คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #123 : Login 120: เพื่อครอบครัว
Login
120: เพื่อครอบครัว
อิงศรขึ้นมารวมกลุ่มกับพวกซากิริแล้ว
ตอนนี้อยู่ระหว่างสรุปเป้าหมายที่จะทำเป็นเรื่องต่อไป
ต้องตามหาคนที่เหลือซึ่งกระจัดกระจายกันไปที่ไหนซักแห่งในมิตินี้จากนั้นก็ตามหาปีศาจที่สร้างมิตินี่ขึ้นมาแล้วฆ่ามันซะ
เมื่อลองลำดับดูแล้วสิ่งที่ต้องทำเป็นอย่างแรกก็คือตามหาพรรคพวกที่เหลือซึ่งยังไม่รู้ว่าติดอยู่ในมิตินี้จริงรึเปล่า
“ทำไมไม่ใช้ระบบปาร์ตี้ตรวจสอบดูล่ะ”
ซากิริพูดมาจากทางด้านหลังหล่อนกระเถิบตัวเข้ามาใกล้
อิงศรเหลือบตามองหญิงวัยกลางคนในเสื้อกาวน์ที่ทำทีตีสนิทว่าเป็นพวกพ้อง…
ทำเป็นพูดเหมือนพวกพ้องที่แค่มองหน้าก็รู้ใจถึงจะพูดสิ่งที่เพื่อนกำลังคิดได้ออกมา
ทั้งที่จริงๆ แล้วแค่อ่านสีหน้ากับเดาเอาจากลักษณะนิสัยของเขา
อิงศรขมวดคิ้วด้วยความไม่ชอบใจนัก
แต่เรื่องที่หล่อนพูดมาก็น่าสนใจ
ตรวจสอบด้วยระบบปาร์ตี้เป็นสิ่งที่น่าจะลองทำดูถึงจะไม่มีหลักประกันว่ามันจะใช้ในมิติที่ปีศาจสร้างขึ้นมาได้ก็ตามที
อิงศรเรียกหน้าจอระบบขึ้นมาแล้วเปิดไปยังหน้าที่ว่า
กดปุ่มสั่งให้ทำการค้นหาสมาชิกที่อยู่ในบริเวณใกล้ๆ
ระบบของปาร์ตี้สามารถค้นหาตำแหน่งสมาชิกทุกคนได้หากอยู่ในบริเวณตรวจจับก็จะระบุตำแหน่งชัดเจนได้ทันทีแม้แต่ระบบกิลด์เองก็มีความสามารถคล้ายๆ
กันแต่ระบุได้แค่ว่าอยู่ในพื้นที่ไหนเท่านั้น
เท่ากับว่าจนถึงตอนนี้เมตไตรยก็ยังรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขาเพราะยังไม่ได้ถอนตัวออกจากกิลด์เซเวีย
แต่ขืนถอนตัวปุบปับไปตอนนี้มีนากับเมษาก็…
แทบไม่ต้องเดาเลยด้วยซ้ำว่าคนที่กุมบังเหียนเมตไตรยอย่างกุมภาจะต้องทำเรื่องเลวร้ายกับทั้งสองคนเพื่อล่อให้เขาออกมาเพราะว่ามีเฟืองที่สำคัญอยู่กับตัวอีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยไปแน่
พอคิดแบบนั้นก็ทำให้รู้สึกเป็นห่วงสองคนนั่นขึ้นมา
“เจ้าพวกนั้นจะเป็นอะไรรึเปล่านะ”
….
