ไม่ต้องรู้ว่าเรา [เขียน] กันแบบไหน~

ลำดับตอนที่ #22 : {พล็อต} สำหรับ 16 เฟรนซ์

ให้ท่านเฟรนซ์เขียนเรื่องจากพล็อตต่อไปนี้

.
.
.

เขาถูกเรียกว่า “ความสุข”

การเป็น “ความสุข” ไม่ได้หมายความว่าจะมีความสุขเสมอไป เขาต้องแบ่งพื้นที่อาศัยกับความทุกข์ ความเศร้า ความเครียด ความโลภ และอื่น ๆ อีกมากมาย เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกนั้นเริ่มก่อกำเนิด หรืออาจขยายตัวกินพื้นที่ เขาจะถูกบีบให้เล็กลงด้วยความเจ็บปวด

เขาเกิดมาในครอบครัวเล็ก ๆ พร้อมกับเด็กชายต้อม และอยู่กับเด็กชายต้อมมาเป็นเวลากว่า 13 ปี ทุกวันนี้เด็กชายต้อมเป็นนักเรียนตัวท๊อปของห้องจากการเคี่ยวเข็ญของพ่อแม่ให้เรียนพิเศษ เด็กชายให้เวลาอยู่กับหนังสือเรียนและการบ้าน นั่นทำให้ “ความสุข” หดเล็กลง และพยายามหาที่อยู่ใหม่

ในที่สุดเขาก็ตอบตกลงแลกที่อยู่กับ “ความสุข” ของคุณดนัย นักธุรกิจหนุ่มผู้รวยล้นฟ้า แต่กลับซุกซ่อนความอยากอันไม่มีสิ้นสุด พร้อมด้วยความโลภที่คอยดักทำงาน “ความสุข” ตลอดเวลา และแล้ว... เขาก็ถูกผลักไส

เขาหมดเรี่ยวแรง ทำได้เพียงเข้าไปอยู่ในตุ๊กตาเน่า ๆ ข้างทาง รอวันที่ตนเองจะสลายไป แต่แล้วเด็กหญิงสาวสวนก็ปราฏตัวขึ้นและหยิบเอาตุ๊กตาไป เธอชื่อนิด อาศัยอยู่กับครอบครัวแสนอบอุ่น ชีวิตของเธอเรียบง่ายทว่าเขากลับยึดเธอเป็นที่พึ่งได้ นิดมองโลกในแง่ดีและแสนมีน้ำใจ ในที่สุด “ความสุข” ก็กลับมาแข็งแรงจากความสุขใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนิด ที่ตอนแรกเขาคิดว่ามันคงไม่ช่วยอะไร

เขาตั้งใจจะเป็น “ความสุข” ที่ดีที่สุดของนิด และนิดจะเป็นบ้านที่เขาจะไม่จากไปไหนอีกตลอดกาล

เจ้าของพล็อต คือ “สมเสมอ” (นามสมมติ)

ขออนุญาตท่าน "สมเสมอ" ลบชื่อเรื่องออกนะครับ
เพื่อมิให้เป็นการชี้นำผู้เขียนเรื่องจนเกินไป ฮี่ๆ - -+






ขอบคุณธีมในหน้าเพจนี้ จาก . .
stroberi ★




.