มหาตำนานเหนือฟ้า เลยสวรรค์สุดไกลโข !?

ตอนที่ 288 : บทที่ 288 วีรสตรีตระกูลหยาง รักบอกรัก เกลียดบอกเกลียด

บทที่ 288 วีรสตรีตระกูลหยางโบราณ รักบอกรัก เกลียดบอกเกลียด

        โลกแห่งเทพเซียนก็คล้าย ๆ กับดาวโลกอื่น ๆ ที่มีอยู่ในจักรวาลสามพิภพจำนวนมาก การที่จะเป็นผู้เล่นนักเดินทางข้ามฟากฟ้า นักเดินทางข้ามพิภพหรือจะเรียกยังไงก็ตามแต่ สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือกองกำลัง เพราะคนคนเดียวสองมือสองขาหนึ่งหัวหนึ่งใจ ต่อให้เก่งฉกาจมากแค่ไหน ก็ใช่ว่าจะสามารถเอาตัวรอดและมีชัยไปได้ในทุก ๆ ครั้งเสมอ หากขาดทั้งพลังและอำนาจอย่างสมดุล ขาดกองกำลังที่จะมาเป็นมือเป็นเท้าเป็นคมหอกเป็นดาบและโลกแล้วล่ะก็

ต่อให้คนคนนั้นได้เริ่มต้นมาพร้อมกับทักษะวิชาระดับเทพ ได้อาวุธระดับ SS ก็ใช่ว่าจะกลายเป็นเจ้าคนนายคนได้ เป็นยอดคนฟ้าประทานได้หมดทุกคนเสียที่ไหน ดังนั้นระบบหลักและการออกแบบเฉพาะของเซเลเน่และอีกสองคนพี่น้อง พระเจ้าผู้สร้างจึงได้สร้างภารกิจลับกิจกรรมพิเศษเอาไว้เป็นมากมาย ทั้งแบบเปิดเผยและแอบซ่อนเอาไว้ตามทวีปแล้วขุนเขาต่าง ๆ ที่จะทำให้ผู้เล่นสามารถมีกองกำลัง NPC เป็นของตัวเองได้ ไม่ว่าจะได้มาจากชื่อเสียงที่สะสมมา หรือได้รับเป็นรางวัลจากความพยายาม หรือจากโชคชะตาวาสนาที่มีก็อยู่ตาม็ตากดหกดเเ

ส่วนใหญ่ก็มักจะได้รับเพียงแค่ 1-2 คนเท่านั้นต่อผู้เล่นที่พยายามเป็นปี ๆ เพื่อเอาชนะใจของอีกฝ่าย

เนื่องจากในทวีปต่าง ๆ ต่างก็มีภารกิจลับอันแสนจะยากลำบากที่จะทำให้หลังจากจบภารกิจแล้ว

จะได้รับกองกำลังมาเป็นร้อย ๆ เป็นพัน ๆ คนนั้น แทบจะเรียกได้ว่าแต่ล่ะภารกิจเป็นอะไรที่แทบจะทำสำเร็จไม่ได้เลย ซึ่งภารกิจที่ว่าล้วนแล้วแต่ยากระดับนรกแตก ยากยิ่งกว่าการได้รับไอเท็มระดับ SS หรือการได้รับตำราทักษะโลกบำเพ็ญระดับ “เหนือราชันย์” มาเสียอีก

แต่วันนี้อยู่ ๆ คนคนหนึ่งที่ผ่านทางมาเฉย ๆ ถึงกับทำให้ผู้เล่นนับล้านคนของโลกแห่งเทพเซียน ที่ต่างก็กำลังพยายามทำภารกิจอันแสนยากลำบาก เพื่อให้ได้กองกำลังจำนวนมากมาไว้ในครอบครอง ต้องผิดหวังล้มเหลวเสียแล้ว

ปัจจุบันเฉพาะทวีปเริ่มต้นบัลลังก์เมฆ

ได้มีภารกิจลับสุดยอดสำหรับรับเอากองกำลังมาเป็นข้ารับใช้ มาเป็นผู้ติดตามอยู่ด้วยกันทั้งหมด 5 ตระกูลโบราณด้วยกัน

4 ตระกูลโบราณ ได้ถูกกลุ่มผู้เล่นชั้นนำผู้ได้รับฉายานาม “จักรพรรดิเซียน” ของดาวดวงนี้ครอบครองไปแล้วโดยสมบูรณ์ จากการทำภารกิจอันแสนจะยากลำบาก และเป็นไปไม่ได้ให้สำเร็จอย่างคาดไม่ถึง

