ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #525 : 5 ด้านมืดของพระเอกต่างโลกเกี่ยวกับการฆ่าคน ที่คนอ่านบางคนอ่านแล้วยุบยับหัวใจ

                (จากวิกิพีเดีย) ต่างโลก หรือ อิเซไค ( Isekai) เป็นประเภทย่อยของไลท์โนเวล หนังสือการ์ตูน อนิเมะ หรือวิดีโอเกมแนวแฟนตาซี เป็นแนวเรื่องที่เล่าถึงคนธรรมดาจากโลกถูกส่งไป, ไปเกิดใหม่, หรือติดอยู่ในจักรวาลคู่ขนาน บ่อยครั้งที่จักรวาลคู่ขนานนี้มีอยู่ในโลกเดิมของตัวละครเอกในฐานะจักรวาลสมมติ แต่ก็อาจเป็นจักรวาลที่ไม่รู้จักมาก่อนก็ได้ จักรวาลใหม่อาจเป็นโลกที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง แต่ส่วนมากจะเป็นโลกในลักษณะแฟนตาซี มีส่วนผสมยุคกลาง มีเวทมนตร์ จอมมาร ผู้กล้า สัตว์อสูรต่างๆ

                แนวต่างโลกนั้นมีมานานแล้ว ในวงการการ์ตูน Fushigi Yûgi (เปิดตัว ค.ศ. 1992) และ El-Hazard (เปิดตัว ค.ศ. 1995) ซึ่งตัวละครเอกคงรูปลักษณ์เค้าเดิมเมื่อเข้าไปยังต่างโลก ยุคต่อมาดังสุดก็วาตารุ ต่อมาก็  เมจิกไนท์ เรย์เอิร์ธ (เปิดตัว ค.ศ. 1993) และต่อมาเริ่มมีประเภทตัวละครเอกตายแล้วไปเกิดใหม่ในต่างโลก ความนิยมเป็นอย่างสูงในปี ค.ศ. 2016  และปัจจุบันหลายเรื่องทำอนิเมะก็ได้รับความนิยมปัจจุบัน

                หลายคนอาจมองแนวต่างโลกว่าเป็นแนวน่าเบื่อ (อย่าลืมว่ามันเป็นแค่แนว และทุกแนวก็มีสูตรของมัน) และถูกแซะว่าเป็นแนวแต่งสนองตัณหาของคนแต่ง  ทำให้เรามักได้เห็นปัญหาบ่อยครั้งเวลาที่สำนักพิมพ์ไปซื้อผลงานจากนักเขียนสมัครเล่นแต่งในเว็บมา แล้วต้องมีการปรับเปลี่ยนเนื้อหาให้สมเหตุสมผลมากขึ้น

                และด้วยที่ว่าแต่งสนองคนแต่ง ทำให้บ่อยครั้ง คนดูรู้สึกไม่สาบายใจมากพอดู เมื่อเห็นพระเอกในนิยายต่างโลกทำสิ่งขัดแย้ง ไม่เห็นด้วยกับคนดู หรือก็คือพระเอเผยด้านมืด ที่มักมีประเด็นพูดถึงเสมอ แม้จะมีเหตุผลมารองรับก็ตาม

                พระเอก ตามความคิดเห็นของคนไทย คือตัวเอก (ชาย) ที่มีคุณภาพ จิตใจดีงาม จิตใจยุติธรรม ช่วยเหลือคนเดือดร้อน การกระทำล้วนถูกต้อง เป็นขวัญใจของคนดู ทำอะไรเก่าไปหมด แต่นิยายต่างโลกหลายเรื่องนำเสนอตรงกันข้าม เมื่อพระเอกไม่ได้เป็นคนดีเสมอไป ความคิดบางอย่างออกไปในทางที่โหดร้าย แต่ในอีกด้านหนึ่งพระเอกแนวต่างโลกมีตรรกะที่หลากหลายขึ้นอยู่กับ พระเอกคนนั้นความเป็นมาอย่างไร ตรรกะของคนที่ถูกทำร้ายจะมีความคิดที่แตกต่างจากคนดูมาก, ตรรกะของคนเป็นผู้นำก็แตกต่างจากคนดู ไปจนถึงตรรกะคนธรรมดาอันนี้ก็แล้วแต่คนว่าเราสามารถเข้าใจพระเอกได้หรือเปล่า มันก็เป็นเรื่องยากที่เราจะตีตราใครว่า สมควร ไม่สมควร เพราะหากเราอยู่ในสถานการณ์นี้เราก็คงทำอย่างเดียวกับพระเอกเหมือนกัน

