คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : 16th CHAOS - Ain't only us
16th CHAOS - Ain't only us
ผมยอมปล่อยเรื่องทั้งหมดให้เกิดขึ้นตามที่อีกฝ่ายต้องการ รวมถึงตัวผมเอง โดยไม่คำนึงถึงเหตุผลและสิ่งที่จะตามมาเบื้องหลังอีก
จูบของปุณณ์ดูขลาดกลัว แต่ก็หนักแน่นในความรู้สึก เช่นเดียวกับอ้อมกอด เราสองคนปล่อยให้ร่างกายเดินไปทางเดียวกับหัวใจ เป็นไปตามความต้องการที่สู้ทนเก็บไว้ จนพอถึงเวลาปลดปล่อย เราก็หยุดไม่ได้อีกต่อไป
..
..
..
เวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้ กว่าผมจะลืมตาโพลงในความมืดมิด เมื่อสำนึกแห่งผิดชอบชั่วดีย้อนคืนกลับมาอีกครั้ง คนที่นอนกอดผมไว้แนบกายคือไอ้ปุณณ์ เพื่อนที่ปั่นหัวผมมากที่สุดในระยะหลายวันที่ผ่านมา
ท่ามกลางแสงจันทร์สาดส่อง เปิดทางให้ผมเห็นใบหน้าปุณณ์หลับใหลในความมืด ขนตายาวของมันแนบชิดติดแก้ม ซ่อนเอาดวงตาคู่นั้นที่เคยแทบจะแผดเผาผมเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเอาไว้ภายหลังเปลือกตาที่ปิดสนิท
สันจมูกโด่งพ่นลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมออยู่เหนือริมฝีปากบางสีธรรมชาติ เป็นเครื่องหมายให้เห็นชัดว่าเจ้าของร่างที่กอดผมนิ่งอยู่นี้ดำดิ่งในห้วงนิทราขนาดไหน
ผมมองใบหน้าสงบนั้นด้วยความรู้สึกหลากหลายอยู่ภายในหัวใจ สิ่งที่วิ่งนำความรู้สึกอื่นมาไกลคือ ความกลัว
ความรู้สึกเจ็บที่ยังคงแล่นริ้วอยู่ เตือนให้ผมรู้สึกว่าเราสองคนทำผิดฉิบหาย ผิดแบบไม่น่าให้อภัย ทั้ง ๆ ที่ผมเป็นคนบอกมันเองว่าให้เลิกคิดถึงเหตุผล สิ่งที่ถูกต้องสมควรทำ หรือแม้กระทั่งบอกให้ลืมไปซะว่าเราเป็นอะไร...แต่หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงผมกลับพบว่า เรื่องพวกนั้นไม่มีเรื่องไหนที่สามารถทำได้จริงสักเรื่อง
สิ่งที่เคยหลอกหลอนปุณณ์เมื่อวันก่อนถูกส่งมาหลอกหลอนผมต่อเหมือนกับจดหมายลูกโซ่ เมื่อพบว่าจริงอย่างที่ปุณณ์บอกทุกอย่าง ผมไม่อาจวิ่งหนีความจริงนี้ไปไหน ว่าทั้งผมและปุณณ์เป็นผู้ชาย เราสองคนมีแฟนแล้ว และที่สำคัญ เราเป็นเพื่อนกัน ผมไม่อยากเสียความสัมพันธ์เช่นนี้ไป
ผมไม่รู้ว่าสำหรับผม ความรู้สึกที่มีให้ปุณณ์คือแบบไหน รวมถึงจากฝ่ายปุณณ์ ที่ก็ไม่รู้ว่ากำลังหยิบยื่นความรู้สึกประเภทใดมาให้ ผมไม่กล้าแม้แต่จะคิดทบทวนซ้ำว่าเรื่องราวที่เพิ่งผ่านมาเกิดจากอะไร
ผมกลัวว่าแท้จริงแล้วมันจะไม่ได้เกิดจากอะไรเลย นอกจากความใคร่ของเราสองคน
แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมกลัวมากกว่า...
