ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ++ สำนักงานของเชอร์ล็อค ++

    ลำดับตอนที่ #106 : เชอร์ล็อคมึน!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 119
      0
      4 ต.ค. 59

    APPLICATION FORM

     

    "นี่ๆ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้เหรอ!? โอ้โหย สุดยอดไปเลยอ่ะ!!"

     

     

    [อิมเมจลูกสาว]

     

    "นี่ๆ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้เหรอ!? โอ้โหย สุดยอดไปเลยอ่ะ!!"

     

     

    ชื่อ-นามสกุล :: อเล็กเซีย  ลอเรนโซ  } Alecxia  Laurenco

     

    ชื่อเล่น :: อเล็กซ์ } Alex

     

    ความหมายของชื่อ :: ผู้พิทักษ์

     

    อายุ :: ยังไม่ระบุ

     

    ลักษณะหน้าตาและรูปร่าง :: อเล็กเซียเป็นหญิงสาวรูปร่างเล็กบางไม่ต่างจากตุ๊กตา ทั้งแขนขาเรียวเล็กเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ เอวคอดเข้าหากันเล็กน้อยกับหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันส่วนเกิน หน้าอกหน้าใจขนาดพอดีตัว (แต่ก็แอบค่อนไปทางเล็------) ด้วยส่วนสูง 156 เซนติเมตร และน้ำหนัก 45 กิโลกรัมซึ่งนับว่าต่ำกว่าเกณฑ์อยู่เล็กน้อยก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวดูน่าทนุถนอมมากเข้าไปอีก โครงหน้าเนียนใสรูปไข่ล้อมกรอบด้วยเส้นผมตัดสั้นดัดลอนตรงปลายเล็กน้อยสีช็อคโกแลตหอมกลิ่นแชมพูที่เจ้าตัวใช้ประจำ เมื่อนำมารวมกับหน้าม้าที่ตัดปิดหน้าผากกลมมนอย่างเป็นระเบียบด้วยแล้วก็ยิ่งขับให้หน้าใสๆของเจ้าหล่อนดูเด็กลงอีกหลายปี รวบปอยผมทั้งสองข้างด้วยริบบิ้นเพื่อไม่ให้เกะกะ คิ้วโก่งสวยได้รูปเหนือดวงตากลมโตสีมรกตส่องประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า แพขนตางอนยาวโดยธรรมชาติจนน่าอิจฉา จมูกเล็กโด่งรั้นปลายเชิดขึ้นดูแสนซนรับกับริมฝีปากเรียวบางสีพีชอมส้มเคลือบด้วยลิปกลอสสีใสที่มักจะมีรอยยิ้มสดใสไม่ต่างจากดอกทานตะวันประดับอยู่เสมอ พวงแก้มนุ่มนิ่มทั้งสองข้างซับสีเลือดฝาดอย่างคนสุขภาพดี หญิงสาวร่างเล็กมีผิวเนียนน่าสัมผัสขาวละเอียดไม่ต่างจากน้ำนมอย่างคนยุโรปเจือกลิ่นโลชั่นผลไม้จางๆซึ่งเป็นโลชั่นกลิ่นโปรดของเจ้าตัว

     

    นิสัย :: อเล็กเซีย  ลอเรนโซ เจ้าตัวเป็นหญิงสาวที่มากด้วยความร่าเริงสดใสไม่ต่างจากเด็กตัวน้อยๆ เธอเป็นคนสดใสร่าเริง เกิดมาไม่เคยเครียดกับอะไรทั้งนั้น ติดจะไฮเปอร์อยู่นิดๆด้วยความที่ไม่ชอบนั่งเฉยๆอยู่เป็นทุนเดิม เป็นคนไม่คิดมากเขาว่าอะไรก็ว่าตามกันเรียกได้ว่าไม่เคยเอาเรื่องอื่นมาคิดให้หนักสมองเลยจะดีกว่า ไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นและโกรธใครไม่เป็น ต่อให้จะมีใครมาแกล้งหรือต่อว่าด้วยถ้อนคำรุนแรง อเล็กซ์ก็ยังยิ้มสู้ได้จะเรียกว่าแข็งแกร่งก็ไม่ผิดนัก แต่ในความเป็นจริงคือเดี๋ยวสักพักเวลาผ่านไปเจ้าตัวก็จะลืมมันไปเอง หญิงสาวนั้นหงุดหงิดสักนิดก็ไม่เคยอาจจะมีงอนๆบ้างแต่ครู่เดียวเจ้าตัวก็กลับมาเป็นปกติแล้ว ซึ่งเรื่องที่ทำให้เจ้าตัวงอนจริงจังได้ก็มีอยู่ไม่กี่เรื่องหรอกเพราะส่วนใหญ่จะออกแนวแกล้งงอนพอเป็นสีสันให้กับชีวิตและคนรอบข้าง(?)มากกว่า เป็นคนสบายๆที่ติดจะสบายเกินไปด้วยซ้ำทั้งชีวิตไม่เคยคิดมากกับเรื่องอะไรทั้งนั้นจนน่าห่วงว่าอนาคตข้างหน้าของเจ้าตัวจะเป็นยังไง ด้วยความที่เป็นคนสบายๆไม่เรื่องมากเวลาเขาว่าอะไรก็ว่าตามกันหมดแม้จะไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองอยากทำก็ตามแต่ก็จะไม่แสดงอาการหงุดหงิดออกมาแต่อย่างใด บางครั้งเรื่องที่ไม่อยากทำแต่พอลองทำดูแล้วก็กลายเป็นเรื่องที่ชอบไปเลยก็มี เพราะตอนแรกเจ้าตัวก็ไม่เล่นดนตรีแต่พอลองจับกีตาร์ก็กลายเป็นว่าติดลมมาตั้งแต่นั้น เป็นชะนีสายชิลที่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ยังยิ้มรับได้ทุกสถานการณ์จนน่าหมั่นไส้ คำพูดติดปากคือคำว่าเอาน่าๆ คือแทบจะเหมือนร่างโคลนนิ่งของยามาโมโตะเลยก็ว่าได้!!