‘ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงพยายามขัดขืนแต่เธอปฏิเสธความสำเร็จของเมอร์คาบาห์โปรเจคไม่ได้หรอกก็เธอต้องการมันใช่ไหมล่ะ’
น้ำเสียงเย็นชาของสิงห์
ธุวดารกะดังออกมาจากหน้าจอสื่อสารของกุมภา
‘เพราะงั้นฉันจะยังไม่ลงโทษแต่ถ้าขืนทำอะไรให้เรื่องมันเสียขึ้นมาล่ะก็เตรียมคำสั่งเสียรอไว้เลยฉันจะไปจัดการเธอแน่’
ดูเหมือนว่าเรื่องที่แอบไปตกลงกับไทเทเนียมจะความแตกซะแล้ว
“…”
‘มาเข้าเรื่องเลยดีกว่าเห็นว่าหาเจอแล้วใช่รึเปล่าพิกัดของเทอมินัลนั่นน่ะ’
“ใช่
เจอแล้ว…ส่งข้อมูลไปที่ยานแล้วด้วย’
‘งั้นก็ดี
ทำได้ดีมากแล้วการทดลองทางนั้นล่ะ’
“สานต่อให้แล้วน่ะ
นี่ก็กำลังจะเริ่มทดสอบกันจะให้ทางนั้นยกทัพมาเมื่อไหร่ทางนี้ก็พร้อมทุกเมื่อ”
‘ไม่ต้องรีบนักก็ได้
ยังต้องใช้เวลาอีกซักพักกว่าจะขนเครื่องสังเวยจากทุกเธียเตอร์มาที่นี่’
“เพราะเสียคนที่เก็บมาจากเธียเตอร์ไปกับการทดลองทางนี้ซะเยอะนั่นแหละถึงได้ต้องไปกวาดเอาจากที่ไกลๆ
แบบนั้น”
‘แต่ผลก็ออกมาน่าพอใจใช่ไหมล่ะ’
“…”
จากนั้นอีกฝ่ายก็บอกจะวางสาย
‘ไว้จะติดต่อมาถามความคืบหน้าอีก’
แล้วสายก็ตัดไป
หน้าจอสื่อสารกลายเป็นว่างเปล่า
รูบิเดียมทุบมือลงบนหน้าจอเพื่อให้มันปิดแล้วเดินไปข้างหน้า
หล่อนเดินอยู่ในทางเชื่อมจากห้องน้ำที่มืดสนิทเพราะไม่ได้เปิดไฟออกไปจนถึงระเบียงซึ่งอยู่ที่ชั้นสองของห้องใต้ดิน
แสงไฟจากหลอดนีออนสาดส่องลงมา
รูบิเดียมอยู่ในชุดเครื่องแบบพลเอกหญิงที่ตอนนี้ใช้ชื่อว่ากุมภา ธุวดารกะ
ห้องใต้ดินแห่งนี้ถูกขุดเอาไว้กว้างเป็นพิเศษประมาณตึกห้าชั้นเพื่อทำการวิจัยและทดลองเรื่องต้องห้ามที่จะให้พวกธุวดารกะรู้ไม่ได้
สิงห์ทำวิจัยเรื่องนั้นอยู่ที่นี่มาตลอดสี่ปีหลังจากที่โลกล่มสลาย
ขณะที่ตัวเธอทำตัวเฉิดฉายเพื่อหลอกองค์กรของตัวเองไม่ให้ล่วงรู้ถึงการมีอยู่ของสถานที่แห่งนี้
แต่เมื่อการวิจัยรุดหน้ามากๆ เข้าการมีอยู่ของที่นี่ก็ไม่อาจเล็ดลอดสายตาของผู้นำอย่าง
มกร ธุวดารกะ ได้ดังนั้นจึงต้องเล่นละคร
ละครที่ทำเป็นว่ายึดเอาการวิจัยมาจากสิงห์เพื่อให้ความสงสัยที่เพ่งเล็งมาที่นี่กลายเป็นแรงสนับสนุนถึงได้ปล่อยข่าวเรื่องก่อกบฏแล้วก็ฆ่ามกรโดยใช้อารย-สนธยาเป็นตัวชูโรง
การมีศัตรูที่แข็งแกร่งตั้งตนเป็นภัยขึ้นมาจะทำให้ความหวาดระแวงต่อโปรเจคของที่นี่ลดลงและยังเปลี่ยนมันเป็นความหวัง
โดยที่ไม่รู้เลยว่าทั้งหมดนั่นล้วนเต้นอยู่บนฝ่ามือของสิงห์ตั้งแต่แรก
