++ สำนักงานของเชอร์ล็อค ++

ลำดับตอนที่ #86 : เชอร์ล็อคทะลุมิติอะเกน

? R e gister

แบบฟอร์มสมัคร

“จับคอร์ดตรงนี้จะได้เสียงแบบนี้ล่ะ! เยี่ยมเลย!”

ชื่อ นามสกุลตัวละคร ? : แพรวพรรณลิน  กชกร (อ่านว่า แพรว – พัน – นะ – ลิน – กะ – ชะ – กอน นะคะ) (ไพลิน)

ขอชื่อตามข้างบนภาษาอังกฤษ ? : Preawpannalin  Kachakorn  (Pailin)

ชื่อที่ให้พวกสึนะรู้จัก ? : ไพลิน

อายุ วันเกิด ฉายาที่คนอื่นเรียก ? : 15 ปี I 20 / 04 / 2001 (พ.ศ.2544) I เด็กอ๊อง / น้องเอ๋อ / ตาร์จัง (ตาร์ในที่นี้ย่อมาจากกีตาร์ค่ะ)

นิสัยส่วนตัว ? : ร่าเริง ยิ้มง่ายและค่อนข้างยิ้มเก่งเลยล่ะ เป็นคนสบายๆ ไม่ค่อยเรื่องมากอะไรกับใครเท่าไหร่ เขาว่าอะไรก็ว่าตามนั้นไปหมดจนบางครั้งก็เหมือนจะไม่มีความเห็นเป็นของตัวเอง ชอบเป็นผู้ตามมากกว่าผู้นำทั้งๆที่ก็มีความมั่นใจในตัวเองอยู่ไม่น้อย  ติดจะหัวอ่อนและเชื่อคนง่ายไปนิดแต่ก็สามารถเรียนรู้จากความผิดพลาดได้ดี เป็นคนมองโลกในแง่ดีและมีมนุษยสัมพันธ์ดีมาก แต่ก็ไม่ถึงขั้นโลกสวยอะไรนะเรียกว่าคิดบวกจะเหมาะกว่า เข้ากับคนอื่นง่ายและคุยสนุกอยู่พอสมควร (พวกเพศที่สามค่อนข้างชอบเลยล่ะ) ในสายตาของผู้ใหญ่เป็นเด็กฉอเลาะและพูดเก่งแต่ไม่ถึงขั้นประจบนะ แอบขี้เบื่ออยู่นิดๆถ้าไม่ใช่เรื่องที่ชอบจริงๆจะไม่ทำอะไรซ้ำซาก ชอบอยู่กับเพื่อนมากกว่าอยู่คนเดียวจะว่าขี้เหงาก็ไม่ผิดนัก เป็นคนเส้นตื้นที่ชอบเล่นมุขแป้ก คือพยายามจะเล่นมุขเหมือนคนอื่นแล้วนะแต่มันแป้กทุกทีเลยล่ะ (ส่วนใหญ่เวลาเล่นมุขอะไรก็จะมีตัวเองขำอยู่คนเดียว) เป็นเด็กพลังงานเหลือเฟือต่อให้กำลังป่วยอยู่ก็เนียนทำตัวปกติได้เก่งมาก มีความเป็นเด็กสูงทั้งความขี้อ้อนและขี้สงสัย กินเก่งแถมบางครั้งยังกินเลอะเทอะเหมือนเด็กๆอีกต่างหาก แอบขี้งอนนิดๆแต่แค่คุยดีๆก็หายงอนได้ หรือถ้าไม่มีใครมาง้อปล่อยให้เจ้าตัวอยู่คนเดียวสักพักเดี๋ยวก็หายงอนไปเอง ส่วนตัวแล้วเธอไม่ใช่คนคิดมาก ไม่ชอบเอาเรื่องอื่นนอกจากเรื่องที่ชอบมาคิดให้รกสมองจึงกลายเป็นพวกโกรธยาก นอยด์ยากไปโดยปริยาย แต่ก็ไม่ค่อยได้เห็นเจ้าตัวโกรธเท่าไหร่ส่วนมากจะแค่งอนๆไปตามประสาเท่านั้นเพราะความขี้ใจอ่อนด้วยแหละ แต่ถ้าโกรธขึ้นมาก็เอาแน่เอานอนกับอารมณ์นางไม่ได้หรอกนะ บางครั้งโกรธมากจนร้องไห้ออกมาเพราะไม่รู้จะทำยังไงดีก็เคยมาแล้ว