แน่นอนว่าเหล่าจักรพรรดิเซียนที่ว่า ต่างก็เป็นฉายานามที่มอบให้จากทางระบบหลัก หากมองในมุมของเหล่า NPC จำนวนนับล้านล้านคน ก็เป็นฉายานามที่มอบให้โดย “เจตจํานงสวรรค์”

แต่สำหรับผู้เล่น “เจตจํานงสวรรค์” ก็คือระบบหลักของเกมสามพิภพนั่นเอง

ดั่งนั้นจึงไม่มีเหล่า NPC ชนดั้งเดิมของโลกแห่งเทพเซียนต่อต้านมากนัก

เพราะต่างก็ยังคงหวาดกลัวในอำนาจของสวรรค์ด้วยกันทุกผู้ทุกคน

แต่สำหรับมากเมฆแล้วมันไม่ใช่ ...

มากเมฆที่ลืมตามองดูเหล่าสรรพสิ่งต่าง ๆ ที่มีชีวิตขึ้นมาวิ่งวนไปมาอยู่รอบ ๆ ตัวของเขา และกลุ่มคนกว่าสองร้อยชีวิตตรงหน้าที่ต่างก็แสดงความเคารพอย่างสูงสุดอยู่ที่พื้น ทันใดนั้นเอง ระบบหลักก็แจ้งเตือนขึ้น พร้อมกับปรากฏเป็นภาพหน้าต่างของระบบขึ้นมาให้เห็น

นานเท่าไรแล้วที่มากเมฆไม่เห็นระบบเหล่านี้ทำงาน .. จนเกือบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ

[ - ติ๊ง !!! ยินดีด้วยค่ะ ผู้เล่นมากเมฆ ได้รับกองกำลังตระกูลหยางโบราณในตำนานมาเป็นข้ารับใช้และผู้ติดตาม - ]

[ - ได้รับกองกำลังทั้งหมด 231 คน และได้รับความซื่อ​สัตย์​ภักดีเต็ม 100% อยู่ตลอดเวลายาวนานจนกว่าจะตาย - ]

[ - เนื่องจากผู้เล่นมากเมฆ มิได้มีฉายานามพิเศษใด ๆ ที่ทำให้ค่าการเป็นศัตรูที่มิอาจอยู่ร่วมฟ้าของตระกูลหยางลดน้อยลงได้ - ]

[ - ดังนั้นศัตรูคู่แค้นที่มิอาจอยู่ร่วมของตระกูลหยาง กับกลุ่มนิกายและตระกูลต่าง ๆ ผู้เล่นจะต้องรับผลกระทบที่เกิดขึ้นไปด้วย - ]

[ - ค่าความสัมพันธ์ติดลบ -100% ถาวรทันที สำหรับศัตรูคู่แค้นของตระกูลหยางโบราณ ขอให้ผู้เล่นระวังการถูกลอบสังหาร - ]

[ - เนื่องจากเป็นตระกูลโบราณเพียงหนึ่งเดียวที่โดนคำสาปผนึกสวรรค์ ดังนั้นจึงเป็นกองกำลังที่อ่อนแอที่สุด แต่ก็มีศักยภาพสูงสุดด้วยเช่นกัน - ]

[ - เนื่องจาก ....... - ]

[ - นิกายมารจันทรา ………....... - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย ผู้เล่นมากเมฆได้รับ ก้อนหินมีชีวิตอายุ 8 พันล้านปีเป็นผู้ติดตาม - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย ผู้เล่นมากเมฆได้รับ ดอกไม้ริมทางธรรมดามีชีวิตเป็นผู้ติดตาม - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย ผู้เล่นมากเมฆได้รับ ต้นไม้เซียนสวรรค์มีชีวิตเป็นผู้ติดตาม จำนวน !!! - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย ผู้เล่นมากเมฆได้รับ ???? - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย  ??? - ]

[ - ติ๊ง!! ยินดีด้วย ??? - ]

หน้าต่างระบบหลักของเกมจำนวนมากยังคงอธิบายต่อไป และบอกถึงสารพัดรายละเอียดออกมาเป็นชุด ๆ จำนวนมาก

