ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : คุณยายของฮิบาริ+ความสุขของการขี่ม้า
“มากันนานรึยังจ๊ะ”เสียงของยายพูดขึ้นอย่างมีความสุข
“ก็เพิ่งถึงเองครับแต่ยายนี่ตรงเวลาไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ..”
“แน่นอน..แล้วนี่ใครล่ะ..เพื่อนหรือจ๊ะ”คุณยายมองมาที่ฉันดวงตาที่มองมา...ทำไม...ฉันถึงรู้สึกถึงความใจดีได้ขนาดนี้นะ
“ก็ใกล้ๆนั้นล่ะครับแต่ยัยนี่เป็นมากกว่าเพื่อนหน่อยนึง”O/////O มะ..มากกว่าเพื่อนรึ!
“เอ...ฮิบาริคุงมีแฟนแล้วหรือ”คุณยาย!!!-/////////-โคลมเขินจะแย่แล้วค่ะ
“เฮ้ย!ไม่ใช่ครับ/ค่ะ!”
“อ้าว..อย่างนั้นหรือจ๊ะ..เห็นปกติฮิบาริคุงไม่มีเพื่อนมาบ้านยายนะ ยายดีใจที่พวกเธอมานะ”
“แหะๆค่ะ”^_^
“แล้วสรุป...เป็นอะไรกันแน่จ๊ะเนี่ยฮึ?”คุณยายยังวกกลับมาถามเรื่องเดิม-*-
“เพื่อนสนิทครับ สนิท..มาก..”คุณฮิบาริตอบออกไป =[]=!!!! สนิท..มาก.. อ้ากกฉันหูฝาดแน่ๆเลยTwT
“คะ..คุณฮิบาริคะ..”ฉันอึกอักเรียกเขาออกไป
“หืม..ทำไมล่ะรึมันไม่จริง..”อยากตอบว่าไม่จริงมากเลยค่ะ +^+แต่.....
“จริงค่ะTOT”
“อ้าวเหรอ...สนิทกันดีนะยายไม่อยากจะเชื่อปรกติฮิบาริคุงไม่ค่อยอยู่กับเพื่อนเกลียดการสุมหัวนี่”
“หึ..กรณียกเว้นครับ”
“ฮะฮะฮะ อย่างนั้นรึจ๊ะ เอาเถอะ..นี่..ไปช่วยยายเลี้ยงสัตว์มั้ย”
“เอ๋..มีด้วยเหรอคะ?”
“อืม..บ้านยายฉันมีฟาร์มอยู่ทางด้านหลังน่ะเดินอ้อมไปก็ถึงใกล้ๆ”
“ใช่จ๊ะ..แล้วหนู..”ยายตอบ
“เอ่อโคลม โดคุโร่ ค่ะขอโทษที่ลืมแนะนำตัวนะคะฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ”
ฉันลุกขึ้นยืนทำความเคารพคุณยาย
“อ่อ..โคลมจังก็ไปช่วยเลี้ยงนะยายเลี่ยงอยู่หลายชนิดอยู่”
“ค่ะ”
ฟาร์มของคุณยาย
“โห..ฟาร์มใหญ่ดีนะคะ”ฉันพูดชึ้นเมื่อเห็นฟาร์มของคุณยายที่มีทั้ง วัว ม้า ไก่ หมู หมา นก แกะอีกต่างหาก= =
“ใช่มั้ยล่ะจ๊ะ..”
