คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 4 รู้จัก กวน หนีเที่ยว
ตอนที่ 4 รู้จัก กวน หนีเที่ยว (#ไม่รู้จะตั้งชื่อนว่าไรดีแม่งปนกันมั่วไปหมด)
วันรุ่งขึ้น
18:30 น.
ณ หน้าบ้านแบคฮยอน
[Baekhyun talk.]
ผมไม่เข้าใจอย่างหนึ่งคือ ทำไมต้องมารวมพลกันที่บ้านผมด้วยว่ะครับ คือค่อยๆทยอยกันไปที่ร้านก็ได้ ทำไมต้อไปพร้อมๆกัน และก็นะร้านที่จะไปเป็นร้านของอีเฮียที่หุ้นเปิดกับเพื่อนไว้แหละ แล้วพอเฮียรู้ว่าพวกผมจะไปก็จัดโซนวีไอพีไว้ให้เลย ตอนนี้ก็มากันครบคนแล้วด้วย จงแดก็มาด้วยแหละครับคึๆ
"อ่า มากันครบแล้วเนอะ แฟนฉันบอกว่าไปเจอกันที่หน้าร้านและเข้าไปพร้อมๆกัน แฟนฉันไม่ชอบรอใครเพราะฉะนั้นต้องไปก่อนเวลานัดนิดหนึ่ง"เทาพูด
"ทำไมฉันรู้สึกว่าแฟนนายเยอะจัง"ผมพูด
"แบค เรายังไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนยังไงเพราะฉะนั้นอย่าตัดสินเขาที่คำพูดบอกเล่าของคนอื่น แล้วก็ขึ้นรถได้แล้ว ขืนชักช้าฉันจะกลับเลยนะ"จงอินพูดแล้วเดินไปขึ้นรถเป็นคนแรก
"แม่คนดีของสังคม"ผมกับฮุนพูดพร้อมกันแล้วเดินไปขึ้นรถ ตามด้วยเทาและจงแด พวกเรานั่งรถแปปเดียวก็ถึงผับของเฮียครับ พวกเราก็ลงจากรถมายืนหน้าผับครับ
"ไหนอะแฟนนาย"ผมพูด
"เขาเป็นคนตรงต่อเวลาน่ะ บอกหนึ่งทุ่มก็หนึ่งทุ่มจริงๆ นี่ก็นับถอยหลังสิบวิเลย"เทาพูด
"แค่ฉันพูดจบประโยคที่ฉันพูดก็มาแล้วล่ะมั้ง"ผมพูด แล้วก็มีรถเก๋งคันสีขาวสะดาดตามาจอดตรงหน้าทันที แล้วก็มีคนสองคนเดินลงมาจากรถ คนแรกสวยมากเลยครับ สวยเชี่ยๆ สวยกว่าผมอีกถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะ อ้อ!ผมนึกออกแล้ว คนนี้ชื่อลู่หาน ดาวคณะแพทย์ปี 3 สวยอย่างที่เขาลือกันจริงๆครับ ส่วนคนที่สองก็น่ารักไม่แพ้กัน ทั้งสองเหมือนลูกคุณหนูที่แบบ ถ้าผมไปโดนตัวเขาเขาอาจจะแปดเปื้อนก็ได้ อะไรเทือกนั้น
"พี่ซูโฮ"เทาพูด แล้วคนที่สองก็เดินยิ้มๆมากอดแขนเทา
"เทาอ่า วันนี้แต่งตัวมาล่อสาวรึเปล่าเนี่ย ดูดีเกินไปแล้วนะ"คนที่น่าจะชื่อซูโฮพูด
"เปล่านะครับ แต่ก็นะเจอแฟนทั้งทีก็ต้องแต่งหล่อไว้ก่อนสิ"เทาพูด
"หวานมาก"จงอินพูด
"โลกสีชมพูอันน่าขนลุกนี่มันอะไรกัน"ผมพูดแล้วลูบแขนตัวเอง
"อ้วกกก~ ขอกระโถนที"ฮุนพูดพลางทำท่าอ้วกออกมาแถมมาทางผมด้วย
"อ้ากกก~อีฮุนมาทำอ้วกใส่กูทำม้าย~ หันไปหาอีกัมนู่น"ผมพูดพลางทำท่าขยะแขยงวิ่งไปหลบอยู่หลังจงแดที่เหมือนกำลังกลั้นขำอยู่
"มึงหันมากูต่อยอะ"จงอินพูดหน้านิ่งๆ
"แงงง~ เสี่ยวลู่ช่วยฮุนด้วย"ฮุนพูดพลางวิ่งไปหลบหลังคนที่มันเรียกว่าเสี่ยวลู่ ซึ่งก็คือลู่หานฮยอง
