คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : พี่น้องปริศนาโรงเรียนมหาเวท เล่ม 1-4 เรื่องราว epic ที่ดูเกินความจำเป็นหรือเปล่า
สำนักพิมพ์: Zenshu
ราคาปก: 160-200 บาท
แนวเรื่อง: Action, Fantasy, Harem, School Life, Science Fiction
แต่งเรื่อง: Tsutomu Satou
Illustration: Kana Ishida
แปล: น้ำมะนาว 4-0
สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 14 เล่ม ยังไม่จบ ดูรูปปกเล่มอื่นได้ตามตรงนี้ครับ ได้รับการทำเป็นอนิเมแล้ว
เรื่องย่อ: เวทมนตร์ สิ่งนั้นไม่ได้เป็นเพียงเรื่องบอกเล่าในตำนานหรือนิทานปรัมปรา แต่กลายเป็นเทคโนโลยีในความเป็นจริงมาได้กว่า 1 ศตวรรษแล้ว และในฤดูใบไม้ผลิปีนี้ ฤดูกาลแห่งนักเรียนใหม่เวียนกลับมาอีกครั้ง ที่โรงเรียนมัธยมปลายสาธิตลำดับที่ 1 ในสังกัดของมหาวิทยาลัยเวทมนตร์ เรียกกันว่า "โรงเรียนมัธยมปลายสายเวทมตร์" แบ่งนักเรียนออกเป็น "นักเรียนชั้นหนึ่ง"ผู้มีผลการเรียนดี และ "นักเรียนชั้นสอง"ผู้อยู่นอกเหนือจากนักเรียนชั้นหนึ่ง พวกเขาถูกเรียกเป็น "บลูม(Bloom ดอกตูม)" และ "วีด(Weed หญ้าแพรก)" พี่น้องร่วมสายเลือดคู่หนึ่งได้เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมหลายเวทมนตร์แห่งนั้น พี่ชาย เป็นวีดผู้มีบางสิ่งบกพร่อง น้องสาว เป็นบลูมผู้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ พี่ชายนักเรียนชั้นล่างใบหน้าเยือกเย็นสายตาเฉียบคม กับน้องสาวนักเรียนดีเด่นห่วงหาพี่ชายเกินกว่าจะเป็นแค่ครอบครัว ตั้งแต่ทั้งสองเหยียบย่างเข้าสู่โรงเรียนชั้นนำแห่งนี้ วันคืนอันแสนวุ่นวายก็ได้มาเยือนรอบรั้วโรงเรียนที่เคยสงบสุข นิยายออนไลน์ที่ผู้คนกล่าวขวัญถึง ด้วยยอดเข้าชมกว่า 30 ล้านครั้ง มาเป็นนิยายแล้วโดย Dengeki Bunko
ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ: เป็นนิยายที่ซื้อมาอ่าน เพราะมีแรงเชียร์ว่าตัวละครน้องสาวในเรื่องนี้ เป็นบราค่อนสุดยอดมาก แต่เนื้อหาส่วนใหญ่กลับไปโฟกัสที่พี่ชายกับตัวละครอื่นซะงั้น เล่นเอาผิดหวังนิดๆ ถึงแม้ว่าพล็อตของนิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรงเรียนเวทมนต์ แต่เวทมนต์ที่ใช้มักจะทฤษฎีมาประกอบเสมอ จนดูเป็นนิยายไซไฟมากกว่า ซึ่งการนำเสมอข้อมูลละเอียดยิบที่เกินความจำเป็นนี่ล่ะทำให้ผมชอบนิยายเรื่องนี้ไม่ลง (บางคงถึงกับทฤษฎีเวทมนต์ในเรื่องนี้มาอธิบายได้เป็นคุ้งเป็นแคว ผมอ่านแล้วอึ้งว่าเขาทำความเข้าใจมันทั้งหมดได้ยังไง)
มิยูกิน้องสาวสุดน่ารักที่รักพี่ชายยิ่งกว่าสิ่งใด
นิยายเรื่องนี้จะแบ่งเป็นภาคๆ โดยแต่ละภาคจะมีประมาณ 2 เล่ม ที่ออกแล้ว 4 แบ่ง เป็นภาคเปิดภาคเรียน เล่ม 1-2 เป็นเรื่องตัวเอกสองพี่น้องที่เริ่มมาเรียนโรงเรียนเวทมนต์ และภาคศึกเก้าโรงเรียนแข่งขัน เล่ม 3-4 เป็นเนื้อเรื่องในช่วงแข่งกีฬาเวทมนต์ของโรงเรียนเวทมนต์ทั้งเก้าแห่ง (คล้ายๆแฮรี่พอตเตอร์ภาคถ้วยอัคนี) มีคนแนะนำนิยายเรื่องนี้ถ้าออกมาเล่มแรกๆอย่างพึ่งซื้อ ให้ออกจนจบภาคแล้วค่อยซื้อมาอ่านทีเดียวจะได้ไม่ค้างคา ซึ่งผมก็เห็นด้วยนะ
