ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #74 : Sundome ความหมกมุ่นของเด็กอายุ 15

      Sundome เป็นการ์ตูน R เรื่องที่สองที่ผมดูแล้วเครียด ตั้งแต่ดูเรื่องนานะกับโคโอรุเลยทีเดียว

Sundome

แนว คอมมาดี้, ทะลึ่ง, ตลก, ละคร, เรื่องโป๊เปลือย,NC+18

มังงะภาษาไทย http://www.anity.net/sundome

ภาพยนตร์  http://movie.1000za.com/read.php?id=00247

ขอการ์ตูนเรต R อีกตอนเพราะคันปากหลังจากดูภาพยนตร์เรื่องนี้

Sundome ผมเชื่อครับว่าขอการ์ตูน R ระดับเทพๆ ในประเทศไทยรู้จักเรื่องนี้กันดี(ขอเสียงหน่อย) เพราะว่าเป็นผลงานของนักเขียนการ์ตูนเรต R เรื่องเดียวที่สำนักพิมพ์บ้านเรากล้ามีลิขสิทธิ์ เห็นลายเส้นก็รู้ใช่เปล่าครับ

Sundome เป็นผลงานของคนเขียนชื่อ Okada Kazuto เป็นการ์ตูนเรต R ตีพิมพ์ตั้งแต่ปี 2006-2008 พิมพ์ไป 8 เล่มจบ ในนิยสาร Young Champion โด่งดังจนถูกแปลเป็นภาษาอังกฤษและถูกนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ในปี 2007 โดยคำว่า “ซันโดมะ” มีความหมายว่า หยุดก่อนที่จะเซ็กต์(แต่มันก็เอาจนได้ในช่วงหลัง)

นักเขียนคนนี้เน้นคุณภาพมากกว่าปริมาณครับ เลยผลงานค่อนข้างน้อยไปหน่อย ผลงานที่เปิดตัวก็เช่น(ไม่เรียงลำดับปีน่ะ) Tenshi ja Nai! (2002 1 เล่มจบ), Kyoukasho ni Nai!(1995 ลายเส้นไม่ดีอยู่), Joubutsu Shimaseu(1999), Hop Step Jump!(2003), Chichin Pui!(2002)  

ส่วนใหญ่ผลงานนักเขียนคนนี้เรต R ซะเป็นส่วนใหญ่ แต่กระนั้นเจ้าเรต R นี้   ก็น่าแปลกดีที่การ์ตูนของนักเขียนนี้อุตส่าห์เข้ามาไทยแปลไทยมีลิขสิทธิ์ตั้งสองเรื่องคือ Kyoukasho ni Nai!, ในชื่อไทยคุณครูขาหนูเหงา(ป๋าก็เหงา), กับ Hop Step Jump! มนุษย์กบพันธุ์เด้งดึง(ชื่อไทยน่าจะประมาณนี้มั้ง) ลิขสิทธิ์โดยบูรพัฒ แต่ขอโทษ มันโครตเซ็นเซอร์มากๆ ไม่รู้มันจะเอาลิขสิทธิ์เพื่ออะไรมีแต่เซ็นเซอร์

ลายเส้นของการ์ตูนเรื่องนี้นะครับ แม้เขาจะวาดรูปร่างของตัวละครไม่ค่อยสวยไม่ เอ็กซ์ รูปร่างค่อนข้างผอมเลยแหละ แต่สุโยที่สุดก็คือดวงตากับการแสดงท่าทางของตัวละครหญิงครับ สุดยอดมากๆ ทำท่าทำทางน่ารัก ดวงตาตัวละครการ์ตูนของนักเขียนคนนี้แสดงออกหมดเลยว่าตัวละครนั้นมีนิสัยอย่างไร บอกเล่าเรื่องราวได้ทั้งหมด

จุดเด่นของคนเขียนคนนี้ แม้เป็นการ์ตูนเรต R แต่เนื้อหาโครตแรงมากๆ พี่แกเก่งโครตในทำร้ายจิตใจคนอ่านอย่างน่าตาเฉย การ์ตูนที่ผมได้ดูฉบับลิขสิทธิ์เรื่อง มนุษย์กบพันธุ์เด้งดึง มีฉากหนึ่งยังติดตาติดใจผมอยู่เลยครับ เมื่อเพื่อนนางเอกยอมเสียสละตัวเองเพื่อช่วยนางเอกโดยยอมโดนพวกวัยรุ่นจิ๊กโก๋จีบสาวแปลกหน้า(แถมหน้าแปลก)ข่มขืนฉากนี้เรียกหน้าตาและความสงสารผมไปเต็มๆ กับความฉากนี้มันเหมือนกรณีบ้านเราที่โดนผู้หญิงที่มีอนาคตดันไปเสียความบริสุทธิ์ให้กับพวกชั่วๆ เห็นแล้วเกิดอารมณ์อย่างให้พวกนี้ประหารซะให้หมดแผ่นดิน

Sundome เป็นเรื่องราวของพระเอกไอบะ ฮิเดโอะ  ที่เป็นนักเรียนมัธยมอายุ 15 ปี สมาชิกประธานชมรม Roman Club(วิจัยเรื่องลึกลับ)ที่ตัวตนเบาบางจนข้างๆ ไม่สนใจว่ามีเขาอยู่ในห้องด้วยจนกระทั้งเขารู้จักสาวน้อยคนหนึ่งชื่อคุรุมิ ซาฮามะ นักเรียนใหม่ที่ย้ายมาข้างๆเขา และแล้วความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นในลักษณะที่แปลกประหลาดนับแต่นั้นเป็นต้นมา........