"คิกๆ เซฮุนนา อย่ามาทำเป็นแต๋วแตกน่า เมื่อก่อนแมนจะตายไป ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ล่ะ"พี่ลู่หานพูด โอ้โห! ขาวใสสะอาดมากอะ ขนาดหัวเราะยังดูดีเลยอะ เย็ทแม่! เทียบไม่ติดเลยกู แต่เดี๋ยวนะสองคนนี้ไปรู้จักกันตอนไหนว่ะ
"ลู่หาน นายรู้จักเด็กคนนั้นด้วยหรอ"พี่ซูโฮพูด พวกผมที่อยากรู้ก็หันไปมองที่ฮุนกับพี่ลู่หานเป็นตาเดียว
"คือบ้านเราสองคนอยู่ข้างๆกันน่ะ รู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วจ้ะ"ลู่หานฮยองพูด คือดีงามอะ บอกเลย นางดีม้ากกกก~
"อ่อ เอ้อ!ทุกคนนี่พี่ซูโฮนะ แฟนเราเอง ส่วนคนที่เซฮุนวิ่งไปหลบด้านหลังคือพี่ลู่หานเป็นเพื่อนกับพี่ซูโฮน่ะ"เทาพูด
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ไม่เจอกันนานเลยนะจงแด"พี่ซูโฮพูด
"ครับพี่ซูโฮ^^"จงแดพูด นี่ก็สุภาพบุรุษเกิ๊นนน~
"พี่ซูโฮครับ คนที่ยืนอยู่หลังพี่ลู่คือรูมเมทผมเองครับชื่อโอเซฮุน"เทาพูด เซฮุนก็โผล่ออกมาจากหลังพี่ลู่หานแล้วก้มหัวนิดๆให้พี่ซูโฮ "ส่วนที่ยืนอยู่คนเดียวเป็นเพื่อนของเซฮุนครับ ชื่อว่าคิมจงอินครับ" เทาพูด กัมก็ก้มหัวเล็กน้อยให้พี่ซูโฮ "คนสุดท้ายคือบยอนแบคฮยอนครับ เป็นเพื่อของเซฮุนและก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของผมครับ" ผมเดินออกมาจากหลังจงแดแล้วก้มหัวให้พี่ซูโฮเล็กน้อย
"อ่า พี่ว่าเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะ"พี่ซูโฮพูดแล้วเดินควงแขนกับเทาเข้าไปข้างใน พวกผมก็เดินตามเข้าไปข้างในกัน เข้ามาพวกเราก็เดินไปโซนวีไอพีครับ ไปถึงเจอเฮียนั่งจองโต๊ะรออยู่เลย
"มากันช้าจัง นัดหนึ่งทุ่มนี่เลยไปตั้งหลายนาทีแน่ะ"เฮียพูด
"มัวแต่ทำความรู้จักกันน่ะเฮีย"ผมพูด
"อืม ไม่เป็นไรมานั่งกันสิ เฮียจะไปทำงานต่อละ ตามสบายนะ"เฮียพูดแล้วลุกขึ้นยืนเดินไปเลยพวกผมก็เดินมานั่งกันครับ แล้วก็มีพนักงานเอาแก้วเอาน้ำแข็งและก็โซดามาให้ และก็เหล้าด้วยครับ
"น้องไคเด็กชงเบียร์เชิญครับ"ผมพูด
"เด็กชงเบียร์บ้านคุณสิครับคุณบยอน แค่เคยเป็นบาร์เทนเดอร์เฉยๆ"จงอินพูด
"เอาน่า ชงมาเร็วๆ อยู่ใกล้สุดด้วยนี่ อย่าชงเข้มนะ"เซฮุนพูด ไอกัมก็ทำหน้าเซ็งๆแต่ก็ชงเบียร์ให้ทุกคน ไอกัมแม่งชงเก่งมากครับ มันเคยเป็นบาร์เทนเดอร์อยู่ที่บาร์ครั้งหนึ่งครับ ก่อนที่มันจะเลิกเป็นแล้วเปลี่ยนไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านอาหาร มันบอกว่าที่มันเลิกเพราะว่าคนในร้านชอบกินเหล้าแล้วเมาแถมจีบมันอีก มันเลยลาออกไปอยู่ร้านอาหารธรรมดาที่เปิดตอนกลางคืน
