คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : CHAPTER 7 : ออฟไลน์ครั้งที่ 1
CHAPTER 7 : ออฟไลน์ครั้งที่
1
ติ๊ง!
<อีก 1 ชั่วโมงเวลาโลกเกมส์
จะทำการล็อคเอาท์จากการกำหนดการตั้งค่าออนไลน์ที่ตั้งไว้ 4 ชั่วโมงโลกจริงค่ะ>
"!!"
เสียงระบบดังขึ้นในหัวของชุน
เขาจำได้ว่าตอนนี้เขาได้ตั้งค่าการล็อคเอาท์ไว้ในเวลาประมาณเท่ากับ 1
วันโลกเกมส์ หรือประมาณ 3-4
ชั่วโมงโลกจริงเท่านั้น
เพราะแค่ต้องการลองเท่านั้น
ชุนที่ได้ยินเสียงระบบก็รู้ได้ทันทีว่านี่ครบ 1 วันแล้วตั้งแต่เขาอยู่ในโลกเกมส์นี้ สิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกับว่าเขาอยู่มาหลายวันเลยยังไงหยั่งงั้น
เขาเหลือบมองมาที่ซีลาร์ที่อยู่ในการเคอะเขิน เธอกำลังนั่งอยู่บนท่อนไม้ท่อนเดียวกับเขา และกำลังนั่งข้างกันอย่างชิดเชื้อ ใจของชุนต้องการอยู่นานกว่านี้ แต่เพราะเขาไปดันตั้งค่าไว้น้อยแบบนั้นเอง
เพราะนึกว่าเป็นเกมส์ที่น่าเบื่ออาจจะไม่มีอะไรมากนัก แต่มันกลับสนุกและท้าทายกว่าที่เขาคิดมากนัก
'...สงสัยเย็นนี้ต้องอยู่ซัก 10 ชั่วโมงเลยยังไงมหาลัยก็สอนเที่ยงอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ต้องรีบตื่นไปกินข้าวเช้าของแม่มณีแล้วสิ'
ชุนคิดในใจก่อนจะนึกอีกทีว่า
ถ้าเขาล็อคเอาท์ออกไปแล้ว
ซีลาร์จะอยู่ยังไงรวมไปถึงเจ้าหญิงอาลีเซียด้วย
"........"
เสียงในใจของชุนดังขึ้น
ซึ่งก็แน่นอนว่าซีลาร์ก็ต้องได้ยินเช่นกัน
"ชุนจะกลับไปยังโลกเดิมของชุนสินะที่พวกนักผจญภัยจากต่างแดนทำกัน...." ซีลาร์กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อย เหมือนไม่อยากให้เขาไป
ชุนฟังดังนั้น
ก็เห็นพวกซีลาร์มองพวกผู้เล่นแบบพวกเขาเป็นแบบนี้นี่เอง เสมือนผู้ที่มาจากต่างดาวสินะ
"ใช่ครับ...แล้วถ้าผมไปคุณเอ่อ...จะเป็นยังไงในฐานะผู้เกี่ยวข้องทางพันธสัญญา" ชุนเอ่ยถามอย่างกังวล
"ฉันก็อยู่แถวนี้ละค่ะจนกว่าคุณจะกลับมา
ฉันไม่สามารถออกห่างจากจุดที่คุณหายไปได้ในระยะทางพื้นที่ 1
ตารางกิโลเมตร และไม่มีใครสามารถทำร้ายฉันได้ค่ะเนื่องจากเป็นกฏของการทำพันธสัญญาเพื่อป้องกันใครมาทำร้ายผู้ติดตามแบบฉัน ตอนพวกผู้ทำพันธสัญญาไม่อยู่ค่ะ"
ซีลาร์บอกเล่ารายละเอียดของสถานะของผู้ติดตามเมื่อผู้ทำพันธสัญญาไม่อยู่ให้ชุนฟัง
"แล้วอาลีเซียละครับ...ผมไม่อยากให้เธอตลอนไปไหนคนเดียวด้วยสิ..."