                อเล็กเซียเป็นคนยิ้มง่าย แถมยังยิ้มเก่งเสียด้วยรอยยิ้มของอเล็กเซียสดใสไม่ต่างจากดอกทานตะวันเพียงแค่เห็นรอยยิ้มของเจ้าตัวคนรอบข้างก็สามารถยิ้มตามได้แบบไม่มีข้อแม้ บางครั้งอเล็กซ์อาจจะทำอะไรให้ใครไม่พอใจแต่พอเห็นรอยยิ้มแห้งๆกับท่าทางน่ารักๆนั่นแล้วใจก็อ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟแล้วล่ะ ด้วยเหตุนี้มันจึงทำให้เจ้าตัวติดนิสัยขี้อ้อนมาแบบไม่รู้ตัว คือเวลาอยากได้อะไรก็จะอ้อน โดนใครงอนก็จะอ้อนเรียกได้ว่าอ้อนกับแทบทุกคนเลยก็ว่าได้ ซึ่งเวลาอเล็กซ์อ้อนมันก็น่ารักเอามากๆเลยนะ! ตั้งแต่การดึงชายเสื้อแล้วช้อนตามองตาปริบๆไปจนถึงเข้าไปคลอเคลียเหมือนลูกแมวใครไม่ใจอ่อนก็ไม่ใช่คนแล้ว! (หรืออาจจะมีนะ นายคนที่หน้านิ่งๆคนนั้นไง)  เป็นคนอารมณ์ดีแบบสุดๆเพียงแค่เจ้าตัวยิ้มก็เหมือนกับสีที่ทำให้รอบข้างดูสดใสขึ้นมาทันตา นอกจากเจ้าตัวจะเป็นคนยิ้มเก่งแล้วอเล็กเซียยังชอบมองเวลาคนอื่นยิ้มอีกด้วยเพราะมันทำให้บรรยากาศรอบๆตัวดูสดใสมากขึ้นยังไงล่ะ! เธอไม่ชอบให้รอบข้างเต็มไปด้วยบรรยากาศอึมครึมเพราะมันทำให้รู้สึกอึดอัดพอเจอคนที่ทำหน้านิ่งๆก็มักจะเข้าไปพูดคุยหรือพยายามทำให้เขายิ้มทุกที เห็นเจ้าตัวดูซื่อๆเหมือนเด็กแบบนี้แต่เวลามีความผิดปกติเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวแล้วเธอจะรู้สึกไวเอามากๆ อย่างเช่นมีคนในกลุ่มไม่สบายใจเธอก็สามารถรับรู้ได้จากท่าทีที่แปลกไปและพยายามชวนคุยให้กลับมาเป็นปกติ หรือถ้าคนในกลุ่มมีท่าทีตึงๆใส่กันเจ้าตัวก็จะพยายามชวนคุยจนกว่าบรรยากาศมันจะกลับมาเป็นปกติจนคนที่กำลังโกรธกันก็ต้องยอมให้กับความพยายามของเจ้าตัวนี่แหละ! หญิงสาวติดจะเป็นคนเส้นตื้นอยู่นิดๆด้วยไม่ว่ามุขมันจะแป้กแค่ไหนแต่เจ้าตัวก็ยังสามารถหัวเราะได้ ซึ่งเจ้าตัวไม่ได้ขำตามมารยาทนะเธอขำเพราะมันตลกจริงๆ ซึ่งเวลาขำขอนิยามว่ามันเหมือนแมวน้ำเอามากเพราะเจ้าตัวจะหัวเราะแล้วก็ปรบมือแปะๆเหมือนแมวน้ำไม่มีสติ(?) แต่ถ้าหากว่าขำมากไปมันก็จะทำให้เธอหายใจไม่ทันและก็จะสะอึกออกมาทุกทีดังนั้นเวลาเห็นเจ้าตัวหัวเราะมากเกินไปจนสะอึกก็อย่าตกใจไปนะเออ

