หัวใจฉันอยู่ที่นาย

ข้อมูลเบื้องต้น

:) Shalunla

สวัสดีฮะ ทุกคน ผมใช้นามปากกาว่า มาตกรใจทราม

ดูแค่ชื่อแล้วน่าจะเขียนเรื่องโหดๆใช่ม่ะล่ะ แต่ไม่ใช่หรอกนะ 

ผมเชียนได้ทุกแนวอ่ะแหละ(Y ก็ได้นะฮะ)

ก็คิดว่าหน้าปกนิยายมันดูเชยๆเลยเล่นโพโตซะหน่อย(สวยไม่สวยช่วยคอมเม้นต์หน่อยน้า แนะนำๆๆ)


ก็ยังไงก็ ช่วยฝากแฟนๆนิยายผมช่วยไปโปรโมตนิยายเรื่องนี้ด้วยเน้อ ขอร้องง

เนื้อเรื่อง

“คุณนายตื่นสายคร้าบ ตื่นได้แล้ว”

เสียงของลีวายดังสั่นห้องของจิ๊กซอว์ เพื่อนสนิทกันที่สุดในสามโลก เพราะจิ๊กซอว์ชอบตื่นสาย ลีวายก็ชอบมาปลุกทุกวัน

“ฮือ ~ อะไร นี่กี่โมงแล้วเนี่ย”เธอหันไปบอกด้วยน้ำเสียงเหมือนยังตื่นไม่ค่อยดี ก่อนจะหันไปดูนาฬิกาผนัง

“นายลีวาย!! เพิ่ง 6 โมงเองไม่ใช่เหรอ”เธอหันไปมองนายลีวายที่อยู่หน้าประตู

“ก็เธอมันตื่นสายเองนิน้า”จิ๊กซอว์สะดุ้ง หันไปมองนายลีวายที่ยืนเก๊กหน้าหล่อที่ประตูห้องของเธอ

“ลีวาย!! แกเข้าบ้านกี่ครั้งแล้ว!!”จิ๊กซอว์รีบลุกขึ้นมาจากเตียง พร้อมกับดันนายลีวายออกจากห้อง “ออกไปเลย!!”

ลีวายทำหน้าเหยเก ในใจนึกว่า

‘ทำไมจิ๊กซอว์แรงเยอะจังวะ’

“นี่ จิ๊กซอว์ รีบทำอะไรให้เรียบร้อยล่ะ”นายลีวายพูดกับประตูก่อนจะเดินออกจากหน้าห้องไป

หลังประตู จิ๊กซอว์หอบแฮกๆด้วยความเหนื่อยพลางหน้าแดงแปร๊ด

‘อ๊าย! ทำไมนายน่ารักอย่างงี้นะ’

เพราะอะไรก็ไม่รู้ทุกครั้งที่ลีวายเข้ามาห้อง เธอก็ต้องคิดว่าลีวายจะทำอะไรเธอ

“อ๊าย~”จิ๊กซอว์ได้แต่แดดิ้นบนเตียง

หลังจากนั้น จิ๊กซอว์ก็มาร่วมโต๊ะกินข้าวกับแม่ของเธอพร้อมกับนายลีวายตัวแสบของเธอด้วย

“นายลีวาย!! ออกไปจากบ้านฉันนะ ”พร้อมตะโกนชี้นิ้วไปที่ประตู

“จิ๊กซอว์ ให้ลีวายมากินข้าวดัวยกันนั้นแหละ จะไปไล่เขาทำไม”แม่ของจิ๊กซอว์ห้ามไว้

“ค่า”จิ๊กซอว์หน้าหงอย และแอบชำเหลืองมองนายลีวายที่กำลังหัวเราะคิๆอยู่ เธอก็ให้ตาเขียวปั้ดใส่

กินข้าวเสร็จ ทั้งสองคนก็ออกจากบ้านพร้อมกัน โดยบ้านของลีวายอยู่ตรงข้ามกับเธอ เธอเคืองใจมากที่ทำไมบ้านนายลีวายถึงใกล้เธอนัก