ชุนเอ่ยถามอย่างกังวลพลางเหลือบมองไปยังเต้นท์ที่ตั้งอยู่ใต้ต้นไม้นั่น
"เดี๋ยวฉันคุมเธอไว้เองค่ะระหว่างรอชุน แล้วก่อนคุณจะกลับมาฉันจะล่าพวกสัตว์อสูรแถวนี้ให้ค่ะ เพื่อคุณกลับมาพลังของคุณจะได้แข็งแกร่งขึ้น...เป็นไงคะ"
ซีลาร์บอกสิ่งที่เธอจะทำให้ให้ชุนฟังระหว่างรอเขา
ชุนได้ยินก็หูผึ่งว่ามีกฏการเพิ่มระดับแบบนี้ด้วยเหรอ กฏที่แม้ผู้เล่นไม่อยู่
แต่ก็สามารถเพิ่มระดับได้โดยอาศัยผู้ติดตามที่อยู่ในโลกเกมส์
"แจ๋วเลยครับ งั้นผมฝากด้วยนะ...อีกประมาณ 40 นาทีผมก็จะไปและ....แต่ก่อนอื่น"
"ก่อนอื่น?"
ซีลาร์ถามทวนซ้ำเมื่อเห็นชุนจ้องมาทางเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ จนพยัคฆ์สาวเสียวสันหลังวาบทันที
หมับ
"!!"
ชุนเขยิบเข้ามาชิดซีลาร์มากขึ้นจนติดกัน พลางนำมือของเขากุมมือของซีลาร์ ซีลาร์ที่โดนแตะต้องจากมือของชายหนุ่มก็หน้าขึ้นสี
"เรื่องปู่ของคุณ...ผมรู้จักคนคนนึงในโลกนี้ที่แข็งแกร่งมาก เขาอาจจะพอช่วยเหลือปู่ของคุณได้"
"คะ..ใครเหรอคะ!"
ซีลาร์พอได้รู้ว่าเป็นเรื่องนี้แทนที่จะเป็นเรื่องอย่างที่เธอคิด สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที แล้วร้องถามอย่างร้อนรน
"เอาเป็นว่าเป็นคนที่ไว้ใจได้ละกันครับ^^"
"โถ่...ชุนอย่าล้อเล่นกันแบบนี้สิ ฉันเป็นกังวลเรื่องของท่านปู่มากนะค่ะ..."
ซีลาร์กล่าวเสียงงอลเล็กน้อย ชายหนุ่มเห็นแบบนั้นก็รู้สึกว่าหญิงสาวตรงหน้าน่ารักมาก เขาจึงนำมือที่กุมมือของเธอข้างนึงมาลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน
ก่อนจะมองเรือนร่างของหญิงสาวพลางนึกอะไรบางอย่างที่อยากรู้มานาน
จึงได้เอ่ยถามขึ้น.....
"ซีลาร์ตอนนี้มีคนรักรึยังครับ"
"!!"
จู่ๆชายหนุ่มตรงหน้าเธอก็เอ่ยถามเรื่องที่เธอไม่คิดว่าเขาจะถามออกมาได้เลยขึ้นมา เธอสะดุ้งมากและหน้าแดงร้อนผ่าว มองใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่มตรงหน้า ว่าเขาหวังต้องการคำตอบอะไรจากเธอในคำถามนี้
แต่พอเธอมองไปที่เขา
หัวใจเธอก็เต้นรัว
เมื่อมองสายตาที่จริงจังและชวนน่าหลงใหลของชายหนุ่มดวงตาสีน้ำตาลเฮลเซนัท เธอเริ่มหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ พลางนำมือกุมหน้าอกตัวเองก่อนจะตอบขึ้นมา....
"ฉะ..ฉันยังไม่มีคนรักหรอกค่ะ...ทะ...ถามทำไมเหรอค่ะ"
ซีลาร์กล่าวอย่างตะกุกตะกักพร้อมใบหน้าที่ตอนนี้แดงไปหมดแล้ว ชุนก็ยิ้มกับคำตอบ พลางมองแม่พยัคฆ์สาวที่ตอนดิ้นกระสับกระส่ายไปมาด้วยความเขินอาย เขาก็ยิ้มขำในใจ
....ตอนเห็นเธอแววตาของเธอยามที่ฆ่าพวกอัศวินของไอ้เหม่งพวกนั้น เธอดูเลือดเย็น เย็นชา
จนบางครั้งเขาก็หวาดหวั่นต่อเธอ
แต่เมื่อเห็นแบบนี้เขาก็เปราะปล่อยอย่างโล่งอกได้เลย ว่าเธอไม่ใช่คนที่เหี้ยมอมหิตไร้หัวใจ
"ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมก็แค่อยากรู้เฉยๆ อ้ะ!หมดเวลาแล้วสิงั้น..."