 

ไอบะ ฮิเดโอะ  (Aiba Hideo) ตัวหลักและคนเล่าเรื่องในการ์ตูนเรื่องนี้(พระเอกนั้นแหละ) ผมสั้นดำและตัวเล็ก เป็นประธานโรมันคลับ(ชมรมวิจัยเรื่องลึกลับนั้นแหละ) ที่ชมรมเหมือนไร้สาระสำหรับคนภายนอก แต่ขอโทษที่แบบนี้นะคนที่จบชมรมนี้ไปนะล้วนมีหน้าที่การงานดีทั้งสิ้น แต่ตัวของไอบะนั้นไร้ซึ้งกำลังกายและความกล้าหาญ ขี้ขลาด ทำให้เขาแทบไร้ตัวตนจนคนอื่นๆ ไม่เห็นหัว ขนาดสมาชิกในชมรมก็ไม่รู้จักชื่อ จนกระทั้งเขามารู้จักสาวน้อยคนหนึ่งชื่อคุรุมิ ซาฮามะที่ได้ใช้ระบบตอบแทน(ที่เออ......)ให้กับไอบะจนกลายเป็นคนเข้มแข็งและอดทนขึ้นที่ละเล็กละน้อย แรกๆ ก็หวังเรื่องลามกบ้าง หากแต่ช่วงหลังๆ เขาเริ่มเข้าใจจิตใจของคุรุมิทำให้เขาเริ่มมุ่งมั่นในการปรับปรุงตัว

 

คุรุมิ ซาฮามะ(Kurumi Sahana) นักเรียนใหม่ผู้ลึกลับ ปกติเธอมักเงียบๆ รูปร่างผอม อ่อนแอ ผมสีดสั้น หน้าอกเล็ก แต่ไอบะตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็น จนถึงขนาดยอมทุกอย่างหากเธอสั่ง และพยายามหนีออกจากโรมันคลับหากแต่เปลี่ยนใจซะก่อนเพราะคุรุมิดันสนใจที่จะเข้าชมรม เธออาศัยอยู่บ้านคนเดียว และมีโรคประจำตัว ครอบครัวไม่ปรากฏแต่คาดว่าพ่อแม่เสียชีวิตทั้งคู่ และดูเหมือนเธอจะมีญาติห่างๆ ด้วย โดยความสัมพันธ์กับไอบะนั้นค่อนข้างแปลกประหลาด ประมาณว่าเธอมักสั่งเขาทำเรื่องห่ามๆ หรือเรื่องบ้าๆ หรือเรื่องบรรดา เมื่อเขาทำสำเร็จจะได้รับการตอบแทนอะไรแปลกๆ ให้เขาเช่น ให้ดูกางเกงใน, ให้จับโน้นจับนี้ แต่ไม่ถึงขั้นทำเรื่องอย่างว่า(แต่ช่วงท้ายไม่แน่ แต่ไม่มีฉากอย่างว่าหรอก)

 

เคียวโกะ(Kyouko)สาวอกใหญ่ที่ฟอกผมขาวแล้วยอมสีผิวดำ(แฟชั่นญี่ปุ่นเรียกว่าอะไรหว่า) อยู่คนละห้องกับคุรุมิ ตอนแรกเธอเกลียดคุรุมิเพราะเป็นต้นเหตุทำให้แฟนทิ้งเธอ แต่เพราะเหตุการณ์หนึ่งเธอเลยเลิกแค้นแล้วหันมาเป็นสมาชิกอย่างไม่เป็นทางการของโรมันคลับเพื่ออ่านการ์ตูน เธอมีคุณธรรมและอธรรมในเวลาเดียวกันแล้วแต่ความเหมาะสม หลังจากเข้ามาเป็นอยู่ในชมรมนานๆ วันเข้าก็ได้แฟนซะงั้น

 

(Kattsun Toshitsuku) สมาชิกโรมันคลับ ที่ใครๆ มักว่าเขาว่า “เจ้าหน้าปลาหมึก” ท่าทางอ่อนแอและไม่ได้เรื่อง เป็นคู่ปรับของเคียวโกะ หากแต่ช่วงหลังๆ ได้พัฒนาความสัมพันธ์จนได้เป็นแฟนกัน(ได้ไงว่ะเนี้ย)

 

(Tatsuya Yatsu) เจ้าเตี้ยที่มักชอบถือตุ๊กตาโนเดลสาวๆ เดินไปเดินมา มีนิสัยขี้กลัวและมีวิ่งหนีบ่อยๆ แต่ความจริงเขามีทักษะคอมพิวเตอร์ ดูเหมือนเขาไม่ค่อยทำกิจกรรมชมรมเท่าไหร่เอาแต่เล่นเกมส์อยู่นั้นแหละ

 

(Ex-president) อดีตประธานโรมันคลับ ที่ 17 เขาโดนไล่ออกเพราะว่าเขาทำผิดกฎชมรม(กฎว่าอะไรนั้นไปดูเอง) จนกลายเป็นคนนอก แต่ก็เข้าร่วมกิจกรรมบ่อยๆ เป็นคนสบายๆ ฮ่าๆ

