ERROR Online : Overkill มหานครออนไลน์แห่งความผิดพลาด

ตอนที่ 116 : Error : 0x00000110 หนึ่งในอสรพิษ

ERROR Online : Overkill

ครืนนน…

เสียงฟ้าคำรามที่ดังขึ้นอย่างเป็นจังหวะปลุกให้เด็กสาวตื่นขึ้นจากภวังค์ ดวงตาสีแดงค่อยๆ เปิดเปลือกตาขึ้นช้าๆ พร้อมกับภาพของเพดานไม้ที่ปรากฏขึ้นในทัศนียภาพ

ห้องรับรองหมายเลข 1014

ร่างของเธอยังคงเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ อลิซยกมือขึ้นกุมศีรษะที่ยังคงมีอาการปวดตุบๆ หลงเหลืออยู่เล็กน้อย ก่อนที่เธอจะเหลือบสายตาออกไปด้านนอกหน้าต่างยังภาพของทุ่งหญ้าที่กำลังไหวไปกับสายลมแรงกับบรรยากาศมืดครึ้มขมุกขมัว

 “ตื่นแล้วสินะ...อลิซ”

เสียงของหญิงสาวเรียกเธอให้ตื่นจากภวังค์ความคิด ก่อนที่อลิซจะหันขวับไปยังต้นเสียง ร่างของแม่มดวิปลาสที่กำลังเอียงคอมองดูเด็กสาวขณะที่ในมือของเธอก็กำลังถือผ้าขนหนูชุบน้ำและแก้วใส่น้ำเย็นอยู่ในมือ

ทั้งสองสบตากันไปสักพัก ก่อนที่ลิลลี่จะเป็นฝ่ายก้าวเท้าเดินตรงมาหาพร้อมกับแก้วน้ำในมือที่ถูกยื่นให้

อลิซหรี่ตาลงช้าๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือซ้ายของเธอไปรับโดยที่ไม่ลืมเอ่ยคำพูดออกมาว่า

“ขอบคุณ”

ไม่มีคำตอบใดๆ จากแม่มดสาว ลิลลี่เพียงแค่เดินตรงมาใกล้ๆ ก่อนที่เธอจะทรุดร่างลงนั่งข้างๆ โซฟาที่อลิซนอนอยู่ แล้วจึงเอื้อมแขนของเธอมาสัมผัสเข้ากับฝ่ามือข้างขวาของอลิซพร้อมกับลงมือใช้ผ้าขนหนูเช็ดเข้ากับร่างของเด็กสาวเบาๆ

อลิซไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เธอเพียงแค่ยกแก้วในมือดื่มน้ำเงียบๆ ไปสักพักก่อนที่นัยน์ตาสีแดงของเด็กสาวจะไปสะดุดกับอะไรบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปของตัวเธอเอง

บางอย่างที่ทำเอาเธอถึงกับเบิกตากว้างไปสักพักก่อนที่แม่มดสาว คนที่กำลังนั่งใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดไล่มาถึงแขนของเธอจะเอ่ยขึ้นมาว่า

“คำสาปของนักเดินทางแห่งความมืด [Curse of the Night Walker] ของเธอถูกยกเลิกไปในรอบที่แล้ว” ลิลลี่พูดพลางเลื่อนสายตาของเธอจับมายังผิวของเด็กสาวที่คืนสภาพกลับกลายมาเป็นมนุษย์ดังเดิมกับรอยเส้นเลือดขอดและการแปรสภาพกลายพันธุ์เป็น ‘อาร์คเดม่อน’ ที่อันตรธานไปอย่างน่ามหัศจรรย์

คำพูดที่ทำเอาอลิซชะงักไปเล็กน้อย การไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ในหัวเกิดขึ้นในลำดับต่อมากับใบหน้าที่ดูสับสนจนเป็นฝ่ายลิลลี่ที่เอ่ยพูดขึ้นมาต่อว่า