                นอกจากจะเป็นคนอารมณ์ดีแล้วเจ้าตัวยังเป็นคนมนุษยสัมพันธ์ดีอย่างน่าเหลือเชื่อ ไม่ว่าจะเป็นใครมาจากไหนอเล็กซ์ก็พร้อมที่จะตีสนิทและมอบความเป็นเพื่อนให้แบบไม่มีข้อแม้ ชอบเข้าหาผู้คนเพื่อเปิดสังคมใหม่ๆ สามารถพูดคุยอย่างสนิทสนมได้กับทุกคนแม้จะเป็นคนที่เพิ่งเจอหน้ากันครั้งแรก สามารถทำตัวสนิทสนมกับทุกคนโดยไม่มีท่าทีขัดเขินตามประสาคนเฟรนด์ลี่ เป็นคนคุยเก่งและคุยสนุกเอามากๆเธอชื่นชอบที่จะได้คุยกับทุกคนหรือแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองให้ใครสักคนได้ฟัง คือถ้าวันไหนไม่เห็น อเล็กซ์พูดมากให้สังหรณ์ใจไว้ก่อนเลยว่าเป็นตัวปลอมแน่นอน! สามารถนำเรื่องรอบตัวมาเล่าเป็นเรื่องราวซึ่งคนรอบข้างก็ชอบเสียด้วยสิ นอกจากนี้เจ้าตัวยังมีนิสัยส่วนหนึ่งที่เหมือนเด็กก็คือความขี้สงสัยแบบไม่มีที่สิ้นสุดแถมยังเป็นพวกหลงทิศอีกต่างหาก ถ้าเป็นเรื่องที่เจ้าตัวไม่รู้เจ้าตัวก็จะถามเอาๆไม่ต่างจากเจ้าหนูจำไมเลยล่ะ เธอชอบเวลาที่เธอถามแล้วมีคนตอบซึ่งอเล็กซ์ก็จะมีสมุดเล่มเล็กๆพกติดตัวไว้คอยจดเรื่องที่เธอสงสัยถึงแม้ว่าเรื่องที่เจ้าตัวสงสัยบางครั้งจะเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องก็เถอะ เช่น ทำไมวันนี้เมฆมันเป็นรูปนี้อ่ะ ทำไมควันท้านรถคันนั้นเป็นสีดำอ่ะ ทำไมวันนี้ฝนไม่ตกล่ะ เรียกได้ว่าเป็นคำถามที่ทำเอาคนตอบก็ตอบลำบากพอสมควรเลย และอย่างที่บอกว่าเจ้าตัวจะมีเรื่องให้งอนจริงจังอยู่ไม่กี่เรื่องอย่างน้อยเรื่องหนึ่งก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับความขี้สงสัยของเจ้าตัวนั่นแหละ คือถ้าเล็กเซียถามคำถามไปมากกว่าสามครั้งแล้วไม่ได้คำตอบเจ้าตัวก็จะออกอาการงอน ซึ่งตอนที่เจ้าตัวงอนมันก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรนะออกจะน่ารักน่าเอ็นดูเสียด้วยซ้ำไป เวลาอเล็กซ์งอนก็มักจะทำหน้างอ เบะปากมองค้อนทำตาคว่ำแก้มป่องแล้วก็ทำเสียงชิชะพูดจาประชดประชันไปเรื่อย ซึ่งมันดูน่ารักน่าหยิกน่าจับมาตีก้นมากกว่าน่ากลัวอีกนะแล้วก็อย่างที่บอกว่าเวลา อเล็กซ์งอนมันไม่ได้น่ากลัวดังนั้นแค่เลี้ยงขนมสักมื้อหรือหาคำตอบเรื่องที่เธอสงสัยมาให้เธอได้เธอก็หายงอนแล้ว