ถ้าเราตัดเรื่องห่ามๆ ลามกออกไปมันก็การ์ตูนจำพวกชมรมแหละครับ ที่สมาชิกทั้งหลายเมื่อมีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็ทำกิจกรรมร่วมกัน พัฒนาความสัมพันธ์กัน ทำอะไรห่ามๆ ร่วมกัน จนเกิดความสัมพันธ์กับเพื่อนขึ้นมา มันก็เหมือนการ์ตูนทั่วๆ ไปแหละ เพียงแต่ตัวละครชายมันไม่หล่อเท่านี้เอง(ฮ่าๆ)

          ภาพยนตร์(ชื่อไทย ป่วนน้องใหม่ จี๊ดใจได้อีก)พูดได้คำเดียว “เซ็ง” เนื้อเรื่องสนุกครับอะไรก็ดีหมด แต่จุดอ่อนที่ผิดพลาดยิ่งใหญ่สุดๆ คือตัวพระเอกนางเอกนี้แหละ ขอด่าหน่อยเถอะคนคัดตัวนักแสดงมันตาถั่วดับเบิ้ลชีสเก้อเลยหรือไงฟ่ะ ตัวละครประกอบในเรื่องดีหมด แต่พระเอกและนางเอกนี้สิมันคัดภาษาอะไรของมัน พระเอกเรื่องนี้จะต้องเป็นคนอ่อนแอ อ่อนโลก ไม่หล่อ แต่พระเอกภาพยนตร์ดันตัวสูงโย่ง และไม่แสดงถึงท่าทางที่อ่อนแอเลย หน้ายังกับมีเรื่องใครมา เป็นนักเลงยังสมบทบาทกว่าเพ่ แถมมันโครตหื่น ส่วนนางเอกนี้ไม่รู้เอาป้าแถวข้างบ้านที่ไหนมาแสดงหน้าแบนอย่างกับปลาดุกไงไม่รู้ ไม่แสดงถึงความน่ารักหรือแบบแสบๆ อะไรเลย นางเอกในการ์ตูน จะผอมๆ อกแฟบๆ ท่าทางขี้โรคแต่นางเอกภาพยนตร์เหมือนคุณป้าที่จะหมดอายุมากกว่า ผมเห็นแล้วหมดอารมณ์(ที่จะดู)มากกว่านางเอกเห็นว่าชื่อ Akane Suzuki เธอเคยถ่ายอะไรโป๊ๆ มาเยอะแล้ว ดังนั้นเลยไม่ขัดเขินอะไรเท่าไหร่ที่จะแสดงหนัง R เรื่องนี้(ผมไปดูร้านเช่าแล้วมันอยู่หมวดหนังอีโรติกแต่ไม่เช่ามาหรอกผมดูเน็ตเอา)

แต่โครตเหลือเชื่อแม้พระเอกนางเอกจะห่วย กระนั้นมันทำไป 4 ภาคดับเบิ้ลชีทเก้อสุโค่ยจริงๆ ทำได้ไงนี้(มันฮิตในญี่ปุ่นเหรอนี้)

แต่สำหรับผมเลยดูช่วงแรกแล้วก็พอครับ........เสียดายเนื้อหาสนุกแท้ๆ แต่นางเอกมันไม่ตรงคาแร็คเตอร์อ่ะ หมดอารมณ์ที่จะดูเขียนฆาตกรหื่นกามยังมันกว่า

ภาพยนตร์ญี่ปุ่นที่ดัดแปลงจากการ์ตูนก็ประสบปัญหาเรื่องนี้อยู่หลายครั้งแล้ว

(ในด้านความรู้สึกของคนชอบการ์ตูน) ในขณะที่ภาพยนตร์จากหนังอเมริกามีแต่ขึ้นๆ(บางเรื่อง) นักแสดงคัดมาอย่างดีเยี่ยม เช่น X-Man. Batman(ผมประทับใจแบทแมนภาค 1, 2 สมัยแรกอย่างเดียว อย่าไปรวมกับดาร์ทคิงดอม), Sin City ที่ดีหมด ทั้งตัวละคร, ทั้งทุน, บท, ตัวละคร(ไม่รวมดราก้อนบอล, อะตอม และหมัดดาวเหนือเพราะว่ามันสร้างจากการ์ตูนญี่ปุ่นซึ่งเมื่ออเมริกามาสร้างมันไม่เข้ากันเลยเพราะพวกเขาตีโจทย์ไม่แตก) แต่กลับกันทำไมภาพยนต์ที่ดัดแปลงการ์ตูนถึงมีแต่ลงๆสร้างความผิดหวังอยู่บ่อยครั้ง

                อุตสาหกรรมภาพยนตร์ญี่ปุ่นกำลังตกลงเหรอ ผมว่าไม่น่าจะใช่ เพราะผมเห็นหนังหลายเรื่องของญี่ปุ่นนี้ทุนสูง และผลตอบรับดีอย่าง 21 แก๊งนี้มีป่วนและเรียกข้าว่าอีกา แต่ในขณะภาพยนตร์ดัดแปลงจากการ์ตูนเรื่องอื่นๆ กับได้คำติมากกว่าคำชม เช่น เดวิดแมน, นานะ, เนตรอสูรพิฆาตรมาร, อาซูมิ สวยประหาร,  คุโรมาตี้, ไอ้มดแดง, เดธโน้ต, คิทาโร่, อัตโตริ, การ์ตูนของอิโต้ จุนจิ ฯลฯ ทำไมผมดูแล้วไม่ได้สร้างความประทับใจอะไรผมเลย แม้หนังจะโครตลงทุน กราฟฟิกสุดยอด อลังการดาวล้านดวง แต่ก็เท่านั้น