                ดังนั้นในบทความนี้ ผมจะพุดด้านมืดของพระเอก 5เรื่อง เท่าที่เห็นละกัน ว่าสิ่งที่พระเอกทำนั้นสมควรหรือไม่

ชะตากรรมของอาเช่

              

           เริ่มต้น ขอแบบง่ายๆ คือเรื่องของพระเอกทำร้ายชาวบ้าน ฆ่าชาวบ้าน หรือตัวละครที่ดูแล้วไม่สมควรตายเลย (หากตัวละครนั้นเป็นคนดี มีการเล่าเรื่องราว ทำให้เรารู้สึกผูกพันตัวละครนี้นิดๆ เกิดความรู้สึกสงสาร เข้าใจการกระทำตัวละคร)

ผมยอมรับว่าปัจจุบันผมเลิกสนใจโอเวอร์ลอร์ดเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งหนึ่งสาเหตุที่เลิกติดตามคือชะตากรรมของอาเซ่

                ไม่ใช่เพราะผมโลกสวย  กระรอกฆ่าเด็กสาวน่ารักนี้ได้ลงคอ แต่เพราะว่า ความคาดหวังที่ผมอวยนิยายเรื่องนี้แรกๆ คือการได้เห็นคนชั่วโดนตบสั่งสอนโดยคนที่เลวกว่า พวกกระรอกทำลายองค์กรชั่ว กระรอกทำลายพวกเกรียนป่วน มันเป็นสิ่งที่สะใจมาก แต่พอช่วงกระรอกไปรังแกชาวบ้าน อย่างหมู่บ้านลิชาร์ดแมน, หมู่บ้านเอนริ และความตายของอาเช่  (ส่วนตบทหารนี้ ก็เป็นกึ่งอยู่ )  มันเป็นช่วงเวลาที่ผมไม่ชอบมากนัก  คือไม่เห็นกระรอกตบเกรียนแล้ว กลายเป็นกระรอกเป็นเกรียนแทน

อาเช่ เป็นนักผจญภัยกลุ่มนักผจญภัยระดับอาดามันไทต์เข้าร่วมภารกิจสำรวจสุสานนาซาริค โดยอาเช่เป็นจอมเวทย์ที่มีพรสวรรค์รับงานยากๆ หลายครั้งเพื่อเอาเงินไปให้คอรบครัวที่เป็นเศรษฐีที่ตอนนี้กำลังถังแตกใช้จ่ายเกินตัว โดยเธอหวังว่าจะได้เงินภารกิจใหญ่นี้ช่วยน้องสาวสองคนของเธอออกจากตระกูล

แต่กลายเป็นว่าภารกิจนี้เป็นภารกิจสุดท้ายของอาเช่ สำหรับไอนซ์แล้วถือว่าเป็นสิ่งที่ยอมไม่ได้หากใครก็ตามที่บุกรุกสุสานต้องตายสถานเดียว (แม้ว่าไอนซ์ให้โอกาสกลุ่มเหล่านี้ถอนตัว แต่ก็ยังคงดื้อลงดันเจี้ยน)  และนั้นทำให้กลุ่มนักผจญภัยทั้งหลายต่างถูกมอนสเตอร์ประจำสุสานนาซาริคฆ่าตายทีละคน แถมกลุ่มของเธอยังเจอไอนซ์ พรรคพวกเห็นว่าสู้ไม่ได้จึงตั้งใจถ่วงเวลาที่ให้ อาเช่ หนีจากการต่อสู้เพื่อน้องสาว อาเช่ถูกล่าโดยแชลเชียร์ที่ได้รับคำสั่งจากไอนซ์ จนเธอไม่มีทางหนี และให้ฆ่าทันที ซึ่งถือเป็นความเมตตาของไอนซ์ที่ไม่ต้องทรมานเหมือนคนอื่น