“นี่ นายลีวาย เลิกไปบ้านฉันซะทีได้ไหมเนี่ย”เธอหันไปถามระหว่างเดินไปโรงเรียน

“ห่ะ ไม่ได้หรอก เธออยากตื่นสายเองนิ”ลีวายพูดไปทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่“หรือว่าบ้านเธอมีความลับอะไรเหรอ”

จิ๊กซอว์สะดุ้ง หน้าแดงแปร๊ด เพราะเธอเขียนไดอารี่เกี่ยวกับนายลีวายไว้ด้วย

“ปะ...เปล่า ไม่มีอะไรหรอก ”เธอปฏิเสธเสียงแข็ง

“เฮ้~ เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าแดงเชียว”อยู่ๆลีวยก็ยืนมือไปแปะหน้าผาก

เฮือก!! เธอสะดุ้งอีกครั้งทันทีที่มือโดนหน้าผาก พร้อมกับถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

“มะ...ไม่เป็นไรหรอก”เธอปฏิเสธพร้อมกับก้มหน้างุด

            ‘ทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยเนี่ย’จิ๊กซอว์คิดในใจ พร้อมกับเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกับลีวาย

            “แกๆ ทำไมลีวายหล่อจังอ่ะ”

            “นั้นสิ หล๊อ หล่อ”

            ทันทีที่เข้าโรงเรียน เธอพร้อมกับลีวายก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบถึงลีวายซึ่งอยุ่ข้างๆกัน มันปกติแล้วล่ะ เพราะเธอก็มาโรงเรียนพร้อมกันเขาแทบทุกวัน

            แต่ในใจจิ๊กซอว์นึกอิจฉาที่มีแต่คนมาชอบลีวาย ซึ่งเธอก็....

            ชอบเขาด้วย!!

            ทันทีที่เข้าห้องมา  ก็เจอกิ๊ฟสาวเปรี้ยวที่เป็นเพื่อนสนิทของจิ๊กซอว์อีกคน

            “ไปถึงไหนกันแล้วล่ะ”นี่เป็นประโยคแรกที่กิ๊ฟทักเธอ

            “จะบ้าเหรอ”แต่จิ๊กซอว์ก็บิดแขนไปมาเหมือนกับเขิน

            “อ้าวเหรอ~”กิ๊ฟทำหน้าไม่เชื่อพร้อมหันไปยิ้ม มันจะจริงได้ยังไง ในเมื่อจิ๊กซอว์อยู่กับลีวายทุกวัน มันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างดิ

            “อืม~”แท้จริงเธอได้แต่เขินไปมาต่างหาก

            “นี่ๆจะว่าไป นายลีวายเขาก็สาวเยอะน่ะ”กิ๊ฟเลิกที่จะสนใจจิ๊กซอว์ แต่ใส่ไฟให้เพื่อนสนิทเธอเดินหน้าเรื่องของเขาซะที

            “อืม”แต่จิ๊กซอว์ก็ไม่สนใจ เหม่อไปหาใครคนหนึ่งอยู่

            “เห็นมามีสาวแอบมาสารภาพรักด้วยนะ”กิ๊ฟยิ่งสาดเบนซินให้ไฟลุกโซนอีกครั้ง

            “ถ้าตอบ ก็คงเห็นแฟนเขามาเองแหละ”จิ๊กซอว์หันมายิ้มใส่ กลับกลายเป็นกิ๊ฟที่อึ้งแทน

            ‘เฮ้ย อย่าบอกนะ ยัยจิ๊กซอว์จะบวชเนี่ย’กิ๊ฟได้แต่คิดในใจ

            “แล้วถ้าเกิดเขาไปชอบคนอื่นแทนล่ะ”คราวนี้เธอทำหน้าจริงจัง คาดหวังว่าเพื่อนสนิทของเธอคนนี้จะไม่เสียน้ำตา

            ‘เราก็คง...ไม่ได้รักเขาอีกสินะ’คิดไปจิ๊กซอว์ก็ทำหน้าเศร้า ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าไปบอกกิ๊ฟ

            “เอาน่า อย่าไปคิดถึงอนาคตเลยนะ”

            เวลาเรียนดำเนินไปตามปกติ แต่จะต่างตรงที่จิ๊กซอว์กระวนกระวายใจคิดว่าคงมีใครสักคนมาสารภาพรักกับนายลีวายแน่นอน ตอนพักกลางวันก่อนที่จะไปกินข้าวจิ๊กซอว์ขอกิ๊ฟว่าจะเข้าห้องน้ำ ให้กิ๊ฟไปรอที่โรงอาหารก่อน

