ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #173 : ชมรมคนไร้เพื่อน เล่ม 11 แม้ไม่สมบูรณ์แต่ก็งดงาม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.98K
      16
      1 เม.ย. 59



    สำนักพิมพ์: Luckpim

     

    ราคาปก: 160 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Harem, Romance, School Life

     

    แต่งเรื่อง: Yomi Hirasaka

     

    Illustration: Buriki

     

    แปล: @i2uicosta

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 11 เล่มจบแล้ว มีภาคเสริมอีก 3 เล่ม ดูรูปปกทุกเล่มได้ตามลิงค์ตรงนี้ครับ ทำเป็นอนิเมะแล้วสองภาค ดูรีวิวเล่มแรกที่นี่

     

    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    จบแล้วครับกับซี่รี่เรื่องนี้ แม้ว่าจะผ่านมรสุมดราม่าหลายครั้ง ทั้งการดองยาว การสปอยล์ที่ไม่ตรง และการเปลี่ยนโทนเรื่องจากคอมเมดี้ทำกิจกรรมชมรมตลกๆไปวันๆกลายมาเป็นดราม่าชีวิตวัยรุ่น ผมเองแม้จะไม่เห็นด้วยกับการใส่ดราม่าในช่วงหลังๆและอยากให้เรื่องนี้เขียนแนวคอมมาดี้ไปยาวๆมากกว่า แต่ก็เคารพการตัดสินใจคนเขียนที่ต้องการให้ตัวละคร “เติบโต” แม้ว่าจะต้องทำให้ตัวละครที่เรารักต้องเสียน้ำตา (ผลงานของคนเขียนท่านนี้ก็มีแต่เรื่องสั้นเรื่องกลางไม่เคยเลี้ยงๆทำเรื่องยาวเลย)

     

                    ธีมของเล่มนี้คือการเติบโตครับ เหล่าสมาชิกของชมรมเพื่อนบ้านที่เป็นหนุ่มสาวอันน่าสลด ได้เติบโตขึ้นและกลายเป็นพวกเพียบพร้อมไปซะแล้ว ช่วงกลางเรื่องคนเขียนได้ให้พวกโคดากะไปทำกิจกรรมเดียวกับเล่มก่อนๆเช่นไปเที่ยวทะเล หรือเข้าร่วมงานโรงเรียน แต่ก็ไม่มีเหตุอันน่าสลดเกิดขึ้น แม้จะดูจืดชืดในฐานะนิยายเลิฟคอม แต่การได้เห็นพวกเขาเรียนรู้จากความผิดพลาดในอดีตและเติบโตขึ้นก็ซึ้งใจดี

     

                    ฉากจบสรุปสั้นๆเลยคือจบค้างคาครับ ไม่ได้บอกว่าสุดท้ายโคดากะได้กับใคร แม้ว่าในเล่มนี้โคดากะจะคบกับหนึ่งในสมาชิกชมรมเพื่อนบ้านเป็นแฟน แต่ก็ต้องเลิกรากันด้วยเหตุผลที่โคตรประทับใจ (เธอในเล่มนี้ได้ชิงอันดับหนึ่งตัวละครที่ผมอยากคว้ามาเป็นแฟนมากที่สุดไปแล้ว) ปกติผมจะเกลียดฉากบอกเลิกหักธงมาก มีเรื่องนี้นี่ล่ะที่เลิกแล้วประทับใจ

     

                    ส่วนเรื่องที่บอกว่าฉากจบกินหม้อไฟแล้วทุกอย่างเป็นความฝันไม่จริงครับ โคดากะกินหม้อไฟแล้วเพ้อว่าได้ไปเที่ยวเกาะทางใต้ แล้วเห็นโยโซระกับเซนะเล่นน้ำทะเลด้วยกันอย่างสนิทสนม นอกนั้นเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงหมดครับ รวมทั้งฉากกล่าวลาพวกที่โคดากะต้องจบการศึกษา และมาเรียกล่าวอวยพรทุกคน ตอนจบของเรื่องผมว่าคนเขียนของเรื่องเปิดช่องว่างให้คนอ่านจินตนาการได้พอสมควร แม้ว่าเหมือนจะอวยเซนะมากไปนิดแต่ก็ไม่ได้มากมาย ผมคิดว่าเราสามารถจิ้นต่อได้ว่าโคดากะสามารถตกล่องปล่องชิ้นกับสาวคนใดคนหนึ่งเช่น โยโซระ เซนะ ยูคิมูระ หรือริกะก็ได้ทั้งนั้น

     

                    สุดท้ายนี้ต้องขอบอกว่าประทับใจมากกับฉากจบของไลท์โนเวลเรื่องแรกในชีวิต เป็นการติดตามและรอคอยอันยาวนานที่ไม่สูญเปล่าเลย แต่ขอให้มีโอกาสได้อ่านเล่ม connect ด้วยเถอะ  

     


    ระดับความพึงพอใจ: 4/5 ตัดคะแนนเพราะช่วงกลางๆมีเอื่อยนิดหน่อย กับเพราะข้ามเนื้อหาช่วง connect ทำให้พลาดการฟินกับบางมุขไป ว่าแต่ตัวเลขหลังชื่อตอนนี่มันรหัสอะไร???

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×