ฮี๊ๆๆๆ เสียงม้าสีดำขลับตัวใหญ่ร้องขึ้น
“ม้าสวยจังค่ะ..”ฉันบอกกับคุณยาย
“ม้าของฉันเองล่ะ”คุณฮิบาริเดินมาขนาบข้างฉันแล้วบอก
“ใช่จะ..นี่ม้าของฮิบาริคุงเขาน่ะ”
“แล้วตัวสีน้ำตาลขาวเป็นของใครเหรอคะ”ฉันถามขึ้นเพราะมีม้า2ตัว
“ตัวนั้นมันหลงมาน่ะ..ยายเลยเลี้ยงไว้แต่มันไม่เชื่องขนาดขี่ได้หรอก”
“อ๋อค่ะ”
“อยากขี่ม้าไหมจ๊ะ..ให้ฮิบาริคุงพาขี่ได้นะ”ยายบอกขึ้น
“เอ่อ อย่าเลยค่ะ”ฉันปฏิเสธออกไปแต่คุณฮิบาริดันมาขัดไว้
“เอาน่าลองขี่สักหน่อยจะเป็นอะไรไป..”พูดจบก็ลากแขนฉันถูลู่ถูกังไม่หาม้าตัวสีดำ
ฮี๊ๆๆๆ
“ว่าไง..คิโบ ไม่ได้เจอกันนานเอาการตัวใหญ่ขึ้นนะแก”คุณฮิบาริพูดกับคิโบ
ฮี๊ๆๆๆ
ฮิบาริ ฮิบาริ
เสียงของคิโบถูกขัดขึ้นด้วยเสียงของฮิเบิร์ดตัวน้อย
“อ้าวว่าไง..ไปขี่ม้าด้วยกันไหมล่ะ”
จิ๊บ จิ๊บ
“คุณฮิบาริขี่ม้าเป็นเหรอคะ?”
“หึ...อย่าดูถูกฉันเลี้ยงคิโบมา6ปีแล้วม้าตัวนี้น่ะฝีเท้าดียังกับอะไรดี”พูดจบคุณฮิบาริก็เดินไปเอาอานมาใส่กับตัวม้า แล้วเอาบังเหียนมาใส่อย่างชำนาญเลยล่ะ
“ฮิบาริคุงเขาขี่ม้าตั้งแต่เด็กแล้วจะโคลมจังไปขี่รอบๆนี้สัก2รอบนะสนุกดีแต่ก่อนยายก็ขี่กับเขาเดี๋ยวนี้ขึ้นไม่ไหวแล้วล่ะฮะฮะฮะ”คุณยายพูดอย่างอารมณ์ดี
“เอ่อ..ลองดูก็ได้ค่ะ แหะๆ”
“ไปได้แล้วยัยหมอก!ขึ้นมานี่”พูดจบก็ดันตัวฉันขึ้นไปนั่งบนม้าเฉยเลย
“สูงจังเลยTwT”ฉันพูดออกมาคิโบนี่ตัวใหญ่มาดเลยอะตกขึ้นมานี่ตายเลย
“แป๊ป..อึ๊บ!”คุณฮิบาริดันตัวขึ้นมาซ้อนหลังฉันไว้แล้วจับบังเหียนด้านหน้ามันเมื่อกับว่าเอาหลอกกอดฉันเลยง่ะTOT
“โชคดีนะจ๊ะโคลมจัง..”คุณยายพูดจบก็โบกมือให้ฉัน โฮ ช่วยหนูก่อนสิคะ!
“T^T”
“หึ..ไม่เป็นไรปลอดภัยแน่อยู่กับฉันน่ะ”อยู่กับคุณสิคะจะอันตรายโฮกกก
“TOT”
“เอาล่ะ ไปคิโบ!”
ทันที่ที่คุณฮิบาริสะบัดบังเหียนคิโบก็ออกวิ่งอย่างเร็วจนฉันตกใจเลยล่ะTOTช่วยฉันด้วยยยยย
ฮิบาริ โคลม ฮิบาริ โคลม
ฮิเบิร์ดที่บินตามมาร้องเสียงแจ๊ว
มาร้องอะไรตอนนี้เล่า!ฉันจะตายแล้ววว
สนุก สนุก
สนุกอะไรกันนน นี่มันเร็วมากนะเร็วมากเลยอะ เนื่องจากความกลัวก็เลยทำให้ฉันนั่งจับมือคุณฮิบาริแน่นเลยเพราะกลัวตกขึ้นมาชีวิตจะไม่รอดชีวาจะวายวอดเนี่ยค่ะT[]T
“เร็วมากเลยง่า คุณฮิบาริ!”