ผมกลัวว่าทุกอย่างจะมากกว่าความใคร่ มากกว่าความผูกพัน มากกว่าความพลั้งเผลอของใจ...ผมกลัวว่ามันจะมากกว่านั้น
เพราะหากใจผมเลยเถิดถึงขั้นนั้น ผมคงไม่รู้จะหาวิธีการไหนมาจัดการตัวเองได้ ผมไม่รู้เลย
"อืม โน่...ไม่นอนเหรอครับ" โชคดีที่เสียงงัวเงียของไอ้ปุณณ์ขัดขึ้นมาก่อนผมจะคิดต่อ ริมฝีปากมันหาวหวอดจนผมต้องขยับตัวนิดหน่อยเพราะชักร้อนขึ้นมาตงิด ๆ
แต่ปุณณ์เพียงคลายอ้อมแขนให้นิดเดียวเท่านั้น ดูเหมือนมันยังยืนยันว่าจะกอดผมอยู่ดี "เฮ้ย กูร้อน"
"อะไร งั้นเพิ่มแอร์" เชี่ยนี่กวนประสาท มันเอื้อมมือไปคว้ารีโมตแอร์มากดปรับอุณหภูมิหน้าตาเฉยเพื่อที่จะได้ไม่ต้องปล่อยผม ไม่ได้สำเหนียกเลยว่าโลกร้อนนะมึง! ผมเขม็งตามองมันแต่ในห้องคงมืดจนเห็นได้ยาก ปุณณ์แค่เกร็งแขนบิดขี้เกียจนิดหน่อยแล้วดึงผมไปกอดอีกเท่านั้น
"พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้า แล้วเดี๋ยวพาไปเอาของที่บ้านก่อนไปโรงเรียน ดีมั้ย" ปุณณ์งึมงำถามผมเหมือนคนขี้เกียจอ้าปากพูด
"อืม"
แต่เสียงผมคงแปลกไปจนมันรู้สึกได้ "เป็นอะไรรึเปล่า" คือคำที่มันถามผมด้วยสำเนียงคนตื่นแล้วเต็มตา
"มึง..."
"ว่าไง"
"ที่เราทำกันมันผิดไหมวะ" ผมไม่แน่ใจว่าที่บอกไปนี่เป็นประโยคคำถามหรือผมแค่อยากพูดกับตัวเอง แต่สายตาที่เห็นกรอบรูปบนหัวเตียงนั้น ถึงแม้ห้องจะยังมืดมิดอยู่ ก็มีแสงจันทร์ยังสาดให้เห็นว่าคือรูปปุณณ์กับเอมแน่แท้
ปุณณ์หันกลับไปคว่ำกรอบนั้นไว้ แล้วมาตระกองกอดผมเหมือนเดิม "คืนนี้เลิกคิดก่อน พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที...นะ"
"แต่..."
"ไม่พูดแล้ว" ปุณณ์ปิดปากของผมด้วยริมฝีปากมันครู่หนึ่งก่อนจะถอนออก "วันนี้มีแค่เรา"
ผมหลับตารับริมฝีปากจากมันอีกครั้ง พร้อมโอบกอดร่างของปุณณ์ที่เคลื่อนมาทาบทับผมเอาไว้เบื้องบน เป็นดั่งสัญญาณว่าทุกอย่างกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้ง
ผมบอกตัวเองว่าคืนนี้จะปล่อยเรื่องทั้งหมดไว้ข้างหลัง และไม่ว่าพรุ่งนี้เช้าปุณณ์และผมจะต้องกลายเป็นของใคร
เราจะไม่มีทางลืมวันนี้เลย
***
เสียงเจ้าพวกเด็กม.ต้นเล่นบาสฯ เตะบอลกันดังลั่นโรงเรียนยามเย็น จนผมอยากจะชะโงกหัวออกไปตะโกนด่าแต่ก็ทำไม่ได้(ขี้เกียจ) เป็นเวลาปกติคงไม่หงุดหงิดขนาดนี้หรอกครับ แต่นี่มันไม่สบายตัวอยู่ แล้วยังเสือกมีเสียงกวนใจอีกมันน่าหงุดหงิดน้อยที่ไหน
ผมนอนตัวยาวบนโซฟาในห้องชมรมพลางบิดรูบิกไปพลาง เชี่ยแม่ง...เพราะไอ้โอมนั่นแหละ มันโยนไอ้ลูกบาศก์นี่มาให้ผมเล่นต่อเมื่อคาบบ่าย จนถึงตอนนี้เลยเวลาเลิกเรียนแล้ว ผมยังทำได้ไปแค่หน้าเดียวแถมเหนื่อยจะแย่ แล้วไอ้เก่งบิดเป็นดอกไม้ไปได้ไงวะ ไม่เข้าใจ
ผมคิดพลางหงุดหงิดไปพลาง สะโพกก็ปวด รูบิกก็เล่นไม่ได้ จะมีชีวิตใครเหี้ยเท่าผมมั่งเนี่ย!
