ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของในห้วงเวลา

    ลำดับตอนที่ #147 : ใบสมัคร Phony Villian - 2

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 108
      0
      14 ก.ค. 61

    Application

    "วันที่ดี ก็ต้องเริ่มด้วยมือเช้าที่ดีใช่มั้ยล่ะ?"

    ยังเด็กอยู่ทั้งที ทำตัวให้สมเด็กซักหน่อยก็ไม่มีใครว่าหรอกนะ

    อาหารเริ่มต้นกันตั้งแต่สายตา ถ้าตัวเองเห็นแล้วไม่อยากกินแล้วคนอื่นจะอยากกินได้ยังไง

       บทที่สมัคร : ตัวละครฝั่งดี ตัวประกอบ

       ชื่อ/นามสกุล : อลัน ธีเรน | Alan Theren

       ชื่อเล่น : -

       เผ่าพันธุ์ : มนุษย์หมาป่า

       สถานะ :

    - หัวหน้าพ่อครัวโรงเรียน

    - ที่ปรึกษาชมรมอาหาร

    - เจ้าของร้านอาหารกึ่งบาร์เล็กๆใกล้ๆโรงเรียน

       เพศ : ชาย

       ลักษณะ :

    ร่างมนุษย์ : ชายหนุ่มรูปร่างสูง ใบหน้าคมเกลี้ยงเกลา เรือนผมตัดสั้นสีดำค่อนไปทางเทา ดวงตาสีเหลืองสดแลดูสงบนิ่ง ใส่ผ้าปิดตาซ้ายอยู่ตลอดเวลา มักพบเห็นในชุดบาร์เทนเดอร์พร้อมกับถุงมือ และ เนคไทสีดำเป็นเอกลักษณ์

    ร่างมนุษย์หมาป่า : แวร์วูลฟ์ร่างใหญ่กำยำ ขนสีเทา ดวงตาสีเหลืองเปล่งแสง มีแผลเป็นที่ตาข้างซ้าย และ ที่ต่างๆทั่วร่างกาย

       อายุ : 36

       นิสัย :

    น้ำนิ่งไหลลึก นี่คงเป็นนิยามที่บ่งบอกตัวตนของเขาได้ดีที่สุด เป็นคนที่สุขุม และ มีระเบียบ ใบหน้านั้นนิ่งจนเรียกได้ว่าดูอารมณ์แทบจะไม่ออก เมื่อรวมกับมาดนุ่มของเจ้าตัวด้วยแล้วทำให้รู้สึกพึ่งพาได้ และ มีความเป็นผู้ใหญ่สูงเลยทีเดียว

    เจ้าระเบียบพอสมควร มีความรับผิดชอบสูง รักสะอาด ยึดถือกฎเกณฑ์เป็นที่ตั้ง งานคืองานเล่นคือเล่น ด้วยเหตุนี้ทำให้ดูหัวแข็งพอสมควร

    มนุษย์สัมพันธ์ปานกลาง เป็นคนที่พูดคุยด้วยง่ายกว่าที่เห็น มีเส้นสายเยอะพอสมควร เป็นผู้ให้คำปรึกษา และ ปรับทุกข์ที่ดี(?) ด้วยเหตุนี้ทำให้คนรอบข้างมักจะมาขอคำปรึกษา / เล่าเรื่องเก็บกดให้ฟังอยู่บ่อยๆ

    เชื่อใจคนอื่นยาก เปิดใจกับคนอื่นยากระดับหนึ่ง ถ้าลองสังเกตดีๆจะพบว่าเวลาพูดคุยนั้นเขาไม่เคยเล่าเรื่องราวของตัวเองเลยแม้แต่น้อย แม้แต่เวลาโดนถามถึงก็จะตอบเบี่ยงๆ คนที่เขาจะยอมเปิดใจให้นั้นต้องเป็นคนที่รู้จักกันมานาน ผ่านร้อนหนาวมาด้วยกัน หรือ พิสูจน์ตัวเองจนได้รับการยอมรับเท่านั้น

    อ่อนโยนอย่างคาดไม่ถึง เขาชอบคนที่ทุ่มเทพยายามทำอะไรอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะถ้าเป็นคนที่ไม่มีพรสวรรค์ และ ไม่ย้อท้อแล้วจะยิ่งชื่นชอบเป็นพิเศษจนถึงขั้นเรียกว่าเอ็นดูเลยก็ว่าได้ จะสามารถสังเกตเห็นได้ว่าเจ้าตัวจะเสนอตัวเข้าไปช่วยเหลือ และ โทนเสียงจะอ่อนโยนลงกว่าปกติ เมื่อคนๆนั้นประสบผลสำเร็จก็จะร่วมแสดงความยินดี และ เผยรอยยิ้มอบอุ่นที่แทบจะไม่น่าเชื่อว่ามาจากคนที่หน้านิ่งอย่างเขาได้

       ประวัติ : เขาเป็นลูกคนสุดท้องของครอบครัว ตระกูลของเขาเรียกได้ว่ามีหน้ามีตาในสังคมชั้นสูงพอสมควร ซึ่งเหตุนั้นทำให้ถูกบังคับพร่ำเรียนสอนเรื่องมารยาทต่างๆนาๆมาตั้งแต่เด็ก ส่วนตัวแล้วเขาไม่ชอบมันเอามากๆแต่ก็อดทนเรื่อยมา ในวัยเด็กช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของเขาคือตอนที่เขาได้ทำขนมร่วมกับพี่เลี้ยงที่เป็นคนรับใช้ในบ้านซึ่งจุดประกายความชอบในการทำอาหาร และ คอยฝึกฝนเรื่อยมา