"เอ้ะ!"
ชายหนุ่มมองหน้าต่างของระบบที่เด่งขึ้นมาซักพัก ก่อนจะยื่นหน้ามาทางพยัคฆ์สาวอย่างไม่ทันตั้งตัว
ริมฝีปากของเขาประกบกับผิวที่เนียนนุ่มของแก้มเธออย่างแผ่วเบา
"งั้นผมไปก่อนนะ....เดี๋ยวผมจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุดเลยครับ...แม่พยัคฆ์สาวสุดสวยของผม^^"
ฟึบบบ....ว้าบบบ!!!
"....."
ซีลาร์มองร่างชายหนุ่มที่ตอนนี้กลายเป้นแสงกระจายหายไปแล้วอย่างเหม่อลอย
ก่อนจะนำมือจับแก้มที่โดนชายหนุ่มหอมของตัวเอง แล้ว....ยิ้มเล็กๆออกมาด้วยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
"ไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อนเลยแฮะเรา..."
ในเวลาเดียวกัน
ไม่ใช่แค่ชุนคนเดียวที่ได้ทำการออฟไลน์ตอนนี้ มีผู้เล่นหลายคนทำการออฟไลน์เป็นจำนวนมาก
เพราะเป็นเวลาเช้าที่ทุกคนต้องไปทำงานและเรียนกัน และผู้หญิงคนนี้ก็เป็น....หนึ่งในนั้น
"เหม๋ยหลินงั้นฉันไปก่อนนะ"
หญิงสาวผมลอนประบ่าสีม่วงประกายอ่อน
ดวงตาสีมชมพูหันไปบอกกับหญิงสาวชาวจีนดวงตากลมโตน่ารักไม่แพ้กัน เธอมีเรือนผมสีน้ำตาลเข้มมัดผมแกละสองข้างสวมอยู่ในชุด ดุย
จิน รู ชุน (Dui
Jin Ru Qun เป็นชุดจีนที่นิยมใส่กันในสมัยราชวงศ์ถัง
และเป็นชุดที่เราเห็นกันบ่อยๆในหนังจีนกำลังภายในนั่นเอง)
"อื้อ แล้วเจอกันนะเดียรินี่
กลับมาแล้วรีบเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับสงครามละ เหลืออีกหนึ่งวันเอง-0-"
"จ้าา...งั้นไปแล้วนะบายจ้ะ^^"
"บายยย>0<"
ฟุบบบบ...ว้าบบบ!!
ประเทศไทย
กรุงเทพมหานคร
6.59 น.
ณ บ้านหลังหนึ่ง
"..........."
เดียรินี่....หรือชื่อจริงที่ชื่อว่า 'เดียร์' ลุกตื่นขึ้นมาพร้อมถอดเฮดเกียร์ออกจากศรีษะอย่างช้าๆ เธอหันมองที่เฮดเกียร์และยิ้มอย่างอ่อนๆ
ก่อนจะลุกขึ้นออกจากเตียงนอนแสนธรรมดาที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากมาย พร้อมกับผ้าห่มผืนบางๆหนึ่งผืน
เธอจัดที่นอนและดึงเตียงให้ตึงพร้อมกับพับผ้าห่มอย่างเรียบร้อย
เอี๊ยด....แอ๊ด..