พร้อมกับสิ่งต่าง ๆ ที่มากเมฆได้รับอย่างคาดไม่ถึง และรวมไปถึงรายชื่อของศัตรูกลุ่มนิกายและกลุ่มตระกูลโบราณต่าง ๆ ที่หลังจากนี้ต่อไป หากอีกฝ่ายพบเข้ากับมากเมฆไม่ว่าที่ใดสถานการณ์ใด ๆ ก็ตาม พวกมันจะกระโดดเข้ามากัดคอเขาในทันที

แต่ปัญหาในตอนนี้ก็คือมากเมฆ ไม่คิดอยากจะสร้างกองกำลังอะไรเลยนั่นเอง ที่มีอยู่ก็ทรงพลังพอจะล้างโลกแห่งเทพเซียนได้สบาย ๆ ล้างบางสวรรค์ทุกชั้นฟ้าได้อยู่แล้วหากต้องการ เหล่าขุนพลเทพเจ้าลูกหลานจอมเทพหมื่นมนตราและกองกำลังระดับมหาเทพของไอร์ดอส เท่าที่มีก็เกินพอแล้วสำหรับมากเมฆในตอนนี้

แถมในครั้งนี้ เขายังได้กองกำลัง 261 คนที่เป็นประเภทลูกเจี๊ยบตัวน้อย ๆ ผู้แสนจะอ่อนแอมาอีก จะส่งกลับเข้าไปในมิติลับพระเจ้าหมื่นเมฆมายาก็ยังไง ๆ อยู่ แม้ว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะภักดี 100% แต่เขาก็ไม่อยากจะเปิดเผยตัวตนแท้จริงออกไปในเวลานี้

เอาก็เอา ...

".. พวกเจ้าทุกคนลุกขึ้นเถอะ เราเขาใจแล้ว ส่วนพวกเจ้า เจ้าตัวเล็ก ๆ และต้นไม้สมุนไพรทั้งหลาย มานี่มา.. .."

มากเมฆเลิกคิดไร้สาระ ก่อนที่จะตอบรับและให้คนของตระกูลหยางโบราณลุกยืนขึ้น

ก่อนที่เจ้าตัวจะโบกมือออกไปด้านหน้าหนึ่งครั้ง เก็บเอาของวิเศษที่มีชีวิตต่าง ๆ ส่งตรงเข้าไปยังมิติลับพระเจ้าแบบเนียน ๆ ปกติเวลาที่มากเมฆจะเปิดประตูมิติลับออกมาในทุกครั้ง เมื่อครั้งอยู่ในโลกเวทมนตร์ไอเท็มสำหรับเปิดทางเข้ามิติลับหรือใช้วาร์ปเข้าไป จะปรากฏออกมาในรูปแบบของการ์ดสีขาวงดงามใบหนึ่งเสมอ

แต่ทว่าพอเขามาอยู่ที่โลกแห่งเทพเซียน การ์ดมิติลับที่ว่ากับกลายเป็นตราประทับหยกมังกรเลือดม่วงชะอย่างงั้น แถมยังใหญ่พอ ๆ กับตราประทับพระราชลัญจกรของจักรพรรดิจีนอีกด้วย ยิ่งพอของสิ่งนี้ปรากฏขึ้น ยิ่งทำให้เหล่าสมาชิกของตระกูลหยางทุก ๆ คนมองมาที่มากเมฆตาเป็นมันเลยทีเดียว

คนตระกูลหยางโบราณสื่อสารกันและกันผ่านทางกระแสจิตพิเศษของสายเลือดโบราณ

".. นั่นมันตราประทับพระราชลัญจกรของจักรพรรดิ นายท่านของพวกเราเป็นจักรพรรดิหรือนี่ .."

".. ไม่ใช่ แม้จะคล้ายกันมากกับที่บันทึกไว้ในตำราโบราณของตระกูล แต่ที่เห็นอยู่นี่เป็นอะไรที่สูงค่ากว่านั้นมาก .."

".. สิ่งนั้นคือสมบัติเหนือสวรรค์ ตราประทับแห่งมิติสวรรค์ของเหล่าทวยเทพ นายท่านของเราเป็นตัวตนเสมอชั้นฟ้าอย่างแน่นอน .."

".. พวกพี่ ๆ อยากรู้ทำไมไม่ถามนายท่านคนงามเอาเลยล่ะคะ หลานเอ๋อว่าง่ายกว่าจะมีมโนเอาเองแบบนี้นะ .."