                นอกจากจะเป็นคนอารมณ์ดีแล้วอเล็กเซียยังเป็นคนมองโลกในแง่ดีแบบสุดๆอีกด้วย ต่อให้วันนั้นมันจะเป็นวันที่แย่ขนาดไหนเจ้าตัวก็ยังสามารถยิ้มและมองมันในแง่ดีได้ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าแข็งแกร่งหรือกำลังหลอกตัวเองอยู่ดีแต่เจ้าตัวก็เป็นคนมองโลกในแง่ดีจริงๆนั่นแหละ ไม่เคยสงสัยหรือระแวงใครทั้งสิ้นมองทุกคนเป็นเพื่อนไปเสียหมดจนไม่คิดจะโกรธหรือสงสัยอะไรทั้งนั้น ด้วยความที่เจ้าตัวเป็นคนที่ซื่อๆเหมือนกับเด็กๆทำให้ถูกหลอกง่าย ดังนั้นถ้าหากว่าถูกหักหลังขึ้นมา อเล็กเซียก็จะยังคงยิ้มแล้วคิดว่าคนๆนั้นคงมีเหตุผลทั้งๆที่ความจริงแล้วหัวใจของเธอไม่ได้ยิ้มตามไปด้วยเลย เจ้าตัวเป็นคนที่ถ้าสนิทกับใครก็จะรักและมอบความจริงใจให้แบบเต็มร้อยเพราะแบบนั้นอเล็กซ์จึงเกลียดและกลัวการหักหลังมากแต่ก็ไม่เคยพูดออกมา ถ้าเจอเรื่องที่สะเทือนใจเจ้าตัวจะพยายามซ่อนมันให้ลึกที่สุดแล้วยิ้มกลบเกลื่อนความรู้สึกที่แท้จริง แต่ก็นั่นแหละอเล็กเซียไม่ใช่คนโกหกเก่งเวลารู้สึกอะไรก็จะแสดงมันออกมาตรงๆต่อให้พยายามกลบเกลื่อนแต่แววตาก็ไม่สามารถโกหกได้อยู่ดี เวลาอเล็กเซียเศร้าตาของเจ้าตัวจะออกแดงๆเพราะพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ แต่ถ้าหากตอนนั้นมีคนมาถามว่าเป็นอะไรมั้ยหรือโอเครึเปล่าต่อมน้ำตาของเจ้าตัวก็สามารถพังทลายลงมาได้เหมือนกัน ดังนั้นจะเรียกว่าเป็นขี้แยและคิดมากก็ไม่ผิดนักหรอก และอย่างที่บอกว่าเจ้าตัวเป็นคนโกหกไม่เก่งเวลาที่ต้องโกหกหรือแสดงละครก็เลยไม่สามารถทำมันได้ดีเพราะจะเผลอปล่อยพิรุธให้คนอื่นจับได้ตลอดซึ่งเจ้าตัวก็ไม่รู้ตัวหรอกดังนั้นเวลาคนอื่นจับโกหกได้อเล็กซ์ก็จำท่าทางทึ่งๆเหมือนคนๆนั้นเป็นคุณริวจิตสัมผัส(?)อย่างไรอย่างนั้น

                อเล็กเซียนอกจากจะมีนิสัยขี้สงสัยเหมือนเด็กๆแล้วเจ้าตัวยังรักเด็กมากอีกด้วยนะ ถึงแม้ว่าบางรั้งเธอจะดูกลมกลืนไปกับเด็กๆกลุ่มนั้นก็ตาม ฟฟฟฟฟฟฟ ด้วยความไฮเปอร์นอกจากเวลานอนแล้วก็อยู่เฉยๆไม่ได้ที่มีอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วพอมาอยู่กับเด็กๆมันก็เลยกลายเป็นความทโมนไปโดยปริยาย ดังนั้นอิมเมจของอเล็กเซียก็ไม่ต่างจากเด็กผู้ชายซนๆสักเท่าไหร่หรอก เธอชอบเข้าไปเล่นและพูดคุยกับเด็กๆบางครั้งถึงขั้นเลี้ยงขนมเลยก็มี และถ้ามีเวลาว่างพอก็มักจะเป็นหัวโจกพาเด็กๆที่ทั้งรู้จักไปทำนู่นทำนี่ด้วยกันอยู่บ่อยๆจนบางครั้งได้แผลกลับมาก็มี นอกจากรักเด็กแล้วอเล็กเซียยังรักสัตว์มากด้วยนะ! ต่อให้สัตว์ตัวนั้นจะเป็นหนอนหรือไส้เดือนนางก็ยังสามารถถ่ายรูปมาชื่นชมและอธิบายถึงความน่ารักของพวกมันได้อย่างน่าทึ่ง เอาจริงๆนะจิ้งจกตุ๊กแกนางยังมองว่าน่ารักเลยอ่ะแถมยังมีหน้ามาพูดอย่างภาคภูทิใจว่าตอนเด็กๆเคยไล่จับจิ้งจกอีกแน่ะแปลกคนจริงๆ แต่นิสัยที่เหมือนเด็กของอเล็กเซียยังไม่หมดแค่นี้หรอก! หญิงสาวกินเก่งมากแทบจะเรียกได้ว่ามีกระเพาะหลุมดำเลยก็ว่าได้ สามารถกินได้ทุกอย่างที่เขาเอามาให้กินแถมยังชอบของหวานมากอีกด้วยนะ บางครั้งกินแต่ขนมหวานไม่ยอมกินข้าวเลยก็มี และนอกจากเจ้าตัวจะกินจุแล้วนางยังมีกระเพาะเหล็กคือต่อให้อาหารที่กินจะมีรสชาติห่วยแตกขนาดไหนเจ้าตัวก็ยังกระเดือกลงคอไปได้ด้วยท่าทางสบายๆ เอาจริงๆของพวกนั้นเจ้าตัวกินไปก็ไม่รู้รสชาติให้อารมณ์เหือนกินน้ำเปล่ามากกว่าแต่ถ้าเป็นอะไรที่มันอร่อยๆ อเล็กเซียก็รับรู้รสชาติได้ตามปกตินะจะเรียกว่าลิ้นเลือกทำงานก็ไม่แปลกนักหรอก(??)  