ขอยกตัวอย่างเรื่องเดวิดแมน(Devilman ค้างคาวกายสิทธิ์ สงครามอสูรถล่มอสูร)ที่มีเนื้อหาศึกร่างหว่างมนุษย์กับปีศาจ เป็นการ์ตูนสมัยเก่าที่ผมเคยมีความทรงจำตั้งแต่เด็ก ผมจำได้เลยว่าชอบอ่านมากๆ เพราะฉากโหด ฉากดิบๆ เถื่อนๆ มันมาก แต่พอเอามาสร้างหนังแล้วอยากจะด่าคนสร้างไงไม่รู้ เพราะทำลายความความรู้สึกผมหมดเลย แม้ฉากจะสวยลงทุนโครตสูง แต่ความประทับใจผมให้ติดลบถึงแย่มาก ไล่ตั้งแต่ตัวละครที่หน้าไม่เหมือนการ์ตูนต้นฉบับเลย คนญี่ปุ่นมีเป็นพันล้านล้านคนแต่ทำไมคัดมาได้แค่นี้ พระเอกที่แสดงเป็นเดวิดแมนหน้าอย่างกับคนติดยาอะไรสักอย่าง บทก็แย่มากเพราะไม่ตรงต้นฉบับเลยไม่รู้ภาพยนต์ญี่ปุ่นกว่าอะไรหนักหนาชอบเปลี่ยนฉากดัดแปลงตัดต้นฉบับการ์ตูนไปเรื่อยเหมือนไม่มีศิลปะ(ไม่เหมือนเรื่อง Watchmen รายนี้ทำตามต้นฉบับตัดต่อดีเยี่ยม) ขนาดฉากสุดยอดในการ์ตูนเรื่องนี้เมื่อทำเป็นภาพยนตร์กับไม่ทำให้ผมประทับใจเลย หนึ่งในนั้นคือฉากปีศาจเต่า(ชื่อไหร่หว่า เดาว่า เก็นบุ)ที่กินมนุษย์เพื่อดำรงชีวิตอยู่ โดยผู้ที่กินจะปรากฏหน้าอยู่หลังกระดองของมัน ซึ่งพระเอก(เดวิดแมน)พยายามตัดสินใจฆ่าแต่ก็ฆ่าไม่ลงเสียทีหนึ่งในหนึ่งในหน้าบนกระดองนั้นเป็นเด็กหญิงเพื่อนบ้าน(คนรู้จักพระเอก)ฉากนี้เรียกว่าสนุกมาก หากแต่ภาพยนตร์ดัดเปลี่ยนเด็กหญิงมากลายเป็นเพื่อนสนิทพระเอกแทนซึ่งมันไม่เศร้าสักนิด(เพราะตรูไม่ใช่ Y เว้ย) กับอีกฉากนางเอกโดนชาวบ้านฆ่าแล้วตัดหัวซึ่งผมดูแล้วอึดอัดใจมากกว่าเศร้า และที่อยากติที่สุดคือการนำเสนอประเด็นหลักของเรื่องมันง่ายเกินไปจนถึงขั้นเลวร้าย ประเด็นว่า “มนุษย์นั้นร้ายกว่าปีศาจ” ถูกปล่อยออกมาง่ายไป จนไม่ได้เก็บไปคิดหรือวิเคราะห์อะไรเลย ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงกลายเป็นฝันร้ายสำหรับผมมากๆ

ดูเหมือนว่าภาพยนตร์เดวิดแมนโดนนักวิจารณ์ที่นั้นยำเหมือนกัน(คนชอบการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ใช้ผมคนเดียวนี้หว่า)

 

หลังจากหมดเรื่องเดวิดแมนแล้ว แต่ผู้ผลิตญี่ปุ่นก็ยังไม่เข็ดอีก ทำไมเขาไม่เอาความผิดพลาดในอดีตมาปรับปรุงผลงานมั้งหนอ กับการ์ตูนเรื่องเดธโน้ต ที่เนื้อหา บท ตัวละครประกอบดีหมด แต่แล้วมาสอบตกตรงพระเอกไลท์ หน้าตาเหมือนหม่ำใส่วิก โอ้...พระเจ้าแถวสาวๆ ในเรื่องดันชอบอีก........มันหล่อตรงไหนนี้ และภาค L ที่แสดงเป็นพระเอกคนเดียวก็อีหรอบเดิม บทแย่ ตัวละครไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไหร่

โอ๊ย.......หมดสิ้นศรัทธาภาพยนตร์ญี่ปุ่นที่ดัดแปลงจากการ์ตูนจังโว้ย! คัดดาราที่เป็นพระเอกนางเอกนี้มันยากนักเหรอ ใครก็ได้ช่วยหาสิ่งดีๆ มาเล่าให้หน่อยสิผมจะได้รับฟัง

