สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ให้ความไว้วางใจเลือกรุ้งวิจารณ์นะคะ อย่างที่บอกว่าให้สับเละ ๆ รุ้งก้พยายามวิจารรืให้ละเอียดทีสุดนะคะ แต่ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรรุ้งต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้นะคะ ส่วนใดในการวิจารรืไม่ตรงกับความจริงหรือล่วงเกินความคิดของไรท์สามารถแย้งได้ตอนไปเซ็นรับงานนะคะ
ชื่อเรื่อง : หัวใจข้าพเจ้า ชื่อเรื่องสั้น ๆ แต่ได้ใจความ แต่ยังขาดความน่าสนใจหน่อย ทั้ง ๆ ที่แนวเรื่องค่อนข้างจะแปลกใหม่ แต่ชื่อเรื่องดันให้ความรู้สึกไปอีกแนวแทน แบบอ่านชื่อเรื่องแล้วรุ้งคิดถึงพวกนิยายที่มีธีมประมาณร้อยปีก่อน หรือนิยายประมาณรบ ๆ หรือประมาณนิยายรักโรมานต์ ประมาณนี้อ่ะ แต่ถ้าถามว่าผิดมั้ย บอกเลยว่าไม่ผิด แค่เป็นความคิดส่วนตัวนะคะ ชื่อเรื่องคือจุดแรกที่คนจะมองและตัดสินนิยายของเรา ถ้าชื่อเรื่องดึงดูดใจได้ก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีนะคะ [3/5] รุ้งขอตัดคะแนนส่วนของความน่าสนใจและความสอดคล้องกับเนื้อเรื่องนะคะ
ตัวละคร : สำหรับชื่อตัวละครรุ้งให้ผ่านเพราะจดจำง่าย ตัวละครไม่เยอะจนชวนให้งง ในที่นี้รุ้งขออนุญาติพูดถึงตัวเด่น ๆ แค่ตัวเดียวนะคะคือ รินทร์ เพราะรู้สึกว่าตัวนี้เป็นหัวใจสำคัญของเรื่อง (ก็แน่สินี่มันตัวเอกนี่) ตัวเอกเรื่องนี้มีความน่าสนใจตรงที่ว่ามีทั้งเพศชายและเพศหญิงอยู่ในคนคนเดียวกัน เลยไม่รู้จะเรียกว่าพระเอกหรือนางเอกดี แหะ ๆ แต่รุ้งรู้สึกว่ามันมีบางจุดที่ขัด ๆ ไป คือเนื้อเรื่องกล่าวไว้ว่า รินทร์ ใช้ชีวิตเป็นเพศชายมา 14 ปี ใช่มั้ยค่ะ? หรือรุ้งเข้าใจผิด ถ้าใช่รุ้งรู้สึกว่ามันแปลก ๆ ตรงที่พอรินทร์มาเป้นผู้หญิงการปรับตัวมันเร็วไปจนดูไม่สมจริงอ่ะคะ น่าจะมีการหลุดบ้าง หลุดเป็นผู้ชายอะไรแบบนี้ มันจะได้ดูแล้วสมจริงมากขึ้นนะคะ ส่วนตัวละครอื่น ๆ รุ้งรู้สึกว่าค่อนข้างจะชัดเจนด้านบุคลิกมาก จะมีก็แต่กิ๊ฟต์ที่รู้สึกว่าเธอมีบุคลิกที่หลุดบ่อย แบบไม่แน่นอนนะคะ [8.5/10]
เนื้อเรื่อง : ถ้าแยกเป็นส่วน ๆ ในส่วนของพล็อตเรื่องรุ้งให้เต็ม รุ้งชอบในความแปลกและแตกต่างค่ะ ส่วนเรื่องของการดำเนินเรื่องรุ้งรู้สึกว่ามีหลายส่วนที่มันยังคลุมเครือซึ่งอาจจะเป็นเพราะการบรรยายยังไม่ครอบคลุมในจุดที่ควรจะเจาะจงหลายระเอียด การดำเนินเรื่องดูอืด ๆ จนอาจจะทำให้ความน่าสนใจดรอปลงไปได้นะคะ [16/20]
การบรรยาย : บอกก่อนเลยว่าเพิ่งเคยเจอนิยายที่มีบทบรรยายเยอะ ๆ แบบนี้ เยอะจนแทบจะไม่มีบทสนทนาเลยด้วยซ้ำ แต่ต้องเข้าใจก่อนนะคะว่าคำว่า บรรยายเยอะ กับ บรรยายดี และ บรรยายให้เห็นภาพ มันไม่เหมือนกันนะคะ คือรุ้งไม่ได้ต้องการจะสื่อว่าไรท์บรรยายไม่ดีนะคะ แค่บางครั้งรุ้งก็รู้สึกว่ามันเยอะไปจนเกรงว่าคนอ่านจะรู้สึกว่ามันเวิ่นเว้อหรือรู้สึกเบื่อได้นะคะ อย่างในบทที่1 รุ้งอ่านแล้วมันน่าจะเป็นบทนำอ่ะ ความรู้สึกมันให้แบบนั้น รุ้งค่อนข้างจะชอบฉากที่เปิดเรื่องมานะ มันเหมือนการกล่อมประสาทคนอ่าน ให้ค่อย ๆ คิดตามไปกับตัวอักษรแต่ละบรรทัด แต่ในบทนี้ก็มีจุดที่รุ้งอ่านแล้วมันสะดุดอยู่หลายจุดคือหนึ่งคำว่า..