พอเสร็จเธอก็เดินเหยียบพื้นไม้ของบ้านเธออย่างแผ่วเบา พร้อมตรงไปที่ห้องน้ำ เธอหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปและทำการถอดชุดนอนของตัวเอง
เผยให้เห็นเรือนร่างที่สวยงามได้รูปของเธอ ผิวขาวอมชมพูเปล่งปลั่งไม่ต่องจากโลกเกมส์ พูดให้ถูกคือ
เป็นร่างกายที่ผู้หญิงทั่วโลกต้องการทั้งหน้าตาที่สวยเป็นที่สุดและเอวที่คอดได้รูป หน้าท้องที่แบนราบ สะโพกที่ผายเข้ารูป
อาจจะมีหน้าอกที่ดูเหมือนแม่จะให้เยอะไปซะหน่อยนึง แต่ที่แตกต่างจากในโลกเกมส์คือ ผมเธอสีดำขลับยาวลงมาถึงกลางหลัง ดวงตาสีดำกลมโต ริมฝีปากเรียวเล็กเหมือนที่โลกเกมส์ทุกประการ
แต่ที่ดูสะดุดตาที่สุดคือ....แผลเป็นกลางหลังของเธอ
ที่เกิดจากอบัติเหตุทางรถยนต์เป็นรูปเหมือนโดนของมีคมฟันเข้ากลางหลังเป็นแผลเป็นยาวตั้งแต่หัวไหล่ถึงช่วงเอว
"......"
เธอหันหลังพลางรูปรอยแผลนั่นผ่านการมองทางกระจก ด้วยสายตาที่ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ
ซ่า....ซ่า
ฟุบ..
แอ๊ด..
เธอพออาบน้ำเสร็จ
ก็ทำการเช็ดเนื้อเช็ดตัวพร้อมหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผม
พอแห้งเธอก็แต่งตัวในชุดนักศึกษากระโปรงดำที่ไม่สั้นจนเกินไป พร้อมกับหยิบแว่นขึ้นมาใส่
เป็นแว่นที่ใครต่อให้สวยแค่ไหนก็ดูเอ๋อเหมือนเด็กเนิร์ดได้ทันที ไม่เว้นแต่เธอ
เธอแต่งตัวเสร็จก็หยิบกระเป๋านักศึกษาขึ้นมา พลางมองนาฬิกาข้อมือ
"สายซัก 10 นาทีละกัน"
หญิงสาวพูดจบก็เดินลงข้างล่าง
เดินเลยผ่านที่ห้องกว้างห้องนึง
ซึ่งมีป้ายบนเพดานที่มีดาบคาตานะสองเล่มวางอยู่ที่แท่นวางใต้ป้ายที่เขียนว่า
'โรงฝึกดาบสำนักฮาชึโตะ'
ตึก ตึก
เป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง
เธอได้ทำการขึ้นรถเมล์และจนมาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ก่อนหน้าที่เธอจะขึ้นรถเมล์เธอก็ทำการซื้อกระเช้าไว้สำหรับเยี่ยมใครบางคนไว้แล้ว
โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ห้องผู้ป่วยพิเศษ 001
แอ๊ด...
เดียร์เปิดประตูเข้ามา โดยถือกระเช้าไว้ในมือ
ติ๊ด...ติ๊ด
เสียงสัญญาณชีพจรของผู้ป่วยคนนึงดังขึ้นมาทางเครื่องตรวจวัดชีพจรของโรงพยาบาล ที่ตั้งข้างๆผู้ป่วยคนนั้น
"....ดรีม"
เดียร์เอ่ยขึ้น
พลางมองเด็กผู้หญิงร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง โดยไม่มีท่าทีจะขยับเขยื้อนไปไหนเลย
"พี่จะใกล้จะได้เงินมารักษาน้องแล้วนะ...อะ...อดทนรอพี่ด้วยนะ" เดียร์พูดด้วยเสียงสั่น โดยที่น้ำตาเริ่มคลอเบ้า
ทางด้านชุน
กลับมาที่คฤหาสถ์ที่น้ำตาลที่ดูก็รู้ปั๊บว่าคนที่อาศัยอยู่มีฐานะขนาดไหน....
7.10 น.
ชุนตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำแต่งตัวชุดนักศึกษา หวีผมแต่งหล่ออย่างเรียบร้อย เอาตัวโทรศัพท์ IPhone 10 ที่เป็นเหมือนกระดานกระจกสไลด์บางๆ ที่มีไอคอนขึนมากลางอากาศ
ชุนเช็คข่าวสารช่วงนี้โดยเฉพาะข่าวที่กำลังดังพลุแตกตอนนี้ คือFaction war สงครามชิงแดนของเกมส์
The Lost Zero Online ที่กำลังจะเกิดขึ้น
ยอดข้อความที่โพสเข้ามาก็มีกันไม่ขาดสาย....