“ดีฟอร์มิตี้ชนะการแข่งขันสายที่ 4” พูดพร้อมกับออกแรงถลกแขนเสื้อเบลซเซอร์ของอลิซขึ้น ก่อนที่จะใช้ผ้าขนหนูออกแรงเช็ดมัน ขับความสดชื่นในร่างกายของเด็กสาวขึ้นมาอีกเล็กน้อย

 “แมทซ์นั่นจบลงตอนที่ ‘เธอ’ เอาชนะ ‘งูหางกระดิ่ง’ อลิซ”

 “จบลงตอนที่ฉันเอาชนะงูหางกระดิ่ง? หมายความว่ายัง…”

คือเสียงที่เธอเอ่ยไปได้เพียงไม่นานก่อนเด็กสาวจะเข้าใจถึงใจความที่อีกฝั่งซ่อนไว้ในคำพูดดังกล่าว

เด็กสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ เธอดื่มน้ำเย็นในแก้วด้วยความเงียบไปสักพักใหญ่ก่อนที่อลิซจะหันไปสบตากับร่างของแม่มดสาวที่ยังเช็ดร่างกายของเธออยู่

“ขอบคุณ ลิลลี่”

คือคำพูดที่ถูกเอ่ยออกมาจากริมฝีปาก

ครั้งแรกที่เด็กสาวเรียกชื่อของฝั่งตรงข้ามด้วยชื่อจริง ครั้งแรกที่บรรยากาศรอบตัวของทั้งสองที่ไม่ได้ถูกปกคลุมไปด้วยความกดดันกับใบหน้าของพวกเธอที่ดูอ่อนลงไปกว่าเดิม 

‘กำแพง’ ที่เริ่มจะถูกพังทลายลง

แม่มดสาวไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เธอเพียงแค่เลื่อนดวงตาสีน้ำทะเลของเธอมาสบกับเด็กสาวอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่จะหันกลับไปสนใจยังผ้าขนหนูในมือต่อไป

“ไม่เป็นไร อลิซ”

“โย่”

เสียงทักทายด้วยความเป็นมิตรเรียกสติเข้ามาอยู่กับตัว ร่างในชุดสูทเก่าที่กำลังเลือกซื้อของเหลวสีแดงในขวดแก้วหยุดมือ ก่อนที่เขาจะหันไปสบตากับผู้มาเยือนชุดดำที่กำลังยืนโบกมือทักทายเขาอยู่

“สวัสดีครับ คุณคุโระ”

อีกฝั่งยกมือลูบศีรษะของตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะพยักหน้าให้กับเขา

“ที่เธอสู้กับแอช เป็นไงบ้างละ นาคา”

“เป็นการต่อสู้ที่ดี...ละมั้งครับ บางทีถ้าผมไม่ได้เปิด ‘นัยน์ตาอินทรี’ ผลการต่อสู้อาจจะเปลี่ยนไปอีกแบบนึงเลยก็ได้”

“ถ่อมตัวจริงๆ เลยนะเธอนี่”

รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นภายใต้ริมฝีปาก ก่อนที่คุโระจะกระแอมไอเบาๆ แล้วจึงมองตรงมาที่เขาด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปดูจริงจังกว่าเดิม พร้อมกับเอ่ยคำพูดต่อมาว่า

“แอช...อาจจะถูกไล่ออกจากกิลด์อสรพิษหลังจากจบกิจกรรมนี้น่ะนะ”

เขาชะงัก 

“ไล่ออก?”

นาคาทวนคำ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเลื่อนดวงตาไปจับยังแววลำบากใจที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าอย่างชัดเจนของคุโร ฮิทสึกิ

“อื้อ จริงๆ ฉันก็รู้เรื่องนี้มาสักพักแล้วตอนประชุมหลัก [Main Conference] ในกิลด์น่ะ”

แอชจะถูกไล่ออกจากกิลด์อสรพิษ...หรือว่าจะมาจากผลการแข่งขันในรอบที่เพิ่งผ่านไป?