เมื่อก้มหน้ามองลงไปใต้ระเบียงก็มองเห็นเจ้าหน้าที่ของเมตไตรยกำลังนำกลุ่มมนุษย์ที่ถูกทำให้เป็น
NPC เข้ามาข้างใน
นั่นเป็น…เครื่องสังเวยสำหรับฟันเฟือง
เพื่อให้การทดลองนี้สำเร็จจำเป็นต้องใช้วิญญาณปริมาณมหาศาลที่หาได้จากตัวมนุษย์เท่านั้น
เพราะมนุษย์ต่างดาวมีจำนวนน้อยเกินไปและส่วนมากก็เป็นชั้นศิษย์ที่สร้างขึ้นมาจึงไม่มีวิญญาณ
เพื่อการนั้นถึงได้สร้างเธียเตอร์ที่รวบรวมมนุษย์มาชำระเอาอมฤตออกเพื่อให้วิญญาณบริสุทธิ์มากพอที่จะกระตุ้นเครื่องทำสวนศักดิ์สิทธิ์
จากนั้นรูบิเดียมก็ช้อนสายตามองตรงไปยังก้อนหินอุกกาบาตที่ฝังครึ่งหนึ่งของมันลงไปใต้ดิน
ตอนที่สร้างห้องนี้ขึ้นมาก็เพราะขุดเจอเจ้านี่
จากนั้นก็ขุดลึกลงมาครึ่งหนึ่งแล้วสร้างห้องใหญ่ทับเอาไว้เพื่อทำวิจัยมันแล้วผลลัพธ์ก็…
รูบิเดียมเบี่ยงสายตาลงไปที่ชั้นล่างอีกครั้ง
ตรงที่มีตู้ปลารูปทรงหลอดตั้งอยู่
ภายในบรรจุสารละลายสีเขียวขุ่นกับมีนาที่เปลือยกายและมีเฟืองงอกออกมาจากกลางหลัง
เด็กสาวหลับใหลไม่ได้สติอยู่ภายในตู้
ถูกทำการทดลองต่างๆ ตั้งแต่ตอนที่อารย-สนธยาถอยกลับไป
ในตอนนั้นเอง...
“มาแล้วสินะ”
กุมภาพึมพำขณะที่ย้ายสายตาไปยังทางเข้าเพราะได้ยินเสียงเอะอะดังแว่วมา
เสียงของเด็กผู้ชาย
เมษา
ธุวดารกะพูดออกมาว่า
“ปล่อยเซ่!”
แล้วเด็กหนุ่มก็ถูกคุมตัวเข้ามาข้างในโดยเจ้าหน้าที่สองนาย
รูบิเดียมเดินจากระเบียงไปที่บันไดลงไปยังชั้นล่างพอดีกับที่เมษาถูกคุมตัวมาถึงหน้าหลอดทดลองที่ใส่มีนาไว้
ก่อนหน้านี้เพราะถูก
กรกฏเล่นงานจนตกอยู่ในอาการปางตายทำให้เนื้อตัวของเด็กหนุ่มมีแต่รอยคราบเลือดที่แห้งแล้วเปรอะเต็มตัวไปหมดแถมยังมีผ้าพันแผลพันทับที่หน้าผากหลงเหลืออยู่ทั้งที่น่าจะดึงผ้าพันแผลที่ใช้ห้ามเลือดตอนที่ระบบของเกมยังไม่กลับมาออกไปจนหมดแล้ว
เมษาไม่ได้โวยวายหรือขัดขืนอีกกลับกันเด็กหนุ่มเอาแต่เหลียวมองไปข้างหลังที่ซึ่งมีแถวของมนุษย์
NPC ถูกต้อนไปยังห้องเชือดที่นั่นจะรมแก๊ส NPC ให้ตายก่อนแล้วจึงนำไปใช้เป็นวัตถุดิบ
แต่เมษาไม่รู้ว่านั่นคือห้องเชือดถ้าอย่างนั้นอะไรคือสาเหตุที่ทำให้เด็กหนุ่มสนใจกลุ่ม
NPC กัน
ถ้าจำไม่ผิดกลุ่มของ
NPC พามาวันนี้มีกลุ่มที่หน่วยของอิงศร
โรจน์จุฬาพามาด้วยเป็นกลุ่มที่มาจากเธียเตอร์ในความดูแลของโซเดียมคนเก่า
หรือว่าจะมีคนที่จำได้ว่าเคยช่วยไว้อยู่ในกลุ่มคนพวกนั้น