            “พี่ค่ะ หนูขอออกเดตกับพี่ได้ไหมค่ะ”หลังจากทำธุระเสร็จ เธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงมาจากห้องน้ำชายที่อยู่ตรงข้ามกัน

            “ได้ครับ งั้นเจอกันตอนเย็นนะครับ”เธอแอบชะโงกไปดู ก็ต้องตกใจเพราะผู้ชายคนนั้นคือนายลีวาย!!

            แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากหน้าห้องน้ำไป เป็นไปตามที่คิดเลย ว่าจะมีใครมาสารภาพรักกับนายลีวายแน่นอน!!!

            เธอเดินอย่างเศร้าสร้อยไปที่โรงอาหาร เมื่อเจอกับยัยกิ๊ฟ เธอเลยเล่าให้ฟังทุกอย่างหมดเปลือก

            “อ๊ะ!! แสดงว่านายลีวายจะไปเดตกับผู้หญิงคนนั้น”กิ๊ฟตกใจพลางพูดด้วยสีหน้าอึ้งๆ

            จิ๊กซอว์ทำได้เพียงแค่หยักหน้าอย่างเดียวในใขคิดขอให้ผู้ชายคนที่เธอรักปฏิเสธผู้หญิงคนนั้น

            “งั้น! เราคงต้องไปสืบกันแล้วล่ะ”ยัยกิ๊ฟเสนอไอเดีย ส่วนเธอนั้นคิดไม่ถึงเลยว่ากิ๊ฟจะใช้วิธีนี้

“OK งั้นตอนเย็นเราค่อยไปดูกัน”ว่าเสร็จเธอกับจิ๊กซอว์ก็กินอาหารเตรียมไปเรียนคาบบ่าย

ช่วงบ่ายเป็นคาบพละ ซึ่งจะเรียนพร้อมกันสองห้องโดยมีห้องของนายลีวายกับห้องจิ๊กซอว์เรียนด้วยกัน

“นักเรียน! วันนี้ครูปล่อยให้เราเล่นวอลเลย์บอลพร้อมสอบอาทิตย์หน้านะ ครูต้องไปห้องปกครอง”ครูพละพูดก่อนจะให้หัวหน้าห้องออกมา

“ค่ะ/ครับ!!”

หลังจากจากแย่งแถวแล้ว เธอกับกีฟไปนั่งข้างสนามวอลเลย์เพื่อดูนายลีวายเล่นวอลเลย์

“นี่ จิ๊กซอว์”

“หืม มีอะไรล่ะ?”

“แกไปถามนายลีวายดิว่าจะไปเดตไหม”

“จะบ้าเหรอ เรื่องส่วนตัวของเขา จะไปยุ่งทำไมล่ะ”

“เหอะน่า เผื่อนายลีวายอาจจะบอกก็ได้”

ระหว่างที่สองคนคุยกันนั้น ลูกวอลเลย์ก็กระเด็นไปพวกจิ๊กซอว์

“ระวัง!!!”มีเสียงตะโกนดังมาจากพวกผู้ชายที่เล่นวอลเลย์

จิ๊กซอว์หันไปตามเสียง เธอก็เห็นลูกวอลเลย์กำลังมาทางที่นั่งอยู่ มือไม้แข็งไปหมด ได้แต่หลับตา

ปั๊ก!!

จิ๊กซอว์ได้แต่หลับตาแน่น เธอพร้อมรับแรงกระแทกแต่กลับไม่มี เมื่อลืมตาก็เห็นแผ่นหลังของคนที่เธอคุ้นเคย

“เป็นอะไรหรือเปล่า”นายลีวายหันไปถามเธอ

“อืม”เธอได้แต่หน้าแดงแปร๊ด“ว่าแต่นายเถอะ เป็นอะไรหรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรๆ เจ็บข้อมือนิดหน่อย”ลีวายทำหน้าเหยเกแต่ก็ไม่ได้ร้องสักคำ

‘เอามือรับสินะ’จิ๊กซอว์ได้แต่ลูบมือลีวายอย่างลืมตัว

            “นี่ ยักซอว์!! แกก็พานายลีวายไปทำแผลสิ”กิ๊ฟมาเห็นโอกาสเลยรีบที่จะเสนอหน้าทันที       “จะดีเหรอ?”