“มันไม่เกี่ยวกับที่แอชแพ้เธอครั้งนี้หรอกนาคา” คุโระพูดก่อนที่จะยกมือขึ้นลูบคางของตัวเองอย่างใช้ความคิด

“อืม แต่จะว่าไปมันก็อาจจะเกี่ยวกันก็ได้แฮะ”

เขาหรี่ตาลงช้าๆ ก่อนที่คุโระจะเอ่ยต่อว่า

“ประมาณว่าแลนซ์...หัวหน้ากิลด์อสรพิษคนปัจจุบัน หมอนั่นเป็นคนตรงๆ เวลาคิดอะไรก็พูดแบบนั้น...ประเภทที่ไม่ค่อยถนอมน้ำใจคนอื่นสักเท่าไหร่น่ะ”

แลนซ์...ชื่อที่เขาเองก็เคยได้ยินมาบ้างในอดีตจากบรรดาสมาชิกกิลด์อสรพิษ

“หมอนั่นพูดกับแอชต่อหน้าเองเลยว่า ‘กิลด์อสรพิษไม่ต้องการคนที่อ่อนแอแบบคุณ’ ภายในห้องประชุมน่ะนะ แถมยังเป็นการพูดต่อหน้าสมาชิกกิลด์ทุกคนอีก”

เด็กหนุ่มเบิกตาขึ้นกว้าง

การถูกบอกว่าตนเองนั้น ‘อ่อนแอ’ ต่อหน้าเป็นสิ่งที่ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงจะรู้สึกไม่ยินดีกับมันสักเท่าไหร่นัก

และยิ่งเมื่อมันเป็นการถูกตราหน้าว่า ‘อ่อนแอ’ คนทั้งกิลด์ เพื่อนและรุ่นพี่ที่หมอนั่นรักและเคารพ กับสถานที่ๆ หมอนั่นเคยพูดว่าไม่ต่างอะไรจากบ้าน

เดาว่าคงจะเป็นความรู้สึกที่ไม่มีใครอยากจะย้อนกลับไปนึกถึง

แอช…

“คนที่ไม่เห็นด้วยกับคำพูดของแลนซ์ก็มี แต่คงจะต้องบอกว่าเป็นส่วนน้อย” พูดพลางถอนหายใจ “แถมคนที่สามารถคานอำนาจแลนซ์ได้อย่างพี่เฮย์กะก็ไม่ค่อยอยู่ที่รังอีก...อ้อ เขาคือคนที่ฉันเคยพาเธอไปเจอที่เรมิน่าน่ะนาคา” คุโระพูด ขณะที่นาคาก็พยักหน้าช้าๆ

“โดยปกติเวลากิลด์ฉันจะตัดสินเรื่องอะไร จะเป็นการลงเสียงโหวตกันภายในการประชุมหลักน่ะ เป็นธรรมเนียมที่มีมาตั้งแต่สมัยพี่เฮย์กะแล้วละนะ ส่วนเวลาเริ่มประชุมครั้งต่อไปก็คือ...”

“หลังกิจกรรมนี้จบสินะครับ” เป็นฝ่ายนาคาที่เอ่ยขึ้นมาก่อนที่คุโระจะพูดจบ ก่อนที่อีกฝั่งจะพยักหน้าลงช้าๆ

“จะว่าไปแล้วแลนซ์ก็ไม่ค่อยชอบหมอนั่นตั้งแต่ตอนแรกที่เข้ามาเป็นหัวหน้ากิลด์อสรพิษอยู่แล้ว...กิจกรรมนี้ก็เลยเป็นข้ออ้างที่สมบูรณ์แบบของแลนซ์ในการกำจัดหมากที่ไม่ต้องการทิ้งไป”

คุโระพูด เหลือบดวงตาสีหมอกมาสบกับเขาเล็กน้อย แล้วจึงเอ่ยต่อไปว่า

“ผลโหวต...ถ้าให้ฉันเดา คงจะเป็นอะไรที่ทำร้ายจิตใจแอชอยู่พอสมควร เพราะคนที่น่าจะโหวตไม่เห็นด้วยกับคำตัดสินของแลนซ์คงจะมีแค่ฉันกับไวเปอร์สองคนเท่านั้น...”