ปกตินี้ผมค่อนข้างเข้มพอสมควรกับภาพยนตร์ที่เอาการ์ตูนญี่ปุ่นมาดัดแปลงค่อนข้างมาก ก็น่าแปลกดี ในเมื่อฮีโร่อเมริกาทำได้ผลตอบรับดี(บางเรื่อง) แต่ทำไมการ์ตูนญี่ปุ่นถึงทำไม่ได้(ผมลืมแว่วเสียงเรไรไป) ตั้งนั้นผมมาลองคิดๆ ดูทำไมภาพยนจ์จากการ์ตูนญญี่ปุ่นถึงออกมาแย่สามารถสรุปได้มีดังต่อไปนี้

-กองถ่ายภาพยนตร์ญี่ปุ่นกำลังมีปัญหา เพราะที่แล้วๆ มาภาพยนตร์ญี่ปุ่นไม่เหมือนเมื่อก่อน ไม่สามารถไปถึงระดับโลกได้ หรือว่าหนังญี่ปุ่นกำลังถอยลงคลองเหมือนบ้านเรา(?)

-การคัดเลือกตัวแสดงไม่ตรงกับหน้าตาโดยเฉพาะพระเอกกับนางเอก(แต่เรื่องโกธนั้นผมชมว่าพระเอกหน้าเหมือนมาก ยกเว้นนางเอกแก่ไปหน่อย)

-การแสดงของดารานับว่าแย่ ดาราไม่ได้แสดงตามบทบาทให้ผู้ชมเห็นว่าเหมือนตัวการ์ตูนเรื่องนั้นๆ ได้เลย

-ทุนการสร้างสูงแต่ไม่สามารถทำให้หนังเรื่องนั้นๆ มีคุณค่าในด้านความบังเทิงแต่อย่างใด

-ระบบเส้นกองถ่ายภาพยนตร์เหมือนบ้านเรา(?)

-การเขียนบทไม่ดี

-ภาพยนตร์คนจริงไม่สามารถนำความสวยงามของการ์ตูนญี่ปุ่นมาใช้ได้ อย่างเรื่องเดโรโระ ที่ตัวเอกโดโรโระในการ์ตูนนั้นนักอ่านหลายคนต่างเชื่อว่าตัวเอกเป็นผุ้ชาย แต่เมื่อดำเนินเรื่องหลายตอนเข้าก็พบว่าเป็นผู้หญิง หากเมื่อสร้างเป็นภาพยนตร์ที่มีคนแสดงจริงคนดูก็รู้ทันทีเลยว่าตัวเอกเป็นผู้หญิงเป็นต้น(พร้อมกับเรื่องนอกบทเช่นเคย)

-การวางแนวคิดของเรื่องไม่สามารถทำให้สนใจได้

-ฯลฯ

เอาเถอะจะเนื่องสาเหตุใดก็ตาม ทุกทีก็มีปัญหาหมดแหละ ขนาดในไทยเรายังมีปัญหาเลย คงต้องแก้เป็นจุดไปจะดีกว่า

         กลับมาที่การ์ตูนต่อ Sundome นอกเรื่องบ่นภาพยนตร์ไปเรื่อยไม่เกี่ยวกับซันโดมะเท่าไหร่ เออ...จะเขียนอะไรก่อนดีล่ะ ทิ้งช่วงหลายตอนผมก็ลืมๆ ไปเสียแล้วแถมเม้นก็ไม่เท่ากับนานะกับคาโอรุเท่าไหร่ เขียนไม่ออกเหมือนกัน เอาเป็นว่าเขียนเท่าที่คิดได้ละกัน

คนเขียนการ์ตูนเรื่องนี้ ผมสังเกตว่าคนเขียนค่อนข้างสร้างตัวเอกค่อนข้างเป็นคนที่มีบุคลิกภาพที่ไม่ดีสักเท่าไหร่ เหมือนคาแร็คเตอร์คนขี้แพ้ ที่ไม่มีโชค สังคมรังเกียจ ก่อนที่นิสัยจะเปลี่ยนไปเมื่อเขาพบหญิงสาวสวย เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัด อย่างเช่น เรื่อง Hop Step Jump!(2003) ที่ตัวเอกเป็นภารโรงในโรงเรียนหญิงล้วน ที่โดนสาวๆ รังเกียจ ยกเว้นนางเอก

นอกเหนือจากพระเอกแล้วเหล่าตัวละครตัวประกอบในเรื่อง คนเขียนก็พยายามวาดให้เหมือนคนไม่ใช้คน รูปร่างน่าเกลียด บางคนตาเล็ก หัวโต หน้าเหมือนลิง แขนยาว เป็นต้น ตัวละครเหล่านี้ก็มีจิตใจดีงาม ในขณะที่บางคนชั่วทั้งร่างกายและจิตใจ แสดงให้เห็นว่าสังคมนั้นมีหลายแบบ  มีทั้งภายใน ภายนอก

กลับมาที่เรื่อง Sundome เนื้อเรื่องเน้นดำเนินโดยใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่งคือไอบะ ฮิเดโอะ เด็กหนุ่มอายุ 15 ปี ในภาพยนตร์เราจะเห็นเด็กหนุ่มคนนี้มีความรู้สึกหมกมุ่นเรื่องเพศค่อนข้างสูง เมื่อถึงตอนกลางคืนเขาจะช่วยตัวเอกอย่างรุนแรงที่หน้าคอม จนครอบครัวที่อยู่ข้างล่างได้ยินอย่างชัดแจ๋ว(เสียงลูกชายครางและเสียงสั่นของเพดานเวลาโยก)  แต่กระนั้นพวกเขาไม่ใส่ใจกับอาการหื่นกามหมกมุ่นของลูกชายคนนี้สักเท่าไหร่ แต่ฉากดังกล่าวนั้นการ์ตูนไม่มีเลย เพราะในการ์ตูนไอบะอาศัยอยู่กับน้องชายห้องเดียวกันทำให้การปล่อยอารมณ์ของเขาจำกัดพอสมควร

