ตอนที่ 117 : Error : 0x00000111 ชื่อที่แท้จริง
ERROR Online : Overkill
ร่างสูงกระโดดตีลังกากลับหลังพร้อมกับไล่ฝีเท้าไปบนต้นไม้ขนาดใหญ่ นัยน์ตาสีแดงยังคงใช้สมาธิจับจ้องไปยังร่างของนักสู้เจ้าของทรงผมรีเจนท์ โจวานนี่แห่งทีมยามจะถึงจุดจบที่กำลังรุกคืบพร้อมกับใช้สนับมือคาร์บอนเสริมพลังปัดการโจมตีระยะไกลจากหน้าไม้ของเขาอย่างเป็นจังหวะ
การแข่งขันดำเนินมาถึงสายที่ 6 กับคู่ของทีมทั้งสองที่ถูกยกให้เป็นแมทซ์รองบ่อนที่สุดกลับกลายเป็นการต่อสู้ที่ถึงพริกถึงขิงสูสีกันเสียจนต้องตัดสินกันที่การต่อสู้ของผู้เป็นหัวหน้าทีมทั้งสอง
ยามจะถึงจุดจบ [The End is Near] vs กระต่ายป่า [Wild Rabbit]
“เก่งกว่าที่คิดนี่ ไอ้หนู” เสียงพูดดังขึ้นจากนักสู้ร่างใหญ่
“คุณเองก็เป็นผู้เล่นสายโจมตีระยะใกล้ [Melee User] ที่ใช้ได้เหมือนกัน”
การต่อสู้ของซากิ [Saki] และโจวานนี่ [Giovanni] บน ‘ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ของชนเผ่าซูริค’ ภายในแอเรีย ‘ป่าติดเชื้อแห่งเวสต์แลนด์’ ที่ได้ดำเนินมาแล้วเป็นระยะเวลาร่วมสิบนาที กับความเสียหายราวๆ ครึ่งต่อครึ่งของพลังชีวิตที่ทั้งคู่ได้รับเท่าๆ กัน
หยาดเหงื่อที่ชโลมกายและบาดแผลที่ปรากฏไปทั่วร่างของผู้เล่นทั้งสองบ่งบอกเป็นอย่างดีถึงพลังกายที่เริ่มถดถอยลงไปของทั้งสอง
ช่วงเวลาที่การต่อสู้กำลังจะเข้าถึงจุดจบ
“%$#$!$@!#”
“#$&!#^#!@”
เสียงตะโกนก่นด่าของชนเผ่าพื้นเมืองดังจากพื้นดินรอบข้าง พร้อมกับอาวุธจำนวนมากที่ถูกปาแฉลบเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาบนต้นไม้กับร่างของทั้งโจวานนี่และซากิที่พยายามรักษาบาลานซ์ขณะที่ต่อสู้กันไปด้วย
เปรี้ยง!!!
เสียงกัมปนาทกึกก้องดังขึ้นพร้อมกับกิ่งไม้ขนาดใหญ่ของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกกระแทกอย่างรุนแรงจนมันหักร่วงหล่นไปด้านล่าง การโจมตีที่เกิดขึ้นจากโจวานนี่พร้อมกับร่างของซากิที่กระโดดตีลังกาอยู่บนอากาศ พร้อมกับเดาะลิ้นออกมาอย่างหงุดหงิด
ใบไม้สีคล้ำสั่นไหวจากแรงสั่นสะเทือน ร่างสูงของกระต่ายแห่งความตายกระโดดตีลังกากลับหลังไปลงจอดบนกิ่งไม้ก่อนที่เขาจะสะบัดมือซ้ายควักบางอย่างออกมาจากช่องใส่อุปกรณ์บริเวณเข็มขัดแล้วจึงปามันใส่ร่างของโจวานนี่
ตูมม!!
เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับควันที่พวยพุ่งออกมาเต็มชั้นบรรยากาศ เป็นเวลาเดียวกันกับที่หน้าไม้บนมือของซากิที่ถูกเตรียมการไว้แล้วจะยิงลูกธนูออกมาพร้อมกัน 4 ลูก
เคร๊ง!