"เดี๋ยวมานะ ไปเข้าห้องน้ำแปป"เทาพูดแล้วลุกขึ้น
"เทาไปด้วยดิ"จงแดพูดแล้วลุกขึ้นตามก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินไปห้องน้ำพร้อมๆกัน
"นี่เซฮุน นายคิดยังไงกับเทาหรอ"พี่ซูโฮพูด
"ก็แค่เพื่อนน่ะครับ ผมไม่ชอบคนมีเจ้าของหรอก มันจะทำให้ผมดูเลวถ้าผมไปแย่งเขามา แต่มันก็สนุกดีนะครับที่แย่งของๆคนอื่นมาได้"เซฮุนพูด
"เซฮุนพูดให้มันเข้าใจง่ายหน่อยสิ พี่งงนะ"พี่ซูโฮพูด
"เอาเป็นว่า'ตอนนี้'ผมไม่ได้คิดอะไรกับเทาละกันนะครับ"เซฮุนพูด
"อ่าโอเคร"พี่ซูโฮพูดำลางพยักฟน้าแล้วยกแก้วเหล้ามากระดกรวดเดียวหมดแก้ว
"ตัวเอง! กินรวดเดียวเลยหรอเดี๋ยวก็เมาหรอก"เทาที่มาจากไหนไม่รู้พูดขึ้นแล้ววิ่งไปนั่งข้างๆพี่ซูโฮทันที
"ไม่เมาหรอกแค่นี้เอง จงอินนน~ชงให้พี่หน่อยสิ"พี่ซูโฮพูด
"ได้ครับ"กัมพูดแล้วรับแก้วจากพี่ซูโฮมาชงเหล้าให้ นี่ก็เลวคิดจะแย่งของคนอื่น นั่นก็แอ๊บแบ๊วนั่นก็ควายดูแฟนตัวเองไม่ออก เฮ้อ~ สามคนนี้จะจบยังไงล่ะเนี่ย อย่างนี้เรียกรักสามเศร้าสินะ....
[Kai talk.]
บรรยากาศหวานแหววที่กระจายอยู่รอบตัวสองคนนั้นคือะอะไรกัน ถ้าจะหวานและสร้างโลกส่วนตัวกันสองคนแบบนี้ทำไมไม่ไปที่ร้านอาหารฝรั่งเศษหรืออะไรพวกนั้นเลยล่ะ นี่มันผับนะ มันเข้าที่ไหนกัน
"ผมว่าเราไปนั่งโต๊ะอื่นกันดีมั้ยครับ ปล่อยเขาอยู่กันแค่สองคนดีมั้ย"จงแดพูด
"ไม่ต้องหรอก ปล่อยพวกนั้นไป ทำเหมือนสองคนนั้นไม่มีตัวตนก็จบ"พี่ลู่หานพูด
"อ่าครับ"จงแดพูดแล้วหยิบเบียร์ขึ้นไปจิบนิดนึง น้ำแทบไม่ลดอะ จิบจริงๆ
"จงอิน จงอินใช่มั้ย"เสียงนี้มัน! ผมหันไปแทบจะทันทีที่ได้ยิน และก็ใช่อย่างที่คิดจริงๆ มันมาที่นี่ได้ยังไงกัน 'ปาร์ค ชานยอล'
"ไม่ใช่ครับ คุณอาจจะจำคนผิด ผมชื่อไค"ผมพูดหน้านิ่งๆ
"จงอินอย่ามาโกหกพี่ พี่จำเราได้"ชานยอลพูด
"แล้วจะถามทำไมว่ะ"ไอฮุนพูด
"ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะครับจงอิน จงอินคิดถึงพี่มั้ย"ชานยอลพูด
"ทำไมผมจะต้องคิดถึงคุณด้วย คุณเป็นใครผมจำไม่ได้"ผมพูด
"จงอินลืมเรื่องของเราแล้วหรอ"ชานยอลพูด
"ตั้งแต่ที่มึงบอกเลิกกู"ผมพูด เริ่มใช้คำหยาบละ
"จงอินพูดไม่เพาะเลยอะ นี่พี่เป็นพี่นะ"ชานยอลพูด
"ไม่จำเป็นหรอกสำหรับคนอย่างมึงอะ ให้กูพูดดีกับตัวเหี้ยยังดีซะกว่า ถ้าต้องพูดดีกับมึง"ผมพูด
"จงอิน!"มันเรียกชื่อผมเสียงดังแถมเอื้อมมือมาจับไหล่ผมแน่นจนเจ็บ
"เห้ย!คุณปล่อยเพื่อนผมเดี๋ยวนี้เลยนะ"อีแบคพูดแล้วลุกขึ้นปัดมือชานยอลออกไป โหเหี้ยยย~ แมนมากอะ มึงหล่อมาก อีแบคสุดแรดประจำกลุ่มหายไปไหนแล้วว่ะ!