".. ไม่ได้พวกเราไม่ควรเสียมารยาทรู้มั้ย แม้จะอยากรู้เรื่องของนายท่านมากแค่ไหน พวกเราก็จะต้องเงียบปากไว้ .."

".. พวกเจ้าเลิกคุยกันได้แล้ว อยู่ต่อหน้านายท่านพวกเจ้าสํารวมกริยาด้วย เจ้าอยากให้เราผู้เฒ่าหยางเจี่ยกระอักเลือดตายตอนแก่หรือไง  .."

เหล่าสมาชิกตระกูลหยางหลายคนคุยอะไรกัน

มากเมฆได้ยินทั้งหมดมันก็ไม่แปลกอะไร เพราะคนพวกนี้อยู่แต่ในป่าในเขามาตลอด ความอยากรู้อยากเห็นในสิ่งต่าง ๆ จึงเป็นเรื่องธรรมดา เพราะขนาดมากเมฆเองในเวลานั้นที่ได้ก้าวเข้ามาในสามพิภพออนไลน์ในครั้งแรก ด้วยความอยากรู้อยากเห็นอยากลอง ก็ทำให้เกิดอะไรต่อมิอะไรตั้งมากมายอย่างที่ผ่านมา พอเห็นคนกลุ่มนี้ช่างมีส่วนคล้าย ๆ กับตนเองแล้วก็ชวนให้นึกถึงวันวานที่ผ่านมาเสียจริง ๆ

          ".. เวลาในตอนนี้ก็ปาเข้าไปยามโฉ่วแล้ว ไม่สู้อยู่ค้างแรมที่นี่สักครั้งก็ไม่เลว พวกเจ้ามีบ้านหลังเล็ก ๆ ให้เราพักค้างแรมหรือไม่ .." มากเมฆกล่าวถามไปตามปกติ แท้ที่จริงก็คืออยากจะหาสถานที่พูดคุย อยากทำความรู้จักอยากจะเห็นความเป็นอยู่ที่ผ่านมาของคนตระกูลหยางเสียหน่อย และวิธีที่ง่ายที่สุดก็คือไปดูให้เห็นกับตา

          ผู้นำเฒ่าหยางเจี่ยกล่าวตอบรับและเข้าใจความนัยของผู้เป็นเจ้านาย แต่ก็ผิดไปหน่อย .. จากที่มากเมฆต้องการ

          ".. บ่าวชรามีบ้านพักหลังหนึ่งสร้างไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้เพิ่งจะแล้วเสร็จได้ไม่นาน นายท่านสามารถไปพักค้างแรมที่นั่นได้ ข้าจะให้หญิงสาวในตระกูลไปปรนนิบัติรับใช้ นายท่านเชิญทางนี้ .." เฒ่าชรากล่าวออกคำสั่งในทางลับ ให้ทุกคนรีบกลับไปจัดเตรียมสิ่งต่าง ๆ เอาไว้ให้พร้อม ก่อนที่จะคิดในใจอย่างอดเสียดายไม่ได้ว่า คืนนี้ “หยางซินหลิน” หญิงงามอันดับหนึ่งของตระกูลคงจะต้องเสียบริสุทธิ์เสียแล้ว

          มากเมฆถึงกับหน้าเหวอไปชั่วขณะนึงเลยทีเดียว ก่อนจะรีบเงยหน้าตามองบนท้องฟ้าในทันทีอย่างรู้งาน โชคยังดีที่เหล่าภรรยาที่รัก กำลังทำกับข้าวให้พวกเด็ก ๆ กันอยู่ หากมาได้ยินประโยคคำพูดที่เฒ่าชราน่าตายคนนี้กล่าวบอกเมื่อครู่แล้วล่ะก็ มีหวังได้มีฟ้าผ่าลงมาแน่ ๆ ดีไม่ดีส่งอสูรกายอะไรมาอีกก็ไม่รู้ รอดตัวไป ..

          ก่อนจะเข้าไปพักในเรือน ... มากเมฆหยุดและพูดขึ้นมาว่า

          ".. ท่านผู้เฒ่า เรานั้นมีภรรยาอยู่ก่อนแล้ว เรามิอาจจะให้หญิงใดมาปรนนิบัติรับใช้ หรืออุ่นเตียงให้กับเราได้ หวังว่าท่านจะเข้าใจ เรามิใช่พวกมักมากในกาม แต่ที่เราเสนอตัวมาพักค้างแรมที่นี่ ก็เพราะอยากจะดูความเป็นอยู่ของพวกท่านสักหน่อย .."

