คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ข้าจะขายหมูปิง RE
ะลึับารปราัวออมาอหน้าอสรี!!
วามอยารู้อยาสัมผัส็สร้าประสบารแสนน่าอับอายแ่นาเสียแล้ว!!
อยาายแล้วไปเิใหม่ริ ลู่เหมยหลัาวันประลอ็ลับมาเป็นเ็สาวัวน้อยแสนี้เียอวนไปเนื่อมาามีพี่สาวนามอยปรนนิบัิอยู่้าาย
“ ุหนูลู่เหมยทุอย่าพร้อมแล้วเ้า่ะ
”
“ ริเหอร!?
ยอเยี่ยมไปเลย หลหล ”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมาหลัา้อมานั่ฟั่าวลือเสียหายอนเอาปาอพี่สาวและมารานาม
ที่ทั้สอ้อะสัหารนาให้ับิ้นสิ้นใอนาถ้วยเนินออันามทั้สอเ้านั้น!! ไม่เยิว่าารเิมามีเนินอที่น้อยว่าาวบ้านะสามารถมอบวามสุให้นาไ้
แ่ผลที่ออมาหลัาทานแนอสูรมัรั้น
5
เ้าไปผลที่ออมาลายเป็นว่านาไ้ไปปลุยีนส์อมาราภายในร่าายให้ื่นึ้นมาเสียอย่านั้น
ลู่เหมยถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะวิ่หนีเ้าห้อรัวอวนไปอย่ารวเร็ว นัยน์ู่ามเปล่ประายออมาอย่าัเนับร่าอหมูรหน้า
“ ว้าว สุยอหนูอะไรเนี่ย ”
“ หมูนเิน อสูรั้น 3
เ้า่ะ ”
เสียอสาวใ้หน้าายล่าวออมาแ่ลู่เหมยหาไ้สนใอีฝ่าย
หยิบเอามีออมาสอผ่านั้นผิวหนัอหมูนเินรหน้าไปอย่า่ายาย
สร้าวามแปลประหลา่อเหล่าพ่อรัวภายในวนเป็นอย่ามา ุหนูลู่เหมยเป็นเฟที่สวรร์ประทานมาั้นหรือ
เพียไม่นานเ็สาว็สามารถแล่เอาเนื้อแบ่มันออมาเป็นส่วนๆไ้อย่า่ายาย
เนื้อที่ลู่เหมยทำารแล่ออมา็ูสวยามราวับอัมีราาแพ นายิ้มออมาแม้ว่าสอมือะเละไป้วยเลืออหมูรหน้า
แ่ารทำอาหาร่าหาที่นับว่าเป็นวามสุแท้รินาหลัาที่้อมาเิใหม่
ารร่ายรำภายในห้อรัวมีเพียแ่ไม่ี่นเท่านั้น
ที่ะสามารถมอเห็นถึวามามอเ็สาวเวลาทำอาหารออมาไ้
เนื้อหมูรหน้าโนแล่และหันออเป็นิ้นแบบพอีำ ะว่าไปยัไม่ไู้พวไม้เสียบสำหรับารย่าหมูปิเลย็ามแ่น่าะออมาีพอัวเลย
ที่เหลือ็เป็น้าวเหนียว
เป็นเวลาประมาเที่ยวันออายอนเย็น็ไม่เลวร้าย!!
เ็สาวทำารหยิบเอาถุ้าวเหนียวออมามันส่อประาย 7 สี ราวับสายรุ้บนท้อฟ้าหลัาที่ฝนลมาเลย
ลู่เหมยทำารเรียมน้ำเปล่าออมาพร้อมับเิมเลือลไปเล็น้อย าม้วยารเทเอา้าวลไปแ่ภายในน้ำทิ้เอาไว้
ลู่เหมยหาวออมาเล็น้อย
่อนะหันไปทำพวเนื้อหมูอนเอ้วยารนำเอาพวมันมามัเพิ่มรสาิ้วยารเิม ผัี
ระเทียม และพริไทยลไปาม้วยารนวพวมันให้เ้าันับัวเนื้อหมูภายในถ้วยอย่ารวเร็ว
่อนะปล่อยทิ้เอาไว้เพื่อให้รสาิมันึมับเ้าไปภายในัวเนื้อ
ยามเย็นมาถึร่าบาอเ็สาวที่้าวเินออไปาวนอย่ารวเร็วพร้อมับรถม้าอนเอ
ว่าะออมาไ้เรียบว่าแทบราเลือ!! ลู่เหมย้อมอไปยัอุปร์ทำรัวอนที่แอบหยิบออมาาห้อรัวนิหน่อย
พวเาไม่ล้าโทษนาอย่าแน่นอนรับประันเลย