ในตอนใกล้จบก็มีการเปิดเผยว่าศพของอาเช่ถูกใช้ประโยชน์แก่นาซาริคยังไงบ้าง ไม่ว่าจะเป็น หลอดเสียงจากร่างของอาเช่ ใช้เป็นเสียงใหม่ของเอ็นโทมะส่วน ศีรษะใส่ให้แก่มอนสเตอร์ ส่วน แขน ไปทำเป็นเครื่องประดับ, หนัง ให้ เดมิเอร์จ และ พวกอันเดดกินซากที่เหลือ 

                การกระทำของกระรอกทำให้คนดูเกิดเสียงแต่ ถกกันว่ากระรอกทำถูกหรือไม่  คนหนึ่งให้ความเห็นว่ากระรอกไม่มีความรู้สึกของมนุษย์แล้ว จึงไม่จำเป็นเมตตาแก่คนที่ทำสุสานที่ตนรักต้อวแปดเปื้อน การตายอย่างสงบถือว่าเป็นความเมตตากรุณาของมหาสุสานแล้ว

                อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กระรอกเกรียน ที่ผ่านมากระรอกเกรียนบุกหมู่บ้านของลิชาร์ดแมนโดยหวังแค่เอาศพไปเสริมกำลังรบ ซึ่งโชคดีที่เรื่องจบลงโดยหมู่บ้านลิชาร์ดแมนอยู่คงอยู่ (แม้จะมีลิชาร์ดแมนตายเยอะก็ตาม) และต่อมาก็ใส่ให้พวกยักษ์ไปบุกหมู่บ้านของเอนริเพียงแค่ทดลอง ซึ่งโชคดีที่ไม่มีใครตายมาก  และอีเวนส์ถล่มกองทัพหลักหมื่น และฆ่ากาเชฟที่เคยเป็นมิตรตอนต้นอย่างเลือดเย็น  แต่กรณีอีกฝ่ายอยากสดมากกว่า

                  สังหารหมู่ชาวเมืองอาร์รีน

                   

               มันเป็นสิ่งที่ทำใจยากเมื่อเห็นตัวเอกสังหารหมู่ผู้บริสุทธิ์ มากกว่าจะฆ่าทหารศัตรู หนึ่งในฉากที่น่าจดจำของ Youjo Senki   นั่นคือฉากสังหารหมู่ชาวเมืองอาร์รีน (อนิเมะเป็นตอนที่ 8 ส่วนมังงะตอนที่ 38 ) อันสุดโหดของโลลิบ้าสงคราม

                    ที่มาของฉากนี้เกิดขึ้น เมื่อฝ่ายจักรวรรดิค่อยๆ ก้าวยึดพื้นที่สำคัญของสาธารณรัฐ หากแต่สถานการณ์ในเมืองอาร์รีน (Arene) พื้นที่แนวหลังของจักรวรรดิ ที่เคยเป็นเขตของสาธารณรัฐมาก่อน จักรวรรดิใช้เป็นทางผ่านรถไฟไปแนวหน้า ถูกพันธมิตรยึดมันกลับ แล้วชาวเมืองที่เป็นคนของพันธมิตรเริ่มรวมกลุ่มกันเพื่อต่อต้านจักรวรรดิ พวกทหารรักษาการณ์และตำรวจทหารล้มเหลวในการปราบจลาจล แถมพลเรือนยังฆ่าเชลยทหารจักรวรรดิไปหลายคน อีกทั้งทางผู้นำต้องการให้บุกยึดโดยเร็วโดยขัดคำสั่งไม่ได้ เพราะเป็นเมืองสำคัญเพื่อให้รถไฟจักรวรรดิแล่นผ่าน และเป็นหน้าที่ของทาเนียเป็นคนจัดการ (อะไรก็กรู)

                    ปัญหาคือการรบในเมืองเสี่ยงต่อการผิดกฎหมายสงครามมาก ศัตรูใช้โล่มนุษย์ ไม่ให้ฝ่ายจักรวรรดิโจมตี เพราะจะโดนผู้บริสุทธิ์ล้มตาย และผลที่ตามมาอาจถูกคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจได้