พอลองมองตามสายตาของเมษาไปก็เห็นคู่แม่กับลูกสาวถูกต้อนให้เดินอยู่ในแถว
ตามรายงานเหมือนจะมีเขียนไว้ว่าในการต่อสู้ที่เธียเตอร์นั่นมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งถูกจับเป็นตัวประกันบางทีอาจจะเป็นเด็กคนนี้
เมษาหันมาทางนี้คงจะรู้สึกตัวแล้วว่ามีเธออยู่ด้วย
“พาคนพวกนั้นมาที่แบบนี้พี่ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่”
สรุปว่าที่เดานั่นถูกต้องสินะ
“เอามารักษาให้หายจากโรค
NPC จะได้เอาไว้เป็นกำลังรบได้”
กุมภาพูดเรื่องโกหกได้อย่างหน้าตาเฉยและจงใจทำให้คำโกหกไม่ดูเป็นคนดีเกินไปจะได้หลอกเมษาผู้มีใจรักความยุติธรรมได้เพราะเดี๋ยวจะต้องใช้งานแล้วให้มีเรื่องกังวลมากไปก็ไม่เป็นผลดี
แววตาของเด็กหนุ่มเชื่ออย่างสุดใจว่านั่นเป็นเรื่องจริงช่างหลอกง่ายอะไรอย่างนี้นะ
จากนั้นสายตาของเมษาก็เลื่อนไปที่หลอดแก้วและสังเกตเห็นพี่สาวฝาแฝดถูกดองอยู่ในนั้น
“มีนา!”
แล้วพูดตะโกนเหมือนอยากจะเรียกอีกฝ่ายที่อยู่ข้างในนั้นด้วยสีหน้าตกใจอย่างตรงไปตรงมา
ในความประหลาดใจนั่นมองเห็นความเคียดแค้นเจอปนอยู่ด้วยเป็นธรรมดาเอามากๆ
ก็คนที่รักและร่วมสายเลือดเดียวกันถูกทำให้อยู่ในสภาพน่าอับอายแบบนั้น
ถูกทำให้เปลือยกายต่อหน้าเจ้าหน้าที่ในห้อง
ถูกขังอยู่ในสถานที่อันตราย
ถูกทำเหมือนเป็นสิ่งของสำหรับทดลอง
ถ้าเธอมีคนสำคัญถูกกระทำแบบนั้นบ้างก็คงจะรู้สึกเจ็บใจอยู่เหมือนกัน
โชคดีที่ไม่มีคนแบบนั้นอยู่
เมษาหันมาตะคอกใส่
“ทำอะไรมีนาน่ะ!”
“เราจะใช้เธอเพื่อทดลองควบคุมเครื่องทำสวนซึ่งจะกลายเป็นอาวุธสำหรับจัดการกับพวกมนุษย์ต่างดาว”
นี่ก็เป็นคำโกหกอีกเหมือนกันมนุษย์ต่างดาวเป็นเบี้ยตั้งแต่แรกแล้วเป้าหมายคือสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมากซึ่งพลังของมนุษย์หรือมนุษย์ต่างดาวก็เอาชนะไม่ได้
กุมภาพูดต่อไปว่า
“ที่จริงก็ไม่อยากใช้ร่างของพี่น้องมาทำแบบนี้หรอกนะแต่เพราะสิงห์วางเอาไว้แบบนั้น”
“พี่สิงห์งั้นเหรอ หมายความว่ายังไง”
“ไม่รู้เลยสินะสิงห์น่ะทำการทดลองลับๆ กับร่างของมีนาทำให้เป็นเหมือนกับอิงศร
โรจน์จุฬาพูดแค่นี้จะเข้าใจรึเปล่าล่ะ”
พอพูดไปแบบนั้นสายตาของเมษาก็เลื่อนกลับไปที่หลอดแก้วจ้องเขม็งอยู่ที่ฟันเฟืองบนหลังพี่สาวฝาแฝด
“จะใช้มีนาเพื่อควบคุมไอ้ม้าประหลาดนั่นน่ะเรอะ”
“ใช่”
เมษาพูดสวนขึ้นมาในทันที
“เรื่องอะไรจะยอมให้ทำแบบนั้นเล่า! ปล่อยมีนานะ!”