                พออายุ 22 ปี หลังจากที่ทราบว่าเขาได้ไปเปิดเผยความในใจให้พ่อฟังว่าไม่ได้ชอบสังคมชั้นสูง และ อยากออกไปตามความฝันของตัวเองจนทำให้มีปากเสียงกันอย่างรุนแรง ด้วยอารมณ์โกรธก็ทำให้มีการลงไม้ลงมือจนถึงขั้นเขาสูญเสียการตาซ้ายไป ซึ่งพอคนเป็นพ่อได้สติก็เกิดความโกลาหลวุ่นวายกันใหญ่ก่อนที่จะยินยอมให้เขาออกไปเดินทางใช้ชีวิตของตนเอง

                หลังจากที่ออกจากบ้านก็ได้ใช้เวลา 6 ปีในการออกตามหารสชาติต่างๆก่อนที่จะตั้งหลักสร้างร้านใกล้โรงเรียน หลังจากที่เปิดร้านได้ 2 ปี ก็ได้รับคำเชิญชวนจาก ผอ. ซึ่งเขาก็ตอบตกลงรับงานควบเป็นพ่อครัวประจำโรงเรียนไป

       ลักษณะการพูด : แทนตัวเองด้วยผม เรียกคนรู้จักด้วยนามสกุล เรียกคนสนิท และ นักเรียนด้วยชื่อต้น พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ และ คำพูดฟังมีเหตุผล

       ธาตุ : ไร้ธาตุ

       เวทมนต์ :                                                              

    อักษรรูน : เป็นการดึงพลังจากธรรมชาติรอบๆตัวขึ้นมาใช้ โดยใช้นิ้วขีดเขียนอักขระบนอากาศ หรือ สื่อกลางต่างๆ โดยแต่ละธาตุจะมีวิธีการเขียนที่ต่างกัน สภาพแวดล้อมรอบข้างมีผลต่อธาตุที่สามารถเรียกใช้ได้ และ ไม่สามารถควบคุมเวทซับซ้อน ทำได้แค่สิ่งพื้นๆ อาทิเช่น

    ไฟ จุดไฟ, สร้างศรไฟพุ่งออกไป

    น้ำทำให้เย็นลง, สร้างบอลน้ำ

    ลม ลมพัด, ใบมีดลมโจมตีใส่ศัตรู

    ดิน สร้างกำแพงขนาดเล็กขึ้นมาป้องกันตนเอง

       ระดับพลัง : C

       ความสามารถพิเศษ :                                                        

    - รักษาบาดแผลได้รวดเร็วกว่าปกติ

    - ทักษะการทำอาหารชนิดต่างๆ

    - เรี่ยวแรงมหาศาล

    - ประสาทการรับรสเป็นเลิศ

       อาวุธ : -

       ของที่ชอบ : ชาดอกไม้, คนไม่ย่อท้อ และ ขนมปังอบใหม่ๆ

       ของที่เกลียด/กลัว :

    เกลียด : อาหารรสชาติไม่รับประทาน, การกินทิ้งกินขว้าง, เด็กเหลือขอ และ ความไร้เหตุผล

    กลัว : การสูญเสียประสาทการรับรส

       เพิ่มเติม :

    - ร้านเป็นที่นิยมของเหล่าอาจารย์ และ นักเรียนด้วยราคาที่ย่อมเยาว์

    - ที่ร้านมีระบบจ้างนักเรียนทำงานกะดึกเพื่อช่วยเหลือคนที่มีปัญหาด้านการเงิน แต่ต้องเป็นสนิทกันถึงระดับหนึ่ง และ ไม่ก่อปัญหา

    - เส้นสายส่วนใหญ่มักจะเกี่ยวข้องกับการหาวัตถุดิบหายาก หรือ คนใหญ่คนโตที่ชื่นชอบอาหารของเขา

    - เช้าค่ำของทุกวันเขาจะเป็นคนไปเลือกวัตถุดิบทำอาหารด้วยตนเอง

    - เป็นคนคอยกำหนดเมนู และ ควบคุมคุณภาพของอาหารภายในโรงเรียน ทุกวันพุธ และ ศุกร์จะเป็นคนลงมือทำอาหารเองซึ่งบางครั้งก็จะมีเมนูแปลกๆอาทิเช่น 'สตูว์เนื้อมังกรโผล่ขึ้นมา

     

    มุมคุยกับผู้ปกครอง!

    สวัสดีค่ะ! ไรท์ชื่อสโนว์นะ ผปค.ชื่ออะไรเอ่ย คิดยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ

    : ซันครับ

    คิดว่าลูกจะติดมั้ยเอ่ยย

    : แล้วแต่การพิจารณาเลยครับ

    ถ้าไรท์แต่งเรื่องเก่าจบ และมาประกาศผลเรื่องนี้เเล้วอาจจะมีการอัพช้าบ้าง ไม่ฆ่ากันใช่มั้ยคะ 5555

    : ครับผม

    ถ้าลูกไม่ติด จะเอาเป็นตัวประกอบมั้ยคะ?

    : ครับผม กะจะมาสมัครตัวประกอบอยู่แล้วฮะ

    เรื่องนี้นางเอก(เรด)จะไม่กวนteenแบบเรื่องเก่านะคะ อาจจะมืดๆดาร์กๆ และอาจทำลูกท่านเจ็บตัวเข้าขั้นปางตาย รับได้มั้ยเอ่ย?

    : ได้ฮะ

    ถ้าลูกท่านติดเเล้วอยากได้แนวเนื้อเรื่องแบบไหนเป็นพิเศษมั้ยคะ หวานเเหวว อบอุ่น ดราม่า ฮา ตลก กวนๆ หรือSM?

    : ได้หมดฮะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×