เคียงรักข้างหัวใจ (สนพ.Sugar Beat )

ตอนที่ 18 : สมรภูมิรัก

“เมื่อคืนคุณ...ป้องกันหรือเปล่าคะ” หล่อนถามย้ำเขาอีกครั้ง โดยที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาเช่นเดิม

“เปล่า ก็ผมเมา แล้วผมก็ใส่เต็มที่เลย แล้วก็...หลายรอบด้วย” ดนัยภัทรตอบตามตรง ก่อนจะก้มมองใบหน้าเนียนใส ที่ตอนนี้กลายเป็นสีเรื่อไปหมด ด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก

ธารธารากลืนน้ำลายลงคออีกครั้ง เมื่อได้รับคำตอบนั้น ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามองเขาด้วยสีหน้าตึงเครียด พร้อมกับบอกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“งั้นก็พาฉันไปร้านขายยาเถอะค่ะ เพราะฉันต้องซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินเดี๋ยวนี้”

ดนัยภัทรทำหน้าแปลกใจขึ้นมาทันที พร้อมกับนิ่งอึ้งไปพักหนึ่งอย่างใช้ความคิด หากแต่ต่อมาก็ยอมพาหล่อนไปยังร้านขายยาแต่โดยดี โดยที่ทั้งคู่ต่างก็นั่งเงียบกริบมาตลอดทาง โดยไม่มีการพูดคุยใดๆ ต่อกัน

“ลงไปซื้อให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ” ธารธาราหันมาขอร้องเขา หลังจากที่ชายหนุ่มพาหล่อนมาถึงร้านขายยาในเวลาต่อมา

“หา! ผมนี่นะ” ดนัยภัทรชี้มือมาที่ตัวเองด้วยความตกใจ ยาบ้าๆ นั่นหน้าตาเป็นยังไงเขายังไม่รู้เลย แล้วเรื่องอะไรที่หล่อนจะใช้ให้เขาไปซื้อกันเล่า

“ขอร้องแค่นี้ไม่ได้หรือคะ” หล่อนหันมาแหวใส่เขาด้วยใบหน้าแดงก่ำ ไม่คิดว่าชีวิตนี้หล่อนจะต้องมาตกที่นั่งลำบาก และทำอะไรบ้าๆ แบบนี้มาก่อนเลย มันน่าโมโหตัวเองชะมัด โมโหเขาด้วย

“มันก็ได้ แต่ว่า...ธารา ยานั่นผมไม่เคยรู้จักมันเลยนะ แถมไม่เคยซื้อให้ใครใช้มันด้วย” ดนัยภัทรโอดครวญ ปกติเรื่องพวกนี้มันเป็นหน้าที่ของผู้หญิงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ผู้ชายอย่างเขาจะไปเข้าใจอะไร

ที่เคยผ่านมาก็หลับหูหลับตาทำมันไปอย่างเดียว เสร็จแล้วก็เสร็จเลยทางใครทางมัน เพราะเขาก็มีวิธีป้องกันของเขา ส่วนพวกสาวๆ ก็มีวิธีป้องกันของตัวเองไป โดยที่เขาเองก็ไม่เคยสนใจมันเลยสักนิด

“ก็แล้วใครใช้ให้คุณปล้ำฉันกันเล่า คนผีทะเล! ลงไปซื้อเดี๋ยวนี้เลยนะ” ธารธาราหันมาฟาดหัวไหล่เขาด้วยฝ่ามือด้วยความคับแค้นใจ ส่งผลให้ชายหนุ่มถึงกับร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด จนต้องรวบมือทั้งสองข้างของหล่อนเอาไว้ ไม่อย่างนั้นแล้วเขาคงได้ช้ำในตายเพราะฝีมือหล่อนเป็นแน่

เห็นตัวเล็กๆ อย่างนี้ก็เถอะ มือหนักชะมัดเลย บทจะเงียบก็เงียบจนน่าใจหาย บทจะร้ายก็ร้ายเสียจนเขาแทบรับมือไม่ทันไปเลยทีเดียว

“ธารา...พอแล้วครับ ผมเจ็บ” ชายหนุ่มแกล้งออเซาะ พร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนให้หล่อนเลิกทำร้ายเขาเสียที

“แล้วทีคุณรังแกฉันเสียจนป่นปี้ไปหมดล่ะ หึ...เจ็บให้ตายไปเลย” ธารธาราเลือดขึ้นหน้า ความโกรธแค้นที่เก็บกดเอาไว้ตั้งแต่เช้าถูกปลดปล่อยออกมา และแน่นอนว่าคนที่รองรับมันจะต้องเป็นเขานั่นล่ะ

ดนัยภัทร สัตยบดินทร์ ไอ้ทนายหื่นจอมเจ้าเล่ห์!