"ยุ่งไรด้วยว่ะ"ชานยอลพูด
"ทำไมจะยุ่งไม่ได้ นี่มันเพื่อนผม"แบคพูด
"เยดดดดดดด~นุ้งแบคคนแมน"เซฮุนพูด
"กรี๊ดดดดดดด~ พี่แบคหล่อมากคร้า"พี่ลู่หานพูด โอโหนี่ก็เล่นกับเขาด้วย
"ขอบคุณคร้าบ"แบคพูดแล้วโบกมือให้ทุกคนแถมทำหน้าได้น่าหมั่นไส้มาก น่าถีบชิบหาย
"กวนตีนนักนะมึง"ชานยอลพูด
"อ้าว~ ขึ้นมึงกูเลยหรอครับ นี่ผมอุตส่าห์พูดดีด้วยนะเนี่ย"แบคพูด
"เออ มีปัญหามะ แล้วก็อย่าเสือกด้วย คนเขาจะคุยกัน"ชานยอลพูด
"ก็ผมอยากเสือกอะมีปัญหาปะ และผมก็ไม่เห็นว่าจงอินเพื่อนของผมอยากจะคุยกับคุณเลยสักนิด เพราะงั้นถ้าเขาไม่อยากคุยคุณก็ควรไปไกลๆ เอาไว้ถ้าเพื่อนของผมอยากคุยเมื่อไหร่คุณค่อยมาละกัน ตอนนี้เพื่อนของผมไม่อยากคุยเพราะฉะนั้นไปไกลๆซะ"แบคพูด
"มึงมีสิทธิอะไรมาไล่กู"ชานยอลพูด
"ไม่หรอกครับ แต่เดี๋ยวนะ คุณเป็นปิงรึเปล่าน่ะ ไล่ก็ไม่ไปเกาะแน่นเชียว"แบคพูด
ผลั๊วะ!!
"แบค!!!!"ผมกับเซฮุนเรียกชื่อแบคพร้อมกันเสียงดัง เมื่อแบคถูกไอเชี่ยยอลต่อยไปเต็มๆที่หน้าจนแบคลงเซลงไปนั่งกับพื้น ส่วนจงแดพี่ลู่หานพี่ซูโฮและเทากำลังอึ้ง และตอนนี้โต๊ะอื่นๆกำลังหันมาสนใจโต๊ะพวกผมกันแล้ว
"แบคเป็นไงมั่ง"ผมพูดแล้วพยุงแบคขึ้นมา
"ไม่เป็นไรแค่ปากแตก"แบคพูด
"แค่นี้ถึงกับต้องต่อยเลยหรอวะ เพื่อนผมยังไม่ได้ทำอะไรให้คุณเลยนะ"ฮุนพูด
"ก็มันกวนตีนกูก่อนนี่"ไอยอลพูด
"ก็แค่กวนตีนทำไมต้องต่อยด้วยล่ะ เวลาจะทำอะไรคิดนิดนึงนะคร้าบ เนี่ยหลายตีนนะครับมาคนเดียวระวังเข้าโรงบาลนะคร้าบ"เทาพูด
"ชิ ไปก็ได้วะ จงอินพี่ไม่มีวันปล่อยนายไปแน่ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม"ไอยอลพูดทิ้งท้ายไว้แล้วเดินออกไป
"แม่งหมัดหนักชิบหายเลย คนหรือหมีควาย"แบคพูดแล้วทิ้งตัวลงนั่งที่เดิม
"แล้วคุณมึงจะไปกวนตีนให้มันต่อยทำไมล่ะครับ"เซฮุนพูด