@พวกแกว่าสงครามครั้งนี้ใครจะยึดดินแดนมากสุดวะ@
@ข้าว่าก็คงจะเป็นพวกปฏิวัติแหละว่ะ พวกนั้นกำลังคนเยอะกว่า คนที่แข็งแกร่งก็เยอะมากเช่นเดียวกัน และ ผู้ที่เป็น3 จักรพรรดิ์ราชันชั้นฟ้า ก็มีถึง 2 คนในฝ่ายปฏิวัติอย่างเดอะ เกรท
กับเลบิส ในขณะที่พวกรัฐบาลมีแค่ ...ทีรามิสุคนเดียวเอง@
@ก็เออเนอะ....ได้ยินว่ารอบนี้มีสองเหลืองหลวงของสองทวีปเลยนี่หว่า แถมยังมีเมืองกันสแลซที่ฟูจิวาระแห่งฝ่ายปฏิวัติดูแลอยู่ด้วย ได้ข่าวว่า....กิลนารีทูตสวรรค์ของรัฐบาลเป็นผู้นำทัพไปยึดดินแดนนั้น@
@เฮ้ยจริงดิ!! เชียร์น้องเดียรินี่สุดใจขาดโว้ยยย!!@
@เชียร์ท่านพี่เหมือนกันค่า!!>///<@
"หา...เมืองกันสแลซ...เขตเมืองร้างทาทารอสก็อยู่ในเขตเมืองนี้นี่หว่าเวรกำ"
ชุนทำหน้าขมวดคิ้วทันที
แล้วแบบนี้จากกฏสงครามใครที่ไม่เกี่ยวข้องต้องโดนวาร์ปออกไป
แล้วแบบนี้ชาตินี้เขาจะเปลี่ยนอาชีพสำเร็จมั๊ยเนี่ย
"แม่สาวซามูไรเนี่ยดังจริงๆเลยแฮะ...เฮ้อต้องรีบเก่งขึ้นไว้ๆและเรา...ระดับ
47 กับขั้น 4ระดับ 100....ทำไมมันห่างชั้นกันจังวะ"
ชุนบ่นอุบอิบพลางปิดขิอมูลข่าวสารเหล่านั้น ก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก!
"ชุนตื่นยังลูก
ลูกเอาแผ่นไอดีพิเศษแม่ไปใช่มั๊ย นั่นมันแผ่นไอดีทดลองของแม่นะ ไม่ใช่อันที่ลูกควรเอาไปนะ"
"............"
ชุนไม่ตอบอะไรพลางเดินไปเปิดประตูห้อง พอเปิดออกก็มองหน้าผู้หญิงตรงหน้าที่ถึงจะอายุ
40 กว่าแล้ว
ใบหน้าของเธอก็ยังคงเต่งตึง
และสวยเหมือนสาววัย 20 ปลายๆ
"เอ่อ...คือผมใช้ไปแล้วน่ะครับ
ถ้าจะให้เปลี่ยนไปสร้างไอดีใหม่ผมคงต้องบอกว่า....ไม่มีทาง!!"
ชุนยิ้มและพลางบอกคุณแม่หน้าสวยของเขาอย่างเจ้าเล่ห์
"แต่ลูกมันยังไม่สมบูรณ์นะ
แม่ยังไม่ใส่ระบบเรื่องการรับรู้สัมผัสการติดพิษเลยนะ
แถมอีกอย่าง....เอ..อีกอย่าง"
คุณแม่ชาวญี่ปุ่ญทำหน้าเหมือนจะบอกอะไรบางอย่าง แต่ดูเหมือนจะลืมกลางคันเอาดื้อๆ
และเรื่องระบบการติดพิษที่แม่เขาบอก
ก็ทำให้เฉลยได้ทันทีว่า
ทำไมเขาถึงไม่ติดพิษจนตายในตอนนั้น...