มันถูกปัดออกโดยนักสู้ที่ยืนการ์ดอย่างมั่นคง มีเพียงนัดเดียวที่ปักเข้ากับบริเวณไหล่ขวาสร้างแผลลึกให้กับโจวานนี่
เจ้าของทรงผมนักเลงญี่ปุ่นสบถออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะดึงหน้าไม้ดังกล่าวออกมาพร้อมกับควันที่ค่อยๆ จางหายไป
ภาพที่ปรากฏขึ้นบนนัยน์ตาเช่นเดียวกับร่างของซากิที่กำลังถือหน้าไม้ยืนจ่อมาที่ศีรษะของเขาอยู่บนใจกลางของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ห่างจากเขาไปไม่ถึง 5 เมตร
ทัศนียภาพที่โจวานนี่มองเห็นเพียงชั่ววินาที ก่อนที่เขาจะชะงักศีรษะหลบหน้าไม้ของอีกฝั่งที่พุ่งตรงมาหาเขา การกระทำที่เกิดขึ้นพร้อมกับสองขาที่เกร็งแน่น ก่อนที่มันจะดีดตัวเข้าไปพร้อมกับหมัดขวาที่ถูกง้างไปข้างหลังก่อนที่จะฮุคเข้าสีข้างของชายหนุ่มกระต่ายผมขาวอย่างรุนแรง
พลั่ก!
กำปั้นคาร์บอนเสริมพลังถูกเหวี่ยงเข้ากับหน้าไม้ที่ถูกเลื่อนมากันอย่างรุนแรงพร้อมกับร่างที่กระตุกตัวงอของซากิเช่นเดียวกับของเหลวที่ทะลักออกมาเล็กน้อยบริเวณริมฝีปาก
การโจมตีที่ส่งผลทำให้ร่างของกระต่ายแห่งความตายได้แต่กระเด็นหลุดจากต้นไม้ก่อนที่จะร่วงลงไปสู่พื้นเบื้องล่างกลายเป็นเหยื่อของชนเผ่ากินคนที่กำลังตะโกนก่นด่าออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว…
ทว่า
ความเจ็บปวดที่บริเวณข้อเข่าเรียกสติเข้ามาจับ ก่อนที่โจวานนี่จะได้แต่เบิกตาขึ้นกว้างเมื่อพบว่าเข่าของตนเองถูกปักเข้ากับตะขอและเชือกที่อีกฝั่งกำลังใช้พยุงร่างของตัวเองอยู่
การตระหนักถึงเหตุการณ์ดังกล่าวช่วงเวลาเดียวกันกับที่เสียงเรียกใช้สกิลของอีกฝั่งจะดังขึ้นมาว่า
Trap Activated [กับดักทำงาน]
เสียงที่ดังขึ้นพร้อมกับธนูนับร้อยที่ถูกยิงจากหลากหลายทิศทาง การโจมตีที่เกิดขึ้นจากซากิที่เตรียมการล่วงหน้า อาศัยจังหวะหลบการโจมตีวางกับดักหน้าไม้ [Crossbow Trap] แปะติดไว้บนทั่วกิ่งก้านต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
ธนูดอกเล็กนับร้อยกับความเสียหายที่พุ่งกระเด็นออกมาจากร่างของโจวานนี่อย่างแทบจะเต็มช่องว่างในอากาศ การโจมตีที่ทำเอาร่างใหญ่ของนักสู้ผู้นี้ได้แต่ทรุดลงไปคุกเข่าอยู่ข้างเดียวกับพื้น
“แผน ก...แกเยอะจริง ไอ้หนู ฉันละไม่ชอบสู้กับผู้เล่นเจ้าเล่ห์แบบแกจริงๆ ให้ตายสิ”
ชายหนุ่มเจ้าของฉายากระต่ายป่าไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่เลื่อนหน้าไม้ที่กำลังเปล่งแสงขึ้นชี้ตรงไปยังศีรษะของอีกฝั่ง พูดออกมาว่า
“คุณเองก็หมัดหนักใช้ได้เหมือนกัน โจวานนี่ แต่ถ้าเป็นการต่อสู้ของผู้เล่นระดับเท่ากัน ยังไงผู้เล่นสายโจมตีระยะไกล [Range User] แบบทางนี้ก็ได้เปรียบกว่าน่ะนะ”
ฉึก!