พูดมาถึงจุดนี้ นาคาก็เพียงแค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่เด็กหนุ่มจะเลื่อนมือของตัวเองขึ้นสัมผัสกับหน้ากากสีขาว แล้วจึงเลื่อนมันลงเผยให้เห็นถึงใบหน้าที่แท้จริงของตัวเอง

“ที่พูดเรื่องนี้กับผม แสดงว่าคุณคุโระมีความคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจสินะครับ”

“หึๆ ถูกต้อง กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เธอก็ยังเป็นคนที่ฉันสนใจมากที่สุดจริงๆ นาคา”

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าภายใต้ผ้าปิดปากของคุโระอีกครั้ง ก่อนนักฆ่าชุดดำจะพยักหน้าลงช้าๆ แล้วจึงเอ่ยต่อว่า

“บางที...มันอาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างขึ้นในกิลด์อสรพิษในไม่ช้า” 

การเปลี่ยนแปลง…

เขาหรี่ตา

“มันอาจจะเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นหรือแย่ลงฉันเองก็ไม่รู้หรอก แต่โดยส่วนตัว ฉันไม่ค่อยชอบบรรยากาศของกิลด์ ‘ในตอนนี้’ สักเท่าไหร่น่ะนะ”

เด็กหนุ่มไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา 

ดวงตาสีดำของเขาเพียงแค่สบเข้ากับนัยน์ตาสีหมอกของนักฆ่าในชุดรัดรูปสีดำเบื้องหน้า

“ตั้งแต่ที่เราเจอกันครั้งแรกแล้ว...”

คือคำพูดที่คุณคุโระเอ่ย พร้อมกับนิ้วชี้ที่ถูกยกขึ้นช้าๆ เสียงที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างที่หายไปในอากาศภายในร้านขายวัตถุดิบที่เขายืนอยู่

ก่อนที่มือเรียวจะค่อยๆ เอื้อมเข้ามาสัมผัสเข้ากับไหล่ซ้ายของเขาอย่างแผ่วเบาพร้อมเสียงกระซิบที่ดังขึ้นว่า

“เธอรู้ไหม นาคา...”

คำพูดที่ดังขึ้นจากบริเวณด้านหลัง พร้อมกับใบหน้าของคุณคุโระที่ถูกยื่นเข้ามาใกล้จนเขาสามารถที่จะได้ยินเสียงหายใจ

“ว่าเธอเองน่ะ ก็เป็นหนึ่งใน ‘อสรพิษ’ เหมือนกัน”

“ระดับของรอบนี้สูงเป็นบ้า ให้ตายสิ”

“คุ้มที่รอดูจริงๆ โดยเฉพาะโลงศพสีดำกับเดธแอดเดอร์พูดนั้นสู้กันเร็วจนฉันมองแทบจะไม่ทันเลย ยกให้เป็นคู่ที่สนุกที่สุดของรอบนี้เลย”

“แต่ฉันว่าคู่ของแม่มดวิปลาสน่ะที่เป็นไฮไลท์ภาพลวงตานั่นน่ะทรงพลังสุดๆ ไปเลย แถมทักษะรูนที่แม่มดนั่นใช้แก้ทางก็ยังแข็งแกร่งเป็นบ้า”

“ท่าของงูทะเลนั่นก็น่าสนใจเหมือนกัน เกราะที่ทำลายทุกอย่างที่อยู่รอบตัวแบบนั้นคงจะเป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่มีใครอยากจะเจอจริงๆ”

“แมทซ์สุดท้ายดิ เจ้าหน้ากากยิ้มนั่นควรจะมีฉายาเป็นของตัวเองได้แล้วนะ ฝีมือในการต่อสู้สูงขนาดนั้นแถมยังมีทักษะแปลกๆ รวมไปถึงซัมม่อนเป็นผู้หญิงชุดแดงอีก”

ท่ามกลางเสียงพูดคุยที่เต็มไปด้วยความสนใจของยูสเซอร์จำนวนมาก การต่อสู้ของสายที่ 4 ก็ผ่านไปในที่สุด