“ปล่อยฉันนะคุณดนัยภัทร มาจับมือฉันไว้ทำไม”

“ขืนปล่อยคุณก็ฟัดผมตายสิ ตายแล้วใครจะลงไปซื้อยาคุมให้คุณได้เล่า” ดนัยภัทรแกล้งย้อนด้วยรอยยิ้มขบขัน

“กรี๊ด...นี่คุณเยาะเย้ยฉันเหรอ ตายซะเถอะ! ไอ้ทนายหื่น”

“โอ๊ย! ผมเจ็บนะธารา อย่ากัดทูนหัว” ดนัยภัทรร้องลั่น เมื่อฟันคมๆ ของแม่เสือสาวขย้ำลงมาที่หน้าอกฝั่งซ้ายของเขา ทำเอาชายหนุ่มถึงกับเจ็บปวดไปหมดทั้งกาย ก่อนจะรีบผลักใบหน้าของหล่อนออกห่างจากหน้าอก แล้วกดเบาะรถข้างๆ ให้เอนลงไป จนอีกฝ่ายเสียหลักนอนหงายลงบนเบาะไปแทบทันที

“ดื้อแบบนี้ต้องโดนสั่งสอนนะธารา”

“ไม่นะ อย่า...นี่คุณจะทำอะไร” ธารธาราโวยวายทันที เมื่อเห็นประกายตาแปลกๆ จากดวงตาคมกริบคู่นั้น

ดนัยภัทรขยับเข้าไปทาบทับร่างหล่อนเอาไว้บนเบาะ ก่อนที่ชายหนุ่มจะลงโทษหล่อนด้วยริมฝีปากร้อนๆ ที่ฉกลงมาบนเรียวปากสีชมพูเรื่ออย่างจาบจ้วง หากแต่ในเวลาต่อมาก็แปรเปลี่ยนเป็นดูดดื่มอ่อนหวาน พร้อมกับบังคับและหว่านล้อมให้คนใต้ร่างหันมาร่วมมือกับการรับโทษในครั้งนี้ด้วย

ธารธาราตัวอ่อนปวกเปียก ดนัยภัทรทำให้หล่อนรู้สึกเกลียดตัวเองขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทำไมหล่อนถึงไม่มีแรงที่จะต่อต้านเขาเลย ทำไมหล่อนไม่ทุบเขาให้ตาย 

คุณภัทรอย่าค่ะ พอแล้ว” 

ธารธาราส่งเสียงปรามเขาทั้งที่เนื้อตัวสั่นระริก แต่คนที่กำลังหน้ามืดตามัวอยู่กับเนื้อตัวหอมๆ ของหล่อนมีหรือจะฟัง เพราะนอกจากเขาจะไม่ใส่ใจในคำห้ามปรามนั้นของหล่อนแล้ว ยัง******************************************************************************************************************

“คุณภัทร! ฉะ...ฉันบอกว่าอย่าไง *********************************************************************************************************************************************************************

สติสัมปชัญญะของธารธาราหลุดลอยอีกครั้ง เมื่อถูกดนัยภัทรครอบงำด้วยไฟแห่งพิศวาสที่ลุกโชนจนไหม้ลามเลียหล่อนไปทั้งร่าง ทำได้เพียงส่งเสียงครางประท้วงเขาแผ่วเบาเท่านั้น ซึ่งมันย่อมใช้ไม่ได้ผลกับทนายหื่นอย่างดนัยภัทรแน่นอน

แอร์ในรถเย็นฉ่ำ แต่อุณหภูมิในร่างกายของดนัยภัทรกลับร้อนรุ่มไปหมด ความหอมหวานจากร่างอวบอิ่มทำให้ชายหนุ่มหลงใหล จนไม่อยากจะผละออกจากกายของหล่อนเลย แต่ทว่าเขาจะไปต่อกว่านี้ไม่ได้ เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย

ดนัยภัทรหงุดหงิดหัวใจ ก่อนจะแกล้งขบฟันคมที่...................นั้นเบาๆ ด้วยความหมั่นไส้และ.... แล้วผละห่างออกมา ส่งผลให้คนที่นอนหลับตาพริ้มและเผยอปากอย่างเชิญชวนถึงกับสะดุ้ง และลืมตาตื่นขึ้นมามองเขาตาขวางทันที

ดนัยภัทรสบถออกมาอย่างแสนเสียดาย ก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีความงดงามที่ทำให้เขาแทบบ้าคลั่งในขณะนี้ ชายหนุ่มขยับออกจากร่างของหล่อนมานั่งที่เบาะคนขับตามเดิม พร้อมกับเสยผมยุ่งๆ เมื่อต้องหักห้ามอารมณ์พลุ่งพล่านของตนให้สงบลงโดยไว เพราะไม่เช่นนั้นแล้วคงได้เกิดสมรภูมิพิศวาสบนรถแน่ๆ

“ลุกเถอะ เดี๋ยวลงไปซื้อยาด้วยกัน แต่ผมว่าไม่ต้องแบบฉุกเฉินหรอก เอามันแบบถาวรไปเลย”

บ้าสิ! ธารธาราค้อนให้เขาด้วยแววตาขุ่น ก่อนจะรีบจัดแจงเสื้อผ้าให้อยู่ในสภาพเดิมด้วยมือไม้ที่สั่นระริก ทั้งเจ็บใจ ทั้งเขินทั้งอาย จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว

ดนัยภัทรเปิดประตูรถแล้วลงไปก่อน พร้อมกับอ้อมมาอีกฝั่งแล้วเปิดประตูให้หล่อนด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ต่างจากธารธาราที่หน้าแดงตัวแดงไปหมด เนื่องจากละอายแก่ใจที่เผลอทำอะไรไปโดยที่มีสติยั้งคิดอีกแล้ว

“เจ็บไหม” ดนัยภัทรเดินมากระซิบถามข้างหู พร้อมกับฉวยโอกาสกุมมือหล่อนแล้วจูงให้เดินไปด้วยกัน

“คะ...” ธารธาราหันมาส่งสายตางุนงง เนื่องจากไม่เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงอะไร

“ก็เมื่อกี้ที่ผมกัดไง เจ็บไหม” น้ำเสียงถามเหมือนห่วงใย แต่ธารธาราคิดว่าเขาแกล้งถามเพราะอยากจะล้อหล่อนต่างหาก

“บ้า! หุบปากไปเลยนะ ไอ้ทนายโรคจิต” ธารธาราอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียเดี๋ยวนั้น หากไม่จำเป็นต้องหาทางป้องกันผลที่จะตามมาจากความผิดพลาดเมื่อคืน รับรองว่าหล่อนจะวิ่งหนีเขาออกไปให้ไกลเลยทีเดียว

“ขอบคุณนะครับ ที่ไม่หนีปัญหา และไม่หนีหน้าผม”

จู่ๆ ดนัยภัทรก็โพล่งออกมา ทำเอาธารธาราถึงกับชะงักกึกไปทันที ความจริงหล่อนก็มีความคิดที่จะหนีเขาไปให้ไกลเหมือนกัน แต่พอมานั่งคิดดูอีกที ถึงหล่อนจะหนีไปแสนไกลแค่ไหน หล่อนก็ไม่อาจหนีความเป็นจริงที่เกิดขึ้นได้ หนีไม่พ้น...แม้กระทั่งใจตัวเองด้วย

****ขออนุญาตเซ็นเซอร์ กลัวแบนจ้ะ เข้าใจกันนะคะ ไม่ได้มีอะไรมากหรอกค่ะ แต่ก็กันเอาไว้ก่อน ขอบคุณที่คิดถึงและมาทวงถามกันนะคะ ทนายหื่นอยุ่มนช่วงรออะไรหลายๆอย่างค่ะ แล้วจะมาชี้แจ้งความคืบหน้าให้ทราบนะคะ 

               รักทุกคนค่ะ

                 โอบธารา /เมียทนายหื่นเอง

ปล.1 เค้ากัดอะไรกัน???????

ปล2 ...ฝากอุดหนุนพี่ดินด้วยนะคะ ตอนนี้เปิดจองแล้วค่ะ