     

    ประวัติส่วนตัว :: อเล็กเซีย ลอเรนโซเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวลอเรนโซ ทางบ้านของเธอมีฐานะปานกลางพอมีพอกิน พ่อของเธอเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาส่วนแม่ก็เป็นคุณครูโรงเรียนประถม ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียวทำให้เธอได้รับอิสระทางการเลี้ยงดูและความอบอุ่นจากพ่อและแม่มาเต็มๆ อเล็กเซียชอบเล่นดนตรีและชอบฟังเพลงมาตั้งแต่เด็กๆคุณแม่ของเธอเล่าว่าเธอเป็นเด็กเลี้ยงง่ายบางครั้งไม่ต้องกินนมด้วยซ้ำเพราะแค่เปิดเพลงให้ฟังเธอก็สามารถอยู่ได้ทั้งวันโดยไม่ร้องไห้งอแงใดๆทั้งสิ้น ทางครอบครัวส่งเสริมเรื่องความสามารถพิเศษของอเล็กเซียมาตั้งแต่เด็ก พอโตขึ้นก็ได้มาเรียนโรงเรียนดนตรีที่มีชื่อเสียงในประเทศอังกฤษ ด้วยความที่เป็นเด็กหัวไวเรียนรู้ได้เร็วอเล็กเซียจึงสามารถแต่งเพลงหารายได้ให้ตัวเองและครอบครัวตั้งแต่อายุยังน้อย และถึงแม้จะไม่ได้รับงานแต่งเพลงบ่อยนักแต่เพลงที่อเล็กเซียก็ฮิตติดหูคนฟังอยู่ไม่น้อย จนกระทั่งวันหนึ่งอเล็กเซียตัดสินใจทิ้งทุกอย่างมาที่ประเทศญี่ปุ่นเพียงเพราะเธอเห็นต้นซากุระในโทรทัศน์! การมาญี่ปุ่นเพราะอยากดูต้นซากุระมันเป็นเหตุผลที่โคตรอินดี้แต่พ่อแม่ก็ขัดใจลูกสาวคนเดียวไม่ลงจึงตัดสินใจซื้อบ้านพักให้เธอหนึ่งหลังแล้วส่งเธอไปที่ประเทศญี่ปุ่น แล้วตั้งแต่นั้น อเล็กเซียก็ใช้ชีวิตอยู่ที่ญี่ปุ่นและติดต่อกับครอบครัวเป็นระยะ มันไม่นับว่าเป็นเรื่องลำบากสำหรับหญิงสาวตัวคนเดียวเลยแม้แต่น้อย เธอรับงานแต่งเพลงบ้างไปทำงานเป็นดีเจบ้าง ร้องเพลงเปิดหมวกแล้วก็ทำงานพิเศษที่ร้านคาเฟ่แมวก็นับว่ามีความสุขดี

     

    เชื้อชาติ :: อังกฤษ

     