            “ไปเหอะน่า ทางนี้ฉันจัดการเอง”ว่าแล้วกีฟก็ดันตัวจิ๊กซอว์ให้ใกล้ๆนายลีวาย

            นายลีวายได้แต่งงนิดหน่อย ก่อนจะจูงมือเธอออกจากสนามไป

            ‘คู่นี้ลุ้นจริงๆเน้อ’กิ๊ฟได้แต่คิดในใจก่อนจะจัดการเรื่องของเธอต่อ

            แถวๆสวนโรงเรียน    

            พอมาถึงนายลีวายก็พาไปนั่งม้านั่งที่มีต้นไม้บังแดดพอดี เพราะเป็นช่วงเรียนคนเลยไม่มีให้เห็นเลย พอหาที่นั่งได้ก็จบจิ๊กซอว์นั่งแล้วนอนตักเป็นหมอนแทน

            จิ๊กซอว์ได้แต่หันหน้าไปทางอื่นด้วยความเขิน “เจ็บมากไหม ข้อมืออะ”

            “ไม่มากหรอก”จิ๊กซอว์ได้แต่เป็นห่วงจนกระทั่งเอาข้อมือเขาไปนวด

            ลีวายแปลกใจ แต่ก็ไม่ห้ามอะไรให้เธอนวดไปตามสบาย

            “ค่อยยังชั่วยัง?”

            “อืม”

            ระหว่างที่เธอนวดนั้น ลีวายก็เผลอหลับไปทำให้เธอสังเกตใบหน้าของเขาอย่างจริงจัง

            ใบหน้ายามหลับนั้นช่างดูหลงใหล หน้าที่สะอาดหมดจด ขนตาเป็นแพ จมูกไม่โด่งมาก ริมฝีปากสีแดงอ่อน ผมของเขาที่ไม่เป็นทรง แต่ก็ทำให้เขาดูดีขึ้น

            ‘ฉันจะได้สัมผัสเขางบ้างไหมนะ’เธอได้แต่คิดในใจแต่มือก็เอือมไปที่หน้าลีวาย

            “เอ๊ะ”เธอชักมือกลับ เพราะเห็นเปลือกตาขยับ

            “ลีวาย”เธอพูดเสียงเบา

            “หืม”

            “นายจะไปเดตเหรอวันนี้”เธอได้แต่เค้นคำพูดที่อยากรู้ออกไป

            “หืม ทำไมเธอรู้ล่ะ”

            “ก็...นายดังจะตายนิ”

            “อืม~ ไม่แปลกหรอก แต่ผมบอกจิ๊กซอว์ก็ได้ ว่าผมไปไหน”

            “แล้วทำไมถึงบอกล่ะ”

            “ก็จิ๊กซอว์ผมสนิทผมนิน้า”ลีวายยิ้ม

            “อะ...อืม”

            ว่าแล้ว นายลีวายก็กระซิบข้างหู แล้วเดินจากไปเข้าไปในโรงยิม

            ‘ทำไมเขาต้องกระซิบด้วยล่ะ’จิ๊กซอว์ได้แต่หน้าแดงแปร๊ด

            “เป็นไง ได้เรื่องม่ะ”พอเข้าไปในโรงยิมยัยกิ๊ฟก็หันมาถาม

            “อืม”จิ๊กซอว์ทำได้เพียงพยักหน้าเท่านั้น และบอกสถานที่ที่นายลีวายจะไป

            “ok งั้นตอนเย็นเราไปดูกันดีกว่า ว่าจะรับรักหรือเปล่า”กิ๊ฟดูตั้งใจมาก

            “อืม”

            ตอนเย็น

            พวกจิ๊กซอว์กับยัยกิ๊ฟรีบไปสถานที่นัดหมายทันที่ ซึ่งเป็นโรงหนังในสาขาใกล้บ้านจิ๊กซอว์ โดยไปก่อนเพื่อไม่เป็นที่สงสัย

