Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #328 : กันโอตะ เล่ม 1 ขอไม่พิมพ์ชื่อเต็มนะเพราะยาวมาก

สำนักพิมพ์: Gift Book

ราคาปก: 220 บาท

แนวเรื่อง: Fantasy, Harem

แต่งเรื่อง: Shisui Meikyou

Illustration: Suzuri

แปล: iSiscon

สถานะปัจจุบัน: ปัจจุบันออกมา 10 เล่มยังไม่จบครับ ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK

เรื่องย่อ:

ลูท เด็กหนุ่มผู้ประสบอุบัติเหตุจนถึงแก่ชีวิต ทว่าเมื่อเขารู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองได้กลับชาติมาเกิดใหม่ในโลกต่างมิติไปเสียแล้ว

ท่ามกลางโลกที่แบ่งแยกผู้คนด้วยพรสวรรค์ทางพลังอาคมนั้น พลังเวทมนตร์ของลูทจัดได้ว่าต่ำต้อยมาก จึงทำให้เขาใช้องค์ความรู้ในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ในการผลิต “อาวุธปืน” ขึ้นมา นั่นก็เพราะว่าเขาคือ “โอตะทหาร” นั่นเอง!

“ลูทคุง อย่าทำเรื่องอันตรายให้มากนักสิ”

แม้เพื่อนสมัยเด็กของเขาที่เป็นสาวน้อยหูสุนัขอย่าง สโนว์ จะเป็นห่วงก็ตาม แต่ลูทก็ยังมุมานะในการสร้างอาวุธต่อไปด้วยความรู้สึกปรารถนาที่จะช่วยเหลือผู้คนอยู่เต็มอกซึ่งไม่อาจเป็นจริงในชาติที่แล้วได้ เพื่อปกป้องสโนว์สุดที่รักจากภัยคุกคามของเหล่ามอนสเตอร์—!!

นี่คือเรื่องราวของเด็กหนุ่มที่อาจจะก่อสร้างกองทัพฮาเร็มขึ้นมาและสร้างตำนานการช่วยเหลือผู้คน!

ความรู้สึกหลังอ่าน:

                เป็นนิยายเน็ตที่มีชื่อเสียงพอสมควรและมีฐานแฟนคลับเยอะพอดู พระเอกโดนฆาตกรรมแล้วมาเกิดใหม่ในโลกแฟนตาซี และเนื่องจากชาติก่อนพระเอกเป็นพวกโอตาคุบ้าปืนจึงสร้างปืนใช้ที่ต่างโลก โดยรวมถือว่าสนุกใช้ได้ แต่ก็มีจุดขัดใจจนทำให้ผมไม่จัดเรื่องนี้อยู่ในระดับสนุกสุดยอดเช่น

                ขยายปมพระเอกไม่แรงพอ

ผมชอบนะที่คนเขียนใส่ปมให้กับพระเอกในชาติก่อนและมาคิดแก้ตัวในชาตินี้แทน แต่ดันชงให้ผมอินไม่ได้นี่สิ พระเอกมีปมว่าชาติก่อนปล่อยให้เพื่อนรักถูกรังแกจนฆ่าตัวตาย เกิดมาชาตินี้จึงตั้งเป้าว่าจะช่วยเหลือผู้คนที่กำลังลำบาก จึงตั้งหน้าตั้งฝึกฝนเล่าเรียน เพิ่มความแข็งแกร่ง(สร้างปืน) ฆ่ามอนสเตอร์ ช่วยชีวิตเด็ก ปักธงสาว สร้างฮาเร็ม มุ่งเป็นนักผจญภัย ปัญหาคือตัวเอกแนวเกิดใหม่ส่วนใหญ่ก็มักจะมีชีวิตด้วยแพทเทิร์นแบบนี้ ทำให้ผมไม่ค่อยรู้สึกว่าปมอดีตเป็นแรงผลักให้กับการกระทำพระเอกเท่าไหร่ คิดว่าที่ทำไปครึ่งหนึ่งเพราะความบ้าปืนล้วนๆด้วยซ้ำ

 

ลองเปรียบเทียบกับตัวเอกแนวเกิดใหม่เรื่องอื่นอย่าง นีทอ้วนรูดี้ที่ชาติก่อนเป็นนีทชีวิตล้มเหลวชาตินี้จึงตั้งใจฝึกฝนเล่าเรียนเป็นบ้าเป็นหลัง หรือทีเรียเมากาวที่ชาติก่อนเป็นจูนิเบียวชีวิตล้มเหลวเกิดใหม่จึงกลายเป็นรีเวอร์สจูนิเบียวไร้สมองไป พวกนี้จะเห็นชัดว่าการกระทำในชาตินี้เกิดจากปมฝังใจในชาติก่อน แต่ประเด็นนี้ในพระเอกเรื่องกันโอตะยังไม่ชัดเจนเท่า