                    ดังนั้นฝ่ายจักรวรรดิจึงใช้แผนจัดการข้าศึกทั้งหมดในเมืองรวมถึงประชาชน ด้วยการเปลี่ยนพลเรือนทั้งหมดให้กลายเป็นกองกำลังของฝ่ายศัตรู หลีกเลี่ยงกฎสงครามในภายหลัง

                    (เนื่องจากยังไม่ได้อ่านนิยาย แต่นิยายบอกว่าทาเนียได้เขียนวิธีการยึดเมืองแบบนี้เอง จนพวกผู้ใหญ่ชม และเมื่อมันเกิดขึ้นทาเนียก็ต้องทำแผนที่ตนเองเขียนมาใช้แบบช่วยไม่ได้)

                    (ปัจจุบัน วิธีแบบนี้อาจใช้ได้จริง ขึ้นอยู่กับสถานการณ์)

                    เริ่มจากฝ่ายจักรวรรดิประกาศทำการโจมตีก่อนบุก เตือนให้ประชาชนอพยพหรือจำนนต่อฝ่ายจักรวรรดิ โดยด่วน เพื่อไม่ให้เกิดการสังหารหมู่เกิดขึ้น หากปฏิเสธจะถือว่าทุกคนคือศัตรู และพื้นที่ทั้งหมดเป็นสนามรบ ทุกคนต้องถูกกำจัด

                    ปรากฏว่าคนจำนวนมากไม่ยอมที่จะอพยพออกจากเมือง และเพื่อตอบสนองหน่วย 203 ของจักรวรรดิเริ่มโจมตีเมือง จนฝ่ายทหารพันธมิตระอยเข้าไปในโบสถ์

                    จากนั้นทาเนียประกาศคำเตือนสุดท้าย แต่ชาวเมืองยังปฏิเสธโดยบอกว่าพวกเราเป็นพลเมืองของอาร์รีน ไม่มีเชลย มีแต่คนที่อยากเป็นอิสระ

                    ทาเนียได้ให้คนบันทึกภาพชาวเมืองสังหารเชลยเอาไว้เป็นหลักฐาน และมันก็ไปตามกฎของสงครามเนื่องจากไม่มีเชลยและไม่มีพลเมือง ทำให้จักรวรรดิสามารถทำสงครามในเมือง ผลคือมหกรรมสังหารหมู่ก็เกิดขึ้น หน่วยปืนใหญ่ระดมยิงปืนใหญ่ เครื่องบินทิ้งระเบิดถล่มเมือง (ในอนิเมะไม่มี) เกิดไฟไหม้เมืองจนชาวเมืองทั้งเด็ก ผู้หญิงล้มตายจำนวนมาก พร้อมกันนั้นหลังเมืองถูกทำลายกองทัพจักรวรรดิยังยิงถล่มใส่ฝูงชนอพยพที่หนีออกจากเมืองอีก

                    กรันซ์ คนในหน่วย 203 ไม่พอใจเธอกับความรุนแรงที่ก่อขึ้น ทาเนียจึงโต้ตอบกรันซ์ว่าที่ทำแบบนี้ก็เพราะต้องการฆ่าพวกนั้นให้หมดก่อนพวกนั้นจะกลับมาแก้แค้นฆ่าคนของเราในภายหลัง เธอส่งปืนให้เขาตัดสินใจยิงพวกประชาชนที่กำลังอพยพเอง และกรันซ์ก็ทำตาม

                    มันเป็นหน้าที่ และมันคือสงคราม แต่ถึงอย่างนั้นจักรวรรดิก็ถูกบันทึกว่าเป็นการกระทำที่โหดร้ายทารุณที่สุดในประวัติศาสตร์

                    แม้แผนจักรวรรดิจะสำเร็จ สามารถทำให้ศัตรูไม่ใช้แผนพลเมืองเป็นโล่อีกต่อไป แต่สิ่งที่ตามมาคือจุดด่างพร้อยในประวัติศาสตร์ที่ไม่สามารถลบได้

เมื่อดาบไม่ห้ามโลลิฆ่าคน

Tensei Shitara Ken Deshita   เป็นแนวต่างโลกที่พระเอกเกิดใหม่เป็นดาววิเศษที่มีความสามารถเพิ่มเลเวลด้วยการฆ่ามอนสเตอร์ และต่อมาเขาก็ได้ช่วยเหลือหนูแมวโลลิ (ฟราน) จากการเป็นทาส และช่วยให้เธอเป็นนักผจญภัย