            “มาก่อนจะดีเหรอ เดี้ยวเขาก็เปลี่ยนสถานที่นัดหรอกนะ”จิ๊กซอว์ถาม

            “ไม่มีทางหรอก แกก็น่าจะรู้ว่านายลีวายแคร์แกแค่ไหน”

            “ก็ได้”จิ๊กซอว์ได้แต่ทำหน้าเป็นห่วงนายลีวาย

            ประมาณ 15 นาที พวกจิ๊กซอว์ก็เห็นนายลีวายที่เดินมากับผู้หญิงคนที่เจอเมื่อตอนห้องน้ำ

            “นั้นไง !! เห็นม่ะ ฉันว่าแล้วเชียว”กิ๊ฟอุทานขึ้นมาหลังจากที่แอบดูจากร้านไอศกรีม

            “อืม”

            “งั้นเราไปกันเถอะ”

            พวกจิ๊กซอว์แอบตามนายลีวายไปติด โดยดูหนังเรื่องเดียวกันและนั่งข้างบนถัดจากนายลีวาย ซึ่งนายลีวายเลือกหนังโรแมนติกชื่อดัง ด้วยมีจิ๊กซอว์กับกิ๊ฟตามไปติดๆ

            ระหว่างดูหนังเธอไม่มีสมาธิในการดูแม้แต่น้อย มัวแต่สนใจกับคู่ที่อยู่ตรงหน้า ส่วนกิ๊ฟก็นั่งร้องไห้เพราะหนังน่าเศร้ามาก

            “ฮือๆๆ ทำไมพระเอกต้องทำอย่างงี้ด้วย ฮือๆ”

            “แกจะร้องไหทำไมเล่า”เธอได้แต่บอกยัยกิ๊ฟให้เงียบๆหน่อย

            หลังจากหนังจบพวกจิ๊กซอว์ก็รอให้คนออกไปก่อน แล้วมาแอบฟังคู่ของนายลีวายกำลังคุยกันอยู่

            “พี่ลีวายค่ะ มาเป็นแฟนกันได้ไหมค่ะ”

            ลีวายนิ่งคิด ใจของคนฟังในตอนนี้เต้นแรงมากเสียแล้ว

            “ไม่ได้หรอกครับ”จิ๊กซอว์อึ้ง

            “ทำไมล่ะค่ะ”หญิงสาวเริ่มมีน้ำตาบนใบหน้า

            “พี่มีคนที่พี่ชอบอยู่แล้วล่ะครับ”

            “ฮือ แล้วทำไมพี่ไม่บอกหนูล่ะค่ะ”

            “คือ พี่เกรงใจน้องนะครับ”

            ‘ตั้งใจกวนน้องป่ะเนี่ย’สองคนคิดในใจพร้อมกัน

            “ฮืออออ”แล้วน้องคนนั้นก็วิ่งออกจากโรงหนังไป

            “นี่ จิ๊กซอว์ แกออกไปเลย”

            “ทำไมล่ะ”

            “ก็เค้าปกิเสธไปแล้ว แกก็สารภาพรักเลย”

            “จะดีเหรอ”

            “ไปเหอะน่า”กิ๊ฟดันหลังฉันให้ออกจากเบาะไปหานายลีวาย

            “อ้าว ทำไมนายมาอยู่ที่นี่ล่ะ”นายลีวายถามด้วยความแปลกใจ

            “ฉันก็มาดูหนังนั้นแหละ เห็นฉากเลิฟซีนด้วย”ไม่รู้สิ เธอเลือกที่จะพูดแบบนั้น        

            นายลีวายทำหน้าลนลาน

            “เปล่านะ ผมแค่พาน้องมาเดทเท่านั้นเอง”

            “ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ แล้วฉันก็ไม่ได้ถามด้วยว่าทำไมนายถึงมานี่”

เธอยิ้ม ลีวายได้แต่มองเธองง

“เอ่อ...ฉันมีเรื่องจะบอกนาย”

“ผมมีเรื่องจะบอกเธอเหมือนกัน”

เธอได้แต่ตกใจว่าทำไมเขามีเรื่องอะไรอีก?