คือเสียงที่ดังขึ้นพร้อมกับลูกธนูที่ถูกปล่อยพุ่งตรงไปยังเป้าหมาย เช่นเดียวกับร่างของโจวานนี่ที่ลงไปนอนกองกับพื้นราวกับตุ๊กตาที่สายป่านขาด ก่อนที่ร่างของเขาจะค่อยๆ ไถลร่วงหล่นไปสู่พื้นดินเบื้องล่าง
“เฮ่อ”
ซากิที่อาศัยจังหวะเดียวกันดีดตัวพุ่งขึ้นมาบนต้นไม้ถอนหายใจ เขามองดูภาพของคู่ต่อสู้ที่ถูกชนเผ่าซูริค [Zurik] พุ่งเข้ามารุมทึ้งด้วยความเสียวไส้ ก่อนที่จะยกมือกุมริมฝีปากที่เริ่มปรากฏของเหลวไหลย้อนกลับมาจากกระเพาะอีกครั้ง
พร้อมกับอุทานทิ้งท้ายออกมาเบาๆ ว่า...
“เกมนี่น่ากลัวเป็นบ้า”
การต่อสู้สายที่ 6 กับชัยชนะของทีมกระต่ายป่า [Wild Rabbit] หมายความว่าเท่านี้ก็มีทั้งหมด 20 ผู้เล่นที่เข้าสู่รอบถัดไป หักลบไป 4 จาก ‘จตุรอาชา’ ทั้งหมดที่อยู่สาย 2
คือสิ่งที่เจ้าของชุดรัดรูปสีดำคิดอยู่ในใจพร้อมกับโยนตรารับรองของอาชาไร้สี [Approval Seal of The Pale Horse] สลับกับถือมันในมือพลางใช้ความคิด
ไอเท็มที่ถูกจัดอยู่ในหมวดหมู่ไอเท็มเปิดใช้ กับคำเตือนที่เด้งขึ้นมาในตอนที่กดใช้เพียงแค่ว่า
เงื่อนไขไม่ถูกต้อง : กรุณาลองใหม่อีกครั้ง
[Incorrect Condition : Please try again later]
น่าสนใจ...ว่าเงื่อนไขที่ที่ว่าคืออะไร
คุโร ฮิทสึกิคิดในใจ ก่อนที่นักฆ่าชุดดำจะเลื่อนมือไปปิดยังภาพถ่ายทอดสดของสาย 6 ที่เพิ่งจะจบลงไปช้าๆ
โลงศพสีดำยืนนิ่งไปสักพัก ก่อนที่จะพึมพำออกมาว่า
“การต่อสู้ของผู้เล่นระดับเท่ากัน ยังไงผู้เล่นสายโจมตีระยะไกล [Range User] ก็ได้เปรียบกว่า...”
คำพูดที่ดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มน่าขนลุกที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคุโระ พร้อมกับมีดสีดำประจำตัวที่ถูกตวัดมาประจำกาย
“เป็นความเห็นที่ดีนี่”
ซากิแห่งทีมกระต่ายป่า
ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้สอนบทเรียนให้กับนาคาล่วงหน้าในการเผชิญหน้ากับผู้เล่นระยะใกล้สายความเร็วแบบคุโระ
แล้วก็อีกเหตุผล...
เพราะถึงยังไงเจ้ากระต่ายป่านั่นน่ะ
คือสิ่งที่คุโระคิด เช่นเดียวกับสัญชาติญาณของนักฆ่าที่เริ่มพลุ่งพล่านอยู่ในตัว
นักฆ่าชุดดำยืนอยู่คนเดียวสักพักก่อนที่คุโระจะใช้เลียริมฝีปากของตัวเองเบาๆ ด้วยแววตาที่ดูไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่าที่หิวกระหาย
ก็เป็นเหยื่อที่ดูน่าอร่อยดีไม่ใช่หรือไง
แอชกำลังจะถูกไล่ออกจากกิลด์อสรพิษ...