"โห หน้าเครียดเชียวพี่ วันนี้คิดจะทำไอ้นี่ทั้งวันเลยเหรอ" ไม่ต้องเสียเวลามองหน้า แค่กวนประสาทแบบนี้ผมก็รู้แล้วว่าเป็นไอ้เป้อ แต่ขี้เกียจเถียงกับมัน (ไม่ว่าง) เลยได้แต่ส่งเสียงอือ ๆ ออ ๆ กลับไปว่าอย่ามากวนใจ
แต่ถ้าคิดว่าจะไล่ไอ้เด็กนี่ไปง่าย ๆ น่ะผิดถนัด! เพราะมันดันยกกีตาร์ไฟฟ้ามานั่งดีดตรงหน้าผมอย่างไม่รู้ไม่ชี้ "เบื่อว่ะพี่ ห้องชมรมกลองไม่ดีไม่มีใครอยากตีเลย ผมเลยอดซ้อมวง"
"แล้วไงวะ" ไม่เห็นรึไงว่ากูไม่ว่าง
"ก็เมื่อไหร่กลองจะมาอะพี่" ตื้อจริงวุ้ย! ผมหยุดเล่นรูบิกครู่หนึ่งแล้วหันไปเหล่หน้าตี๋ ๆ ของมัน "รอเงินอยู่ เข้าใจปะ"
"โห่ย พี่โน่กับพี่ปุณณ์สนิทกันจะตาย ช่วงนี้" หะ? ผมไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากไอ้นี่
"เดี๋ยวนะ มึงรู้ได้ไง"
"เขารู้กันหมดแล้วพี่ ว่าพี่สองคนน่ะสนิทกัน ขนาดมีแฟน แฟนยังอยู่กลุ่มเดียวกันเลย" อ้อเรอะ...ผมละอยากจะหัวเราะเป็นภาษาตุรกี
"แล้วไงวะ"
"ก็บอกพี่ปุณณ์ให้รีบปล่อยเงินให้เราสิพี่"
"เฮ้ย พูดอะไรง่าย ๆ ว่ะ จะให้กูเข้าไปปล้นห้องสภาฯ ตอนนี้เลยรึไง" ถ้าทำได้กูก็ทำไปแล้วด้วยซ้ำ
เมื่อโดนผมเหวี่ยง ไอ้เป้อเลยทำหน้าเซ็งอยู่ครู่หนึ่ง ผมเข้าใจว่ามันคงอยากซ้อมวงมาก แต่ก็ไม่รู้จะช่วยไง ให้ทวงไอ้ปุณณ์บ่อย ๆ คงดูไม่ดี ผมคิดพลางบิดรูบิกในมือต่ออย่างสนใจของเล่นตรงหน้ามากกว่า
'ใครจะไปดีได้ทุกชั่วโมง ก็เรามันคนไม่ใช่ละครทีวี~'
"นั่นไง พี่ปุณณ์โทรมาแล้ว!" อะไรนะ! มันรู้ได้ไงเนี่ย ผมสะดุ้งเฮือก บ้าจี้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูตามคำไอ้เป้อบอก ก่อนจะแทบเขวี้ยงทั้งรูบิกและมือถือใส่กบาลเหม่ง ๆ ของมันแม่งงง
"ปุณณ์แม่มึงสิ!...หวัดดีฮะยูริ" ผมก่นด่ามันก่อนจะเปลี่ยนโหมดเป็นรับโทรศัพท์เสียงง่วง รูบิกในมือก็ทำท่าจะไปไม่สวย เลยตัดสินใจปล่อยให้มันไหลลงพื้นห้องชมรมไปแต่โดยดี
"โน่ยังอยู่โรงเรียนรึเปล่าคะ"
"ผมอยู่ชมรมน่ะ ยูริมีอะไรรึเปล่า" เพราะโทรมาเวลานี้ไม่ใช่วิสัยของยูริ ปกติหากเธออยากชวนผมไปไหน จะโทรมาก่อนเลิกเรียนเพื่อให้ผมเคลียร์งานได้ทัน แต่ถ้าไม่ไปไหนกัน เธอจะโทรมาอีกรอบตอนดึก ๆ ก่อนเข้านอน
"ยูอยู่หน้าโรงเรียนโน่ มีธุระนิดหน่อย ออกมาหาแป๊บนึงได้มั้ยคะ" ได้ฟังคำนั้นแล้วผมแทบจะกระเด้งจากโซฟาโดยไม่สนเลยด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังเจ็บอยู่ยังไง ก็ไอ้การมีนักเรียนคอนแวนต์มายืนแกร่วอยู่หน้าโรงเรียนชายล้วนอย่างโรงเรียนผมนี่มันน่าเป็นห่วงน้อยที่ไหน!