ไอบะ ฮิเดโอะเป็นนักเรียนที่สังคมไม่สนใจ เขาอยู่ระดับต่ำในชนชั้นของห้องเรียน เขานั่งอยู่บนโต๊ะล่างสุด(ที่ตัวละครในการ์ตูนส่วนใหญ่มักนั่งโต๊ะแถวล่างทุกเรื่อง) ใครๆ ตางไม่เห็นหัว ไม่รู้สึกเลยว่าไอ้หมอนี้มีตัวตนอยู่ ซึ่งต่างจากพระเอกคาโอรุในเรื่อง Nana to kaoru ที่พระเอกยังพอมีคนเห็นหัวอยู่บ้าง

จนกระทั้งวันหนึ่งก็มีนักเรียนหน้าใหม่ย้ายมาชื่อคุรุมิ ซาฮามะ เป็นเด็กนักเรียนตัวเล็กๆ ผอมๆ ท่าทางขี้โรค แต่เธอมีบุคลิกที่น่าสนใจ และเป็นที่นิยมทันทีในชั้นเรียน เธอนั่งอยู่ที่นั่งถัดไปจากที่ไอบะนั่ง เธอขยับโต๊ะเพื่อดูหนังสือร่วมกับเขา ไอบะหลงรักเธอแต่แรกเห็น ด้วยนิสัยหมกมุ่นเจ้าหนูของเขาก็ได้ตั้งโด่ และสาวเจ้าก็เห็นพอดี ตอนแรกไอบะคิดว่าสาวเจ้าคงด่าเขาว่าไอ้โรคจิต วิตถาร หากแต่เขาก็แปลกใจเมื่อสาวเจ้าไม่ได้ว่าอะไรเธอยังคงร่วมกับเขาเรียนปกติจนหมดชั่วโมง

แทนที่คุรุมิจะรู้สึกรังเกียจ เธอกับเริ่มใกล้ชิดกับเขา โดยเหตุกลใดก็ไม่ทราบ ดูเหมือนเธอจะลองใจไอบะอะไรสักอย่าง และแล้วฉากที่เธอทดสอบจิตใจของพระเอกไอบะก็มาถึง เมื่อเธอสั่งไอบะให้เอาตะปูทิ่มเจ้าหนูให้เธอดู ซึ่งหากไอบะทำก็เหมือนเป็นการประกาศว่าเขาอยู่ในอาณัติของผู้หญิงคนนี้ ศักดิ์ศรีของผู้ชายของเขาไม่เหลือแน่นอน

         แต่ไอบะยอมทำ เขายอมเอาตะปูทิ่มเจ้าหนูอย่างน่าหวาดเสียว เมื่อคุรุมิเห็นว่าชายคนนี้ยอมทุกอย่างเพื่อเธอโดยไม่สนศักดิ์ศรีของตัวเอง เธอจึงบอกเขาว่า “ฉันไม่ยอมตกเป็นของเธอ ไม่มีทางมีเซ็กต์กับเธอ ฉันจะมีเซ็กต์กับคนอื่น ต่อให้โลกนี้มีแต่ฉันกับนาย ฉันก็ไม่มีวันมีเซ็กต์กับนายเป็นอันขาด”

ไอบะอึ้งอย่างมืดมนเมื่อได้ยินคำประกาศของสาวเจ้า และผมก็อึ้งเหมือนกัน ดูเหมือนคนเขียนเรื่องนี้จะใช้จิตวิทยาในการเขียนการ์ตูนอย่างมีประสิทธิภาพทำให้คนอ่านเสมือนกับเป็นไอบะมืดมนพร้อมกับเขาได้ ก็แหมในเมื่อฉันทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ แต่เธอกลับทำร้ายจิตใจฉันซะงั้น

 

นับจากนั้นเป็นต้นมานางเอกคุรุมิได้ครอบงำพระเอกไอบะเป็นที่เรียบร้อย เธอวางกฎความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขา เช่น ไม่ให้เขาช่วยเหลือตนเองโดยที่เธอไม่ได้สั่ง เธอสามารถสั่งเขาได้โดยจะให้ของตอบแทนที่ไม่เกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์กับเขา และต้องปกปิดเรื่องราวเหล่านี้เอาไว้ไม่ให้คนอื่นรู้ ซึ่งนี้จึงกลายเป็นที่มาของปกรองที่เป็นรูปนางเอกคุรุมิกำลังนั่งกับพระเอกไอบะที่สวมปลอกคอถูกพันธการเสมือนกับว่าเธอเป็นนางพญาส่วนไอบะเป็นแค่ทาสที่ต่ำต้อย(สัตว์เลี้ยง, ทาส)