กับ ‘ข้อเสนอ’ หรือคงจะต้องพูดว่ามันเป็นคำชักชวนของคุณคุโระมากกว่าในการจะให้เขาไปยุ่งเกี่ยวกับกิลด์นักฆ่าอันดับที่ 1 ของเอเชียแบบนั้น
นาคาที่นั่งอยู่โซนด้านนอกของร้านน้ำชาของคุณยายฟรีด้า ณ บริเวณท้ายหมู่บ้านในหุบเขาไร้จันทร์เพียงแค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนเสียงเล็กๆ ของเด็กผู้หญิงจะดังขึ้นว่า
“ลำบากใจเหรอคะ พี่ชาย”
คือเสียงที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างของคุณแมรี่ที่ลอยตัวลงมาสบหน้ากับเขา
“ก็ประมาณนั้น จะว่าไปแล้วช่วงนี้ก็ไม่ได้คุยกับเธอมาสักพักแล้วแฮะ คุณแมรี่”
“เห็นพี่ชายยุ่งๆ คุณแมรี่เลยไม่ค่อยอยากจะกวนเท่าไหร่น่ะค่ะ”
ใบหน้าภายใต้หน้ากากของนาคายิ้มออกมาบางๆ ก่อนที่เขาจะเอ่ยออกมาว่า
“ฮะๆ ไม่เป็นไรหรอก คุณแมรี่ ถ้าเธออยากจะพูดอะไรก็พูดออกมาได้เลย ฉันไม่ว่าอะไรหรอก”
ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงพยักหน้าด้วยท่าทางน่าเอ็นดู ก่อนที่เธอจะพูดต่อไปว่า
“พี่ชายกำลังคิดว่าจะไปช่วยงูเห่าคนนั้นหรือไม่ไปช่วยอยู่สินะคะ”
เขาพยักหน้า
“อื้อ เรื่องในกิลด์ อสรพิษ ถ้าพูดกันตรงๆ มันก็คือเรื่องของคนอื่นน่ะ แล้วปกติฉันเองก็เป็นพวกไม่ค่อยชอบเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับอะไรที่มันไม่ใช่เรื่องของตัวเองด้วยน่ะสิ” พูดพร้อมกับถอนหายใจออกมาอีกรอบหนึ่ง “ถึงคุณคุโระจะเป็นคนเอ่ยปากชวนเองก็เถอะ แต่การจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับปัญหาภายในกิลด์แบบนี้ มันก็ถือเป็นการเตรียมใจที่จะยอมรับเรื่องปวดหัวนานาชนิดที่น่าจะแถมมาด้วยน่ะนะ”
เจ้าตุ๊กตาผมบลอนด์ยกมือกุมริมฝีปากคล้ายกับกำลังใช้ความคิดอยู่สักพัก ก่อนที่จะดีดนิ้วดังเป๊าะ แล้วจึงพูดออกมาว่า
“ไม่เห็นต้องคิดมากเลยพี่ชาย ปัญหาที่ตามมา เดี๋ยวคุณแมรี่จะเป็นคนจัดการเอง! พี่ชายก็แค่เลือกทางเดินที่พี่ชายอยากจะเดินไปมากที่สุด คุณแมรี่จะช่วยพาพี่ชายไปถึงที่หมายเองค่ะ”
เขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา นาคาเพียงแค่ยกมือขวาขึ้นลูบศีรษะของเจ้าตุ๊กตาตัวน้อยที่กำลังลอยอยู่ โดยที่คุณแมรี่เองก็หันมาส่งยิ้มให้เขา
เจ้าของหน้ากากยิ้มเพียงแค่หัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงดังขึ้นมาว่า
“เป็นอันคราวน์อย่างที่พี่เอ็กไซล์พูดจริงๆ ด้วย คุณตุ๊กตาตัวนั้น”
นาคาชะงัก ก่อนที่เขาหันไปยังต้นเสียง แล้วจึงหรี่ตาลงเล็กน้อย
“สวัสดีค่ะ พี่ชายหน้ากากยิ้ม”
เด็กหนุ่มนั่งสบตากับเด็กผู้หญิงตัวน้อยผมขาว เจ้าของวงแหวนนางฟ้าบนหัวที่กำลังใช้ดวงตาสว่างของเธอจับตรงมายังตัวเขา