ร่าอเ็สาวที่เริ่ม้น้วยาร่ออไฟสำหรับารทำทุอย่าไม่ว่าะปิหมูและทำ้าวเหนียวที่แปลประหลาอโลใบนี้ให้ออมาอร่อย
15
นาที ในารรอให้เปลวเพลิรหน้าอยู่ในระับที่พอีสำหรับารทำอาหารแล้ว
นาลมือนึ่้าวเหนียวเ็สี้วยัวเอ
ภาพที่แปลประหลาสำหรับใรหลายน ารที่ะเห็นร่าอเ็สาวาระูลุนนาให่มาทำอะไรสามันอย่าารทำอาหารออมาาย
ลู่เหมยทำารนั่เสียบเนื้อหมูสำหรับารเรียมย่าบนเาที่ร้อนไ้ีแล้วโยมีลูมือเป็นสาวใ้หน้าายอน
สามแสบเอ็มา่วย้วย
มา่วยเพิ่มามให้ับนา พวมันวิ่เล่นไปทั่วบริเวถ้าโนับไปายะสมน้ำหน้าใหู้เลย
ลิ่นหอมอเนื้อหมูที่ผ่านารมัมาเป็นเวลาที่พอิบพอีส่ลิ่นหอมออมายั่วยวนน้ำลายอใร่อหลายน
าอนแรที่ไม่มีน ลายเป็นว่ามีผู้นมามายที่มา่อแถวสำหรับารเฝ้ามอ
ลู่เหมยทำารหยิบเอา้าวเหนียวออมาาึ่นึ่
นาทำารัเล็น้อย้วยใบเยที่พ่อบ้านราไปุหามาาไหน็ไม่ทราบที่มาแน่ัเท่าไร
ัเรียอย่าสวยามาม้วยหมูปิสอไม้ราา เรื่อสำัอาร้าาย
นาเอ็ไม่ใ่พวใบุ้วยสิ ้อิน้อใ้่ายเหมือนันับมนุษย์ทั่วไป
“ เอาเป็น ุละ 15
เหรียทอ ”
โลใบนี้มีวามแฟนาีที่สุยอรหน้าที่ะใ้่าย้วยเหรียทอ
อนแรที่เ็สาวล่าวถึราาออมาพวเาทุนิว่ามันอาะแพเินไป
สำหรับอาหารุรหน้าที่มีเพียน้อยนิ แ่ว่า็มีนใล้า้าวเินเ้ามาใบหน้าแสถึวามมั่นอมั่นใออมาอย่าัเน
“ ้าอ 2 ุ ”
“ เ้า่ะ ”
ระาิบหาย วามิอลู่เหมยแสออมาแ่าาใบหน้าที่ำลัยิ้มหวานออมา
้าวเหนียวเ็สีและหมูปิสอไม้นับว่าเป็นารลทุนที่าทุนย่อยยับแล้วเ้าพวบ้า
ราบนาเสียสิ!! ายที่ล้ามาื้ออาหารุเนื่อมาาเาเอ็อยาะลิ้มลอูว่ามันะอร่อยับเินที่เสียไปหรือไม่
ายหนุ่มทำาร้อมอหมูปิรหน้าที่ส่อประายมันแวววาวออมาอย่าัเน
ยามที่แสาวะวัสาส่อลมาระทับับไมันบนัวอเนื้อ
แถมนอาเนื้อหนูแล้วหาลอสัเใหู้ะพบว่ามีพวผัสีเียวและสมุนไพรอีเล็น้อยในารปรุมันอี้วย
ุหนูลู่เหมยเอาสมุนไพรมาปรุเป็นอาหารหรือ
เาทำารเ็บวามสสัยเอาไว้่อนะัลไป ภาพอสวรร์็ายึ้นมาภายในหัวสมอ
มาพร้อมับวามหวานละมุมที่ปลายลิ้น
รสาิอไมันอหมูนเินที่พ่อรัวน้อยนะึเอารสาิแท้ริอมันออมาไ้ับวามเผ็ที่ปลายลิ้นอพริไทย
้าวเหนียวเอ็นุ่มละมุนราวับนมหวาน!!
พริบาเียวเา็ินมันไปนหม ในพริบาเียวเท่านั้น
รสาิออาหารรหน้าราวับอาหารอสวรร์!!! เาไม่รอ้าทำารสั่มาทานอีุแ่ว่ามันสายไป
หลัาที่ทุนมอูใบหน้าอายหนุ่มที่เ็มไป้วยวามสุเหนือำบรรยายแล้ว
พวเา็เริ่มทำารสั่้ออาหารุน้อยรหน้าเพื่อมาลิ้มลอรสาิ!!
วามหิว วามระหายรอบ่ำร่าายอพวมัน!! มารยาทเหรอ
พวนาเหล่าุหนูภายในห้อหอ่าโยนมันทิ้ไปนานแล้ว!! เหล่าบุรุษที่โนอบมาอย่าีโนเหล่าอาารย์แสนยอเยี่ยมใหู้และถอมบุพาาม!!
พวเาะุราถอนโลนพวนาทุนเลยที่หาล้ามาแทริวพวน!!