    สิ่งที่ชอบ :: รอยยิ้มของคนรอบข้าง (เพราะมันทำให้บรรยากาศสดใสยังไงล่ะ! และเธอเชื่อว่าการเริ่มต้นวันใหม่ด้วยรอยยิ้มจะทำให้วันนั้นได้พบเจอแต่เรื่องดีๆล่ะนะ) | เสียงเพลง (เวลาฟังเพลงมันทำให้เจ้าตัวรู้สึกผ่อนคลาย และเพลงเพราะๆก็สร้างแรงบันดาลใจเวลาเจ้าตัวแต่งเพลงด้วย ถ้าวันไหนนอนไม่หลับก็จะเปิดเพลงฟังจนหลับไปนั่นแหละ ด้วยความที่ชอบฟังเพลงมากเลยทำให้เจ้าตัวติดนิสัยชอบฟังเพลงเสียงดังๆจนบางครั้งก็ไม่ได้ยินเสียงของคนรอบข้าง) | ขนมหวาน (เพราะมันอร่อยก็เลยชอบ แค่เวลาเบื่อๆกินขนมก็หายเบื่อแล้ว) | เด็กๆและสัตว์ (เวลาอยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายใจแล้วเด็กๆกับสัตว์พวกนั้นก็น่ารักมากๆด้วย!) | สีพาสเทลกับของใช้มุ้งมิ้ง (เพราะว่ามันน่ารักดูแล้วอยากจะเข้าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยง(?) ข้าวของเครื่องใช้ของเจ้าตัวทุกอย่างเลยมักจะเป็นสีพาสเทลและมีสติ๊กเกอร์น่ารักๆติดอยู่ด้วย) | กล้องโพลารอยด์ (รูปถ่ายที่ได้จากกล้องโพลารอยด์มันดูคลาสสิคจะตาย!)

     

    สิ่งที่ไม่ชอบ :: การหักหลัง (เพราะเวลาที่อเล็กเซียคุยกับใครสำหรับเธอคุยแค่ครั้งเดียวก็นับว่าสนิทกันแล้ว เธอจะมอบความเป็นเพื่อนและความจริงใจให้แบบเต็มร้อยดังนั้นถ้าถูกหักหลังขึ้นมาก็จะทำให้เธอรู้สึกเหมือนตัวเองถูกทิ้ง) | คนที่ไม่ยอมตอบคำถาม (ถ้าไม่มีใครตอบคำถามที่เธอสงสัยมันก็จะทำให้    อเล็กเซียสงสัยอยู่แบบนั้น ยิ่งเวลาผ่านไปนานก็ยิ่งรู้สึกอยากรู้จนอกแทบจะระเบิดเลยล่ะเจ้าตัวเลยต้องการคำตอบทันทีทุกครั้งที่ถามยังไงล่ะ) | ขนมหรืออาหารที่ต้องการหมดก่อนที่ตัวเองจะได้กิน (เหตุผลก็ง่ายๆเลยเวลาอยากกินอะไรแต่ไม่ได้กินมันก็ต้องรู้สึกเฟลๆเป็นธรรมดานั่นแหละ เวลาเจอสถานการณ์แบบนี้ถึงแม้จะยังยิ้มอยู่แต่ดวงตาเหมือนหมาหงอยก็บ่งบอกอารมณ์ของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ) | บรรยากาศอึมครึมชวนให้รู้สึกอึดอัด (เพราะมันจะทำให้เธออึดอัดและทำอะไรไม่ถูกซึ่งอเล็กเซียไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนั้น!!)

     

    งานอดิเรก :: ฟังเพลง / ดูซีรีส์ (ซีรีส์เกาหลีนี่เจ้าตัวโปรดปรานมากนะเออ แต่ก็ฟังออกแค่งูๆปลาๆล่ะนะต้องดูซับภาษาอังกฤษเอา ฟฟฟฟฟฟ) / อ่านหนังสือการ์ตูน / ออกไปเดินเล่นนอกบ้านพบปะผู้คนหรือเนกับเด็กๆ (ถ้าไม่รู้จะไปตามหาเจ้าตัวที่ไหนแนะนำให้ไปที่สวนสาธาณะเลย!) / ตระเวนกินของหวานทั่วราชอาณาจักร(?) / เล่นดนตรี (อเล็กเซียเล่นกีตาร์กับคีย์บอร์ดได้ค่อนข้างดีเลยล่ะ! เวลาว่างๆก็อาจจะไปเดินดูตามร้านขายเครื่องดนตรีด้วย) / แต่งเพลง (เธอแต่งเพลงได้นะเออ แต่งแร็พก็ได้เสียงตอนร้องเพลงก็นับว่าใสใช้ได้อยู่เพียงแต่เจ้าตัวไม่ค่อยชอบร้องเพลงออกสื่อเท่าไหร่)

     

    คู่ :: ฮิบาริ  เคียวยะ

     

    ลักษณะคำพูด :: อเล็กเซียมักจะแทนตัวเองว่าเราแล้วเรียกคนอื่นด้วยชื่อ ไม่ก็นายหรือเธอแล้วแต่โอกาส แต่เวลาคุยกับคนที่อายุมากกว่าเจ้าตัวก็พูดสุภาพได้นะ

                “Hi guys!! เราชื่ออเล็กเซียน้า เรียกว่าอเล็กซ์สิแล้วมาเป็นเพื่อนกันนะ!”