เข้าสู่รอบที่ 5

อาณาจักรแห่งแสง [The Empire of Light] vs กบฎชาวนา [The Rebel Farmer]

“ขอเพียงลูกเคารพต่อกฎของศาสนจักร ไม่ระรานผู้อื่น และพร้อมช่วยเหลือแบ่งปันกันและกัน อาณาจักรแห่งแสงก็พร้อมจะแบ่งปันกับลูกๆ เช่นกัน ร่วมกับพ่อเถิด แล้วเจ้าจักไม่ต้องลำบากอีกต่อไป”

คือคำพูดที่ราวกับคำประกาศิตของยูสเซอร์ในชุดบาทหลวงสีดำ แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับที่ 9 หัวหน้ากิลด์และทีมอาณาจักรแห่งแสง ชายสูงวัยที่กำลังยืนผายมือด้วยรอยยิ้มอันอ่อนโยน 

ภาพผ่านจอโฮโลแกรมภายในห้องส่งที่ทำเอาเทวะได้แต่ถอนหายใจออกมาเบาๆ

ตาลุงนั่นก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน…

สิบนาทีผ่านไปนับตั้งแต่ที่การแข่งขันของสายนี้เริ่ม กับภาพของแอเรียซากปรักหักพังของเมืองขนาดใหญ่ที่ถูกทำลาย พื้นหินสภาพโทรมจากกาลเวลาที่ถูกปกคลุมไปด้วยหญ้าขึ้นรกชัฏ

แอเรียที่เต็มไปด้วยร่องรอยความเสียหายทั่วอาณาเขตจากอาวุธของบรรดาสมาชิกทีมกบฏชาวนา

“ดูเถิดเหล่าผู้กรำงานหนักเอ๋ย พลังของลูกล้วนสำคัญยิ่งแก่การพัฒนาสังคมของเรา แทนที่จักใช้มันเข่นฆ่าแก่งแย่งชิงดี...หากใช้มันเพื่อแบ่งปัน ช่วยเหลือผู้เล่นอื่นๆ ลูกจะช่วยผู้คนได้อีกมาก การต่อสู้เหล่านี้ก็จะไม่จำเป็นอีกต่อไป”

คำพูดที่ราวกับพระศาสดาลงมาโปรดจากสวรรค์ บทพูดของบาทหลวงที่พร้อมจะอภัยแก่ลูกแกะของพระเจ้าเสมอกับภาพของแรงค์กิ้งอันดับ 9 ที่ดูราวกับร่างทรงของพระผู้เป็นเจ้าจากแสงสว่างที่สาดส่องลงมาสู่ผืนดินยังบริเวณที่ชายสูงวัยยืนอยู่

เบื้องหน้าของชายชราคือร่างของสมาชิกทั้ง 4 ของทีมกบฏชาวนาที่เพียงแค่ทรุดร่างลงคุกเข่ากับพื้น หอบหายใจท่ามกลางหยาดเหงื่อที่ชะโลมชุ่มไปทั้งตัวอย่างกับโดนถังน้ำสาดใส่ ขณะที่ในมือของพวกเขาก็ยังคงกำอาวุธสายกสิกรรมในมือแน่น  

ด้านข้างของบาทหลวงปรากฏร่างของอัศวินสามคนในชุดเกราะฟูลเพลทกับโล่และผ้าคลุมลายไม้กางเขนกำลังยืนในท่าสำรวมอยู่

แรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับที่ 9 เพียงแค่ยืนผายมืออยู่สักพักก่อนที่จะอัศวินที่อยู่ทางด้านขวาของเขาจะค่อยๆ ขยับเท้ามากระซิบบางอย่างเข้ากับบาทหลวงอมตะ

ภาพที่เกิดขึ้นพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ก้มลงสู่พื้นด้วยแววตาเศร้าใจลึกไปถึงภายใน ก่อนที่บาทหลวงชุดดำจะหันกลับมาสบตากับสมาชิกฝั่งตรงข้าม

