม!!! ้าอายุ
4,000 ปีแล้วนะไม่ใ่เ็เสียหน่อย ’
เสียรีร้ออหมาน้อยที่ไม่ใรไ้ยิน
แน่นอนว่าีไห่ำลันั่สมาธิเพิ่มลมปราภายในร่าายอย่าบ้าลั่ อย่าไร็ามบนวาวแห่นี้ไม่ใรฝึฝนลมปราเสียหน่อย
ายหนุ่มเลยถือโอาสในารัเอาสนิทออาร่าายอนเสียหน่อย
้วยารฝึฝนลมปราาม้วยารออระบวนท่าวิาสัเล็น้อย
เวลาไหลผ่านไปนระทัร่าบาอหิสาว้าวเินออมาาเรื่อ
เลื่อนย้าย แม้ว่าร่าายอเธอะูปิแถมยัแ็แร่ว่าเิมอี้วย
สายามอ้ายมอวาหาบุลที่นา้อารพบเอมาที่สุ นระทันาเินมาพบับายหนุ่มที่ำลันั่สมาธิบนพื้นอห้อนเอ
ูับลมปราหยาภายในอาาศ
“ ไม่ทัทายันเลยนะ าทึ่ม ”
“ ็ภรรยาอผมออะเ่นิ
อีไม่ี่วันแล้วนะ ”
“ ่ะ ”
มือเรียวบาที่โอบอร่าอายหนุ่มา้านหลั
วามอบอุ่นที่แพร่ระายไปทั่วร่าายอน
ีไห่ลืมาึ้นมาพร้อมับเอื้อมมืออนไปสัมผัสฝ่ามืออหิสาวอย่าอ่อนโยน
ทั้สอไ้อาศัยเวลา้วยันอย่าอบอุ่นและสุใเป็นอย่ามา!!
สำหรับพวเรามันนานมาแล้วที่ไม่ไ้อยู่้วยันามลำพั
“ ภรรยาเหรอ อีไม่นานแล้วสินะที่านอพวเรา
”
“ ริ นว่าะถึอนนั้นพวเราไปเท้วยันภายในเมือีไหม
”
“ ีสิ ไ้ใ้ีวิแบบนธรรมาบา ”
หลินเอ๋อร์ล่าวออมาพร้อมับลูบเส้นผมอีไห่เล่นราวับว่า
เส้นผมหนาอเาเป็นนอลูหมาแสนน่ารั มันนุ่มเป็นอย่ามา สบายมือเหลือเิน
หาทั้ 9
อนาส่ายไปมาเล็น้อย้วยวามสุ
วามเย็นแพร่ระายออมาาร่าาย มันหนาวเย็นเยือเป็นอย่ามา
แ่สำหรับีไห่แล้วมันเย็นสบายมา
“ อนที่ันไม่อยู่มอสาวอื่นหรือเปล่า!? ”
“ สาบานเลยว่า ไม่
ผมสนแ่เธอเท่านั้นหลินเอ๋อร์ ”
เสียอีไห่ที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามริัเป็นอย่ามา
ถ้าบอว่าีวิอนเ็มไป้วยสาวามรินาพวลูศิษย์ยัเป็นสาวเลย!!
แ่หัวใอเาเป็นอหลินเอ๋อร์นเียวเท่านั้น!! หิสาวหัวเราะออมาเสียหวาน่อนะ่อยๆเอาหัวมาถูับใบหน้าอายหนุ่มผมาวอย่าอ่อนโยน
“ รู้ไหม
ารแ่านเป็นวามฝันอผู้หิหลายน แน่นอนว่ามันร่วมถึัน้วย ”
“ อ่า ผมะพยายามเป็นสามีที่ี ”
หลัาที่บทุอย่าายหนุ่มไ้ทำารอุ้มร่าบาไปนอนบนเีย้วยัน
อาาศหนาวมามาแล้วสำหรับพวเรา่วเวลามันไร้ีำั เป็นวามสุอสอเราอย่าแท้ริ
อี้านหนึ่ภายในบ้าน็มีสอสาวที่ำลันอนหลับสบายอันราวับพี่น้อท้อเียวัน
นเียวที่ยัไม่นอนหลับเป็นแม่อายหนุ่ม
นาะนอนหลับเป็นนสุท้ายเสมอ ยามเ้ามาถึวามหนัที่เาสัมผัสไ้มาพร้อมับวามนุ่มนิ่มรู้สึี
ีไห่ลืมาึ้นมา็เอับหิสาวที่ำลันอนหลับสบายอารม์บนร่าายอน
เสียอลมหายใอุ่นที่เาสัมผัสไ้มัน่าน่าหลไหลเสียริ สำหรับเาแล้วนาามมาที่สุแล้ว
ไม่มีใรมาเทียมไ้
หลัาที่หลินเอ๋อร์ื่นาวามฝัน
็พบับใบหน้าแสนหล่อเหลาสำหรับนานเียว ถ้านอื่นมามอพวเาทั้ร้อยนะบอว่าธรรมาออไปทาหล่อ
แ่ว่าถ้าหาีไห่แสยะยิ้มออมาแ่นั้นแหละราบออสูรร้ายะปราออมาแทนที่เสมอ!!