ผมจะขอวิเคราะห์จุดที่ผมไม่ชอบในนิยายเรื่องนี้เป็นจุดๆดังนี้ครับ
เนื้อเรื่อง เนื้อเรื่องแนวแฟนตาซีนั้นปกติ จะค่อนข้างพิเศษกว่าแนวอื่น เพราะผู้แต่งต้องสร้างภูมิประเทศ ประวัติศาสตร์ และขนบธรรมเนียมประเพณีของตนเองขึ้นมา ทำให้นิยายแฟนตาซีค่อนมีความเป็นมหากาพย์มากกว่าแนวอื่นๆ ซึ่งเรื่องพี่น้องปริศนาก็ไม่ต่างกัน ผู้แต่งใช้ญี่ปุ่นยุคปัจจุบันเป็นพื้นหลัง แต่สังคมที่เวทมนต์ทั้งหลาย ได้รับการวิเคราะห์และใช้งานอย่างแพร่หลาย จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของอารยธรรมปัจจุบันไป และยังมีการอธิบายถึงสภาพสังคมและความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในเรื่องอย่างละเอียด แต่ความละเอียดเกินไปนี่ก็เป็นภาระเหมือนกัน นิยายเรื่องนี้แค่สี่เล่มแต่มีหมวดอธิบายคำศัพท์ หรือเชิงอรรถมากมายมหาศาลเช่น
· ข้อมูลโรงเรียนเวทมนต์ทั้ง 9 แห่ง
· ข้อมูลตระกูลเวทมนต์ทั้งสิบที่คุมประเทศอยู่เบื้องหลัง
· ทฤษฎีเวทมนต์ในเรื่องอธิบายไปสามหน้าได้ รายละเอียดอุปกรณ์เวทมนต์ในเรื่อง และชนิดของเวทมนต์สิบหกชนิด
ข้อมูลเหล่านี้ถูกเสนอมาละเอียดยิบ จนผมคิดว่าถ้ารวบรวบแล้วขยายความอีกหน่อยนี่ สามารถทำเป็นหนังสืออ้างอิงได้เล่มหนึ่งทีเดียว ยิ่งเล่ม 3-4 นี่ยังมีรายละเอียดของกีฬาเวทมนต์ที่แข่งขันกันเก้าชนิด แถมทำตารางกิจกรรมแต่ละวันมาให้ด้วย ทำเอานิยายสองเล่มหลังหนากว่าเล่มแรกเป็นเท่าตัว จนผมไม่ทันอ่านก็เหนื่อยซะแล้ว
อีกเรื่องหนึ่งที่ผมไม่ชอบเกี่ยวกับเนื้อเรื่องก็คือไร้ซึ่งความเป็นฮาเร็มอย่างยิ่ง ถึงแม้ว่าเวปต่างประเทศจะหมวดเรื่องนี้อยู่ในฮาเร็ม ในเรื่องก็มีตัวละครหญิงหลายคน และมีหลายคนที่ประทับใจพระเอก แต่เนื้อเรื่องก็หามีความหวานชื่นอันใด ส่วนหนึ่งเพราะนิสัยพระเอกที่เป็นประเภทตัดสินใจโดยใช้เหตุผลไม่มีอารมณ์มาเกี่ยวข้อง แม้ว่าจะทำการช่วยเหลือสาวในเรื่องนอกจากน้องสาวหลายครั้งแต่ก็ไม่ประทับใจเท่าไหร่ (คล้ายกับเจ้ามิกกี้ในเรื่องปรสิต ที่ถึงแม้มันคอยแลเรื่องการกินการนอน และช่วยชีวิตพระเอก แต่ก็ทำเพราะผลประโยชน์ของตน ไม่ได้เพราะความห่วงใย) และอีกสาเหตุอีกอย่างหนึ่งก็คือเรื่องนี้คู่รองเยอะมาก ถึงแม้ผมจะไม่ใช่พวกฝักใฝ่แนวฮาเร็มที่ไม่มีคู่รอง แต่เรื่องนี้มันจะเยอะเกินไปแล้ว เปิดตัวตัวละครหญิงที่สเน่ห์ออกมาซะเยอะแล้วปล่อยตัวผู้คนอื่นที่ไม่ใช่พระเอกคาบไป แล้วจะหลอกให้ตรูประทับใจเก้อแต่แรกทำไมฟะ
มาริตัวละครที่ผมชอบในเล่มแรก พอมาอ่านเจอว่าเธอมีแฟนแล้วในเล่มสี่นี่มีเขวี้ยงหนังสือทิ้งเลยครับ
น้องแว่นสุดโมเอะที่น่าจะกลายเป็นคคู่รองไป
