ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic.the prince of killer ( เซ็งคนเขียน )

    ลำดับตอนที่ #13 : ซานาเอลนดินแดนมหัศัจรรย์ [1]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 299
      1
      14 ก.พ. 54

    ซานาเอลในดินแดนมหัศจรรย์

     

              กาลครั้งหนึ่ง(เมื่อคิดได้ไม่นานมานี้) มีเด็กสาวแสนน่ารักผู้เป็นที่รักของทุก ๆ คนอาศัยอยู่ที่ปราสาทใกล้ชายป่า เธอชื่อว่า ซานาเอล วันที่อากาศดีท้องฟ้าแจ่มใสพระอาทิตย์ยิ้มให้ เธอจะไปเดินเล่นที่สวน วันนี้ก็เช่นกัน

              "โถ่ ตื่นสายจนได้ ไปไม่ทันแล้ว!" กระต่ายสีดำที่มีตาสีแดงสดใส(ใครเอ๋ย?คนที่หนึ่ง) ร้องออกมาขณะที่วิ่งผ่านหน้าเด็กสาวไป ด้วยความรีบร้อนทำให้นาฬิกาสีเงินที่อยู่บนหลังของกระต่ายตกลงมา ซานาเอลเห็นอย่างนั้นจึงรีบตะโกนบอก 

              "เอ๊ะ? คุณกระต่ายคะ นาฬิกาตก..." ไม่ทันแล้ว กระต่ายสีดำตัวนั้นหายเข้าไปในโพล่งของต้นไม้ซะแล้ว เด็กสาวเก็บนาฬิกาเรือนนั้นขึ้นมา ก่อนจะรีบวิ่งไปที่โพล่งของต้นไม้นั่น "คุณแม่สอนไว้ ถ้ามีคนทำของตกต้องรีบเอาไปคืน! "( 2. คุณแม่ที่ว่าคือใคร?)  (จากนี้ให้นึกภาพสถานที่เอาเองนะครับแน่นอนว่าต้องเป็นภาพแดนมหัศจรรย์ของอลิส แต่มีสีสันเยอะมากกว่า)เมื่อซานาเอลมุดเข้าไปในต้นไม้ก็ต้องตกใจและตกลงไปในหลุมอยู่ในต้นไม้นั้น

              "ว้าย!"

              ดึ่ง~ดึ่ง~

              โชดดีที่เห็ดใหญ่ยักษ์สีชมพูเป็นเบาะรองรับเด็กสาวไว้ ทำให้เธอไม่ได้รับบาดเจ็บ

              "ตกใจหมดเลย" ซานาเอลค่อย ๆ ลงจากเห็ดสีชมพู พอลงมาแล้วนัยน์ตาสีฟ้าใสก็เห็นหลังไว ๆ ของกระต่ายสีดำ

              "ม่ายทันแน่~~~" เจ้ากระต่ายยังวิ่งส่งเสียงร้องเหมือนอย่างเคย เด็กสาวรีบวิ่งตามไปแน่นอนว่า ไม่ทัน

              "คะ คุณกระต่ายลืมของค้าา~~"

             

              "คุณกระต่ายค้า~หายไปไหนแล้วแล้ว?" ซานาเอลที่วิ่งยังไงก็ไม่ทัน เดินไปตามทางเดินของป่าลึกเข้าไปเรื่อย ๆ จนถึงเขตป่าที่มีแต่ต้นไม้สีเงินและเทาหมอกระยิบระยับ ไม่มีเห็ดสีสันสดใสเหมือนที่ผ่านมา เด็กสาวกำลังคิดว่า คุณกระต่ายจะอยู่แถวนี้ไหม ขณะที่กำลังคิดเพลิน ๆ ก็มีเสียงดังขึ้นข้างหลัง

              "คุณหนูที่น่ารักกำลังคิดอะไรอยู่หรือครับ?"

              "เอ๊ะ?" เมื่อซานาเอลหันหลังกลับไปดูก็ไม่พบอะไร

              "มองขึ้นมาข้างบนสิ" เสียงที่เรียบเฉยต่างจากเสียงทะเล้นที่ดังขึ้นครั้งแรก เด็กสาวทำตามที่บอกเห็นขาสองคู่ห้อยอยู่บนกิ่งไม้ ซึ่งส่วนลำตัวขึ้นไปถูกเงาต้นไม้บังไว้จึงไม่เห็นหน้า "กำลังหาอะไรอยู่หรือครับ คุณหนูที่น่ารัก" เสียงแรกเอ่ยถาม

              "เออ...คุณเห็นกระต่ายสีดำผ่านมาที่นี่ไหมคะ?" ซานาเอลเอ่ยปากถาม

              "หือ? เห็นสิ เจ้าขี้เซานั่นผ่านที่นี่ไปเมื่อกี้ ก่อนที่เธอจะมา"

              "จริงหรอค่ะ แล้วรู้ไหมค่ะว่าเค้ากำลังไปที่ไหน?"

              "เธอมีธุระอะไรกับเจ้านั่นงั้นหรอ?" เสียงที่สองถาม

              "เขาทำนาฬิกาตกน่ะค่ะ ชั้นเลยจะเอาไปคืน"

              "ทำไมล่ะ?" เสียงทั้งสองดังพร้อมกัน

              "เพราะคุณแม่สอนไว้" ซานาเอลตอบคำถามด้วยความใสซื่อ ผู้ที่อยู่บนต้นไม้คนหนึ่งหัวเราะลั่นก่อนที่จะกระโดดลงมาจากต้นไม้ ตามมาด้วยอีกคนหนึ่ง

              "ฮ่าฮ่าฮ่า เธอนี่น่ารักดีมากเลยนะเนี่ย ดีล่ะ..."เขาเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งที่มีหูแมวและหางสีเงินในชุดสีขาวล้วน นัยน์ตาสีอำพันรักสนุกจ้องมองเด็กสาวแล้วฉีกยิ้มออกมา ส่วนอีกคนมีนัยน์ตาสีเทาหมอกดูเย็นชาแต่ก็อ่อนโยนมีหูแมวและหางสีฟ้าในชุดสีเทาหมอกเข้ม

              "พวกเราจะช่วยเธอไปหาเจ้านั่นเอง"

              "เอ๊ะ? เออ...ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ชั้นชื่อซานาเอล ขอความกรุณาด้วยค่ะ" ว่าแล้วเธอก็โค้งตัวขอบคุณเด็กหนุ่มที่มีหูกะหางตรงหน้าทั้งสอง คนในชุดสีขาวยิ้มให้กับกิริยามารยาทของเด็กสาว "คุณล่ะค่ะ?"

              "ฉันคือแมวเจรจาสีเงินส่วนเจ้านั่นคือแมวเจรจาสีเทา ยินดีต้อนรับเธอ..ซานาเอลสู่ดินแดนแปลกประหลาดของพวกเรา"



    **************************************************

     


    เดาได้ไหมครับว่าใครเป็นใคร?

     


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×