“เกาะไว้สิ!สนุกดีออกคิโบนี่เก่งจริงๆ”
“ชะลอเถอะค่ะขอร้องTOT”
“เฮ้อ....ก็ได้”พูดจบคุณฮิบาริก็ดึงบังเหียนเป็นผลให้คิโบหยุดวิ่งแล้วมาเดินแทน
“อยากเป็นลมเลยค่ะวิ่งเร็วมากจริงๆ”
คิโบ คิโบเก่ง ฮิเบิร์ดร้องเสร็จก็ลงมาเกาะที่หัวคิโบ
“หึ..สนุกดีออกทำไมถึงกลัวล่ะ”
“ไม่รู้สิคะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันขี่ม้านะ”ฉันบอกไป
“หืม?แสดงว่าขี่กับฉันเป็นคนแรกเลย?”
“ใช่ค่ะ ฉันไม่เคยได้ขี่ม้าหรอกค่ะพอมาขี่ครั้งนี้ก็เลยหวาดเสียวเดี๋ยวพอชินไปก็คงดีเองล่ะค่ะ”
“มันก็เป็นแบบนั้นแหละ ค่อยๆเดินละกันนะจะได้ชิน”พูดเสร็จคุณฮิบาริก็เอามือมาจับมือฉันไว้แล้วบีบอ้อมแขนให้แน่นขึ้น
“เอ่อ...จะรัดทำไมคะ-O-“
“กลัวเธอตกม้าตายไง”
“มันเดินช้าๆแล้วนี่คะคงไม่เป็นอะไรแล้วล่ะ”
“ไม่!จะกอดน่ะมีปัญหาอะไรมั้ย”-/////-พูดออกมาได้นะคะ
“มีได้ด้วยเหรอคะ?”
“ไม่ได้..”
“แล้วจะถามทำไม่ล่ะคะเนี่ยยังไงฉันก็ไม่กล้าขัดแล้วล่ะค่ะ เดี๋ยวคุณฮิบาริเดือดขึ้นมาแล้วฉันจะทำยังไงล่ะ”
“หึ..รู้ดีนี่แบบดีค่อยสอนง่ายหน่อยนะ”พูดจบก็เอาคางมาเกยไว้บนหัวฉันซะงั้น
“แหะๆ”
“หึ..”
“เฮ้อ!...มีความสุขจังเลยนะคะเนี่ยฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนี้มานานแล้วล่ะ”พูดจบฉันก็เอาหลังพิงไปกับตัวคุณฮิบาริก็ช่วยไม่ได้มันเมื่อยอะ-o-
“สบายไหมนั่นพิงเต็มที่เลยน่ะ”
“สบายค่ะ คิกๆ สบายมากด้วยขี่ม้าแล้วมีพนักพิงให้ด้วยนะเนี่ย”
“ว้าว..ฉันกลายเป็นพนักพิงไปแล้วเหรอ..”
“อะ...ขอโทษะค่ะ”ฉันพูดออกไปแล้วลุกขึ้นหลังจากที่รู้ตัวว่าทำอะไรไม่ควรลงไป
“ก็พิงไปสิ..ใครว่าล่ะ”พูดจบคุณฮิบาริก็เอามือข้างนึงมาผลักฉันให้พิงกับตัวเขาลงไปแบบเดิม
“อะ..ขอบคุณนะคะ”
“อืม...ไม่เป็นไร..”ฉันเพิ่งจะรู้ว่าคุณฮิบาริก็มาด้านดีๆกับเขาเหมือนกันนะ^w^
จบไปอีกตอนละเนี่ยอยากคลั่งมากๆเลยเสร็จตอนเที่ยงคืนพอดิบพอดีเลยครับTOT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น