                เรื่องนี้ หากพูดถึงเนื้อหาโดยรวมก็ไม่ได้แปลกใหม่อะไรนัก ยังคงมีเรื่องลงดันเจี้ยน พัฒนาฝีมือ เราอาจเห็นฉากใช้ดาบฆ่าเหล่ามอนสเตอร์จำนวนมาก

                อย่างไรก็ตาม มีฉากหนึ่งที่คนอ่านบางรู้สึกปั่นป่วนหัวใจ คือฉากที่ฟรานได้ฆ่ามนุษย์เป็นครั้งแรก

                ...จะเรียกมนุษย์ก็ไม่ถูกมากนัก แต่เป็นมนุษย์แมว(ฟ้า)ตนหนึ่ง ฉากนี้เกิดขึ้นโดยแมวฟ้าได้มาท้าทานฟราน ฟรานเห็นแมวฟ้าเป็นศัตรูคู่แค้นกับเผ่าพันธุ์ (และทำเรื่องไม่ดีกับเผ่าพันธุ์ตนมามาก) ทำให้ฟรานดมโมโหขึ้นหน้า เลยทำการต่อสู้

 ตอนแรกก็เป็นการป้องกันตัว แต่ตอนหลังฟรานก็ทำเกินกว่าเหตุ ด้วยการจัดการตัดแขนตัดฆ่าให้มนุษย์แมวทรมานแสนสาหัส และขณะฟรานกำลังฆ่ามนุษย์แมวปิดท้าย ตอนแรกดาบพยายามห้ามฟรานไม่ให้ทำ แต่ฟรานบอกว่ามันจำเป็นเพราะปล่อยเอาไว้ก็ไปทำความชั่วอีก กฎหมายก็ไม่รู้จะคืนความยุติธรรมหรือเปล่าก็ไม่รู้ เมื่อดาบได้ยินก็ไม่เถียงอะไรอีก และบอกให้ฟรานใช้ตนได้ตามสบาย เพราะเขาจะรับภาระ (บาป)นี้ไว้เอง จากนั้นฟรานก็ฆ่ามันมนุษย์แมวอย่างโหดเหี้ยม

มันเป็นสิ่งที่ยากเหมือนกันว่าสิ่งที่ดาบหมีมันทำถูกต้องหรือไม่ เพราะมุมมองคนในโลกแฟนตาซีแตกต่างจากความคิดของคนยุคปัจจุบัน (ญี่ปุ่น ในขณะที่คนทั่วไปอย่างเรา หากเราเป็นดาบหมี ก็คงอารมณ์ศาลเตี้ย ฆ่าเม่งมันเลย ไม่แตกต่างอะไรจากนิยายเท่าไหร่

                ก่อนอื่นก็ขอแบ่งเป็นสองอย่าง อย่างแรกคือ ความรู้สึกของคนปกติธรรมดา ฟรานทำเกินกว่าเหตุ คือการทรมานมนุษย์แมวฟ้า และการใช้อารมณ์รุนแรงมากเกินไป ซึ่งมันอาจจะทำขาดสติ เกินความเป็นมนุษย์ และสักวันอาจเกิดความประมาณได้หากใช้อารมณ์-ความแค้นเป็นที่ตั้ง

                ส่วนที่สอง คือการฆ่าคน (แม้จะไม่ใช่คนก็เถอะ แต่ถือว่าเป็นเผ่าพันธุ์) เรื่องนี้อธิบายยาก มันก็แล้วแต่มุมมอง มุมมองหนึ่งคือเด็กตัวแค่นี้ฆ่ามนุษย์แล้ว แถมดาบเองก็ส่งเสริมอีก มันจึงเป็นสิ่งที่ไม่งามนัก แค่ฆ่าคนก็ผิดแล้ว 

                อีกด้านหนึ่งเราได้เห็นการเติบโตด้านความคิดของฟราน เคยมีคนบอกว่าหากมนุษย์คนหนึ่งฆ่าคน ครั้งแรกอาจจะรู้สึกยากสะอิดสะเทียน รู้สึกบาป (ต่อให้เขาจะชั่วก็ตาม) แต่เมื่อฆ่าคนที่สองความรู้สึกผิดบาปลดลงเรื่อยๆ

