ไม่ต้องรู้ว่าเรา [เขียน] กันแบบไหน~

ลำดับตอนที่ #23 : {พล็อต} สำหรับ 18 แอล

ให้ท่านแอลเขียนเรื่องจากพล็อตต่อไปนี้

.
.
.

มานาได้รับพัสดุที่สั่งซื้อจากเว็บเป็นเกมบันไดงู ที่โฆษณาว่าหากนำเกมนี้ไปเล่นคนเดียวเวลาเที่ยงคืน จะสามารถขอให้สมปรารถนากับสิ่งที่หวังได้ทุกอย่าง ด้วยความอับจนหนทางที่จะทำให้รักสมหวัง เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นเพื่อนที่คบกันมานาน ทำให้เจ้าตัวตัดสินใจสั่งซื้อ ก่อนจะลองเล่น เธอจึงลองเปิดกล่องเกมบันไดงูดูข้างใน จากนั้นก็มีละอองสีทองพุ่งออกมาจากกล่อง แล้วทั้งห้องจึงกลายเป็นเกมบันไดงู ยังไม่ทันได้หายตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ชายแต่งชุดทักซิโด้สีดำที่เรียกตัวเองว่า ‘โฮสต์’ ปรากฏตรงหน้าเพื่อทักทายและอธิบายเกมอย่างคร่าวๆ โดยมานาเองฟังผ่านๆ เพราะยังไม่หายตกใจ จนกระทั่งฝ่ายโฮสต์แนะนำผู้แข่งขัน เป็นชายสวมหน้ากากหน้าบึ้งและบอกว่าเดิมพันของเกมนี้ คือถ้าเธอแพ้จะไม่สามารถสมหวังได้อีกตลอดกาล หากชนะจะได้สมหวังกับสิ่งที่ปรารถนา ซึ่งเกมนี้ถอนตัวก็เท่ากับแพ้เช่นกัน ทำให้มานาตัดสินใจเล่นเกมนี้อย่างไม่มีทางเลือก

เกมบันไดงูนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คิดนัก เพราะช่องปริศนาและด่านทดสอบที่ตกไปนั้น หากไม่ผ่านเงื่อนไขที่กำหนดต้องหยุดทอยเต๋าหนึ่งรอบ ทำให้เธอพยายามอย่างมากเพื่อจะชนะเกมนี้ การทอยครั้งสุดท้ายเพื่อปิดฉากเกม เนื่องจากคู่แข่งอยู่ห่างจากเส้นชัยไม่ถึงสามช่อง ในขณะที่เธออยู่ห่างถึงหกช่อง นั่นหมายความว่าเธอต้องทอยเต๋าให้ได้หกแต้มเท่านั้น เนื่องจากคู่ต่อสู้นั้น สามารถทอยเต๋าได้ตัวเลขตามต้องการเสียจนน่าตกใจ เธอจึงคิดว่าหากทอยได้น้อยกว่านั้น คงไม่มีโอกาสแก้ตัว

ด้วยความกดดันทำให้มานาคิดได้ว่า การเล่นเกมนี้ทั้งปริศนาและด่านทดสอบที่คิดว่าทำไมได้ตั้งแต่แรก เพราะคิดว่าทำไม่ได้ แต่ด้วยความไม่อยากแพ้เกมนี้ จนนี้ผ่านปริศนาและด่านทดสอบมาได้ แล้วทำไมเรื่องการสารภาพรักนั้น เธอไม่เคยคิดจะพูดสักครั้ง เพราะคิดว่าทำไม่ได้และไม่มีทางที่จะทำเพราะกลัวคำตอบ ในตอนนี้เธอจึงคิดว่าไม่ว่าผลของเกมหรือผลของการสารภาพความรู้สึกจะเป็นเช่นไร จะยอมรับมันให้ได้ เมื่อคิดได้เธอจึงโยนลูกเต๋าโดยคิดว่า...ต่อให้แพ้เกมนี้ เธอจะสารภาพความในใจออกไปให้ได้

ผลของการทอยเต๋าออกมาเป็นหก ทำให้มานาชนะในเกมนี้ ก่อนจะได้ออกจากเกมนี้โฮสต์ได้ถามถึงความปรารถนาเพื่อทำให้เป็นความจริง มานาจึงบอกไปว่า...ต้องการให้หน้ากากหน้าบึ้งเป็นหน้ายิ้ม เพราะหน้ากากที่เห็นนั้นขัดตาเธออย่างมาก

มานาคล้อยหลังจากบานประตูที่เปิดไปสู่โลกแห่งความจริง ชายคู่แข่งก็ถอดหน้ากากออก พร้อมหันไปถามโฮสต์ของเขาว่า...’พร้อมที่จะให้คำตอบหรือยัง?’ หากมานายังอยู่เธอคงจำชายแต่งชุดทักซิโด้สีดำที่กลายเป็นเด็กหนุ่มสวมชุดนักเรียนม.ปลายคนนี้ได้ดีว่า...คือคนที่เจ้าตัวจะสารภาพรัก

เจ้าของพล็อต คือ “สมส่มส้ม” (นามสมมติ)

ขอบคุณธีมในหน้าเพจนี้ จาก . .
stroberi ★




.