มือเรียวบาสัมผัสับแ้วอายหนุ่มอย่าอ่อนโยน
ใบหูู่ามบนหัวอหลินเอ๋อร์ระิเล็น้อย
่อนที่พวเราะทำารแ่ัวออมายัห้อรับประทานอาหาร
ร่าบาอหมาน้อยที่ยัแสท่าทาราวับว่าโลรหน้าเป็นสิ่ผิปิอย่าแท้ริ!!
น้ำาเริ่มลอออมารเบ้าาอนาอย่าน่าสสาร!! นระทัมีร่าบาอหลินเอ๋อร์เินเ้ามาหา
“ อ้าว นี่ีนายไปลัพาัวลูอใรมาันะ!? ”
“ เห็นผมเป็นนยัไ เ็นนี้ะเป็น อืม
อืม เ็ำพร้าที่เ็บมาไ้าแนนร ”
‘ นายมันปีศาไร้ยาอาย!! ’
เสียราที่น่าสสารัออมาาร่าอิบิรอส่อนที่
เ็สาวะสัมผัสไ้ถึวามอบอุ่นาโอบออใรบานที่ทำราวับารปลอบโยน!!
เ็น้อย้อมอไปยัใบหน้าแสนามรหน้า เป็นหลินเอ๋อร์ที่เ้ามาโอบอิบิรอส้วยวามสสาร
ไม่ว่าะมาาเหุผลอะไร็าม นาะูแลอีฝ่ายอย่าีเลย
“ หนูน้อยื่ออะไรเหรอ๊ะ บอพี่สาวหน่อย
”
“ …ิบิรอส่ะ
”
ไม่ทราบว่าเป็น เพราะ สายพันธุ์หรือเปล่าที่ทำให้เ็น้อยยอมเปิใับหลินเอ๋อร์มาว่าายหนุ่มผมาว!!
อย่าไร็ามภาพำที่เ็น้อยมีอยู่ภายในหัว เป็นภาพอายหนุ่มที่ทำารเะร่าบาอสามเทพีแห่โะาลแม่น้ำยมโล
ับ ภาพอสามุลาารที่โนระทำำเราราวับว่าเป็นอเล่น!!
“ พวเราไป่อนนะรับ แม่้อารให้ผมื้ออะไรมาฝาหรือเปล่า
”
“ แหม แหม ไม่้อหรอ๊ะ
านแ่อลูแม่ะไปอย่าแน่นอน ”
เสียหวานอผู้เป็นแม่ที่ล่าวออมาพร้อมับทำารพลัร่าอลูายให้้าวเินไป้านหน้า
แน่นอนว่าารเทอพวเามีีไห่ ไห่หลิน ิบิรอส และยัยแสบอีน ราวับรอบรัวแสนสุมาว่า
่อนที่หิะหันไปมออีทาหนึ่รถยน์ราาหลายพันล้านอลล่าที่ับมาอที่บ้านอน
“ ผู้อาวุโสาระูลหล มีธุระอะไรับันัน่ะ
”
เสียหวานอหิสาวที่ล่าวออมาพร้อมับรอยยิ้มที่ประับบนใบหน้า
แ่ว่าสายาอนาหาไ้ล้อเล่น!! ถ้าอีฝ่ายไม่มีเหุผลเพียพอนา็พร้อมะับไล่อีฝ่ายออไปาบ้านอน
ร่าสูให่อเสทรอยเยอร์ปราออมา ร่าายอมันปลปล่อยเปลวเพลิสีำทมิฬออมาอย่าัเน
“ ….้า่อนนายหิหล
”
“ ฮึ!! อย่าิว่าันะลืม่วเวลาแสนเลวร้ายนั้นหรอนะ
”
เสียอายราที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามหวาเร่ออีฝ่ายที่แม้ะวามือไปนานแล้วาโลอวาลอน
แ่็ยัเป็นหนึ่ในำนานที่ยัมีีวิมานถึปัุบัน
แม้ว่า่วแรอารเริ่ม้นะเลวร้ายไปเสียหน่อย้วยปัหาทาร่าายและารเิน
ไหนะโนันานระูลหลอี!!
“ บอเหุมาที่ันะไม่ามลูาย
ลูสาวลับมาเพื่อับไล่ หรือ ทำลายระูลหลให้หายไปาัรวาลอีีหนึ่
8
ระูลปรออยู่ ”
หายหน้าหายาไปนาน เพราะ ผมเลียนิยายัวเอที่ิท็อป แ่นั้นแหละ 55555+
ความคิดเห็น