                ก่อนหน้าฟรานจะฆ่าแมวฟ้า ฟรานฆ่ามอนสเตอร์จำนวนมาก เพื่อความอยู่รอดในโลกใบนี้ ฟรานเลือกทางเดือนที่เต็มไปด้วยเลือด ดังนั้นความรู้สึกการฆ่าสิ่งมีชีวิตของฟรานก็ไม่รู้สึกอะไร  เพราะฟรานเตรียมใจไว้แล้ว

ตอนแรกๆ ที่ดาบเจอโลลิ โลลิเองก็เป็นเด็กสาวที่จิตใจเข้มแข็งที่พยายามมีชีวิตรอด ดาบเองก็สอนโลลิให้ฆ่าพวกมอนเตอร์ การมีชีวิตอยู่ มันจึงเกิดความเคยชิน ตัวเอกเห็นความตายมามาก รวมถึงการเข้าใจโลกที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก ดังนั้นมันจึงเกิดสิ่งที่เรียกว่า “หากไม่ฆ่าตนก็ถูกฆ่า หากปล่อยไปสักวันมันจะพาพวกมาฆ่าเราได้” นั้นคือแนวคิดตัวเอกที่เราเห็นในแนวต่างโลก

สาเหตุที่ฟรานตัดสินใจฆ่ามนุษย์แมวฟ้าคือ สักวันเธอจะเป็นคนถูกฆ่า ไม่ใช่มัน  หรือไม่ก็หากปล่อยมันไป มันก็จะไปทำความชั่วให้คนอื่นเดือดร้อนอีก ฟรานตัดสินใจจะยุติเรื่องเลวร้ายเหล่านี้ และรับบาปการกระทำนี้ทั้งหมด เธอเตรียมใจไว้แล้ว

มันอยู่ที่สิ่งที่เราทำนั้นมันเกิดขอบเขตของความเป็นมนุษย์หรือเปล่า เหตุผลในการกระทำหรือไม่  กรณีที่ฟรานทำคือมันเป็นแบบเทาๆ มันอาจเหมาะในโลกที่ล้าหลัง แต่ไม่เหมาะกับโลกยุคปัจจุบันที่กฎหมายถูกนำมาใช้เพื่อกดมนุษย์ไม่ให้เป็นสัตว์  เมื่อมุมมองคนในโลกปัจจุบันมาตัดสินการกระทำตัวเอกในโลกแฟนตาซีจึงเกิดความขัดแย้งกัน

การกระทำของฟรานทำให้รับคำชื่นชมจากคนดู มากกว่าการประณาม  มันจึงไม่แปลกแต่อย่างใดที่คนดูก็ไม่รู้สึกแย่ในการกระทำของพระเอกแม้จะฆ่าพวกโจรจำนวนมากมาย หรือสัตว์ประหลาดก็ตาม เพราะส่วนหนึ่งก็มาจากการวางกระทำของตัวละครให้เป็นคนชั่ว ที่กฎหมายเอาผิดไม่ได้ หรือไม่สมควรให้อภัยนั้นเอง

       ฆ่าล้างตระกูล

ก็ยังอยู่เรื่องตัวเอกฆ่าคน  คือทุกครั้งที่ผมอ่านนิยายต่างโลก ฉากที่พระเอกฆ่าคนมันจะมีความรู้สึกสองแบบ  สองความรู้สึก คือแบบแรกคือถ้าฆ่าคนเลวเราก็รู้สึกสะใจ แต่แบบที่สองคือพระเอกฆ่าผู้บริสุทธิ์ (อาจจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามแต่) มันก็เป็นการตั้งคำถามแล้วว่าสิ่งที่พระเอกทำนั้นมันถูกต้องหรือไม่ ทำเพื่อส่วนร่วมหรือทำเพื่อตนเอง และหากขัดความรู้สึกของผมก็คือมันไม่รู้สึกไม่สบายใจ และมองพระเอกติดลบไป อ