                “ทำไมเมฆก้อนนั้นถึงเป็นรูปนั้นล่ะ แล้วทำไมตึกตรงนั้นสูงจัง ไม่เข้าใจเลยอ่ะ

                “งื้อออออออออ น้องแมวตรงนั้นน่ารักมากเลย! จิ้งจกตรงนั้นด้วย!! เราจะไปจับมันมาให้นะเคียวเคียว!”

                “วันนี้เราจะเล่นซ่อนหากันแล้วค่อยไปเตะบอลล่ะค่ะคุณลุง~~~”

                “เชอะ! คนที่ถามไปแล้วไม่ตอบอ่ะเราไม่อยากคุยด้วยหรอกนะ โป้งโป้ง!”

     

    เพิ่มเติม ::

    รับงานเสริมเป็นงานแต่งเพลงเล็กๆน้อยๆไปจนถึงงานดีเจ (แต่ก็ไม่ได้รับงานดีเจบ่อยนักหรอก มีนามแฝงตอนเป็นดีเจด้วยนะ! ชื่อดีเจ AL) ปัจจุบันทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านคาเฟ่แมว

    *เพลงที่อเล็กซ์แต่งส่วนใหญ่จะเป็นเพลงโฆษณาสินค้าหรือไม่ก็เพลงสำหรับเด็กมากกว่าส่วนแนวความรักไม่ค่อยได้แต่งเท่าไหร่เพราะเจ้าตัวไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกนั้นเท่าไหร่ แต่ก็มีแต่งเพลงรักในแง่มุมต่างๆบ้างซึ่งส่วนใหญ่จะออกแนวแอบรักตามประสาเจ้าตัวนั่นแหละ เพลงที่พูดถึงตัวเองนะเป็นเพลงที่พูดถึงเด็กผู้หญิงที่มีความสดใสร่าเริงอะไรประมาณนั้นซึ่งอเล็กซ์ก็ชอบนำบุคลิกของคนใกล้ตัวหรือเรื่องที่ตัวเองเจอในแต่ละวันมาแต่งเป็นเพลงด้วย

    ติดเฮดโฟนมากมักจะเห็นเจ้าตัวมีเฮดโฟนคล้องคออยู่เสมอ

    มีความสามารถด้านการเต้นติดตัวนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้เก่งถึงขั้นมืออาชีพหรอกนะ

    นอกจากรับงานดีเจกับแต่งเพลงเพื่อหารายได้เสริมแล้วอเล็กเซียยังไปเล่นดนตรีเปิดหมวกบ่อยๆด้วยนะเออ!

    นอกจากเฮดโฟนก็จะมีเป้เล็กๆสะพายติดตัวอยู่ด้วย ภายในเป้ก็จะเป็นสมุดเล่มเล็กๆกับดนสอกดและขนมนมเนยทั้งหลายแหล่ที่เจ้าตัวตุนเอาไว้

    ชอบถ่ายรูปด้วยกล้องโพลารอยด์มากกว่ากล้องดิจิตัล (อารมณ์ประมาณว่าเอารูปที่ถ่ายได้มาเขียนคำบรรยายใต้ภาพด้วยปากกาเมจิกให้ความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอกซีรีส์เกาหลี(??))

    ลายมือสวยนะ น่ารักเหมือนฟอนต์ตัวการ์ตูน(?)

     

    QUIZ ZONE

    1) ถ้าอยู่ดีๆเจอใครก็ไม่รู้มายืมด้อมๆมองๆที่หน้าบ้าน คุณรู้สึกทั้งหงุดหงิดทั้งกลัวคนแปลกหน้า คุณจะทำอย่างไร?

    ตอบ :: ร่างเล็กเอียงคอเล็กน้อยให้กับคำถามนั้น ดวงตากลมโตสีมรกตฉายแวงุนงงเล็กน้อยพลางกะพริบปริบๆด้วยความไม่เข้าใจ นั่นสิ จะทำยังไงดีน้าเสียงใสเอ่ยพึมพำกับตนเองแล้วยกนิ้วชี้ขึ้นแตะปลายคางก่อนจะทำตาโตเหมือนอะไรออกแล้วปรบมือเข้าหากันดังแปะแปะ ก่อนอื่นก็คงต้องออกไปคุยกับเขาล่ะนะ! บางทีเขาอาจจะอยากมาคุยกับเราก็ได้นี่นาหญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับยิ้มหวานอย่างน่ารัก

     

    2) คุณหลุดมาในโลกที่คุณไม่รู้จัก แถมมีอะไรแปลกๆและชวนสยองอยู่เต็มไปหมด คุณจะทำอย่างไร?