ความรู้สึกของผมเมื่อดูการ์ตูนเรื่องนี้ เนื้อหาเกี่ยวกับเพศของ Sundome ค่อนข้างแรงกว่าการ์ตูนเรื่องก่อนๆ ของนักเขียนคนนี้ที่ผมเคยดูอยู่มาก หลายคนอาจรู้สึกขัดแย้งเจ้าไอบะที่ต้องทำตามคำสั่งคุรุมิทำอะไรบ้าระห่ำโดยไม่กลัวตนเองได้รับบาดเจ็บ เช่น ทำร้ายตนเองทั้งๆ ที่เขาขี้ขลาด, ต่อสู้กับอันธพาลทั้งๆ ที่ตนอ่อนแอ จนได้รับบาดเจ็บหลายครั้ง โดยไอบะคิดมาตลอดว่านี้คือพลังแห่งความรัก แต่คนอ่านต่างระอาว่าเจ้าหมอนี้กำลังเป็นโรคจิตเสียมากกว่า

คุรุมิแตกต่างจากนางเอกในผลงานก่อนๆ ของนักเขียนคนนี้เป็นอย่างมาก นางเอกที่แล้วมาเป็นคนเปิดเผย แต่คุรุมินางเอกคนนี้กลายเป็นนางเอกที่ดูมืดมนหากมองดูที่จิตใจภายใน เธอใช้ประโยชน์จากไอบะอย่างเลือดเย็น จนดูเหมือนว่าเธอจะซาดิสม์เล็กๆ ซึ่งบางทีเหตุผลลึกๆ นั้นอาจตรงกันข้าม ที่เธอทำแบบนี้ก็เพื่อให้ไอบะมีความกล้าหาญ ที่สักวันหนึ่งเขาจะสามารถยืดอกขอคบเธออย่างเปิดเผย แต่ดูเหมือนไอบะนั้นจะขาดการพัฒนาอย่างรุนแรง เขายอมจะอยู่ใต้อาณัติของเธอมากกว่าที่จะเปลี่ยนแปลง ซึ่งคงอีกนานที่เขาจะเปลี่ยนแปลงตนเองได้

 

มีฉากหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าไอบะนั้นถลำลึกและกลายเป็นคนคิดมากเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างคุรุมิอย่างรุนแรง นั้นคือฉากช่วงท้ายของเล่มที่หนึ่ง ที่เขาอุตส่าห์หนี้เวลาเรียนเพื่อไปซื้อน้ำดื่มนอกโรงเรียนตามคำสั่งของคุรุมิ แต่กลายเป็นว่าเวลาเขาซื้อน้ำเกินเวลาที่กำหนด เมื่อเขากลับมาก็พบว่าเธอไปอยู่โรงพยาบาล เพราะเธอป่วยเป็นโรคประจำตัว หากแต่ไอบะกลับคิดว่าเธอคงงอนเขา เขาเลยแอบหนีเวลาเรียน(อีก)แล้วปีนเข้าห้องพยาบาลโดยไม่มีใครรู้ เพื่อนำน้ำดื่มไปให้เธอ แต่เธอกลับไม่มีอารมณ์ยินดีกับน้ำที่เขาเอามาให้ ไอบะเลยโกรธเพราะคิดว่าเธองอนเขา และสุดท้ายคุรุมิเลยถอดกางเกงในของเธอมาให้เขาเป็นรางวัลตอบแทน ก่อนที่ไอบะจะรู้ว่าคุรุมิป่วยจริงเธอไม่ได้งอนเขา

นับวันไอบะยิ่งหมกมุ่นในเรื่องคุรุมิ เขาอยากจะระบายความหมกมุ่นนี้ด้วยการช่วยตนเอง แต่เขาก็ไม่กล้าทำ เพราะคุรุมิสั่งห้าม ทั้งๆ ที่เขาสามารถแอบทำก็ได้ แต่เขากลับไม่ทำ เขาใช้วิธีการออกกำลังกลายแทนการช่วยตนเอง สิ่งเหล่านี้คนอ่านได้เห็นไอบะแสดงออกทั้งหมด

ก็น่าแปลกดีว่าเด็กอายุ 15 จะมีความหมกมุ่นถึงเพียงนี้ ดูเหมือนว่าญี่ปุ่นพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นกำลังเข้าขั้นวิกฤติ ข้อมูลจากกระทรวงสาธารณสุขพบว่า เกือบครึ่งหนึ่งของเด็กสาวอายุ 17 ปี มีเพศสัมพันธ์แล้ว เพิ่มขึ้นพรวดพราดจากสถิติ 17% เมื่อ 15 ปีก่อน ในขณะที่สถิติเดียวกันของวัยรุ่นชายเพิ่มขึ้นเกือบ 2 เท่า อยู่ที่ 40% ในปัจจุบัน โดยจากการสอบถามวัยรุ่นญี่ปุ่นมักตอบว่าการมีแพศสัมพันธ์ในวัยเรียนถือได้ว่าไม่ผิดศิลธรรม หากมีการป้องกัน สาเหตุที่ทำให้วัยรุ่นญี่ปุ่นมีทัศนคติแบบนี้เป็นเพราะสังคมญี่ปุ่นนั้นมีสื่อลามกค่อนข้างมาก ที่สามารถซื้อขายง่ายดาย เรามักเห็นฉากเด็กมัธยมปลายยืมหนังโป๊จากเพื่อนเพื่อนำกลับไปดูที่บ้าน พระเอกดูอินเตอร์เน็ตเว็บโป๊ การจูบกันในที่สาธารณะให้คนผ่านไปผ่านมาได้พบเห็น ฯลฯ

 