                และหนึ่งในฉากที่ผมยอมรับนะว่า อ่านแล้วไม่สบายใจ มันหนักหนามาก จนผมเลือกติดตามเลย ก็คือ ฉากพระเอกฆ่าล้างตระกูลคู่แข่งเพื่อขึ้นเป็นกษัตริย์ใน Isekai Kenkokuki  โดยสิ่งที่เล่ามาจากการแปลในเว็บ แต่มันจะมีในมังงะ ปรับเปลี่ยนหรือเปล่าก็ไม่รู้

Isekai Kenkokuki   เป็นเรื่องราวของพระเอกที่เป็นผุ้ใหญ่มีความรู้แต่โดนรถบรรทุกชนตาย แล้วมาเกิดใหม่ในต่างโลก อยู่ในร่างของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังหลงอยู่ในป่า (ซึ่งแท้จริงแล้วเขาเป็นเด็กที่ถูกทิ้ง เพราะหมู่บ้านขาดแคลนอาหาร) แล้วไปเจอกริฟฟิน  กริฟฟินเห็นเจ้าหนุ่มคนนี้มีมันสมอง เลยพาเขาไปพบเด็กถูกทิ้งคนอื่นๆ  และให้เด็กหนุ่มคนนี้เป็นผู้นำ พาเด็กเหล่านั้นสร้างหมู่บ้าน

จากนั้นก็เป็นแนวสร้างเมือง อัฟฐานะพระเอก  ตอนแรกพัฒนาหมู่บ้าน เป็นเพื่อนกับเจ้าหญิง (ก่อนที่พัฒนากลายเป็นรักกัน) เอาชนะสงคราม กลายเป็นผู้ปกครองเขต และกลายเป็นกษัตริย์

อย่างไรก็ตาม ก่อนจะขึ้นเป็นกษัตริย์ พระเอกได้กระทำการอย่างหนึ่งที่ผมรู้สึกไม่เห็นด้วยกับพระเอกสักเท่าไหร่ นั้นคือการฆ่าล้างตระกูลคู่แข่ง

เรื่องของเรื่องคือพระเอกมีคู่แข่งคนหนึ่ง เป็นผู้ปกครองเขตดินแดนที่อยู่ใกล้ๆ ทั้งสองเขตแดนมีการกระทบกันปล่อยครั้ง แน่นอนก็ตามสูตรผู้ปกครองที่เป็นศัตรูกับพระเอกมีนิสัยเลวทรามต่ำช้า ชอบฆ่าชาวบ้านที่ผักเป็นปลา และตอนสงครามก็ไม่เอาทหารไปช่วยอาณาจักร หวังว่าหากพระเอกแพ้ก็จะเหยียบซ้ำ

             ปรากฏว่าพระเอกรบสำเร็จ  เมื่อเขากลับมาเป็นวีรบุรุษเขาก็สู่ขอเจ้าหญิงเป็นภรรยา (คนที่สอง)  และยังไม่ทันที่จะยินดี พระเอกก็มีคำสั่งเด็ดขาดให้แก่คนใกล้ชิดว่า “กำจัดคู่แข็งซะ เอาแบบฆ่าล้างตระกูลสิ้นเลย  หญิงหมดไม่ว่าจะเป็นเด็ก หรือผู้หญิง  (ยกเว้นคนในตระกูลที่มาเข้าพวกตั้งแต่เนิ่นๆ)

                เรียกว่าคำสั่งพระเอกมาแบบสายฟ้าแล่บ  แบบยังไม่ได้เหยียบราชวังเลยด้วยซ้ำ ที่ทำแบบนี้ก็เพราะไม่ให้อีกฝ่ายตั้งตัว เพราะพระเอกคิดเอาไว้นาน  และยอมรับว่าบัลลังก์ที่เขาขึ้นครองอาจต้องเปื้อนเลือดแน่ เขาต้องการในเวลาที่เหมาะสม

                ที่นี้ด้านมืดพระเอกก็มา คือคนใกล้ชิดถามพระเอกอีกครั้งว่า ทั้งเด็กและผู้หญิงเหรอ พระเอกสั้นๆ ว่าใช่ ด้วยสาเหตุว่ากลัวถ้าล้างตระกูลคู่แข่ง และไว้ชีวิตเด็กและผู้หญิง สักวันเด็กจะเติบโตมาเพื่อแก้แค้น ซึ่งพระเอกไม่ต้องการเช่นนั้น   (ประกอบกับเคยมีบทเรียนแล้ว  ที่เมียคนแรกก็เป็นเด็กที่ทิ้งเพราะศัตรูฆ่าพ่อแม่ และล้างแค้นสำเร็จ)