            ไพลินค่อนข้างขี้ตกใจอยู่พอสมควรเลยนะ บ้าจี้ด้วยล่ะแค่จี้เอวเบาๆก็ดิ้นเหมือนถูกน้ำร้อนลวกแล้ว แต่ถ้าถามว่ากล้าแกล้งกลับมั้ยบอกเลยว่าไม่กล้า เพราะถึงแม้เธอจะเข้ากับคนอื่นและดูรักสนุกแต่ก็ยังเป็นคนขี้เกรงใจอยู่นะ ความขี้เกรงใจนี่อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุดเลยล่ะจึงชอบที่จะเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ เวลาไปไหนมาไหนมักจะมีออร่าบางอย่างให้เด็กๆเข้าหาอยู่เสมอนับเป็นเรื่องแปลกเรื่องหนึ่งของเจ้าตัวเลยล่ะนะ นอกจากนี้ไพลินยังเป็นคนที่แสดงความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา เรื่องปากไม่ตรงกับใจนี่ลืมไปได้เลย เวลาเศร้าก็จะร้องไห้ออกมาแบบไม่อาย สิ่งแสดงอารมณ์ของไพลินชัดเจนกว่าใบหน้าก็คือแววตาของเจ้าตัวนั่นแหละ แต่ก็ไม่เคยรู้ตัวหรอก เวลามีคนรู้ว่าเธอรู้สึกอะไรก็มักจะตกใจอยู่บ่อยๆจนคนอื่นเขาหัวเราะเลยล่ะ  ข้อเสียอย่างหนึ่งของไพลินคือความซุ่มซ่าม วันๆหนึ่งมักจะมีเรื่องเปิ่นๆโก๊ะๆให้คนรอบข้างยิ้มได้อยู่เสมอ อีกอย่างหนึ่งคือความขี้เกรงใจที่มากเกินไปทำให้ไม่ค่อยสู้คน ไม่กล้าโต้ตอบคนอื่นเวลามีเรื่องอะไร คำหยาบสักคำยังไม่คิดจะพูดเลยคิดดู! ที่น่าอิจฉาอย่างหนึ่งของไพลินก็คือความดวงดีของเจ้าตัวนี่ล่ะ มักจะมีโชคด้านการเสี่ยงดวงไม่ก็หาของอะไรเทือกนั้นจนหลายคนอยากแบ่งความโชคดีมาใช้บ้างเลยล่ะ!