ลายเป็นว่าารเปิร้านอาหารายหมูปิสำเร็ไป้วยี!! เ็สาวยิ้มออมาเสมอยามที่มอเห็นถึอเหรียทอรหน้านเอ
ามริะมีพวอั๋วที่ะเอาไปแลเปลี่ยนเป็นเหรียทออีแ่่ามันเถอะ
“ อ้าสัุสิ ”
“ โอ้ไ้เลย พี่าย ”
ร่าอบุรุษในุอแม่ทัพสีำทมิฬ้าวเินเ้ามาภายในฝูน
เาสัเเห็นถึวามผิปิาเหล่ายอยุทธ์มามายที่โยปิะมอบเหล่าบุพาาม
แ่อนนี้ำลัเหล่าเปรียบพวนา้วยวิาาสำนัอนเอ
โยไม่สนใว่าะโนมอ้วยสายารัเียนาไหน็าม
“ พี่ให่ท่านไม่ลอเ้าไปูละ
อาะเอับเนื้อู่ามที่หมอูทำนาย็ไ้ ”
“ น้อสามเ้า็พูเินไป
เ้านหน้าายแบบพี่ให่เนี่ยะเอเนื้อู่!? ้าล้าพนันเลยอีสั
3 ปี เาถึะเอ ”
“ ถูอพี่รอ พี่ให่เราใร็ทราบว่าเานิยมัแนเสื้อ
”
เสียอสามพี่น้อที่ล่าวหยอล้อับพี่ให่อนที่ใรหลาย่อหลายน่าพูันเป็นเสียเียวันว่า
เาเป็น้อนน้ำแ็เินไ้เท่านั้นเอ แม่ทัพให่แห่แว้นที่้าวเินออมาโนลือที่ะเมินเสียนินทาว่าร้ายอพี่น้อรวมสาบานอนเอาไว้้านหลั
ายหนุ่มเส้นผมสีำทมิฬยาวมาพร้อมับออร่าสัหารที่เิมาา
ารเ่น่าผู้นไปมามายภายในสราม้วยสอมืออนเอ เามอเห็นผู้นมามายที่ำลัินอาหารราวับนเสียสิ
แน่นอนว่าพวเาไม่ิะสนใารมาอแม่ทัพนนี้แม้แ่น้อย สายาส่มาประมาว่า “
ถ้าท่านินะทราบเอ ว่ามารยาท ือ อะไรัน ”
ร่าบาอเ็สาววัย 12
หนาว ที่ำลัทำอาหารออมาอย่า่อเนื่อ เหื่อไหลริบอาบสอแ้มอนาแ่มันไม่ลวามามลไปแม้แ่น้อย
ภายในออแม่ทัพเิอะไรบาอย่าที่ผิปิึ้นมา ่าเถอะอาเป็นอาารเหนื่อยหลัาเินทาลับมายัเมือหลว
“ อพี่ายไ้แล้วเ้า่ะ ”
เป็นอาหารที่แปลประหลานั
้าวเหนียวเ็สีและเนื้อหมูนเินหรือ เาทำาร่ายเิน่อนะอัวออมา่อน
แม่ทัพหยิบเอาหมูึ้นมาหนึ่ไม้ เสียท้อที่ร้อออมาราวับอสูรร้ายที่้อารอาหารรหน้ามาเิมเ็มวามหิวอนเอ
เาทำารัลไปำหนึ่
“ อร่อย ”
อร่อย อาเป็นำพูแสนธรรมาแ่ว่าถ้าออมาาปาอแม่ทัพที่หลาย่อหลายนบอเป็นเสียเียวันว่า
อ์ายน้ำแ็ มันะลายเป็นำพูแสนศัิ์สิทธิ์!! พี่น้อร่วมสาบานอีสามน้อเอามือมาแะี้หูอนเพื่อให้แน่ใว่านเอไม่ไ้ยินผิไป
รสาิวามอร่อยที่ไ้รับมันยัรารึอยู่ภายในหัว
ยามที่ไ้ินภาพอสวรร์ั้นภาพะปราึ้นมาภายในหัวอายหนุ่ม หวานหอมและอร่อย
ินเท่าไร็มิเพียพอ่อวาม้อาร ่วเวลาแสนสุผ่านไปอย่ารวเร็วแ่หน้าแปลที่เามอเห็นภาพอเ็สาวผมำนนั้น้วย
“ โลแแน่พี่ให่ยิ้ม!! ”
“ ริอเ้า มันเป็นวันสิ้นโลอย่าแท้ริ
”
ลับมาทา้านอเ็สาวนามลู่เหมย
หลัาที่ายทุอย่านหมนา็ทำารเ็บ้าวเ็บอท่ามลาเสียโศเศร้าเสียใอใรหลายนที่่าพาันถามเป็นเสียเียวันว่านาะลับมาายอีเมื่อไร
แน่นอนว่าลู่เหมยยิ้มหวานออมาพร้อมับบอว่าไม่ทราบ
ทำลายวามหวัอพวมันลไปอย่ารวเร็ว!!
หลายนพาันสาปแ่ัวเอในอีที่ไม่ัสินใเ้ามาื้อให้เร็วว่านี้สัวินาทีหนึ่็ยัี!!
นเียวที่ยัมีรอยยิ้มบนมุมปาหนีไม่พ้นแม่ทัพหนุ่ม
โะาเริ่ม้น้วยารพูพันธุ์เราับใรสอนที่ะมาเป็นู่ีวิ อยู่้วยันไปนแ่เ่า
ความคิดเห็น