“พ่อเสียใจ...ที่ไม่สามารถช่วยลูกได้ทัน”

คือคำพูดที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างของบาทหลวงอมตะที่เพียงแค่หันหลังกลับช้าๆ เหลือไว้เพียงอัศวินศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามที่เดินขึ้นมาแทนที่ ก่อนที่กางเขนสีทองขนาดยักษ์จะพุ่งลงมาปักกับพื้นดินเปล่งแสงสีทองสว่างออกมา

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะก่อนที่ภายในแอเรีย ‘ซากปรักหักพังของเวสเทอร์เรีย’ จะถูกปกคลุมไปด้วยเสียงโวยวายปะปนไปกับเสียงกรีดร้องของผู้เล่นในทีมกบฏชาวนา

เป็นไปตามที่คิด...

โยรุ โนะ ยูกินั่งหลังตรงมองดูภาพที่ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโฮโลแกรมบ่งบอกถึงชัยชนะของทีมอาณาจักรแห่งแสง 

คงจะบอกไม่ได้ว่ามันเป็นการต่อสู้ที่เท่าเทียมกันสักเท่าไหร่กับบาทหลวงคนดังกล่าวที่แทบจะไม่ได้รับดาเมจเลยจากทักษะการโจมตีของอีกฝั่ง

หรือคงจะต้องพูดว่าเวทมนตร์ฟื้นฟูของแรงค์กิ้งยูสเซอร์อันดับที่ 9 บาทหลวงอมตะนั้นค่อนข้างจะเกินกว่าพลังโจมตีที่ทีมกบฏชาวนาสามารถจะทำได้ไปมาก

“เธอคิดว่าตาลุงนั่นเข้าสู้การแข่งขันนี้เพราะเรื่องอะไรยูกิ” เสียงพูดดังขึ้นมาจากเทวะ คนที่เดินตรงหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าของเธอในช่วงเวลาพักเบรคของรายการ

“บาทหลวงคนนั้น...โดยปกติแล้วไม่ได้สนใจเรื่องการชิงอันดับสักเท่าไหร่ ใช่ไหมเทวะซัง”

เทวะพยักหน้า

“อือ ถ้าให้เดา ตาลุงนั่นคงจะแค่อยากหาคนเข้ากิลด์อาณาจักรแห่งแสง [The Kingdom of Light] มากกว่า” พูดพลางถอนหายใจ “บาทหลวงนั่นเล่นเออเร่ออย่างกับเกมวางแผน แถมสมาชิกในกิลด์ส่วนใหญ่ก็ดูจะเคารพลุงนั่นอย่างกับเจ้าลัทธิ ถึงขนาดมีเว็ปไซต์บูชาผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด”

โยรุ โนะ ยูกิเพียงแค่พยักหน้าช้าๆ

“เกมนี้ก็มีคนน่าสนใจหลายประเภทดีนะ เทวะซัง”

“ฮะๆ จะว่าไปแล้ว เห็นเธอสนใจแมทซ์สุดท้ายของสายที่แล้วพอสมควรเลยนี่ หรือคงจะต้องพูดว่าเธอนั่งดูมันอย่างมีสมาธิมากกว่าตอนที่แม่มดวิปลาสสู้อีกไม่ใช่หรือไง ยูกิ”

คำพูดตรงจุดของเทวะทำเอาซามูไรสาวชะงักเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะหันไปสบตากับนักสู้แรงค์กิ้งอันดับ 5 เจ้าของฉายาเทพอสูรผู้ไร้ดวง

แล้วจึงกล่าวออกมาว่า

“เทวะซัง...คิดว่าหลังจากจบการแข่งขันครั้งนี้ ตำแหน่งที่ 4 กับตำแหน่งที่ 10 จะเป็นของใคร”

นักสู้ในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำเลิกคิ้วขึ้น ก่อนที่เขาจะหัวเราะหึๆ ออกมาเบาๆ