การเล่าเรื่อง เรื่องนี้ใช้ตัวละครเปลืองมากครับ ไหนจะกลุ่มเพื่อนพระเอก กลุ่มเพื่อน้องสาว กลุ่มสภานักเรียนที่พระเอกไปทำงานด้วยรวมกันก็สิบกว่าคนแล้ว ยิ่งภาคสองที่แข่งกีฬาก็มีตัวละครที่เป็นนักกีฬาฝ่ายพระเอกกับโรงเรียนคู่แข่งเพิ่มมาอีก ทั้งยังมีคนคนขององค์กรลับต่างๆ สมาชิกหน่วยรบพิเศษที่พระเอกเคยร่วมงานด้วยอีก และตัวละครหลายตัวก็ได้ลับการกระจายบทอธิบายภูมิหลังกันเสร็จศัพท์ ชนิดที่ว่าถ้าเอาตัวละครในเรื่องมาแบ่งกลุ่มกัน จะสามารถเอาไปเขียนนิยายได้ซักสามสี่เรื่องที่เดียว ข้อมูลตัวละครที่ล้นขนาดนี้เล่นเอาคนสมองแรมต่ำอย่างผมโอเวอร์โหลดเพราะจำตัวละครไม่หมดเลยทีเดียว แถมยังทำให้การอ่านในบางช่วงเกดความสับสนขึ้นเช่นมีตัวละครสองตัวชื่อ ซึสึคุ กับ ซึสุเนะ แม้ว่าสองคนนี้จะไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกัน แต่เวลามีบทพูดของสองคนนี้สลับกันผมจะสับสนทุกทีเพราะมีชื่อและบุคลิกคล้ายๆกัน
ตัวละครจะเยอะไปไหม
ตัวละคร พระเอก “ชิบะ ทัตสึยะ” เป็นตัวละครที่ผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ เนื้อเรื่องช่วงแรก ทัตสึยะ เป็นตัวละครประเภทดูถูกตัวเอง แต่แตกต่างตัวละครที่ดูถูกตัวเองที่ ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง หรือได้รับผลจากประสบการณ์เจ็บปวดในอดีต การดูถูกตัวเองเนื่องจากความแตกต่างจากคนรอบข้างมากกว่า ทำให้เขาดูเป็นคนที่ดูออกจะเย่อหยิ่งด้วยซ้ำ
แม้ในเรื่องจะมีการปูภูมิหลังของทัตสึยะที่สลับซับซ้อนมากมายเช่น
· เขามีน้องสาวที่มีพรสวรรค์สูงมาก
· เขาฝึกฝนวิชานินจากับจอมเวทย์ชื่อดัง
· เขาเป็นช่างทำอุปกรณ์เวทมนต์ระดับตำนาน
· เขามีสัมพันธ์กับหนึ่งในตระกูลทั้งสิบที่อิทธิพลของประเทศ
· เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกหน่วยรบพิเศษและเคยมีประสบการณ์รบจริงมาแล้ว
แต่กระนั้นกลับเข้าถึงตัวตนของทัตสึย่าได้น้อย เรารู้ว่าเขารักน้องสาวแต่ไม่รู้ว่าเขาชอบเธอตรงไหน แม้เขาจะพูดว่าบ่อยว่าตั้งเป้าจะเป็นวิศวะกรเวทมนต์ แต่นั่นก็ดูเป็นคำพูดกลบเกลื่อน เป้าหมายในชีวิตของเขาดูจะเป็นความลับ สาเหตุก็เพราะคนแต่งกำหนดให้ทัตสึยะถูกดัดแปลงร่างกายจนเสียอารมณ์ความรู้สึกส่วนใหญ่ไป และต้องการให้ตัวละครดูลึกลับและค่อยๆเผยความลับทีละนิด แต่กระนั้นการที่เรื่องเปิดเผยข้อมูลนู่นนี่มากมายแต่กลับแทงกั๊กเกี่ยวกับตัวเอก กลับทำให้ผมหงุดหงิดนิดหน่อยเวลาอ่าน
มิยูกิน่ารักขนาดเนี้ยถึงมีคนเชียร์คำ้คอซะเยอะ
มายูมิสาวอีกคนที่มีกองอวยไม่แพ้มิยูกิ แม้สี่เล่มแรกยังไม่มีบทที่ประทับใจเธอเท่าไหร่
แต่มีคนเล่าว่าเล่มต่อๆไปเธอจะมีบทเด่นมากขึ้น
แม้จะบ่นไปหลายเรื่องแต่ใช่ว่าเรื่องนี้ไม่มีจุดที่ประทับใจผมเลย จุดที่ชอบก็คือพวกฉากใกล้จบ ที่พี่สองน้องเข้าไปสู้กับพวกผู้ร้ายทั้งสองภาค พวกผู้ร้ายประมาทเพราะเห็นเป็นนักเรียน จากนั้นพวกพระเอกก็เผยพลังระดับพระเจ้าที่ซ่อนไว้ แล้วขยี้พวกผู้ร้ายเหมือนเหยียบปลวก ฉากแบบนี้กระตุ้นต่อม S ผมได้นิดๆ
ระดับความพึงพอใจ: 1.5/5 เป็นนิยายที่อ่านจบแล้วรู้สึกเหนื่อยล้ามากกว่ารื่นรมย์
ความคิดเห็น