            เห็นแบบนี้ไพลินใจเย็นและมีความอดทนสูงมากนะ จะอะไรก็สู้ไม่ถอยทั้งนั้นแหละ และอย่างที่บอกว่าในสายตาของผู้ใหญ่ไพลินเป็นเด็กน่ารัก ออร่าบางอย่างเลยมักจะมากระแทกตาให้คนที่อายุมากกว่าเอ็นดูไปเสียหมด ดังนั้นเวลามีเรื่องอะไรที่ต้องใช้ผู้ใหญ่เข้าช่วยทุกคนเลยมักจะส่งไพลินไปเป็นทัพหน้าอยู่บ่อยๆ ไพลินเก่งเรื่องการเจรจามากกว่าการปะทะ พูดง่ายๆก็บุ๋นเก่งกว่าบู๊นั่นแหละนะ แต่เห็นเจ้าตัวพูดเก่งคุยสนุกแบบนี้แต่ก็เป็นผู้ฟังที่ดีคนหนึ่งเลยนะ อย่างน้อยก็รู้ว่าเวลาไหนควรพูดไม่ควรพูด ที่สำคัญคือเจ้าตัวเก็บความลับได้เก่งมากๆเลยนะ คนส่วนใหญ่เลยไว้ใจที่จะเล่าเรื่องที่ไม่สบายใจให้เธอฟังเพราะนอกจากจะสบายใจว่าความลับจะไม่แพร่งพรายแล้วมุมมองที่ตรงไปตรงมาของเจ้าตัวยังช่วยให้สบายใจมากขึ้นอีกด้วย แต่เห็นเข้ากับคนง่ายแบบนี้เวลาต้องใกล้ชิดกับผู้ชายก็ไม่ใช่จะไม่เขินนะ ไพลินไม่ค่อยชินกับผู้ชายเท่าไหร่เพราะถึงแม้จะมีน้องชายแต่ก็ไม่ได้สนิทกันมากนัก เวลามีอะไรที่ต้องใกล้ชิดกับผู้ชายเลยมักจะหน้าแดงตัวแดงเหมือนกุ้งเลยล่ะ นอกจากนี้เรื่องความรักยังค่อนข้างหัวอ่อนจนน่าปวดหัวอีกด้วยล่ะนะอย่างที่บอกว่าไพลินมีความเป็นเด็กค่อนข้างสูงเวลาสนใจจะทำอะไรก็จะจดจ่ออยู่กับสิ่งนั้นจนไม่เป็นอันได้สนใจรอบข้างเลยล่ะ แต่ถ้าขี้เกียจขึ้นมาสาวน้อยพลังงานสูงคนนี้ก็จะงอแงง้องแง้งไม่ยอมทำอะไรอีกเหมือนกันแอบขี้ลืมเล็กน้อยและในบางครั้งเลยอาจจะทำอะไรเอ๋อๆ เปิ่นๆออกไปแบบไม่รู้เรื่องก็เป็นได้ อย่างการทะเล่อทะล่าเข้าไปในจังหวะสำคัญนับเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวเลย ยิ่งเป็นช่วงเจ้าตัวจะนอนหรือเพิ่งตื่นด้วยความมึนความเอ๋อจะยิ่งมากขึ้นตามไปด้วย ถึงจะดูไฮเปอร์มากแค่ไหนแต่ไพลินก็ขี้เซาพอสมควรเลยนะ แถมยังหลับลึกปลุกยากอีกต่างหาก ถ้าเจ้าหล่อนตื่นแบบไม่เต็มใจตื่นเนี่ยอย่าหวังเลยว่าพูดคุยรู้เรื่องหรือทำอะไรอย่างที่คนปกติเขาทำกัน เพราะเธอจะใช้ชีวิตแบบมึนๆเอ๋อๆแล้วหาเรื่องกลับไปนอนให้เต็มอิ่มอย่างเดียวเลย

บุคลิกภายนอกเวลาคนอื่นมอง ? : ดูเป็นเด็กเรียบร้อย หัวอ่อนและมองโลกในแง่ดี I กินเก่งเหมือนมีกระเพาะที่สี่ I หน้าตาดูไม่เหมือนคนมีเชื้อจีน

ประวัติ ? : บ้านของไพลินแยกมาจากบ้านหลังใหญ่ที่เป็นครอบครัวคนจีนในย่านเยาวราช (นานๆจะกลับไปบ้านใหญ่ทีหนึ่ง) ทางบ้านฐานะค่อนข้างดีเลยล่ะ (แต่เจ้าตัวชอบทำตัวติดดินด้วยการขอเงินแม่มาใช้แบบรายเดือนโดยไม่ขอเพิ่ม บางเดือนเงินหมดเลยต้องหาเงินค่าขนมเอง) ไพลินเป็นลูกคนโตมีน้องชายหนึ่งคนเรียนอยู่ชั้นประถมปีที่ห้า (ชื่อโกเมน) พ่อของเธอเป็นวิศวกร (เป็นลูกครึ่งไทย – จีนด้วย) ส่วนแม่เป็นคุณครูมัธยมที่โรงเรียนในตัวจังหวัด ไพลินชอบเล่นดนตรีและชอบฟังเพลงเหมือนพ่อมาตั้งแต่ยังเด็กๆซึ่งทางบ้านก็ดูจะสนับสนุนเรื่องนี้ดี ทางบ้านของไพลินค่อนข้างให้อิสระทางการเรียนอยากเรียนอะไรก็เรียน ไพลินและน้องชายเลยได้เรียนพิเศษอย่างพวกบัลเลต์ ทำขนม เทควันโด้ และหลายอย่างตามความชอบอยู่มากพอสมควร ปัจจุบันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สามแผนวิทย์ – คณิต และกำลังอ่านหนังสือเพื่อไปสอบเข้ามัธยมศึกษาปีที่สี่แผนศิลป์ญี่ปุ่นอีกโรงเรียนหนึ่ง