“หนูชื่อแองเจลัส ยินดีที่ได้รู้จัก”
เขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา ความรู้สึกบางอย่างในตัวนาคากำลังบอกว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้…เป็นตัวอันตรายมากที่สุดบนโลกแห่งเกมเท่าที่เขาเคยเผชิญหน้ามา
“ไม่ต้องเกร็งไปหรอก หนูแค่มาเพื่อคุยเฉยๆ”
แองเจลัส ถ้าจำไม่ผิดเธอคือหนึ่งในสมาชิกของทีมเอควิตัสของสายที่สอง หรือก็คือทีมที่เหล่าผู้เล่นทุกคนในตอนนี้รู้จักเป็นอย่างดีในอีกชื่อ
ทีมจตุรอาชา [The Four Horsemen]
“สวัสดี ฉันชื่อนาคา”
อีกฝั่งพยักหน้ารับ ก่อนที่เธอจะเดินตรงมาหาเขา เป็นเวลาเดียวกันกับที่คุณแมรี่จะลอยตัวกลับมาอยู่ที่ข้างๆ กับตำแหน่งที่เขานั่งอยู่
“พี่นาคา...คงจะรู้จักระบบเรกิอัสแล้วใช่ไหม”
แองเจลัสพูด ขณะที่ดวงตาของเธอก็ยังคงจับจ้องมายังร่างของคุณแมรี่ที่ลอยตัวอยู่ข้างๆ เขา
นาคาพยักหน้าโดยที่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมามากกว่านั้น การที่ผู้เล่นแบบเธอมาคุยกับเขาเป็นเรื่องที่นาคาเองก็ได้แต่พิศวงใจอยู่ไม่น้อย
ถ้าจำไม่ผิดจากข้อมูลที่ผู้เล่นในเว็ปบอร์ดปล่อยออกมาเห็นว่าจตุรอาชาทั้ง 4 คือผู้เล่นแรงค์กิ้งระดับสูงของเซิร์ฟเวอร์ยุโรป
และเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้ก็คือผู้เล่นอันดับ 2 ที่แข็งแกร่งที่สุดในเซิร์ฟเวอร์ดังกล่าว
“อืม...งั้นหนูก็จะถือโอกาสสอนอะไรพี่นาคาหน่อยเลยละกัน”
สิ้นสุดคำพูดสายลมก็พัดพวยพุ่งออกมาจากบริเวณพื้นที่ว่างข้างๆ ตัวเธอพร้อมกับเสียงกระพือปีกที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างสง่างามของเทพบุตรที่ปรากฏขึ้นด้านข้าง
ภาพที่เขาได้แต่เบิกตาขึ้นกว้างๆ ขนนกสีดำสนิทที่ลอยไปมาอยู่บนอากาศ กับชายหนุ่มหน้าตางดงาม ทูตสวรรค์เจ้าของปีกสีดำทั้ง 10 ปีกที่กำลังมองตรงมาที่ตัวเขาด้วยดวงตาสีฟ้าบริสุทธิ์
“เทวดาตกสวรรค์ [The Fallen Angel] องค์นี้เป็นอันคราวน์ของหนูเองค่ะ”
คือคำพูดที่เธอเอ่ย ก่อนที่ร่างของเทวดาตกสวรรค์จะหันมาสบตากับเขา แล้วจึงหรี่ตาของตนลงเล็กน้อย
“มนุษย์เอ๋ย”
คือคำพูดที่ดังออกมาจากริมฝีปากคู่งาม เทพบุตรที่กำลังหรี่ตามองตรงมาที่ตัวเขาอย่างใคร่ครวญ
“อันคราวน์ของเจ้าเป็นมาลั่ม [Malum] เช่นเดียวกับข้าสินะ...”
น่าประหลาดที่ดูเหมือนว่าเทวดาตกสวรรค์ตนนั้นจะสามารถสัมผัสถึงสถานะของคุณแมรี่ที่อยู่ในฝ่าย ‘ความชั่ว’ ได้
เด็กหนุ่มพยักหน้าลงช้าๆ ก่อนที่คราวนี้จะเป็นฝ่ายแองเจลัสที่พูดขึ้นมาว่า
“พี่นาคารู้เรื่องความสามารถของรูปแบบพื้นฐานมาลั่ม [Malum] หรือยังคะ”
เขาหรี่ตา
“รูปแบบพื้นฐานของมาลั่ม?”