แล้วเริ่มขัดขืนอีก
กุมภายิ้มให้กับท่าทางแบบนั้นแล้ว...
“งั้นก็ดีฉันเองก็จะร่วมมือด้วย”
พูดในสิ่งที่น้องชายเลือดร้อนจะต้องเป็นงงอย่างแน่นอน
เมษาทำหน้างุนงงอย่างที่ต้องการจริงๆ
“หา?”
แต่นั่นไม่ใช่คำพูดโกหก
หากจะหยุดแผนการของสิงห์ก็มีแต่ต้องใช้เมษาเท่านั้น
อย่างน้อยที่สุดเมอร์คาบาห์จะต้องไม่สำเร็จด้วยน้ำมือของสิงห์ตอนนี้ขอเพียงแค่นั้นก่อน
”จะให้โอกาสนายได้ช่วยมีนาไง”
แววตาของเมษาดูมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย
เพียงแค่เล็กน้อยจริงๆ เพราะเด็กหนุ่มยังไม่ลืมว่าเจ้าของคำพูดก็คือ กุมภา
ธุวดารกะ ผู้ที่เยี่ยมยอดกว่า สิงห์ ธุวดการกะ
ดังนั้นคำพูดที่ว่าจะช่วยจึงไม่ใช่คำพูดที่น่าเชื่อถือเลยแม้แต่น้อย
ถ้าอย่างนั้นก็ไม่จำเป็นจะต้องหว่านล้อมให้เสียเวลาอย่างไรซะเมษาก็ไม่มีวันปฏิเสธข้อเสนอนี้ได้
“ไปเอาหัวของอิงศรโรจน์จุฬามาสิ”
พอพูดเป้าหมายออกไปสีหน้าของเมษาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
”ถ้าใช้เฟืองของหมอนั่นแทนมีนาก็ไม่จำเป็นอีกแล้วจะคืนตัวให้แค่นี้คงไม่ปฏิเสธสินะระหว่างเพื่อนกับครอบครัวยังไงครอบครัวก็ต้องมาก่อนมีนาเป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่นี่”
เมษาทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก
กุมภาจึงรีบสรุปมัดมือในทันทีจะได้ไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้คิดต่อรอง
“ถือว่าตกลงสินะ”
ว่าแล้วพลางหันไปสั่งเจ้าหน้าที่คุมตัว
“พาเขาไปเตรียมตัวแล้วส่งไปทางเทอมินัลหมายเลขสิบสามแล้วก็เอาเดม่อนแอพอันใหม่ให้ไปแทนอันที่หนีไปด้วย
ที่นั่นน่ะมีการต่อสู้ที่ปีศาจระดับธรรมดาไม่มีประโยชน์”
หล่อนหยุดคำพูดไว้แค่นั้นแล้วทำท่านึกอยู่พักหนึ่ง
”ให้ซาโอก็อนเก็งไปเลยก็แล้วกัน”
แล้วเลือกที่จะมอบปีศาจระดับสูงให้ใช้จัดการอิงศรที่ตอนนี้คงจะอัญเชิญเมอร์คาบาห์ได้แล้ว
ด้วยตัวเมษาเองคงยากจะสังหารได้หากสู้กันตรงๆ
แต่ถ้าใช้ความเป็นเพื่อนหาโอกาสจัดการคงจะมีโอกาสสำเร็จอยู่บ้างเพื่อการนั้นก็จำเป็นจะต้องมีพลังในการสังหารในครั้งเดียวจึงได้เลือกมอบพลังที่สมเหตุสมผลกับภารกิจ
จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็คุมตัวเมษาออกไปจากห้อง
ตอนที่ทุกคนออกไปหมดแล้วนั่นเอง
“เอาจริงเอาจังกันเหลือเกินนะวัชพืชเอ๋ย”
มีนาที่อยู่ในหลอดแก้วก็ลืมตาขึ้นแล้วพูดมาอย่างนั้น
กุมภาหันกลับไปเผชิญหน้าแล้วพูดตอบ
“ตื่นแล้วเหรอนรสิงห์ร่างของมีนาเป็นยังไงบ้าง”
ทั้งที่มีน้ำล้อมรอบแต่มีนาก็ยังเปิดปากพูดจนเห็นฟองอากาศลอยขึ้นมา
เด็กสาวหัวเราะ
“อยู่สบายเหมือนเป็นร่างตัวเองเลยล่ะก็เป็นถึงเลือดเนื้อของธุวดารกะเลยนี่เนอะ”
ใบหน้าของมีนายิ้มเยาะอย่างชั่วร้าย...แต่นั่นไม่ใช่มีนา
เด็กสาวถูกช่วงชิงทั้งร่างกายและจิตใจเพื่อเป็นร่างทรงเหมือนตอนที่เคยถูกสัตว์เทวะมังกรสิงร่างหลักการคล้ายคลึงกันที่ทำแบบนี้ก็เพื่อให้..