การเรียน เกรดตัวละคร ? : เรียนได้ดีเฉพาะวิชาที่สนใจ เกรดจึงออกมาในทางขึ้นๆลงๆไม่ค่อยคงที่ แต่เกรดเฉลี่ยโดยรวมก็ไม่ถือว่าแย่นักจะอยู่ในช่วงสามจุดหกถึงสามจุดเจ็ด (เคยได้สามจุดเก้ามาครั้งหนึ่งแต่ก็สองปีที่แล้ว) ไม่มีวิชาที่ชอบเป็นพิเศษเพราะส่วนใหญ่จะดูที่เนื้อหาของวิชานั้นๆมากกว่า เช่นถ้าเทอมไหนเธอสนใจเนื้อหาของวิชาเลขเกรดเลขก็จะออกมาดี แต่ถ้าเทอมไหนเธอไม่ชอบเนื้อหาเกรดก็จะแย่หน่อยแต่ก็ไม่ถึงขั้นติดศูนย์นะ อยู่ประมาณสองถึงสองจุดห้า วิชาที่ทำเกรดได้ดีเสมอต้นเสมอปลายคือวิชาที่เกี่ยวข้องกับภาษา อันได้แก่ ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ กับวิชาที่เกี่ยวข้องกับงานศิลป์ คือ ศิลปะ ดนตรีและการงานอาชีพ ถึงแม้เจ้าตัวจะซุ่มซ่ามแต่ก็ทำงานประณีตได้ดีทีเดียวล่ะนะ เอาจริงๆคือไม่ใช่คนถนัดคำนวณส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การท่องจำมากกว่า (แต่ถ้าช่วงไหนชอบเนื้อหาของวิชาคำนวณจะตั้งใจคิดเป็นพิเศษ) ดังนั้นต่อให้ไม่ชอบเนื้อหาของวิชาที่เรียนแต่ถ้าเป็นวิชาท่องจำเธอก็สามารถจดจำเนื้อหาได้ดีจนได้เกรดออกมาดีงามแบบฟลุคๆเลยล่ะ ในส่วนของวิชาพละนั้นเจ้าตัวทำออกมาได้ดีพอสมควรแต่ก็ได้แผลในชั่วโมงเรียนมาบ้างเพราะความซุ่มซ่าม

ความติ่ง ความชอบ ? : เครื่องดนตรี (แต่ที่ชอบที่สุดจะเป็นกีตาร์) / นวนิยายและหนังสือการ์ตูน (นิยายรักหวานแหววนี่ชอบนักล่ะ) / อนิเม (รีบอร์นอีสเดอะเบสต์!) / เพลงสากล (ฟังได้หมดเลยนะเพลงใหม่รุ่นเพื่อนไปจนถึงเพลงเก่ารุ่นพ่อ) / เพลงไทย (ไม่มีสไตล์แน่นอน แต่ชอบเพลงไทยที่ความหมายดี แนวเพลงเลยค่อนข้างปะปนเพราะเจ้าตัวฟังทั้ง   ป๊อบ ร็อค ลูกทุ่งและอีกมากมาย) / เพลงเกาหลีและศิลปินเกาหลี (ถ้าเป็นเพลงสามารถฟังได้ทุกวงเลยนะ แต่วงที่ติดตามก็ SNSD EXO GOT7 INFINITE ) / โกโก้ / ข้าวของเครื่องใช้ลายมุ้งมิ้ง / กลุ่มเต้นโคฟเวอร์

คำพูดติดปาก (ถ้ามี) หลุดสบถคำ (ถ้ามี) ? : อ่าน้า~ / เว (แปลว่าทำไมในภาษาเกาหลีค่ะ) I ถึงจะเป็นคนขี้ตกใจแต่ไม่ค่อยหลุดสบถอะไรเท่าไหร่ ส่วนมากจะออกแนวสะดุ้งวี้ดว้ายมากกว่า อาจจะมีหลุดออกมาบ้างอย่างคำว่า ว้าย! เฮ้ย! แง้ว! (อย่างหลังนี่อุทานตามแมวแถวบ้าน (?) หลุดพูดคำนี้ออกมาบ่อยที่สุด)