ความสุดยอดของการ์ตูนเรื่องนี้คือการดำเนินเรื่องที่ทำให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วม(นอกเหนือจากความหื่น) เหตุการณ์สะเทือนใจอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหื่นหรือความดราม่าของเรื่อง เช่นฉากที่ไอบะกับคุรุมิติดอยู่บนลิฟท์ตอนกลางคืน ฉากนี้ถือได้ว่าเป็นสวรรค์ของไอบะชัดๆ เพราะเขาติดในลิฟท์กันสองต่อสอง บางทีเราสองคนจะได้เสียกันละทีนี้ ระหว่างที่รอลิฟท์ไอบะก็ลวนลามคุรุมิเป็นเรื่อยๆ หากแล้วเรื่องเกินเลยก็มาหยุดลง เมื่อคุรุมิบอกไอบะว่าครั้งหนึ่งเธอเคยเป็นผู้ชาย เธอผ่าตัดแปลงเพศมา แถมด้วยฉีดฮอร์โมนผู้หญิงอีก

ไอบะช็อกและคนอ่านก็ช็อกด้วย

พูดง่ายๆ คือนางเอกการ์ตูนเรื่องนี้น่ารักและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน

 
          ยิ่งอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ ยิ่งเครียด โดยเฉพาะเนื้อเรื่องที่เริ่มเผยประวัติอันดำมืดของนางเอกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนผมไม่กล้าเปิดเลยเบื้องหลังว่าชีวิตของเธอนั้น น่าสงสารจริงๆ ที่เนื้อเรื่องช่วงหลัง ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้จะกลายเป้าข่าวลื่ออย่างร้ายกาจของคนรอบข้าง ที่สับเธอไม่ไว้หน้า เช่น โดนกล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงแย่งผู้ชาย(หรือภาษาบ้านเรา แรด)ซึ่งมีฉากหนึ่งที่มีผู้หญิงข้างห้องมาตบเธอโดยหาว่าเธอแย่งแฟนทั้งๆ ที่เรื่องที่ว่าไม่จริงแม้แต่น้อย ผู้หญิงคนนั้นคือฟังข่าวลือแล้วหัวเสียที่เสียหน้าแล้วเข้ามาตบทันทีนางเอกทันทีเลย ดูแล้วอึ้งครับ ว่าผู้หญิงญี่ปุ่นนี้แรดและขี้หึ่งไม่แพ้เลยผู้หญิงบ้านเราเลย แต่นั่นยังไม่เท่าไหร่ครับ ขอบอกว่ายิ่งช่วงท้ายเรื่องเธอยิ่งโดนแกล้งหนักข้อมาก ถึงขั้นแช่งให้ตายเลยทีเดียว ซึ่งยิ่งกว่าการกลั่นแกล้งโรงเรียนเสียอีก แต่กระนั้นสิ่งที่ประทับใจของช่วงนี้อยู่ที่กลุ่มที่ยังคงเชื่อใจในเอกครับ นอกจากพระเอกแล้ว ก็คงเป็นกลุ่มชมรมเรื่องลึกลับนี้แหละที่ยังคงรักและเป็นเพื่อนกับนางเอกจนหยดสุดท้าย ซึ่งแสดงให้เห็นว่าแม้คนในชมรมแม้จะหน้าอัปลักษณ์ หากแต่จิตใจนั้นงดงามกว่าคนที่รังเกียจนางเอกมาก คนหล่อ คนสวยที่นิสัยริษยาหรือมองคนอื่นในแง่ลบทั้งที่ไม่มีหลักฐานก็ถือว่าอัปลักษณ์ที่น่าเกลียดไม่ต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉานเหมือนกัน

อ่านการ์ตูนเรื่อง Sundome ดูแล้วมันสะท้อนอะไรหลายๆ อย่างในประเทศญี่ปุ่นครับ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาหมกมุ่นของวัยรุ่น, โจรขโมยกางเกงใน, นักเรียนหญิง ม.ปลาย ขายตัว, การร่วมรักในสวนสาธารณะ,เฒ่าหัวงู ฯลฯ สิ่งเหล่านี้เป็นปัญหาที่ฝังลึกในประเทศญี่ปุ่น และดูเหมือนปัญหาเหล่านี้ก็เกิดขึ้นในประเทศไทยด้วย อันเนื่องจากวัฒนธรรมตะวันตกเริ่มเข้ามาในประเทศอย่างเสรี ทำให้ค่านิยมเปลี่ยนไป เด็กไทยก็เริ่มทำอะไรเหมือนในการ์ตูนเรื่องนี้อย่างน่ากลัว

ผมไม่รู้ว่าภาพยนตร์ที่ดัดแปลงจาก Sundome จะถ่ายทอดปัญหาญี่ปุ่นเหล่านี้หรือเปล่า หรือจะเอาทะลึ่งอย่างเดียว  หากไม่ทำเหมือนการ์ตูนผมก็ขอตอบว่าน่าเสียดายมาก เอาเป็นว่าใครที่รับได้กับการ์ตูนเรต R และแนวทะลึ่งก็ลองไปดูให้เฉียดๆ ตาหน่อยก็ได้ไม่ว่ากัน แต่สำหรับผมขอขนานนามว่าการ์ตูน Sundome  ของนักเขียนคนนี้เป็นการ์ตูนเรต R ที่ดราม่าที่สุดในใจผมเลยทีเดียว

+ +