เธอพยักหน้าอีกครั้ง
“ความชั่ว [Malum] เป็นอันคราวน์ที่ใช้ยากที่สุดในสามรูปแบบ เพราะหลักศีลธรรมของอันคราวน์ในสายนี้พื้นฐานจะค่อนไปในทางแง่ลบ [Negative Moral] และเป็นอันคราวน์เพียงสายเดียวที่แม้แต่ตัวผู้ใช้เองก็ไม่สามารถที่จะควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แบบ [No Absolute Control] หมายความว่าถ้าเกิดอันคราวน์ในสายนี้ไม่ถูกใจผู้ใช้ ก็สามารถที่จะไม่ปรากฏตัวออกมา หรือแม้กระทั่งสังหารเรกิอัสของตัวเองเพื่อทำลายเงื่อนไขสัญญาทิ้งได้ค่ะ…”
พูดมาจนถึงตรงนี้ นาคาก็สะดุ้งเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเหลือบไปมองยังคุณแมรี่ที่เพียงแค่ลอยตัวยิ้มแฉ่งยกนิ้วโป้งตรงมาให้กับเขา
“ที่คุณแมรี่บอกตอนแรกยังไงล่ะ พี่ชาย ถ้าไม่ใช่คนที่คุณแมรี่ถูกใจจริงๆ คุณแมรี่ก็ไม่สนใจจะ ‘เล่น’ ด้วยอยู่แล้วค่ะ”
นาคาพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเป็นฝั่งแองเจลัสที่พูดออกมาว่า
“หนูเองก็แปลกใจเหมือนกันที่พี่นาคาสามารถที่จะสั่งให้อันคราวน์เคลื่อนไหวได้อย่างที่ต้องการ แม้แต่ในเซิร์ฟเวอร์ของหนู ยังมีแต่พี่ยูจีน [Eugene] คนเดียวที่ทำแบบนั้นได้ แถมจากที่ฟังจากพี่เอ็กไซล์เห็นว่าถึงขนาดโจมตีสอดคล้องด้วยกันกับคุณตุ๊กตาคนนั้นได้ด้วย...”
“เพราะพี่ชายน่ะ เป็นคนที่น่าสนใจยังไงล่ะ!” คราวนี้เป็นทางฝั่งตุ๊กตาตัวน้อยที่เอ่ยตอบแทนพร้อมกับหัวเราะฮี่ๆ ออกมา
น่าประหลาดที่ดูเหมือนแองเจลัสจะเข้าใจที่เจ้าตุ๊กตาตัวน้อยพูด เธอเพียงแค่พยักหน้าลงช้าๆ ก่อนที่จะเป็นฝ่ายเทวดาตกสวรรค์ที่เอ่ยออกมาด้วยความสนใจว่า
“มนุษย์ อันคราวน์อีกคนของเจ้า...” พูดมาถึงตรงนี้ ร่างสูงของทูตสวรรค์รูปงามก็ชะงักไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะมือขึ้นกุมไปที่ใบหน้าอย่างใช้ความคิด
“ความรู้สึกแบบนี้มัน...หรือว่าจะเป็นฟอลส์วัน [False One]”
“ฟอลส์วัน?”
เขาหรี่ตา
คราวนี้แม้แต่แองเจลัสเองก็เบิกตากว้างขึ้นด้วย ก่อนที่เธอจะรู้สึกตัว นางฟ้าตัวน้อยกระแอมไอออกมาเบาๆ ก่อนที่เธอจะพูดไปว่า
“พี่นาคาคงรู้จักระบบ ERROR User ใช่ไหมคะ”
เขาพยักหน้า
นั่นสินะ จะไม่ให้รู้จักก็คงจะไม่ได้ เพราะเขาเองดันโชคดีจนได้เป็นเจ้าของตำแหน่งที่เธอพูดถึงน่ะนะ
“อันคราวน์เองก็มีระบบผิดพลาดของตัวเองอยู่น่ะค่ะ แล้วก็ดูท่าว่าอันคราวน์พี่สาวชุดแดงจะเป็นแบบนั้น...เรื่องนี้แม้แต่หนูเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน”
“ระบบผิดพลาดของอันคราวน์?”