".. ก่อนที่จะให้ทั้งหมดติดตามรับใช้เราหลังจากนี้ เราเองก็อยากจะพูดคุยกับทุก ๆ คนเช่นกัน เอาเป็นว่าเช้านี้หลังจากที่เราตื่นนอนแล้ว ขอให้ทุกคนช่วยกันจัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ขึ้นมา เพื่อที่พวกเราจะได้รู้จักกันให้มากขึ้นดีหรือไม่ เรานั้นมิได้ห่วงเรื่องที่พวกท่านจะภักดีหรือไม่อย่างไรต่อเรา แต่ที่เราห่วง คือความสบายใจและปรับความคิดอ่านให้เข้ากันได้ ระหว่างตัวเราและพวกท่านต่างหาก .." มากเมฆยิ้มอ่อนบาง ๆ ก่อนที่จะโบกมือหนึ่งครั้งอย่างเบา ๆ ก่อนที่พื้นด้านหน้าของทุกคนในหมู่บ้าน จะเต็มไปด้วยเนื้อสัตว์อสูรเทพสวรรค์อันหาได้ยากยิ่ง และผลไม้นานาชนิดที่แสนจะล้ำค่ายิ่งกว่าศิลาเซียนหลายล้านก้อนเสียอีก แน่นอนว่าทั้งหมดมาจากสวรรค์ชั้นฟ้าที่ 16 ที่เหล่าบรรดาทวยเทพนับพัน ๆ องค์ได้นำมาถวายให้กับสุดยอดตัวประหลาดในเวลานั้นนั่นเอง

          ยิ่งได้เห็นบรรดาสิ่งของต่าง ๆ อันล้ำค่าที่อยู่ในบันทึกโบราณของตระกูลจำนวนมากกับตา

ผู้นำตระกูลหยางและคนอื่น ๆ ก็เชื่อหมดใจแล้วว่าตัวตนแท้จริงของนายท่าน จะต้องมาจากสวรรค์ชั้นฟ้าแน่นอน

จากมุมหนึ่งของหมู่บ้าน ..

กลุ่มหญิงสาวแรกรุ่นผู้งดงามของตระกูลหยางหลายสิบคน

".. พี่ซินหลินทำไมทำหน้าเสียดายแบบนั้นล่ะคะ พี่เกือบจะต้องไปเป็นสาวน้อยอุ่นเตียงแล้วนะรู้มั้ย .." หลานเอ๋อน้อยกล่าวถามขึ้น ประกอบกับหน้าแดงอยู่เล็กน้อยให้เห็นจาง ๆ เพราะถึงแม้หลานเอ๋อจะยังเด็ก แต่ก็รู้ความมากกว่าคนอื่น ๆ ที่อายุไล่ ๆ กันมาก

".. พี่ตกหลุมรักเข้าให้แล้วล่ะหลานเอ๋อน้อยของพี่ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น พี่ก็รู้แล้วว่าชาตินี้ทั้งชาติ พี่จะรักใครไม่ได้อีกแล้ว พี่ยินดีเป็นทุกสิ่งให้กับนายท่าน ให้เป็นสาวอุ่นเตียงก็ยอมขอแค่ทำให้คนที่รักมีความสุข แค่นี้พี่ก็พอใจแล้ว .." หยางซินหลินกล่าวบอก พร้อมกับสายตาอ่อนโยนที่มองไปยังมากเมฆที่ยืนคุยอยู่กับผู้นำตระกูลจากที่ไกล ๆ

หญิงสาวคนอื่น ๆ ก็ตกอยู่ในอารมณ์รักใคร่ลึกซึ้งมิต่างกัน ... ต่างก็หลงใหลไปกับความหล่อเหลาและบทเพลงของอีกฝ่าย

          เช้าวันต่อมามากเมฆก็ออกมาเปิดงานเลี้ยงและให้ทุก ๆ คนได้แนะนำตัว บอกเล่าถึงเป้าหมายและสิ่งที่ต้องการ

          แต่ทว่าพอถึงคิวพวกสาว ๆ มาแนะนำตัว .. พวกเธอกับสารภาพรักกับมากเมฆแบบตรง ๆ ทุกคนเลย