“การปรับจูนกับเฟืองสังเคราะห์ไปได้ดีสินะ”
“ถ้าทำสำเร็จก็จะชิงการควบคุมเครื่องทำสวนทั้งหมดได้ที่ว่าเล็งใช้พวกเราเป็นกำลังต่อสู้กับผู้ควบคุมนั่นน่ะเอาจริงสินะ”
อีกฝ่ายพ่นแผนการออกมาหมดเปลือกนี่ถ้ามีเจ้าหน้าที่แถวนี้มาได้ยินคงต้องฆ่าทิ้งทันทีไม่งั้นก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่แต่ถ้าฆ่าคนที่นี่ก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่เหมือนกัน
นรสิงห์ที่อยู่ในตัวมีนารู้ถึงเงื่อนไขนั้นถึงได้จงใจพูดเรื่องอันตรายออกมา
กุมภาหัวเราะบ้าง
“ทีแกยังหักหลังพวกเดียวกันมาอยู่กับสิงห์เลยนี่”
แล้วพูดตอบโต้ไปอย่างนั้น
มีนาแสยะยิ้มแล้วกล่าวต่อ
“สี่ปีก่อนที่เมอร์คาบาห์ล้มเหลวก็เป็นเพราะเจ้าด้วยนี่ทำไมตอนนี้ถึงคิดจะทำมันขึ้นมาอีกล่ะ”
รู้สึกว่าคิ้วตัวเองกำลังขมวดเข้าหากันทั้งที่พยายามรักษาสีหน้าเอาไว้
เจ้านี่กำลังทดสอบเราอยู่...จะยอมไหลตามไม่ได้เด็ดขาด
หล่อนบอกกับตัวเองเช่นนั้นแล้วตอบปีศาจที่อยู่ในตัวมีนาไปว่า
“เพราะถ้าไม่ทำแบบนี้จะมนุษย์หรือบุตรแห่งแสงก็จะไม่มีอนาคต...”
ทว่าปีศาจก็พูดแทรกขัดคำพูดนั้น
“ทั้งที่ในใจกำลังลนลานเพราะอนาคตที่อยากได้นักหนากำลังจะเป็นจริงเนี่ยนะเจ้าอยากจะให้มันสำเร็จด้วยมือของตัวเองมากกว่าล่ะมั้ง”
แล้วก็ส่งเสียงหัวเราะจนเกิดฟองอากาศจำนวนมากขึ้นในตู้บดบังร่างกายหล่อนจนมิด
อย่างที่ปีศาจกล่าว...
โลกที่สิงห์ปรารถนานั้นจะฆ่าทั้งพระเจ้าทั้งปีศาจรวมถึงมนุษย์
โลกที่อัพเกรดเพื่อให้ประชากรกลายเป็นเทวะนั่นไม่ว่ายังไงก็ยอมรับไม่ได้จริงๆ
ดังนั้นถึงไม่อยากให้สำเร็จ
แต่ตัวเธอก็ขัดขืนไม่ได้เพราะถ้าไม่ทำโลกคงได้ถึงจุดจบอย่างแท้จริง
ผู้ควบคุมไม่คิดจะปล่อยมนุษย์ไว้แน่
ความคิดเห็น