เธอพยักหน้าก่อนที่จะพึมพำเบาๆ กับตัวเองว่า
“นึกว่าจะเป็นเพราะแสดงผลผิดพลาดซะอีก พี่คนนี้น่าสนใจกว่าที่คิดจริงๆ”
เธอพูดอะไรคนเดียวอยู่สักพักก่อนที่จะหันกลับมาสบตากับเขา แล้วจึงเอ่ยพูดออกมาว่า
“ตอนที่พี่นาคาเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้นครั้งแรก หนูขอเดาว่าชื่อของเธอปรากฏในระบบออกมามีชื่อว่า อลิซาเบธ บาโธรี่ ใช่ไหมละคะ”
ร่างสูงในชุดสูทเก่าสีดำได้แต่เบิกตาขึ้นกว้างๆ ก่อนที่เขาจะพยักหน้าลงช้าๆ เห็นดังนั้นแองเจลัสจึงพูดต่อไปว่า
“หนูลองใช้เวทมนตร์สายการทำนายดูแล้วค่ะ แล้วก็มันมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับอันคราวน์ของพี่นาคาจริงๆ”
“ผิดปกติ?” นาคาเลิกคิ้วขึ้น “เธอหมายความว่าอลิซาเบธ บาโธรี่ ที่ฉันครอบอยู่เป็น ‘ตัวตนที่ผิดพลาด’ แบบเดียวกับเออเร่อยูสเซอร์ของเกมนี้?”
เธอยืนนิ่งไปสักพัก เทพธิดาตัวน้อยเอียงคออยู่ชั่วขณะก่อนที่จะส่ายหน้าช้าๆ
“ไม่ใช่ค่ะ”
เขาชะงัก
“หนูหมายถึงอันคราวน์ที่พี่นาคาครอบครองอยู่ก็ใช่ แต่ว่า...”
นาคาหรี่ตาลงช้าๆ ก่อนที่จะเป็นฝ่ายบุคคลที่ถูกพูดถึง
หญิงสาวชุดแดงที่ดูเหมือนจะรับฟังบทสนทนาอยู่ตลอด
กับการปรากฏตัวอย่างไม่คาดคิดของเธอที่ข้างซ้ายของตัวเขา
เจ้าของฉายา ‘เคาท์เตสโชกเลือด’ ที่เพียงแค่มองตรงมายังตัวเขาด้วยแววตาเศร้าสร้อย
กับคำพูดที่ดังขึ้นในจังหวะเดียวกันว่า
“อนาสตาเซีย บาโธรี่ [Anastasia Bathory] ที่พี่นาคาครอบครองอยู่ค่ะ”
บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]
False One [ฟอลส์วัน]
Name : อนาสตาเซีย บาโธรี่ [Anastasia Bathory]
Alias : อันคราวน์ที่ผิดพลาด [False One]
Level : ###
Difficulty : EX
Category : ตัวตนที่แปลกปลอม [Faker]
Evaluation [ประเมินความสามารถ]
Strength : # Agility : #
Endurance : # Range : #
Ability : # Magic : #
Luck : # Growth Potential : #
Forte [ความถนัด] : Ichor, The Blood of Gods [ไอเคอร์ โลหิตของเหล่าเทพเจ้า] ###### [#######] ######## [#######]
Weakness [จุดอ่อน] : ###### [######]
หากท่านใดชื่นชอบผลงาน ทางไรท์เตอร์ก็อยากจะเชิญชวนช่วยเข้าไปกดไลค์เพจด้านล่างด้วยนะครับ
หรือหากไม่สะดวกก็สามารถคอมเมนท์หรือกดติดตามในหน้านิยายแทนกำลังใจได้ครับผม
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เอ๊ะ นี้อาจจะหมายถึงลูกสาวของเคาส์โชกเลือดรึเปล่า รู้สึกไม่ชัวร์เท่าไหร่ จากที่อ่านๆสืบๆ มา ไม่ค่อยเจอข้อมูลเกี่ยวกับบุตรของเคาส์โชกเลือดเท่าไหร่ ที่เห็นมาสุดแค่จำนวนของตัวบุตรแค่นั้นเอง
แอ้กก มึนแล้ว
เรารู้รู้จักแต่อนาสตาเซีย โรมานอฟอ่ะ อนาสตาเซีย บาโธรี่คือใครอ่ะ(._.)?
แต่ก็ขอบคุณที่เตือนครับผม