"แป๊บนึงนะ โน่กำลังรีบไป อย่าเดินไปไหนนะยูริ" ผมลนลานวางสายพลางพุ่งไปหน้าห้องชมรมเพื่อใส่รองเท้าทันที
"แฟนโทรมาเหรอพี่" ไอ้เป้อเดินตามผมมาหน้างง ๆ ผมได้แต่พยักหน้ารับก่อนจะตบบ่ามันสองที "ฝากห้องชมรมด้วย เดี๋ยวมา"
***
ผมเดินกึ่งวิ่งทั้งที่ยังใส่รองเท้าไม่เสร็จดี แถมยังมีอาการปวดสะโพกไม่หายไปยังหน้าประตูโรงเรียน ยูริยืนรอผมอยู่ตรงนั้นตามคำสั่ง แต่ด้วยความที่เธอเป็นคนขาว ซ้ำยังหน้าตาอาโนเนะแบบญี่ปุ่น จึงช่วยไม่ได้ที่นักเรียนชายหลายคนจะกำลังลอบจ้องเธอตาเป็นมัน
ก็ไม่ได้หวงหรอกครับ แต่เป็นห่วงมากกว่า -_-" สาวน่ารักอย่างยูริหลุดมากลางดงผู้ชายคนเดียวแบบนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน
"ทำไมจะมาไม่โทรบอกโน่ก่อนครับ ไม่ดีเลยรู้มั้ย" ผมพูดกับเธอกึ่งตำหนิเมื่อวิ่งมาถึงแล้ว ก่อนจะอาสาถือกระเป๋านักเรียนให้ แล้วพายูริเดินออกนอกบริเวณโรงเรียนไป
"ขอโทษค่ะ พอดียูรีบ แล้วก็ใช้โทรศัพท์อยู่ตลอด จนได้โทรหาโน่ตอนมาถึงแล้วนั่นแหละ" อืม...ฟังดูแปลก ๆ แฮะ
"มีอะไรรึเปล่า"
"โน่รู้เรื่องของปุณณ์บ้างมั้ยคะ" ผมละแทบอยากจะหายตัวไปเดี๋ยวนั้นเลย
ดวงตากลมสีดำสนิทของยูริจ้องมายังผมอย่างต้องการจะค้นหาความจริงบางอย่าง ซึ่งผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ยูริต้องการนั้นคืออะไร เธอพูดกินนัยผมแค่ไหน
"เรื่องไหนล่ะ"
"เฮ้อ..." อ้าว? ทำไมคำตอบกลายเป็นเสียงถอนหายใจอย่างนั้นล่ะครับ -_-" ผมงงไปหมดกับท่าทีกระอักกระอ่วนของผู้หญิงตรงหน้า ที่ดูราวกับกำลังกลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับเรื่องบางอย่างอยู่
"มีอะไรเกิดขึ้น"
"คือโน่...เมื่อวานโน่รู้รึเปล่าว่าปุณณ์ไปไหน" ถึงตรงนี้ผมรู้สึกลังเลอย่างหนักที่จะตอบ ในเมื่อรู้ดีว่าเมื่อวานมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
"ท...ทำไมล่ะ"
"โธ่...ยูพยายามบอกเอมแล้วว่าอย่าให้ยูถามโน่เลย เพราะยูรู้ว่าโน่กับปุณณ์เป็นเพื่อนกัน ยังไงก็คงช่วยปิดกัน ไม่ยอมบอกความจริงแน่ ๆ" ถึงตรงนี้ผมเริ่มงงไปหมดแล้ว นี่ผมจะควรจะพูดอะไรออกไปดี
ยูริหยุดครวญครางกับตัวเอง ก่อนจะเงยหน้ามองผมนิ่ง จนไม่อาจละสายตาไปทางไหนได้
"ขอร้องนะโน่ เอมเครียดมาก"
ริมฝีปากเธอขยับช้า ๆ ชัด ๆ ให้ผมทั้งเห็นและได้ยินทุกประโยค
"บอกยูได้ไหมโน่ ว่าเมื่อคืนปุณณ์นอนกับใคร"
เหมือนฟ้าผ่าลงกลางกบาลผม เมื่อได้ยินคำนี้
TBC.
