คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 2. สีลม (1)
บนรถไฟฟ้าที่แสนจะแออัดมีผู้ชายคู่หนึ่งยืนเบียดกันจะแทบจะกลายเป็นคนคนเดียวกัน ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อคมเข้มสายตาดุดันกำลังจดจ้องกับเหล่าสายตาของสาวๆหนุ่มที่มองมาทางคนตรงหน้า ในแววตาบ่งบอกอาการหวงจนออกนอกหน้าจนทำให้หลายคนต้องผวาหันหนีไปทางอื่น ต่างกับอีกคนชายหนุ่มร่างบางยืนกอดปืนฉีดน้ำแจกยิ้มโชว์เหล็กให้คนที่มองมาโดยไม่รู้เลยว่าคนข้างหลังแทบจะเป็นบ้า
‘สถานีต่อไป สีลม Next Station Silom ’
ในที่สุดทั้งคู่ก็ถึงจุดหมายปลายทางของเขา ผู้คนเดินกันขวักไขว่ หลายคนตัวเปียกปอน อ้นควักโทรศัพท์ออกจากถุงกันน้ำที่ห้อยคออยู่ มืออีกข้างยื่นปืนฉีดน้ำไปให้ดิวถือไว้ ปลายนิ้วเรียวกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนอย่างเร็วไว
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
.
.
.
[DEW’S]
ถึงแล้วครับถึงแล้วสีลม เมื่อกี้รู้มั้ยครับ ดิวจะตาย คนมองพี่อ้นเต็มไปหมด บางคนสายตานี่แทบจะกินพี่อ้นเข้าไปทั้งตัว ผมหวงครับ นี่พูดเลย พี่อ้นก็นะ โปรยยิ้มให้คนอื่นไปทั่ว มันน่าจับตีให้ตาย ไม่เอาไม่ให้พี่อ้นตาย - - แล้วดูสิครับ อยู่ๆก็มายื่นปืนฉีดน้ำให้ผม พอโทรหาไอ่ตั้มไม่ติดก็หัวเสียมาวีนผมเฉย งงเลยไง
“ดิวววว ไอ่ตั้มอยู่ไหน ดิวโทรหามันหน่อยสิ ” ดูสิครับ พี่อ้นทำหน้าเหวี่ยงน่ารักชะมัด
“ย้ากกก ยิ้มอะไร บอกให้โทรหาต้ามมมมมม ” อ้าว อยู่ดีๆก็มาเตะผม อะเนี่ยพี่อ้น ดูพี่อ้นจะหัวเสียมากจริงๆ
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ’
แล้วพี่อ้นก็โทรหาตั้มอีกเป็นสิบครั้ง แล้วก็ไปนั่งหัวเสียอยู่ข้างบันได ผมว่าผมควรทำอะไรบางอย่าง ไม่งั้นพี่อ้นก็จะหัวเสียอย่างงี้ต่อไป เล่นน้ำไม่สนุกแน่เลยทีนี้
“พี่อ้น.. ”
“อะไร..” โอย ทำไงดี สงสัยจะนอยด์หนักเลยล่ะครับ
“พี่อ้นครับ ไปเล่นน้ำก่อนก็ได้ เดี๋ยวตั้มมันมาเดี๋ยวมันก็โทรมาเองแหล่ะครับ ” ผมลงไปนั่งข้างๆพี่อ้นแล้วสะกิดเบาๆ
.
.
.
[AON’S]
โว้ยยยยย ไอ่ตั้มไม่ยอมรับโทรศัพท์ โทรไปก็ไม่ติด ปิดเครื่องทำหอกไรวะ อ้นเครียดดด อยากเล่นน้ำโว้ย แล้วไอ่ดิวจะสะกิดอะไรนักหนา โมโหแล้วนะ อ้นจะวีน อ้นจะวีน
“..........” ผมหันไปทำตาขวางใส่ดิว แล้วดูหน้ามันสิครับ ดูจะกลัวผมมากเลยนะเนี่ย ฮ่าๆ ตลกชะมัด
“ดิว..”
“ครับ?”
“แกว่าพี่หล่อป้ะ ?” มันคงมองผมเป็นคนหลงตัวเองแหงๆ ดูหน้ามันเหวอมากๆเลย โอยย อ้นสะใจ อิอิ
“พี่นี่เดาอารมณ์ยากจังนะครับ - - ” แล้วมันก็ทำหน้าตายใส่ผม อ้าว ผมผิดอะไรล่ะเนี่ย
“ไปเล่นน้ำกันเหอะ ขี้เกียจรอตั้มแล้ว” พูดจบผมก็ลากดิวไปเล่นน้ำทันที ดูสิครับคนเยอะมากๆเลย แล้วแบบนี้จะหาตั้มเจอมั้ยล่ะเนี่ย ไอ่ตั้มก็หายากซะด้วย
.
.
.
ในหมู่คนที่กำลังเล่นสาดน้ำ ป่ะแป้งกันอย่างสนุกสนานในเทศกาลแห่งความสุขนี้ มีชายอีกคู่หนึ่งกำลังนั่งพักเหนื่อย หลังผ่านสงครามน้ำมาเมื่อครู่ ชายหนุ่มใบหน้าน่ารักใบหน้าเปื้อนยิ้มสดใสกำลังนั่งซ่อมปืนฉีดน้ำอย่างใจจดใจจ่อ ซึ่งมีชายอีกคนหนึ่งนั่งมองยิ้มๆให้กับท่าทางมีน่ารักของอีกคน
“พี่บูรณ์ ปืนตั้มพังแล้วทำไงดีอ่ะ ” ใบหน้าน่ารักทำท่าทางเหมือนจะร้องไห้
“ไม่เป็นไรนะครับ เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่นะครับ” มือหนาลูบหัวอีกคนอย่างเอ็นดู
“แต่ตั้มชอบสีนี้อ่า พี่บูรณ์” คนตัวเล็กเบะปากอย่างงอแง
“งั้นเดี๋ยวพี่ซื้อใหม่ เอาสีนี้เลยดีมั้ยครับ แต่ตั้มห้ามร้องนะคนดี ” ใบหน้าหล่อคลี่ยิ้มให้อีกคน
“อื้อ ._. ว่าแต่พี่บูรณ์เห็นพี่อ้นรึยังครับ ”
“คนเยอะขนาดนี้หาไม่เจอหรอกครับ”
“อ่า แล้วทำยังไงดีล่ะครับ โทรศัพท์ผมก็น้ำเข้าซะแล้ว พี่บูรณ์ก็ไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ” ใบหน้าหวานจากที่เคบยิ้มยิ้มก็งอแงง้ำขึ้นมาทันที
“ก็ปล่อยให้เขาเล่นด้วยกันไปน่ะดีแล้วนะครับ ส่วนเราก็ไปซื้อปีนฉีดน้ำใหม่ดีกว่าเนอะ ” ใบหน้าหล่อยิ้มอ่อนโยนให้อีกคนก่อนจะดึงมือเล็กให้ลุกขึ้น แล้วทั้งสองก็เดินไปยังร้านขายปืนฉีดน้ำ
.
.
.
TBC.
อิอิ บูรณ์ตั้มมาแว้ว ♥
ความคิดเห็น