"มิน่าผมถึงไม่ตายเพราะพิษ...แต่ก็ดีแล้วล่ะแม่โกงนิดนึงก็ไม่เป็นไรหรอก
ฮะ ฮะ ผมรีบไปกินข้าวดีกว่า
วันนี้มีนัดกับเพื่อนที่มหาลัยตอนเช้าด้วยสิ"
ตึก ตึก
"โถ่...เจ้าลูกคนนี้
ถ้าโดนจับได้จะโดนหาว่าโกงนะนั่น
แถมพ่อกับแม่จะซวยด้วยสิ...เฮ้อ"
คุณแม่หน้าสวยถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจกับลูกชายจอมเจ้าเล่ห์คนนี้
ห้องรับประทานอาหาร
ชุนกำลังนั่งกินข้าวที่โต้ะอาหารพร้อมหน้ากันทั้งครอบครัว มีทั้งพ่อ และแม่ที่ลงมานั่งด้วยแล้ว ส่วนมณีก็คอยริณน้ำชาให้เมื่อเห็นมันใกล้หมด
"ลูกใช้ไอดีพิเศาไปแล้วสินะ....แล้วเป็นไงร่างผู้หญิงของลูก...พ่อเชื่อว่าลูกคงสร้างหุ่นแบบเชพบ้ะเลยสินะ หึ หึ" ชายวัยกลางคนอายุเกือบ 50 ที่สวมใว่แว่น มองมาทางชุนอย่างเจ้าเล่ห์
"แน่นอนสิครับ หึ หึ"
ชุนก็หัวเราะแบบเจ้าเล่ห์เช่นเดียวกันกลับไป
"......./......."
ชิโนมิยะ กับ มณี
ก็มองหน้าสองชายด้วยท่าทีที่หน่ายใจ
มณีไม่สงสัยเลยว่านิสัยของชุนได้มาจากใคร
"ตกลงคุณจะให้ชุน ใช้ไอดีนั้นไปเลยเหรอค่ะ" ชิโนมิยะถามผู้เป็นสามี
"ให้ๆไปเถอะ เราค่อยไปสร้างไอดีพิเศษใหม่ก็ได้....ชุนพ่อบอกอะไรให้อย่างนะ....ไอดีนั่นมีความพิเศษมากกว่าที่ลูกคิดนะ"
ผู้เป็นพ่อมองมาทางชุน พลางยิ้มที่มุมปาก ชุนฟังดังนั้นก็เลิกคิ้วสูง แล้วถามกลับอย่างสงสัย
"มันมีระบบอะไรอีกเหรอครับ?"
"หึ หึ แกต้องหาคำตอบด้วยตัวเอง "
คำตอบที่ได้กลับมาก็คือเสียงหัวเราะที่ดูกวนๆของคนเป็นพ่อบังเกิดเกล้า...-*-
"เอ้อ อีกอย่างนะชุนแม่จะส่งมณีไปช่วยลูกด้วยนะ"
ชิโนมิยะพูดขึ้น ชุนก็เลิกคิ้วอีกครั้งหันมามองผู้เป็นแม่
ผลัดกับมณีที่สวมในชุดเมด
วันนี้เธอมัดผมสีน้ำตาลของเธอในทรงมัดผมหางม้า
"ช่วยอะไรครับ?"
"แม่จะให้มณีเข้าไปในเกมส์กับลูกด้วยนะ
คอยคุ้มครองลูกไง....ไม่ต้องห่วงเรื่องความแข็งแกร่งเลย
มณีเล่นมานานพอสมควรแล้วเพราะโดนพวกพ่อแม่จับให้ไปทดลองเกมส์ตลอด ฮิ
ฮิ"
ชิโนมิยะหัวเราะเล็กๆ พลางเหล่ไปทางมณี มณีก็ขนลุกซู่ เธอชอบโดนชิโนมิยะจับตัวล๊อคกับเตียงและสวมเฮดเกียร์เกือบทุกวัน
ทั้งเอาโซ่มาล๊อคแขนและขาเพื่อกันไม่ให้หนี บางครั้งก็เอาหนูมาขู่ถ้าไม่ยอมมาให้ทดลอง ก็จะเอาหนูจำนวนมากปล่อยในห้องนอนเธอ
"ตัวละครของเธอชื่อ'ออโรร่า' ขั้น 3 ระดับ 90
เธออยู่ในฝ่ายปฏิวัติเป็นรองหัวหน้ากิล 'สโมสรนักฆ่า'"
ชิโนมิยะแนะนำตัวละครของมณีให้เสร็จสรรพ
มณีก็ไม่ว่าอะไรให้เธออธิบายไป
"โห มณีของผะ...."
ฉึก!!
"อ้ะ..."