ขอสไตล์การแต่งตัว + คิดว่าตัวเองแต่งตัวเป็นไง ? : แต่งตัวตามความชอบแต่ก็คำนึงถึงกาลเทศะนะ! ส่วนใหญ่จะชอบใส่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเหมือนอยู่บ้าน แต่ค้องออกไปข้างนอกก็จะหาเสื้อแขนยาวมาคลุมทับให้เรียบร้อย เสื้อที่ใส่จะเป็นแบบโอเวอร์ไซส์ที่เน้นใหญ่และหลวมกว่าตัวนิดหน่อย ชอบเสื้อคลุมแบบมีฮู้ดและถุงเท้าลายน่ารักๆ ใส่ยีนส์ขายาวกับเลกกิ้งบ้างแต่ต้องเป็นช่วงที่หนาวมากๆไม่ก็ใส่ไม่ให้ขาคล้ำ(?) ชอบรองเท้าผ้าใบกับคัชชู แต่ถ้าวันไหนขี้เกียจก็จะหนีบแตะไม่ก็รองเท้าฟลิปฟลอป กระโปรงนอกจากชุดนักเรียนก็ไม่ค่อยได้ใส่นอกจากจะเป็นงานสำคัญจริงๆ ส่วนผมปกติจะมัดหลวมๆแบบในรูปนั่นล่ะ น้อยครั้งที่จะปล่อยเพราะผมเจ้าตัวค่อนข้างยาว มีนาฬิกาข้อมือสีฟ้าเรือนเก่งหนึ่งเรือน เรือนนี้จะใส่ตลอดเลยนะ! I เราชอบการแต่งตัวของเรานะ เพราะทุกอย่างก็เลือกที่เราชอบหมดเลยนี่นา~~

ความสามารถพิเศษ ? : จำโน้ตได้ดีแม้จะฟังแค่ครั้งเดียว / เล่นดนตรีสดได้ (ในที่นี้คือสามารถเล่นเมโลดี้สดๆที่ตัวเองคิดไว้ออกมาได้เลย) / เต้นพลิ้วมากท่าไหนใช้เอวจะพลิ้วเป็นพิเศษ (พลิ้วแบบท่าเต้นมาบอยเลย (?)) เคยไปรวมกลุ่มเต้นโคฟเวอร์เกาหลีมาด้วยนะ! อัพคลิปลงยูทูปและแชร์ในเฟสบุ๊คส่วนตัวเรียบร้อย / พูดได้หลายภาษา (มีภาษาอังกฤษ ญี่ปุ่น จีนและเกาหลี) / ร้องเพลง (เคยไปร้องเพลงหาเงินค่าขนมที่สตรีทอาร์ตมาแล้ว) / วาดภาพถ่ายภาพ (ช่วงไหนร้อนเงินมากๆอาจมีรับจ้างวาดภาพด้ว-------) / ทำอาหารและทำขนม (ไม่ถึงขั้นมืออาชีพ แต่สำหรับเด็กอายุเท่านี้ก็ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว)

คิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง ? : อืม……..เราคิดว่าเราเป็นเด็กดีนะ! แล้วเราก็ร้องเพลงเพราะที่สุดในบ้านด้วย~

แนะนำตัวเอง ? : อันยอง~~ เราไพลินนะ! เรียกเราว่าลินเฉยๆก็ได้แบบที่เพื่อนในห้องของเราเรียกไง! มาฟังเราร้องเพลงแล้วเป็นเพื่อนกันน้า

ใครเหรอคะที่หมายปอง ? : ฮิบาริ เคียวยะ (ในกรณีที่ไม่ได้ขอเป็นดีโน่นะคะ แหะแหะ)

ตัวละครชอบใครในรีบอร์น ? : ฮิบาริ เคียวยะ I อัลโกบาเลโน่ฟง I โรคุโด มุคุโร่ I อเลาเด้ I ดีโน่ I แซนซัส I ยามาโมโตะ ทาเคชิ

อะไรที่ทำให้คนอื่นเห็นว่านี่แหล่ะตัวฉัน / นึกถึงฉัน ? : กีตาร์ I หูฟังและสมาร์ทโฟน I หนังสือนิยาย I โกโก้กับแก้วลายมุ้งมิ้ง