“เป็นคำถามที่น่าสนใจ ถ้าถามฉันละก็ อันดับที่สี่....ถ้าตัดสายสองที่เพิ่งถูกเปิดเผยว่าเป็นสายแห่งความตาย [Death Route] ออก คนที่น่าสนใจก็มีเร็คท์ [Rekt] รองหัวหน้ากิลด์นักดูดาว หมอนั่นมีสไตล์การต่อสู้ที่ไม่เลว แถมยังเป็นพวกชอบบุกใส่ศัตรูอีก แต่ถ้าพูดไปแล้วเต็งหนึ่งจริงๆ ของอันดับที่สี่ก็น่าจะเป็นแม่มดวิปลาสนั่นแหละ แม่นั่นก็อย่างที่รู้กัน ฉายา ‘ยูสเซอร์ที่ผู้เล่นกลัวมากที่สุดในเอเชีย’ ของเธอน่ะไม่ใช่แค่คำพูดเล่นๆ ของเพลเยอร์”

เธอพยักหน้า ก่อนที่จะเอ่ยว่า

“แล้วอันดับที่ 10 ล่ะ เทวะซัง”

“อืม...เผอิญฉันเป็นพวกชอบเชียร์ม้ามืดซะด้วยสิ มิโกะสาย 3 ที่แปลงร่างได้นั่นเองก็ดูจะเป็นตัวเลือกที่ไม่เลว เล่นถล่มทีมตรงข้ามซะเละแบบนั้น เจ้ากระต่ายตาแดงสาย 6 คู่ต่อไปก็น่าสนใจ ถ้าเป็นยูสเซอร์สายประชิดคงจะสู้กับหมอนั่นลำบาก แล้วก็คู่สุดท้าย ถ้าผู้เล่นที่ชื่อจิลล์นั่นสนใจในอันดับที่ 10 ก็อาจจะเป็นเรื่องน่าสนุกเหมือนกัน”

“เป็นความเห็นที่ดี เทวะซัง” เธอพูด “แต่คงจะต้องบอกว่ามีสองสามอย่างที่ฉันคิดไม่เหมือนกัน”

“เกี่ยวกับพวกสมาชิกทีมวันเดอร์แลนด์ที่ฉันไม่ได้พูดถึงเลยสินะ”

ยูกิพยักหน้าลงช้าๆ

“ฟรานเชสก้า ราชินีแห่งหนาม เป็นผู้เล่นที่ค่อนข้างจะฉลาดหลักแหลมในเรื่องการวางแผน และเป็นคนที่ไม่ยอมจะเสียเวลา ‘ที่สำคัญ’ โดยเปล่าประโยชน์ หมายความว่าการกลับมาเล่น รวมไปถึงการเข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ของเธอ...เป็นสิ่งที่ถูกคิดไตร่ตรองออกมาอย่างดีแล้ว”

“โฮ่ แสดงว่าเธอมั่นใจในฝีมือของตัวเองมากเลยสินะ ผู้หญิงคนนั้น”

“ใช่ เทวะซัง การที่กิลด์วันเดอร์แลนด์เข้าร่วมกิจกรรมนี้หมายความว่าฟรานเชสก้าเชื่อมั่นว่าความสามารถของเธอสามารถจะคว้าถึงอันดับที่ 4 หรืออันดับที่ 10 ที่เธอต้องการได้...” พูดมาถึงตรงนี้เธอก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย ขณะที่ภายในดวงตาของเธอก็ปรากฏแววครุ่นคิด 

“แต่ก็ตามที่เทวะซังพูด ผู้เล่นที่ชื่อจิลล์นั่นยังคงมีข้อมูลที่เป็นปริศนา บางทีการแข่งขันสายสุดท้ายของรอบนี้คงจะเป็นตัวแปรสำคัญของอะไรทุกอย่างมากกว่าที่ฉันคิด”

“คุยกับเธอแล้วได้ความรู้เยอะจริงๆ เลยนะ ขอบคุณมาก ยูกิ”

“ไม่เป็นไรหรอก เทวะซัง”