ชุนพูดไม่ทันจบก็มีมีดมาปักตรงเนื้อเก้าอี้ที่เขานั่ง ซึ่งมันอยู่ในช่วงใต้รักแร้ของเขาพอดี อีกแค่ 1 ซม เท่านั้นก็จะโดนหัวไหล่ของเขา
"เอ่อคุณคะแล้วเรื่อง....บราๆๆ" ชิโนมิยะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ก็หันไปคุยเรื่องงานกับผู้เป็นสามี
'เอ่อ....ลูกชายของพวกคุณเกือบโดนเมดประจำตัวฆ่าตายนะครับ ไม่คิดจะสนใจหน่อยเหรอ-_-'
"มณีระดับนั้นแล้วเหรอเนี่ย....ถ้าจะเล่นนานพอสมควรเลยนะครับ"
"ก็พอประมาณแหละค่ะ"
"แล้วคนที่เก่งสุดนี่อยู่ในระดับไหนเหรอครับตอนนี้"
"อืม....น่าจะขั้น 5 แหละค่ะ ซึ่งมีแค่ 3 คนเท่านั้นแหละค่ะ"
'คงจะหมายถึง 3 จักรพรรดิ์ราชันชั้นฟ้าสินะ ....จะว่าไปแม่สาวซามูไรก็เทียบเท่าพวกนั้นเลยนี่นา'
"งั้นเดี๋ยวเย็นนี้คุณต้องไปเจอผมนะ ผมกำลังทำเควสอาชีพอยู่ผมจะรออยู่ที่...เขตเมืองร้างทาทารอสละกันครับ"
"ค่ะ"
"งั้นผมไปมหาลัยก่อนนะครับพ่อแม่"
ชุนพูดจบก็เดินออกไปพร้อมกับมณีที่เปลี่ยนเป้นชุดนักศึกษาเหมือนกันอย่างรวดเร็ว....ใช่
เพราะบอร์ดี้การ์ดส่วนตัวต้องคอยอยู่ด้วยกันตลอด แม้จะเป็นโรงเรียน วึ่งเรื่องการทำเข้าพ่อของชุนเป็นคนจัดการ
บรืน...
ชุนที่กำลังขับรถลัมเบอร์กินี่กับมณีที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ขับตรงมหาลัยของตัวเองที่เป็นหมาลัยเอกชนชื่อดังที่เข้ายากเหมือนกับมหาลัยของรัฐบาล แต่ค่าเทอมแพงพอสมควร
บรืน...
"อ้าวหวัดดีชุน และก็มณี มาช้านะเนี่ย"
ชายหนุ่มคนนึงเดินเข้ามาเมื่อเห็นรถลัมเบอร์กินี่สีเงินที่แสนคุ้นเคยขับเข้ามา ชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาก็คือ'กันย์' เพื่อนซี้ของเขาที่เล่นThe Blond Bullet' ด้วยกันกับเขานั่นเอง
"อ่า หวัดดีไอ้กันย์ ไอ้นน ไอ้ธัน แจม และก็น้ำ"
ชุนเอ่ยทักสามหนุ่มกับสองสาวที่นั่งอยู่โต้ะหินปูนกำลังทำรายงานกันอย่างเคร่งเครียดอยู่ด้านหลังกันย์
"เออมาก็ดีแล้วมาช่วยกันทำรายงานเลยนะเว้ย ข้าไม่อยากได้เกรดDอีก"
"อ่าว...ได้เกรดดีก็ดีแล้วนี่
ถ้าได้เกรดไม่ดีสิค่อยบ่น"
ชุนหยอดมุกกลับใส่ชายหนุ่มผิวคล้ำนิดนึงที่ชื่อว่า'นน'
"กวนตี*เหรอสั*-*-"
นนทำหน้าเหมือนจะต่อยไอ้เพื่อนซี้นี้ซัก 2-3หมัด
"ฮะ ฮะ ล้อเล่นน่า
แต่ถ้าแกอยากมีเรื่องก็ลองได้นะ มณีของฉะ...."
ฉึก!!