Postscript1 (Since 2008) : ทำได้แค่นี้ Y____Y เขียนฉากNCม่ายเป็น Y_______Y คนอ่านอาจจะจิ้นเก่งกว่า Y______Y (ตัดปัญหาเรื่องไคกดไค ไปจิ้นเอาเอง ฮา..) (อย่าคิดว่าปุณณ์กดโน่ลงไปแล้วโน่จะพลิกขึ้นมาไม่ได้ หึหึ)
อีกครึ่งหนึ่งจะมาต่อตอนดึก ๆ ค่า~.... ปล่อยให้ดื่มด่ำกับโลกหนีความจริงของโน่และปุณณ์ไปก่อน Y___Y
ปล. ตอบเม้น(พอเป็นกระสัย 555) รวบยอดไว้เมื่อกลับมาโพสครบ 100% เต็มนะจ๊ะ 3
ปปล. น้อมรับคำบ่นของท่าน ๆ แล้ว m(___ ___)m
Postscript2 : มาต่อเต็มบทแล้วเน้ออออ ขอโทษด้วยนะจ๊ะที่ครึ่งหลักตัดฉากไปเลย (ฮา..) มีคนบอกว่ารู้สึกเหมือนเป็นหนังสมัยก่อนที่ตัดภาพไปที่โคมไฟ (เอิ๊ก ๆ) จริง ๆ แล้วอยากให้สนใจความรู้สึก(สับสน)ของน้องโน่มากกว่าความหื่นของน้องปุณณ์นะ y_y (*กระโดดถีบไอ้น้องปุณณ์สิบตลบ เมิงทำน้องกรรรรรู*)
แต่โน่จะตอบยูริยังไงดีล่ะเหวย.. สาว ๆ พวกนี้รู้ทันกันเร็วดีแท้ อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป... อืม....
ขอบคุณทุกคอมเม้นทั้งที่เม้นไปแล้วและกำลังจะเม้นค่ะ ทุกคนเป็นกำลังใจชั้นดีเลยเน้ออ
ตอบเม้น(พอเป็นกระสัย) ดีกว่า xDDDDD (ฮ่า ๆๆ)
ถึงคุณ TSS.JJ
ใช่ค่ะ ก็จิ้นมาจากแถว ๆ สยามและตึกอุ๊นั่นแหละ (ฮา)
ขอให้เพื่อนหนุ่มกางเกงน้ำเงินคนนั้นเจอรักแท้เร็ว ๆ นะคะ ^__^
ปล. มีแฟนแบบน้องโน่นี่มันกวนตีนนะ.. ให้คิดดี ๆ อีกหน่อย 555+
ถึงคุณ _ChompU JaE~JaE _
นั่น.... ถึงคราวเคราะห์ของหนุ่มกางเกงน้ำเงินทั่วประเทศแล้ว หุหุ
ถึงคุณ M@medaZ-s
ถ้าเจ้านายดุจะโกรธเห็ดไหมเนี้ยยย (เห็ดก็โดดทำรายงานมาอัพเหมือนกัน ฮา)
ชมรมวัวแก่กินหญ้าอ่อนขอสมัครด้วยคนค่า อิอิ ช่วงนี้เด็กอนุบาลยังอยากจะจับกิน (อาการหนัก)
น้องแว่นคนนั้นขอให้เสร็จโจรเร็ว ๆ นะคะ (ฮา) จีบไว้ถึงไหนแล้วอย่าลืมเอาความคืบหน้ามาบอกกัน อิอิอิ๊