เซ็นเซอร์ ตรงนี้รุ้งว่ามันคือคำอุทานให้อุทานออกมาเลยดีกว่าว่า เฮ้ย!! เพราะคำว่าเซ็นเซอร์มันทำให้อารมณ์ที่ปูมาตั้งแต่ต้นสะดุดไปมาก เหมือนเรากำลังเดินอยู่บนทางเรียบ ๆ อยู่ดี ๆ ไปเจอพื้นต่างระดับ มันสะดุดแล้วชวนเสียหลักใช่มั้ยคะ แล้วตอนที่วิ่งกลับไปหาแม่ตรงนี้รุ้งว่าเพิ่มบทสนทนามามันจะดูเป็นธรรมชาติมากกว่านะคะ คือการบรรยายเยอะ ๆ มันก็ดีนะคะ แต่การให้ความสมดุลระหว่างบทสนทนาและบทบรรยายมันจะทำให้คนอ่านรู้สึกอิน รู้สึกว่ามันสมจริงมากว่านะคะ คือรุ้งรู้สึกว่าเรื่องนี้บรรยายเยอะซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดีนะคะ แต่การที่อะไรสักอย่างมันเยอะไปมันย่อมทำให้มันไม่สมดุลใช่มั้ยคะ การบรรยายก็เหมือนกันถ้ามันเยอะไปคนอ่านอาจจะรู้สึกเบื่อ หรือรู้สึกว่ากำลังอ่านบทความเชิงวาการมากกว่าจะเป็นนิยายนะคะ อยากให้เพิ่มอารมณ์กิ๊วก๊าวเข้าไปในนิยายด้วย อิโมติคอนเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือไม่ก็อาจจะเป็นเสียงเอฟเฟคอะไรแบบนี้เพื่อเพิ่มความน่าสนใจและความลื่นไหลของตัวนิยายนะคะ เพราะเป็นนิยายรักเรื่องแบบนี้ถึงจัดเป็นเรื่องสำคัญถ้าหนักบทบรรยายมากไปอาจจะทำให้มันดูน่าเบื่อเกินไปนะคะ
อีกเรื่องนึงของส่วนนี้นะคะคือการบรรยายที่กำกวงในบางจุดคือบางครั้งรุ้งอ่านแล้วรู้สึกว่ามันขัดไปหมดอย่างฉากของคุณแม่ของรินทร์ไปพบครูที่เป็นเพื่อน (ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า) ตอนนั้นอยู่ ๆ ก็ตัดฉากของรินทร์ออกไป แล้วก็มาเจอแม่มารับตอนเย็น แต่พอกลับถึงบ้านบอกว่าใกล้เช้าแล้ว เอิ่ม..รุ้งอ่านงงเองหรือเปล่าเอ่ย ไม่แน่ใจ แต่อ่านแล้วงงมาก [16/20]
คำผิด : ที่เห็นชัด ๆ มีอยู่สองคำคือ เค๊ก ต้องเป็น เค้ก นะคะ แล้วก็คู่บ้างขี้บ้าง เอิ่ม...ในที่นี้ต้องเป้นคำว่าคี่ นะคะ เท่าทีเห็นมีแค่นี้ค่ะ ถ้าตกหล่นขอโทษด้วยนะคะ [19/20]
การจัดหน้า : การจัดหน้าหลักรุ้งรู้สึกว่ามันเรียบและจืดไปหน่อย จนขาดความน่าสนใจที่จะดึงดูคนนะคะ อาจเพราะตรงด้านหน้ามันมีตัวหนังสือเยอะไปหน่อย มันเลยดูไม่น่าสนใจ ส่วนในตอนรุ้งแนะนำว่าให้หาธีมมาใส่นะคะ อาจเป้นธีมเดียวกับหน้าบทความก็ได้นะคะ มันจะได้ดูมีสีสันมากขึ้นนะคะ การจัดย่อหน้าก็ทำได้ดี แต่การเคาะวรรคคือใช้เคาะเดียวก็พอนะคะไม่จำเป็นต้องใช้ Tab รู้สึกว่ามันเยอะไปค่ะ [18/20]
ความชอบส่วนตัว : รุ้งชอบในความแปลกใหม่ของพล๊อตเรื่องนะคะ การดำเนินเรื่องก็ถือว่าอ่านได้เรื่อย ๆ อยากให้ลองปรับเรื่องบทสนทนาและบทบรรยายสักเล็กน้อยเรื่องนี้จะเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก ๆ ค่ะ [3/5]
รวมคะแนน 83.5 นะคะ
ปล. คำวิจารณ์ของเรา เราวิจารณ์ในฐานะของนักอ่านนะไม่ใช่ผู้วิจารณ์มืออาชีพอะไร เราพูดในสิ่งที่เราคิดนะไม่ต้องเชื่อเรามากก็ได้ มันแล้วแต่ แต่ละคนอ่านนะมันรู้สึกต่างกัน ยังไงก็เป็นกำลังใจให้อย่าท้อนะค่ะ สู้ๆ ผลของงานขึ้นอยู่ที่ความพยายาม ขยัน อดทน ตั้งใจ อย่าท้อกับคำวิจารณ์ของคนอื่น เชื่อมั่นในสิ่งที่เราคิด ที่เราทำลงไปสู้ๆนะคะ
|