"กูจะไปรู้มั้ยว่ามันจะต่อยกูอะ ปกติเวลากูกวนตีนไม่เห็นจะมีใครต่อยกูเลย แม่งหมดหล่อเลยกู"แบคพูด
"อย่างป๋ายเนี่ยนะหล่อ"เทาพูด
"โหเทาไม่รู้อะอะไรซะแล้ว เห็นป๋ายแบบนี้ อย่างป๋ายนี่เรียกหล่อนะจะบอก แค่ตัวเล็กเฉยๆเองถ้าป๋ายหุ่นแบบเทานะ เชื่อดิสาวตรึม"แบคพูด
"อ๋อหรอ นี่แสดงว่าเพราะมึง'เตี้ย'มันเลยเป็นหนุ่มตรึมแทนสาวตรึมสินะ"เซฮุนพูด
"ถั่วต้ม"แบคพูด
"ที่นี่ไม่มีถั่วต้ม ถ้าอยากกินข้างนอกจ้ะ"พี่ลู่หานพูด
"อะจ้ะ ไม่เล่นละ"แบคพูด
"แบคฮยอนไปทำแผลก่อนมั้ยครับ"จงแดพูด
"ไม่เป็นไรแค่นี้เอง"แบคพูด
"แค่นี้เองแต่ปากแตกเลือดออกเนี่ยนะ"ผมพูด
"แค่นี้เองจิ๊บๆ หนักกว่านี้ก็เคยมาแล้ว"แบคพูด
"ป๋ายครับ กลับบ้านได้แล้ว ทุกคนด้วยกลับบ้านไปซะ พรุ่งนี้มีเรียนกันนะ ป๋ายกลับบ้านไปทำแผลด้วยล่ะ"คริสที่มาจากไหนและตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้พูดขึ้น
"อะไรอะเฮีย พึ่งมาได้ไม่นานเอง"แบคพูด
"พึ่งมาได้ไม่นานก็โดนต่อยแล้ว เพราะงั้นเฮียไม่อนุญาติให้เราอยู่ต่อ ถ้าเป็นผับอื่นก็คงจะนั่งต่อได้แต่โทษนะที่นี่ผับของเฮีย ถ้าเฮียให้กลับก็คือกลับและอย่าคิดที่จะไปเที่ยวที่อื่นต่อล่ะ คนอื่นฉันไม่บังคับจะไปเที่ยวที่ไหนต่อก็ตามสบาย จะอยู่ที่นี่ต่อก็ได้แต่ยกเว้นป๋าย"คริสพูด
"โหยไรว่ะเฮีย"แบคพูด
"ถ้าแบคจะไม่กลับบ้านตอนนี้ก็ได้นะ แต่นับตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจะถูกกักบริเวณเป็นเวลา 1เดือน"คริสพูด
"แล้วจะให้ป๋ายกลับยังไงอะเฮีย"แบคพูด
"เฮียไม่ว่างไปส่ง เดี๋ยวให้คนไปส่งละกัน ไปยืนรอหน้าผับนะ"คริสพูดแล้วหันมามองผมนิดนึงแล้วหันกลับไป "ส่วนคนอื่นจะกลับก็กลับนะ ไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว"คริสพูดแล้วเดินไป ทำไมรู้สึกแปลกๆ ไม่ทักเราเลยสักนิด.... แล้วทำไมเราต้องอยากให้เขาทักด้วยล่ะเนี่ย จงอินเอ้ย.....