อย่าโดดงานบ่อยน๊า~
ถึงคุณ Ciin
ดีใจกับเพื่อนด้วยค่า ^____^
โพสสิชั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ ของแบบนี้ผลัดกันได้ ฮา ๆๆ
ถึงคุณ ja-jah
ม่ายย ไม่ได้โดดหลบ (แต่ให้น้องปุณณ์มารับแทน)
ดีป่าว ๆๆๆๆ อิอิ
ถึงคุณ TVXQ_XMJCY
คนที่สองแล้วที่ทักแบบนี้ (ฮา)
สารภาพตามตรงว่าไม่เคยดูรักแห่งสยาม แต่คิดว่าพุ่งนี้จะออกไปเช่ามาดูแระ สงสัย ๆๆ
ถึงคุณ พู่กันสีส้ม
อู่ยยย คนหล่ออย่าเพิ่งเซงงง 5555+
ถึงคุณ Vermouth
เห็ดไม่อยากเป็นฆาตกร Y__Y
ปล. NC ไปแล้ว น้องปุณณ์บอกทนไม่ไหวจิง ๆๆ
ถึงคุณ D_D_K_jr
ปุณณ์บอกว่า “ครับ เต็มที่ครับ ^____^v” *อ่อกก* เสียงไอ้โน่เขวี้ยงของใส่หัวปุณณ์*
ถึงคุณ ของขวัญ
ขอโทษที่ให้รอน๊าคะ
ถึงคุณ soul of writer
อย่าเพิ่งตาย ๆๆ ตื่นมาอ่านต่อก่อน ๆๆ
ถึงคุณ เจ้าหญิงกระต่ายขาว
นิปป้า แปลว่าอะไร? สงสัย ๆๆๆ
ถึงคุณ DoRaEmOn_!N_T@@N
กรี๊ดเบา ๆ ค่า เด๋วคุณพ่อคุณแม่ตื่น ฮี่ ๆๆ
ปล. รักคนอ่านเช่นกันเน้อออ จุ๊ฟฟ
ถึงคุณ OaZiZ
ใจเยน ๆๆ อย่าเอาหัวโขกฝา เด๋วเจบบ T__T
ถึงคุณ TVXQ
รอหนุ่ม ๆ ของเซ่นอยู่ค่ะ อิอิ
ถึงคุณ LaTte
เห็ดก็รักคนอ่านเหมือนกันค่า ^_____^
ถึงคุณ mumumim
เก็บเสื่อยังคะ? NC ผ่านไปแล้ว (แบบงง ๆ) 5555555+
ถึงคุณ hotcomer
โอ๋... *ยื่นทิชชู่ให้* อย่าร้องเน้ออ
ดีใจจัง มีคนเศร้าตามน้องปุณณ์ด้วย y_y
เรื่องของน้อง ๆ ยังมีอุปสรรคอีกหลายด่านค่ะ เฮ้อ
ถึงคุณ _iaMMaI_
ดีแล้วค่ะที่ไม่กรี๊ด เดี๋ยวคุณพ่อคุณแม่ตกใจเน้ออ 555+
ถึงคุณ #12431;#12383;#12375;#12431;..
ค่ะ กดดันค่ะ U__U
ถึงคุณ ~!!..$kulL..!!~
ดีใจที่ยังมีคนอ่านเม้นว่าค่อยเป็นค่อยไป (555) กลัวมีคนบอกว่าเนื้อเรื่องดำเนินเร็ว อะไรงี้
(15 ตอนเพิ่งจะจูบยังกล้าคิดว่าตัวเองเร็วอีกนะเห็ด..)
ถึงคุณ ดี-ค่ะ
อะไรคือส้มอมชมพู!? O.O?