                และหลังจากนั้นเราก็เห็นฉากที่ผมยอมรับว่าทำใจไม่ได้ ฉากที่แม่เด็กขอร้องเพื่อไวส้ชีวิตลูกตนก่อนที่ถูกฆ่า หรือฉากประหารสมาชิกครอบครัวของศัตรูทั้งๆ ที่เขาเป็นผู้หญิงไม่รู้เรื่องรู้ราว มันเป็นอะไรที่โหดร้ายมาก จนถึงขั้นเลิกอ่านเลยทีเดียว

                ก็เข้าใจเหตุผลของพระเอก  และการปกครองยุคโบราณ แต่ในด้านความรู้สึกแล้วพระเอกน่าจะเข้าใจดีว่าการทำแบบนี้ยิ่งเพิ่มความแค้นฝ่ายตรงข้าม  การผู้บริสุทธิที่ไม่เกี่ยวข้องไม่ใช่วิถีการปกครองที่ถูกต้อง อีกทั้งเขาเคยเป็นเด็กถูกทิ้ง ชาติที่แล้วเขาก็เคยเป็นเด็กกำพร้า และเลี้ยงดูพวกเด็กๆ น่าจะเข้าใจความรู้สึกเรื่องเหล่านี้บ้าง ถ้าทำแบบนี้พระเอกก็ไม่ต่างอะไรกับคนชั่วร้ายเลย (ของไทยเรามีประหารเจ็ดชั่วโครต แต่บางครั้งไม่นับผู้หญิงรวมด้วย)

                ผมมองว่าพระเอกทำเพื่อผลประโยชน์ตนเอง มากกว่าคิดเรื่องบ้านเมือง เขาแค่กำจัดคนที่เป็นศัตรูที่เกี่ยวข้อง และลดยศคนในตระกูลก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องฆ่าคนนอกเหนือจากนี้อีก 

                โชคดีที่วิธีของพระเอกนั้นรวดเร็ว และออกมาดี ถ้าปกติมันเป็นได้ที่จะมีใครสักคนรอด และรอเวลาแก้แค้น ไม่งั้นหนังจีนคงไม่มีพล็อตแนวๆ ประหาร 7 ชั่วโครต แล้วตัวเอกรอดมาได้แล้วมาแก้แค้นหรอก

                ผู้กล้าล้างแค้น

                หนึ่งในพล็อต ที่ผมไม่ชอบ ไม่เคยติดตามเลย ก็คือแนวผู้กล้าล้างแค้น หรือแนวต่างโลกแฟนตาซีที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแก้แค้น พระเอกโดนทรยศจากเพื่อน  แล้วเกิดใหม่ (ย้อนเวลา) กลับมาล้างแค้นในภายหลัง

                คือผมจะเป็นแนวดาร์กก็ไม่เชิง มันขายความสะใจมากกว่า พยายามยกเหตุผลชอบธรรมให้พระเอกเกรียนๆ  เป็นคนเลวที่จัดการคนที่เลวกว่า และลากคนที่ไม่เกี่ยวข้องด้วย

                ถ้าพล็อตมีชั้นเชิงแบบดาบคลั่งทวงแค้นก็ว่าไปอย่าง แต่เนื้อหาแนวเรื่องออกไปทางเส้นทางตรง ดูง่าย  พระเอกเพิ่มสกิล แก้แค้นทีละคน ใครเลวก็เลวกลับ    น้อยมากจะให้อภัย (ในเมื่อภายตรงข้ามไม่เคยกลับใจเรื่องอะไรจะยกโทษให้)

                ปกติแวล้างแค้นมักนำเสนอว่ามันเป็นสิ่งไม่ถูกต้อง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลรองรัยบอะไร สุดท้ายก็จะจบลงโศกนาฏกรรม ซึ่งนิยายต่างโลกแนวล้างแค้นจะจบไปในเชิงแบบนี้หรือไม่ก็ติดตามเอาเอง