"ฮุนกัมกูไปละ เจอกันพรุ่งนี้นะ เทากับจงแดด้วย ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ลู่หานพี่ซูโฮ"แบคพูดแล้วลุกขึ้นโบกมือให้ทุกคนก่อนจะเดินไป
"เออ ผมลืมทำการบ้านอะ ขอกลับไปทำก่อนนะครับ แล้วเจอกันพนุ่งนี้นะครับ"จงแดพูดแล้วเดินตามแบคไป
"มึงว่าไงกัม"ฮุนมันหันมามองผม
"ซัมติงชัวร์ป้าบ"ผมพูด
"แล้วมึงอะ"ฮุนพูด
"ห้ะ กูทำไมว่ะ"ผมพูด
"ก็พี่คริสไง กูถามจริงๆเหอะทำไมเวลามึงเจอพี่คริสมึงต้องทำตัวนิ่งๆด้วยว่ะ เย็นชาพูดน้อยมันไม่ใช่มึงอะ"ฮุนพูด
"กูมีเหตุผลของกูน่า"ผมพูด
"เกี่ยวกับไอเชี่ยนั่นที่ต่อยแบคใช่ปะ"ฮุนพูด ผมก็ไม่ตอบแต่ยกแก้วขึ้นมากระดกรวดเดียวหมดแก้วเลย "ใช่สินะ มึงครับ พี่คริสกับไอเชี่ยนั่นมันคนละคนกันเลยนะ มึงจะอะไรนักหนา เปิดใจให้เขาบ้างสิว่ะ พี่คริสเขาอาจจะจริงจังกับมึงไม่เหมือนไอเชี่ยนั่นก็ได้ อย่าปิดกั้นหัวใจตัวเองเลย"
"มึง.... กูจะกลับบ้านละ"ผมพูดแล้วลุกขึ้นยืน
"เดี๋ยวกูไปส่ง นี่เทา ฉันจะไปส่งจงอินแล้วกลับหอเลยนะ"เซฮุนพูด เทาก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วเซฮุนมันก็เดินมากับผม ไอเซฮุนมันกำลังทำให้ผมสับสน.....ว่าผมควรจะทำยังไงกับหัวใจดวงนี้ดี...
[Baekhyun talk.]
ผมเดินออกมาจนถึงหน้าผับแล้วครับ เซ็งเลยครับ อีเฮียแม่งไล่กลับเฉยเลย กะว่าจะอยู่ต่อซะหน่อย แต่ถ้าขืนอยู่ต่อจะโดนกักบริเวณอะดิ เฮ้อ~ วัยรุ่นเซ็ง
"แบคฮยอนครับ แบคฮยอน"ใครเรียกเค้าว้าเสียงคุ้นๆ ผมหันไปมองทางต้นเสียงก็พบกับจงแดครับ
"มีอะไรหรอจงแด"ผมพูด
"แบคฮยอนอยากกลับบ้านรึยังครับ"จงแดพูด
"ยังอะ อยากไปเที่ยวต่ออีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับ แต่ถ้าเฮียสั่งฉันก็คงต้องกลับ"ผมพูด
"งั้นเราไปเที่ยวกันเถอะครับ"
"?"
"ไปเที่ยวกันไง ไม่เคยหนีเที่ยวงั้นหรอครับ" ผมนี่ส่ายหัวเลยครับ
"ไม่เคย"
"งั้นเดี๋ยวผมพาหนีเที่ยวเอง ถ้าเกิดอะไรขึ้น ผมจะรับผิดชอบเองครับไม่ต้องห่วงเพราะงั้นไปเที่ยวกันนะครับ^^"จงแดพูดแล้วยื่นมือมาตรงหน้าผม ราวกับว่าจะให้ผมจับมือเขาถ้าผมจะไป
"...."
"ว่าไงครับ จะไปกับผมมั้ย" ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าจงแด เมื่อเราสบตากันไม่มีใครพูดอะไรเลยและเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่ผมเอื้อมมือไปจับมือของจงแดไว้ "งั้นไปกันเถอะครับ ก่อนที่คนของพี่คริสจะมา"
"อื้ม! ฝากด้วยนะคุณจงแดไกด์นำเที่ยวประจำตัวฉัน" ผมว่านะ เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่ แต่เท่าที่ผมรู้ คือตอนนี้เราสองคนมีความสุข....เท่านั้นก็พอแล้ว ที่เหลือ....ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตละกันเนอะ ^^
Talk.จบแล้วจ้า สำหรับตอนนี้เนอะ ทำไมขนมปังรู้สึกว่าตัวเองแต่งมึนๆ คงจะคิดไปเองละมั้ง
ใช่มะ? ก็ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยน้า รักคนอ่านน้า>< จุ้บๆ >3< #เม้นดิรอไร #โดนตบ
ความคิดเห็น