เธอพูด ก้มศีรษะให้อีกฝั่งเล็กน้อย 

“เอ้อ จะว่าไปเธอยังไม่ได้บอกฉันเลยเรื่องอันดับที่สิบ เดาว่าสำหรับอันดับที่สี่ เธอคงเลือกฟรานเชสก้าใช่ไหม...แล้วผู้เล่นที่เธอคิดว่าจะสามารถคว้าอันดับที่สิบได้ละ”

คำพูดดังกล่าวเรียกรอยยิ้มขึ้นมาติดที่มุมปากของซามูไรสาว ก่อนที่เธอจะเลื่อนดวงตาคมของตัวเองไปสบกับเทพอสูรผู้ไร้ดวงที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ผู้เล่นที่คิดว่าจะได้อันดับที่ 10...คงจะเป็นสาเหตุเดียวกับที่ทำไมฉันถึงสนใจคู่สุดท้ายของรอบที่แล้วมากกว่ารอบนี้นั่นละ เทวะซัง”

หรือจะพูดไปแล้ว บางที...ตั้งแต่ตอนที่เด็กหนุ่มในชุดสูทสีดำภายใต้หน้ากากยิ้มยิงกระสุนในครั้งนั้นออกมาใส่อัจฉริยะผู้เห็นแก่ตัว เธอเองก็สนใจในตัวอีกฝั่งมาตลอด

ผู้เล่นที่ครอบครองปืนถึงสองกระบอก กับระบบซัมม่อนบางอย่างที่ ‘แปลกใหม่’ จนแม้แต่ผู้เล่นระดับสูงก็ไม่สามารถเดาออกได้ว่ามันคืออะไร

“เธอหมายถึง ‘หมอนั่น’ ที่ผู้เล่นในห้องส่งพูดถึงกันใช่ไหม”

ยูกิพยักหน้า

“ใช่ เทวะซัง”

เธอพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ฉันหมายถึงผู้เล่นคนนั้น”

รอยยิ้มที่แสดงให้เห็นถึงสัญชาติญาณของนักดาบภายในตัวที่กำลังกู่ก้องออกมาในยามที่เธอนึกถึงผู้เล่นคนดังกล่าว

“คน...ที่มีสไตล์การต่อสู้คล้ายกับแรงค์ยูสเซอร์อันดับ 1 ของเอเชียราวกับเป็นคนเดียวกันนั่นละ เทวะซัง”

บันทึกข้อมูลลับ [Secret Data Entry]

ผู้เล่นอันดับที่ 1 [1st Rank]

THE ‹Ä½írÛH’(úûöS`5'ÚîØ–D|zÚž (ÊRRO[”´$m¹gcc"!-à dyïØw¸¿nÄ9/·Or3 I PdÖÌ9Û–å¬Bf}äweþðë¿œ^g¿ßŒ”e¼ò”›O'—CåàðøøVŸÎN•/ç³ñ¥¢u”Yhû‘»o{ÇÇ£«å`Çë_ŽŸŸŸžõ£ |8žMŽ¿â\ PdÖÌ9Û–å¬Bf}äweþðë¿œ^gírÛH’(úûöS`5'ÚîØ–D|zÚž (ÊR(úûöS`5'ÚîØ–D|zÚž (ÊR[”´$m¹gcc"!-à dyïØw¸¿nÄ9/·Or3(úûöS`5'ÚîØ–D|zÚž (ÊR[”´$m¹gcc"!-à dyïØw¸¿nÄ9/·Or3..

ERROR INFORMATION CAN’T BE READ…

[ผิดพลาด ไม่สามารถอ่านข้อมูลได้]

Windows is shutting down in 3 2 1…

[วินโดว์จะปิดในอีก 3 2 1…]

SYSTEM SHUTTING DOWN...

หากท่านใดชื่นชอบผลงาน ทางไรท์เตอร์ก็อยากจะเชิญชวนช่วยเข้าไปกดไลค์เพจด้านล่างด้วยนะครับ 
หรือหากไม่สะดวกก็สามารถคอมเมนท์หรือกดติดตามในหน้านิยายแทนกำลังใจได้ครับผม