    ตอบ :: โลกที่ไม่รู้จักเหรอ…….เจ้าของใบหน้าหวานๆเอียงคออีกครั้ง แล้วมันเป็นโลกแบบไหนกันล่ะ ใช่แบบดาวอังคารรึเปล่าหญิงสาวพยายามนึกภาพตามคำพูดของคู่สนทนา ริมฝีปากนุ่มนิ่มยู่เข้าหากันเหมือนทุกครั้งที่เจ้าตัวใช้ความคิด ก็คงเดินไปเรื่อยๆล่ะมั้งบางทีอาจจะเจอคนรู้จักก็ได้นี่นา!”

     

    3) เจอคนที่ดูน่ากลัวและลึกลับมาก คุณจะทำอย่างไร?

    ตอบ :: ร่างบางขยับยิ้มเผล่ดวงตาพราวก่อนตอบ แน่นอนว่าก็ต้องเข้าไปคุยด้วยสิ!” เธอยิ้มอย่างน่ารักก่อนพูดต่อ คนๆนั้นน่ากลัวใช่มั้ยล่ะแปลว่าเขาจะต้องไม่ยิ้มแน่ๆเลย…….ในขณะที่พูดร่างเล็กก็ทำหน้าตาบูดบึ้งประกอบคำพูดไปด้วย ดังนั้นเราก็จะเข้าไปคุยด้วยแล้วทำให้เขายิ้มให้ได้เลยล่ะแล้วก็จะได้เป็นเพื่อนกัน!”

     

    4) คนที่คุณปลื้มทำในสิ่งที่คุณชอบ หรือเดาใจคุณได้ คุณจะมีท่าทีอย่างไร?

    ตอบ ::  “นั่นสิน้า~~~ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องดีใจอยู่แล้วล่ะเพราะเขารู้ทั้งทีนี่นารอยยิ้มหวานๆปรากฏอยู่บนใบหน้าน่ารักนั้นอีกครั้ง ริ้วสีชมพูจางๆพาดผ่านแก้มนุ่มนิ่มบ่งบอกว่าเจ้าตัวกำลังเขินอายก่อนใช้ปลายนิ้วเล็กๆเกาแก้มของตัวเองแบบคนที่กำลังทำอะไรไม่ถูก แต่ก็แอบตกใจอยู่นิดๆนะ บางทีเขาอาจจะเป็นหมอดูสินะ

     

    5) ถ้าเกิดว่าความรักของคุณและเขาไม่มีทางเป็นไปได้ คุณคิดว่าอะไรที่เป็นอุปสรรคของความรักระหว่างพวกคุณทั้งสอง?

    ตอบ :: เจ้าของเส้นผมสีช็อกโกแลตเอียงคอแล้วกะพริบตาปริบๆอีกครั้ง หมายความว่ายังไงน่ะ ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้ล่ะเราไม่เห็นเข้าใจเลย

     

     

    TALK WITH BRITANNIA

     

    1) สวัสดีค่ะ อะแฮ่ม เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเนอะ อะไรดลใจให้ท่านมาสมัครเรื่องนี้คะ?

    ตอบ :: ตอบตามตรงเลยก็คือชอบรีบอร์นอยู่แล้วค่ะพอเห็นปุ๊บก็กดเข้ามาดูเลย แล้วเราก็ชอบท่านฮิด้วยค่ะ ฮา แต่นิยายหลายเรื่องคือเขาเก็บท่านฮิไว้ให้ออริเขา ;w; แล้วคือเราเคยสมัครนิยายของไรท์ไปด้วยค่ะก็เลยอยากจะส่งอีกเรื่องที่ไรท์เปิดเพราะตั้งใจว่าจะลงเรื่องที่ไรท์เปิดก่อนหน้าแต่ว่าไม่มีเวลาค่ะ แหะแหะ

     

    2) ถ้าผ่านแล้วขอปรับเปลี่ยนรูปได้ไหมคะ?

    ตอบ :: ได้เลยค่ะ! เราไม่มีปัญหาเลยถ้าไรท์จะเปลี่ยนรูป แค่ไรท์ให้ลูกสาวเราผ่านเราก็ดีใจแล้วค่ะ ><

     

    3) คำถามก็สิ้นสุดแค่นี้แหละเนอะ โชคดีนะคะ ถ้าผ่านแล้วมารายงานตัวด้วยนะ

     ตอบ :: รับทราบค่ะ! จะรายงานตัวแล้วก็ติดตามแน่นอนค่ะ!

     

     

    O W E N TM.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×