ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พี่ชายMy Love

    ลำดับตอนที่ #35 : -35-

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 101
      0
      19 ส.ค. 48

    ฉันเล่าเรื่องวันนี้ให้พี่ชายฟังจนหมด พี่บอกว่าอาทิตย์นี้จะไปกับฉันด้วย

    “ไปอเมริกากันนะ ไปอยู่กัน”



    ฉันไปเจรจากับป้าอีกครั้ง

    จะไปอเมริกา จะโกอินเตอร์ละนะ

    ป้าอนุญาติแบบไม่ถามอะไรซักคำ

    พี่ชายดำเนินเรื่องลาออกเรียบร้อย

    ที่บ้านมีแต่งานเลี้ยงส่ง

    ห้องนอนของฉันมีสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด4ตัวเข้ามาอาศัย

    แย่งที่นอน แย่งหมอน แย่งอุปกรณ์เสริมสวยของฉันไปใช้กันหมด

    “เย็นนี้กินข้าวนอกบ้านกันดีกว่า”พี่ชายชวน

    -_-

    “จะไปไหนก็ไปเถอะพรุ่งนี้ฉันต้องตื่นแต่เช้า”ฉันบ่น

    “ฉันก็เบื่อว่ะ”พี่โซพูดเบาๆ

    “กินที่บ้านแหละ”พี่เบลคนสวยเสริม

    “-_-*ไม่ได้น๊าาาา!!! ฉันจะไป อยากกินข้าวต้มกุ๊ยมากเลย เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง”

    “โอเค” ทุกคนตอบพร้อมกันเป๊ะ

    “ไอ้พวกงก”พี่โซบ่นอุบ



    เช้าวันอาทิตย์ ฉันลุกขึ้นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัว เลือกชุดกระโปรงยาวแบบเดรสชายพริ้วๆ แต่งหน้าบางๆ ปล่อยผมพริ้ว(หยิกพริ้ว55) ติดกิ๊บรูปดอกไม้เล็กๆทั่วผม แล้วลงมาข้างล่าง พี่ชายนั่งรออยู่แล้ว

    “โอ แม่เจ้าประคุณ จะไปโบสถ์หรือจะไปแต่งงานครับ”

    ฉันกับพี่ชายเดินไปที่โบสถ์ด้วยกัน

    พี่ชายแปลกใจมากที่มีโบสถ์เล็กๆอยู่ในสวนแบบนี้

    “แล้วทำไมต้องเข้ามาทางสวนบ้านไอ้ตุ๊ดนั่นด้วย”พี่ชายยุดเดินดื้อๆเมื่อมาถึงบ้านพี่จิน

    “ก็ฉันไม่เคยไปทางอื่นนี่นา”

    “อยากกินเค้กแฮะ”พี่ชายมองผ่านกระจกเข้าไป

    “เชอะ ร้านยังไม่เปิดย่ะ”



    เราเดินเข้าไปในบริเวณโบสถ์ คนไม่มากเท่าไหร่น่าจะสัก10คนนั่งอยู่ตามม้านั่ง

    “สงสัยยังไม่เริ่ม”ฉันพูดเบาๆ

    “ถ้าเริ่มแล้วก็คงไม่มานั่งกันที่นี่หรอก”

    “พี่สาวคนสวย”

    เรนวิ่งเข้ามากอดเอวฉัน

    “ว่าแล้วว่าพี่สาวต้องมาพร้อมรอยยิ้ม สวัสดีค่ะพี่ชายสุดหล่อ พี่คงเป็นแฟนพี่สาวแน่เลย ยินดีต้อนรับนะคะ”

    พี่ชายฉันยิ้มบางๆ

    “หวัดดีจ้ะเรน ชุดน่ารักดีนะนางฟ้าน้อยๆ”ฉันชม

    “ถ้าเรนเป็นนางฟ้า พี่สาวก็คงเป็นราชินีของนางฟ้าแล้ว พี่สวยมากเลย ผมพี่สวยสุดๆด้วย”

    “เดี๋ยวสอนเอามั๊ย”