          เล่นทำเอาชายหนุ่มผู้อ่อนประสบการณ์ทางสังคม .. ถึงกับติดสถานะมีนงงไปเล็กน้อยทันที

".. บ่าวหยางซินหลิน แม้จะเป็นนางรำขายศิลปะไม่ขายตัว และทำหน้าที่เป็นสายข่าวให้หมู่บ้านในเมืองต่าง ๆ มาแล้วสองปี แต่ซินหลินก็มิเคยเสียตัวเสียบริสุทธิ์ให้ผู้ใด ชีวิตนี้ทั้งชีวิตจะติดตามรับใช้นายท่านมากเมฆเพียงผู้เดียว และจะเป็นสาวรับใช้อุ่นเตียงของท่าน ซินหลินตกหลุมรักนายท่านตั้งแต่แรกพบ จนหมดใจ วีรสตรีของตระกูลหยาง รักบอกรัก เกลียดบอกเกลียด แม้ซินหลินจะเสียมารยาทไปมาและรู้ว่านายท่านมีภรรยาแล้ว แต่ทั้งหมดคือความในใจของซินหลินเจ้าค่ะ .." หญิงสาวผู้งดงามกล่าวพูดบอกพร้อมกับดวงตาที่แดงก่ำมีหยดน้ำตาน้อย ๆ ไหลรินออกมาให้เห็น

เธอไม่อยากให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดที่ตนเองทำอาชีพเป็นนางรำชั้นต่ำ ก่อนที่จะกล่าวพูดบอกออกไปแบบตรง ๆ แม้จะอับอายและไม่สมควรเลยสักนิดเดียว แต่เธอก็อยากจะบอกให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอคิดและต้องการอะไร ...

มากเมฆตั้งแต่เช้าที่ถูกหญิงสาวจำนวนมากมาสารภาพรัก .. แต่ครั้งนี้ เขากับสัมผัสได้จริง ๆ ว่าอีกฝ่ายนั้นรักเขาจริงและมิได้หลงไปกับพลังของเสน่หาหมื่นเอกภพ ที่หลุดรอดลอยออกมาอย่างบางเบารอบ ๆ ตัว เหมือนอย่างที่ผ่านมาตลอด

ทันใดนั้นเองที่มหาวิหารพระเจ้า

เจ้า ZERO ถึงกับหน้าซีดเผือดอีกครั้ง ตัวสั่นหวาดกลัวเป็นที่สุด ..

หากไม่ใช่ว่าก่อนหน้ามันถูกลบความทรงจำ โดยอาเจ๊เซเลเน่ไปเยอะมาก

เจ้าตัวคงแก้ไขปัญหาที่ทำค้างคาเอาไว้ไปหมดแล้ว ครั้งก่อนก็พี่สาวมาเรียที่ทำให้มากเมฆปวดใจไปพักนึง แต่ยังดีที่จัดการได้ทันปัญหานี้จึงหมดไป แต่ทว่าครั้งนี้กับเป็นหยางซินหลิน .. ที่ ZERO ได้แอบสร้างดวงจิตเสมือนจริงของอาเจ๊เฟรย่าที่เหมือนกันแบบปลอม ๆ ขึ้นมาเอาไว้

แต่เดิมควรจะหมดอายุขัยและหายไปนานแล้วแท้ ๆ แต่ด้วยระบบใหม่ของการเวียนว่ายตายเกิดของทุก ๆ สรรพชีวิตทุก ๆ สรรพสิ่งในจักรวาลสามพิภพ ZERO ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะกลับมาเกิดใหม่เป็นหยางซินหลิน และได้มาพบกับเจ้าพี่เขยตัวปัญหาเสียอย่างงั้น

นี่ขนาดดวงจิตวิญญาณสร้างเลียนแบบแท้ ๆ ยังจะมีรักอมตะผูกพันข้ามชาติภพอีกหรือไง ... ZERO อยากจะบ้าตายจริง ๆ

ระหว่างที่ ZERO กำลังหวาดกลัวในความผิดเก่า ๆ ในอดีตอยู่นั่นเอง

เงางดงามทั้ง 3 ก็มาปรากฏตัวอยู่ที่ด้านหลังของเจ้าตัวเสียแล้ว

 -------------

วันนี้เขียนไม่ต่อเนื่องเลย T^T ขออภัย ฝนฟ้าไฟฟ้าและ UPS ไม่เป็นใจ ซื้อมาใหม่ก็ยังเจอปัญหาเดิม ๆ