ถึงคุณ คุณแม่เด็กกางเกงน้ำเงิน
เห็ดไม่ได้คิดมากเรื่องคุณแม่อัพเดทข่าวสารเลยค่า ___,, เห็ดชอบ เอาอีก ๆๆ
จะสงสารหรือยินดีแทนน้องดี ที่ใคร ๆ ก็เชียร์น้องกับพี่คนนั้นอย่างประเจิดประเจ้อ (ทั้งคุณแม่ เพื่อน ๆ และคนแถวนี้) 55555 ถือว่าเป็นเรื่องดี ๆๆ
น้องมีทั้งคุณแม่ดีและเพื่อนดีเลยค่ะ __,, โชคดีจริง ๆ ขอให้พี่คนนั้นเป็นคนดีด้วยเนอะ ^___^
ถึงคุณ carbom
ผู้เขียนไม่ว่าไง นอกจากกล้ำกลืนฝืนใจให้มันได้กันไปค่ะ T^T (จริง ๆ แล้วหวงน้องโน่มาก)
ฮือ ๆๆๆ
ถึงคุณ More than…
ค่ะ รู้ว่าคนอ่านหื่น เลยมั่นใจว่าจะจิ้นกันเองได้ (ฮา ๆๆๆๆ)
ถึงคุณ รันซัน
ง่า... ไม่ต้องกลัวตอบไม่ตอบเน้ออ เพราะถึงไม่ตอบก็อ่านทุกเม้นแน่นอน
ให้ตอบหมดไม่ไหวอะค่ะ y_y แบบว่ามันเยอะอยู่ ขอโทษนะค๊า
แต่อ่านทุกคนจริง ๆๆๆๆๆๆ ^______^ ขอบคุณทุกคนมากเลยด้วยค่า~
ถึงคุณ B*PYC
ไหน ๆๆ เพื่อนติดกันไปตาม ๆ กันแล้วก็อย่าลืมบอกเพื่อน ๆ แว่บออกมาเม้นให้เห็ดมั่งน๊า ___,,
ที่เพื่อนเริ่มมองว่าผู้ชายสวยนี่เป็นลาง(ดี)แล้วค่ะ หึหึหึ
มีเหตุการณ์อัพเดทยังไงอย่าลืมมาเล่านะคะ อิอิ
ถึงคุณ amado
ตั้งใจอ่านหนังสือสอบ + ขอให้โชคดีนะคะ ^___^
ถึงคุณ สาวกระโปรงน้ำเงิน
เอาล่ะเหวย... มีทั้งหนุ่มกางเกงน้ำเงิน และสาวกระโปรงน้ำเงิน 555+
ถึงคุณ BejoKiller
จิ้นได้ตามสะดวกเลยค่า อยากให้ใครจัดการใคร เต็มที่ ๆๆ 555+
ถึงคุณ putlee
โอ๊ะ!? อยู่สองบอร์ดเลยเหรอคะ
ขอบคุณมากค่า ^___^
ถึงคุณ Ms.Bean
ขอบคุณมากสำหรับเพลงจังหวะหัวใจค่า 555+
แอบเต้นตามเล็กน้อย อิอิ
ถึงคุณ pim
อย่าลงไปดิ้นข้างคอมค่า~~~~ เด๋วไฟดูดดดดดดด
ถึงคุณ KiHae
แบบว่า... นะ... เขียนไม่เป็น
สงสัยคงต้องขอร้องให้คนอ่านเขียนแล้วส่งมาให้หน่อยแทน 555+
นี่ก็อยู่สองบอร์ดอีกคนแล้ว ขอบคุณค่า~
ถึงคุณ Frozen
น้องคุณ Frozen... อีกซัก 4 ปีเจอกัน 555555+
ถึงคุณ Asgard
ไม่แน่ใจว่า พระนางกำจัด กขค
หรือ กขค กำจัด พระนาง 5555+
ถึงคุณ มะนาวเซี้ยว เปรี้ยว ซ่าส์
ถึงตัวไกลแต่ใจไม่ห่าง 5555+ (อีนี่ก็ยุเค้าจัง)
หลบหม่าม้าดี ๆ อย่าให้โดนว่าเน้ออ
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม
มาแอบฟังความคิดน้องปุณณ์ได้ไง 555+
ถึงคุณ l๑nปาnlสีE
อย่าเผาบ้านค่า~~~~~~~~ ประกันไม่จ่ายนะเอ้ออ
ถึง Kyu-Min…FoReVeR
ให้อภัยคนแต่งเถอะน๊า ฮือ ๆๆ
ถึงคุณ NaKOii
มีอะไรโฮก ๆ ของคู่นั้นอย่าลืมเอามาบอกต่อเน้ออ
เสริมจิ้นคนแต่งหน่อย อิอิอิ
ถึงคุณ ซะงั้นนนน
เห็ดก็อยากได้ค่ะ Y___Y
ถึงคุณ **++..กาลครั้งหนึ่ง..++**
เรื่องใครกดใคร ปล่อยให้เป็นปริศนาต่อปายย 555+
ถึงคุณ มุก
เล่าให้เพื่อนฟังด้วยยย
ขอบคุณค่า ^____^
ปริ้นออกไปอ่านได้นะจ๊ะ ไม่ได้ protect ไว้
ถึงคุณ *MR;MONKEY,,
รักคนอ่านเช่นกันค่า~~~~
ถึงคุณ ~*เฟสซากุระ*~
รีบหาผ้ามาเช็ดคีย์บอร์ดเร้วววว เด๋วราขึ้น!!