    “ตกลงค่ะ”

    “ได้เวลาแล้วหละ”พี่ชายบอก



    พิธีเริ่มขึ้น ทุกๆคนดูสดชื่น สดใสกันมาก คนเหล่านี้โชคดี ที่เกิดมาในอ้อมกอดของพระเจ้า

    มีคนประมาณ 40 คน ถือว่าน้อย แต่เพราะความน้อย ทำให้ทุกคนสนิทสนมกัน

    ฉันเริ่มสารภาพบาปและอธิษฐาน พร้อมทุกคน

    พอพิธีจบ ทุกคนก็ทยอยกันออกมาที่สวน ซึ่งจัดโต๊ะเล็กๆใส่อาหารไว้มากพอสำหรับคน 20 คน

    “ไอ”คุณจีน่าเรียกฉันเบาๆ

    “คุณจีน่า สวัสดีค่ะ”

    ”กินอาหารกันก่อนนะ อย่าเพิ่งไป”

    “ค่ะ”

    “ทุกคนคะ นี่น้องไอ เป็นเพื่อนกับจิน ส่วนนี่พี่ชายของไอค่ะ”

    ทุกคนเข้ามาจับมือ ทักทาย สวมกอดฉันกับพี่ชาย สุดท้ายฉันก็นั่งแหมะลงบนเก้าอี้ข้างพี่จิน พี่ชายนั่งแทรกระหว่างเรา ฉันแอบเห็นพี่จินหน้าแดงด้วย

    “ทานอะไรดีครับไอ”พี่จินถาม

    “ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันไปตักให้เอง”พี่ชายขวาง

    “ไอตักเองดีกว่าค่ะ-_-”

    เงียบ

    “พี่สาวขนมปังค่ะ”

    เรนเอาขนมปังมาให้ฉัน

    “ฮ่าๆๆ ”พี่จินหัวเราะ

    “ไม่ทันนางฟ้าน้อยแฮะ”พี่ชายพูดยิ้มๆ



    พอทานกันเสร็จฉันก็ช่วยเก็บของ แล้วมานั่งที่ม้านั่งกับเรน

    ปล่อยพี่ชายกับพี่จินไว้กับเด็กอื่นๆ

    ฉันแกะกิ๊บออกแล้วสอนเรนทำผมทรงต่างๆ ตัดสินใจให้กิ๊บตัวใหญ่สุดที่ติดเสยผมข้างหน้าไว้กับเรน

    ฉันมีความสุขจริงๆ



    หลังจากร่ำลากันเรียบร้อย ฉันกับพี่ชายก็เดินออกมาจากโบสถ์

    “อย่างใช้เวลากัน 2 คนมั่ง กลับบ้านก็เจอแต่พวกปลาพยูนนอนกันเกลื่อนเลย ไปเที่ยวไหนกันดี”พี่ชายถาม

    “อยากไปช้อปปิ้งที่เซนทรัล อยากได้ยีนส์เก๋าๆไว้ไปใส่ที่โน่นสัก 2 ตัว”ฉันเสนอ

    “ไปเอารถก่อนมั๊ย”พี่ชายถาม

    “ไม่อ่ะ ไปรถเมล์ดีกว่า”

    พอไปถึงพี่ชายก็ปล่อยฉันไว้คนเดียวในร้านยีนส์พร้อมบัตรทอง มันน่าโมโหจริงๆ

    พอกลับมาก็เอาแต่บ่นที่ฉัซื้อของแพง55 หมดไปหลายแลย

    คนเดินผ่านไปผ่านมามองเราตลอดเลย สงสัยฉันสวย แหะๆ

    “อยากกินอาหารญี่ปุ่นที่ฟูจิอ่ะพี่ชาย”ฉันเริ่มอ้อน ก็ท้องร้องแล้วนิ

    “อยากกินปลาดิบเหมือนกัน”

    เรานั่งลงบนบนเก้าอี้แล้วเริ่มสั่งอาหาร

    “ขอโทษนะคะ ตอนนี้เรามีกิจกรรมประกวดภาพถ่ายคู่รัก’ซากุระบาน’สนใจประกวดมั๊ยคะ”พนักงานร้านถือกล้องมาจ่อแล้วฉันจะปฏิเสธลงอย่างไร