                ไม่ค่อยเน้นความได้เปรียบของอาวุธปืนเท่าไหร่

จริงๆแล้วการสร้างปืนในโลกแฟนตาซีที่มีอารายธรรมเท่ากับยุคกลางนี่ไม่ง่ายเลยนะ ต่อให้มีเงินทองทรัพยากรเพียงพอก็น่าสร้างได้แค่ปืนคาบศิลาเท่านั้น แต่เรื่องนี้พระเอกมีองค์ประกอบในสร้างปืนสมัยใหม่ครบจนเหมือนคนเขียนแถเลย ชาติก่อนเป็นโอตาคุปืนเลยรู้จักชิ้นส่วนปืนละเอียด มีโลหะเวทมนต์ที่ใช้สร้างชิ้นส่วนปืนได้ดั่งใจ(หลังจากฝึกฝนอยู่สักพัก) แถมยังเคยทำงานโรงงานทำให้มีประสบการณ์ในการขึ้นรูปชิ้นส่วนโลหะอีก

 

คนเขียนนี่ก็น่าจะเป็นกันโอตะ จึงใส่รายละเอียดชิ้นส่วนการทำงานของปืนเยอะมาก เพราะนิยายเรื่องนี้ผมถึงรู้ว่ากระสุนปืนมันไม่ได้พุ่งด้วยแรงระเบิดแต่พุ่งโดยแรงดันแก๊สแทน ถึงแม้จะใส่รายละเอียดเกี่ยวกับปืนเยอะมากแต่ผมคิดว่าเรื่องนี้ยังแสดงข้อได้เปรียบของอาวุธสมัยใหม่ได้ไม่ชัดเจนเท่าไหร่ ตัวเอกเรื่องนี้ไม่มีพรสวรรค์ด้านเวทมนต์เลยตัดสินใจสร้างปืนแทน หรือก็คือถ้าตัวเอกมีความสามารถทางเวทมนต์แบบเทพๆมันก็อาจไม่ใช้ปืนก็ได้น่ะสิ จริงๆแล้วถ้าสร้างปืนในโลกยุคกลางได้นี่น่าจะปฏิวัติโลกเลยนะ แต่นี่ดูเหมือนใช้แทนสกิลโกงแบบพระเอกเรื่องอื่นเท่านั้น

                พระเอกบื้อ

                ความสนุกของแนวเกิดใหม่อย่างหนึ่งคือจะมีตัวละครน้องสาวกับเพื่อนสมัยเด็ก ที่ตัวเอกสามารถอาศัยความเป็นผู้ใหญ่ที่มากกว่าล้างสองให้เป็นโลลิในคอนโทรลได้ แต่เรื่องนี้พระเอกมันเป็นฝ่ายรอให้เพื่อนสมัยเด็กมาสารภาพรักเองตั้งสิบปี แถมดูแล้วสนใจปืนมากกว่าเพื่อนสมัยเด็กอีก นี่ถ้าไม่มีมอนบุกมาสร้างอีเว้นปักธงล่ะก็โอกาสโดนคนอื่นคาบไปแดกมีสูงมาก แถมหน้าอกของสาวหูหมาป่านี่มันเติบโตเร็วชะมัด ผ่านไปบทเดียวอกกระดานกลายเป็นภูเขาสองลูกซะแล้ว ไม่มีช่องว่างให้ดื่มด่ำกับความเป็นโลลิเบย

 

                สรุปก็คือเรื่องนี้มีจุดอ่อนเหมือนกับแนวเกิดใหม่ทั่วไป คือช่วงแรกจะเป็นการปูเนื้อเรื่อง ตัวเอกหัดตั้งไข่ เก็บเลเวล จึงยังไม่ค่อยสนุกมาก แต่เนื้อเรื่องช่วงต่อๆไปอาจจะสนุกขึ้นจนจุดที่บ่นๆไปอาจจะดีก็ได้ เช่นถ้าพระเอกตั้งกองทัพได้ มีการใช้ทหารที่ใช้อาวุธปืนมากขึ้น ก็อาจจะแสดงความได้เปรียบของอาวุธปืนมากขึ้นก็ได้

ระดับความพึงพอใจ: 3.5/5 ใครชอบปืนก็ซื้อเถอะครับ ส่วนผมรอลุ้นกับโลลิผมทองในเล่มต่อไปว่าจะแจ่มขนาดไหน