ขอบคุณค่ะ ^____^
ถึงคุณ PP_PaNdA
เพราะกลัวคอมคุณ PP_PaNdA พังนะเนี้ย เลยไม่ให้ครึ่งหลังมีอะไรต่อ (ฮา ๆๆๆ)
ถึงคุณ jaeho123
น้องปุณณ์บอกว่า โน่น่ารักจนอดใจยากมากครับ
แต่จะพยายาม
55555555+
ถึงคุณ ~!!..$kulL..!!~
อ้าววว ตกลงว่าเรา failed เรื่องภาษาสัญลักษณ์ซะงั้น
ไม่รู้จริง ๆ เหรอ T___T
ถึงคุณ Bow~boo
ใจเย็นค่า 555555555555+
ถึงคุณ ความอร่อย
เอาใจช่วยให้อ่านทันเร็ว ๆ นะคะ ^^
ถึงคุณ M-P-M
จะพยายามค่า Y____Y
ถึงคุณ hotcomer
อยากให้มีคนอ่านแบบนี้เยอะ ๆ จิง ๆ 5555555555 (ชอบแบบไม่มี NC เนี่ย 555)
ถึงคุณ SuperMin G
มีค่ะ แต่ปล่อยให้จิ้นกันเอง Y___Y
ขอโทษค่า~
ถึงคุณ Vermouth
ขอโทษค่า Y_______Y น้องปุณณ์เค้าบอกอดใจไม่ไหวจริง ๆ
ถึงคุณ n-a-na
ตกลงจะให้เอายูริกับเอมไปปล่อยทะเลป่าว 555+
ถึงคุณ amado
น้องปุณณ์เค้าน่ารักอยู่แล้วน๊า~~~
ถึงคุณ kiyoharu
สงสัยจะเศร้าตามน้องโน่... y_y
คนแต่งก็เศร้า y_y
ถึงคุณ โ P โ $ ติสต์!~ ) วันแดงเดืoด
สงสัยไอ้น้องปุณณ์พอมันได้น้องโน่แล้วสมองปลอดโปร่ง 555+
รูปปุณณ์กับเอม เดี๊ยววว จะแอบเอาไปทิ้งให้ซักที หึหึหึ
ถึงคุณ NBC*TNG
นั่นสิ เมื่อไหร่เหตุการณ์จะสงบสุข (หมายถึงเรื่องการเมือง ไม่ใช่ปุณณ์โน่ 5555)
ถึงคุณ NuZZ*
ไม่มีไอดีก็เม้นได้ ไม่เป็นไรค่า~~ ^___^
ถึงคุณ นักบวชพเนจร
รายนี้มาแปลก กรี๊ดไม่ออก 55555+
รับทราบเรื่องชื่อค่า ^____^
ถึงคุณ w_me
ขอบคุณมาก ๆ สำหรับคำแนะนำค่า ^___^
ถึงคุณ .::Sweet Latte::.
ค่ะ เดี๋ยวจะไปทำโทษมันสองตัวให้ค่ะ
ถึงคุณ chessmaster
มีการตรงกับชีวิตด้วยยย อิอิ ยังไงล่ะนี่
ถึงคุณ แคทซ่าส์
แว อี๊ด NC ????
55555+
ถึงคุณ shinji
55555555555555555555+
ขอโทษค่า~~
ถึงคุณ kizz
น้องโน่น้องปุณณ์มันไม่ให้แอบดูแล้ว
อดจิ้น 555+
ถึงคุณ นักอ่านลมกรด
มีแต่ให้จิ้นเองค่า Y___Y
ขอโทษค่า~~
อ่อกกก เม้นเยอะมากมาย ตอบได้ไม่หมด แต่อ่านครบ
ขอบคุณมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่า 3
ความคิดเห็น