    ฉันเขยิบนั่งฝั่งเดียวกับพี่ชาย พี่ชายโอบไหล่ฉันเบาๆ พนักงานกดชัตเตอร์2ครั้ง

    สักพักรูปก็ออกมาพนักงานติดรูปไว้บนบอร์ดละให้ฉันไว้รูปนึง ดูยังไงฉันก็พี่ชายก็ดูดีที่สุด

    “ขอเบอร์โทรศัพท์ไว้ได้มั๊ยคะ ถ้าชนะจะได้บัตรรับประทานอาหารฟรี1500บาทค่ะ”

    “อีก 2 วันเราต้องเดินทางไปอเมริกาแล้วครับ แค่ติดไว้เฉยๆได้มั๊ยครับ”

    “ไปทั้งคู่เลยเหรอคะ”

    “ครับ เราจะไปแต่งงานกันแล้วตั้งรกรากที่อเมริกา”พี่ชายตอบหน้าตาเฉย

    พนักงานหน้าเหวอ

    “แต่งงานเหรอคะ”เธอหันมาถามฉัน

    “ค่ะ”ฉันหน้าแดงปรี๊ด

    “ยินดีด้วยนะคะ ถ้ามาเมืองไทยอีกก็เอารูปมาแปะไว้มั่งนะคะ ขอให้อิ่มอร่อยกับอาหารที่นี่นะคะ” เธอพูดแล้วก็เดินกลับเข้าไป

    “ขอบคุณครับ” พี่ชายตอบยิ้มๆ

    ฉันหยิกแขนพี่ชายเบา

    “ปล่อยได้แล้วโอบอยู่ได้”

    “พี่ชายหอมแก้มฉันเบาๆก่อนแล้วคลายวงแขน”

    เพี๊ยะฉันตีแขนพี่ชาย

    -_- คนครึ่งร้านมองเรายิ้มๆ พอเห็นฉันมองตอบก็ก้อมหน้าทานอาหารกันต่อไป

    แง่ง ฉันกลับมานั่งฝั่งเดิม

    “ใครบอกว่าฉันจะแต่งงานกับพี่”

    “อ้าว ก็ตกลงแล้วไม่ใช่เหรอ”

    “ใครบอก”

    “ไอ”

    “อะไร”

    “ไม่เข้าใจรึไง”

    “อาหารที่สั่งได้แล้วครับ”พนักงานเอาอาหารวางลงบนโต๊ะ

    “เข้าใจอะไร”

    “ขอแต่งงานอยู่นะ”

    แกร๊ง พนักงานทำถาดหลุดมือตกลงบนโต๊ะ

    พี่ชายเก็บส่งให้โดยที่ยังมองหน้าฉันอยู่

    “เอ่อ”ฉันงง

    “เราจะแต่งงานกันใช่มั๊ย”พี่ชายล้วงแหวนออกมาจากกระเป๋ากางเกง ป้ายราคายังไม่ได้เอาออกเลย คงเพิ่งรู้ตัวเลยรีบดึงออก หุหุ

    “ก็ได้ แต่ไอต้องเรียนจบก่อนนะ”

    “อืมหมั้นไว้ก่อนก็ได้”

    เสียงปรบมือดังลั่นร้าน ผู้หญิงบางคนมองด้วยความอิจฉา แต่ก็ยิ้มๆแบบแสดงความยินดี ฉันแทบจะมุดลงไปใต้โต๊ะ พี่ชายดีดนิ้วดังเป๊าะ ดอกไม้ช่อเบอเริ่มก็ถูกหอบมาโดยพี่โซ พี่เบล ริว ริน เมย์ แอนนี่ ซาร่า

    ทุกคนมาแสดงความยินดีกับฉันและพี่ชาย

    สุดท้ายก็จบลงแบบเดิม กินกันเกลี้ยง แล้วก็เมากลับบ้าน



    ……………………………….

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×