“เธอบอกก่อนเถอะ”

“ไม่หรอก นายบอกก่อนเถอะ”

“อะ...อืม ฉันชอบเธอตั้งนานแล้วนะ”

‘เฮ้!! บทจะบอกมันก็ง่ายแบบนี้เลยเหรอวะ’กิ๊ฟที่มองชวนมองสองคนแบบงง

ส่วยยัยจิ๊กซอว์ หลังจากประมวลผลสมองไปสามวินาที คำพูดที่ออกจากปากนายลีวายก็ดังก้องเข้าหัวเธอ

‘ฝันใช่ไหม ฝันใช่ไหม ไม่ใช่ มันเรื่องจริงชัด!!’

“ฉัน....ฉันชอบเธอตั้งแต่ฉันมาย้ายบ้านเจอเธอแล้วล่ะ”

????

7 ปีที่แล้ว

‘สวัสดีครับ มีใครอยู่ไหมครับ’

วันนั้นเป็นวันธรรมดามที่จิ๊กซอว์ได้แต่นอนอยู่หน้าบ้านสองชั้นที่มีระเบียงอยู่ ได้ยินเสียงเด็กๆที่กำลังเรียกหน้าบ้าน ก่อนจะไปดูว่าใครมา

‘ใครค่ะ’เธองุนงงกับเด็กน่ารักที่อยู่ตรงหน้า

‘ผมย้ายมาใหม่นะครับ เลยอยากมาแนะนำตัว ผมชื่อลีวายครับ’

‘งั้น...เดี้ยวพาไปดูที่บ้านนะ’

‘ครับ’

ไม่รู้เพราะเธอเป็นอะไร ถึงได้ชวนลีวายที่เพิ่งมาใหม่ดูบ้านของเธอตั้งแต่ชั้นหนึ่งยันสอง ละตอนเย็นวันนั้นก็ชวนกินข้าวด้วย เธอรู้สึกสนุกมากที่มีคนมาเล่นบ้านเธอ คำพูดในวันนั้นเธอจำได้ดี

‘แล้วมาที่บ้านฉันใหม่นะ ลีวาย’

‘ครับ ผมจะมาหาใหม่นะ’

ลีวายก็ไม่คิดเลยว่าแค่เจอหน้าครั้งแรกแท้ๆ แต่กลับชวนมาเล่นในบ้านแถมยังกินข้าวเย็ยอีกด้วย จนกระทั้งบ่อยครั้งที่นายลีวายไปบ้านเธออย่างทุกครั้ง จนกระทั่งม.ปลาย

‘นี่ลีวาย ทำไมชอบมาบ้านฉันบ่อยๆล่ะ?’

‘เธอลืมไปแล้วเหรอ?’

‘ก็พอถึงได้นะ แต่มันนานมาแล้ว’

‘ช่างเถอะ บ้านนี้ยังไงก็เป็นของเราสองคน’

‘ลีวาย นายพูดอะไรเสียงค่อยจัง’

เขาได้แต่ห้ามใจตัวเองและได้แต่ดูแลข้างๆเธอ เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะใจตรงกับเขาไหม ส่วนเขาได้แต่แอบรักข้างเดียวตลอดมา

จนตอนนี้

!!!!!

“งั้น ฉันก็คงชอบนายด้วยแหละ”

ลีวายสะดุ้ง ตอนแรกเขาก็ไม่คิดว่าคำตอบจะเป็นแบบนี้นะ!!!

“ถ้างั้น...เป็นแฟนกันนะ นายตัวจิ๋ว”

‘ทำไมนายตัวเล็กจังเลย หืมมม?’

‘ฮ่าๆ ผมซ่อนแอบเก่งจะตาย อย่าดูถูกผมนะ’

‘ได้สิ นายตัวจิ๋ว’

พอลีวายคิดถึงฉายาที่ตอนนั้นตั้งให้ ในใจเขาก็รู้สึกอบอุ่นมากมาย

“ขอบคุณนะ”ลีวายกอดจิ๊กซอว์ด้วยความคิดถึง

ทั้งสองคนได้แต่พูดในสิ่งที่ใจตัวเองต้องการ ในขณะที่อีกคนกลับทำหน้าจะเลี่ยนตายกับคำพูดที่ทั้งสองคนพูดกัน คนดูได้แต่คิดว่า เมื่อไรจะถึงตาฉันนะ

                                                                        จบ