"มณีจะจัดการแกแน่ ฮะ..ฮะ...ฮา"
ชุนหัวเราะอย่างแห้งจนเงียบไป เพราะวันหัวใจจะวายเกือบ 2 รอบ เพราะมีดจากมณีที่ผ่านหน้าไป ปักกับต้นไม้ที่อยู่ข้างๆพวกนน 3 หนุ่ม กับ2 สาวก็เหมือนชินแล้วก็ทำงานต่อ ชุนก็หันมายิ้มให้มณีก่อนจะเข้าไปนั่งช่วยกันทำงานด้วยกัน
"ได้ข่าวว่าแกเล่นThe Lost Zero Online
แล้วเหรอวะ"
ธันเอ่ยถามขึ้น พลางมองทางชุน
พวกเพื่อนสาวทั้งสองพอได้ยินก็เลิกเขียนรายงานซักพักหันมามองอย่างสนใจ
"อ่าก็นะ....จะว่าไปพวกแกก็เล่นอยู่นี่เนอะแถมอยู่กิลเดียวกันด้วย" ชุนหันมาพูดด้วย
"แล้วแกระดับไหนและ อาชีพอะไร" กันย์ถามมั่ง
"47เองว่ะ แหมเพิ่งเล่นวันเดียวเอาไรมากวะ ส่วนอาชีพกำลังทำอยู่" ชุนพูดขึ้นทุกคนก็เบิกตาโพลงพอได้ฟัง
"หา!!แกโม้ปะเนี่ย เล่นวันเดียวแถมเวลาโลกเกมส์อีก จะไปถึงระดับ 47 ได้ไงวะ พวกข้าเนี่ยกว่าจะระดับนั้นได้ใช้เวลาเป็นสัปดาห์นะเห้ย!!"
สามหนุ่มเพื่อนซี้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน
ชุนก็หัวเราะแห้งๆ
ส่วนนึงก็มาจากซีลาร์ทั้งนั้น.....
"เอาน่าเดี๋ยวฉันบอกว่าฉันทำได้ยังไง"
เขาก็ตอบกลับยังไงเขาก็ไม่คิดปกปิดเพื่อนซี้ทั้ง
5 อยู่แล้ว
ส่วนเรื่องไอดีพิเศษเขาคงบอกแค่ไอ้สามหน่อนี่พอ ส่วนสองสาวไม่บอกดีกว่า จะใช้ร่างของเบลล์ไปแกล้งพวกเธอเล่นดีกว่า
"แต่ก่อนอื่นพวกแกอยู่กิลอะไร อยู่ฝ่ายไหน และดับกันเท่าไหรกันแล้ว" ชุนถามขึ้น
"พวกข้าอยู่กิล' อสรูอเวจีสีเลือด' อยู่ฝ่ายปฏิวัติ พวกเราทั้งหมดอยู่ขั้น 1ระดับ 100 ยกเว้นไอ้กันย์อยู่ขั้น 2 ระดับ 14"
"อืมงั้นเหรอ..."
ชุนฟังปุ้บก็ต้องเปลี่ยนใจจากแผนในใจตอนแรก ที่เขากะจะให้พวกกันย์ไปช่วยเรื่องปู่ของซีลาร์
เพราะคิดว่าทุกคนที่เล่นมานานพอสมควรอาจจะเก่งกว่าระดับของซีลาร์ แต่พวกเขากลับอ่อนกว่าซีลาร์ หรือแม้แต่ซาเลไลย์ซะอีก
"หือ...จะว่าไปยังมีมณีอยู่นี่นา"
"ฉันทำไมค่ะ?"
มณถามกลับอย่างสงสัยแต่ชุนยังไม่ตอบ
"ไม่มีอะไรหรอก"
'เรายังมีมณีอยู่นี่นา
น่าจะช่วยเรื่องซีลาร์ของเราได้
ยังไงเธอก็ไปกับเราตลอดอยู่แล้วนับจากวันนี้ คงไม่ต้องพึ่งพวกกันย์และ .....มั้ง....ช่างเถอะยังไม่ถึงเวลา
แถมตอนนี้ยังไม่รู้ที่อยู่ของปู่ของซีลาร์เลย
เอาเป็นว่าเควสอาชีพสำเร็จทั้งสองอย่างค่อยติดต่อพวกนั้นมาช่วยอีกทีละกัน'
"เย็นนี้เข้าเกมส์แล้วแอดเพื่อนกับพวกเราด้วยนะเว้ย"
"เออ"
ความคิดเห็น