มหาตำนานเหนือฟ้า เลยสวรรค์สุดไกลโข !?

ตอนที่ 15 : บทที่ 15 คุก 15 ปี แบบนี้ไม่แหกจะให้ทำอะไร

บทที่ 15 คุก 15 ปี แบบนี้ไม่แหกจะให้ทำอะไร

แรงระเบิดอันมหาศาลยังกับวันสิ้นโลกได้สร้างความเสียหายเป็นวงกว้าง 100 ตารางกิโลเมตรทำลายล้างทั้งภูเขาแม่น้ำ ป่าไม้โบราณแหล่งท่องเที่ยวสวยงาม และโบราณสถานเก่าแก่สำคัญจำนวนมากหายไปในอากาศอย่างไม่มีวันได้หวนกลับคืนมา

แต่อย่างน้อยก็ยังโชคดีอยู่บ้างที่แรงระเบิดและพลังทำลายล้าง ไม่ได้ขยายเพิ่มออกไปมากกว่านี้ ไม่เช่นนั้นเมืองหลักต่างๆ ที่อยู่ใกล้ๆ กับจุดศูนย์กลางแรงระเบิดคงได้หายไป พร้อมกับแรงระเบิดทำลายล้างในครั้งนี้ไปแล้วแน่ๆ

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้มีผู้เล่นที่เสียชีวิตด้วยแรงระเบิดและอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดฝัน จากแรงลมพายุรุนแรงและคลื่นพลังความร้อน ที่สามารถหลอมละลายได้แม้แต่เหล็กกล้าไปแล้วไม่ต่ำกว่าสามหมื่นคน และเกือบ 50% นั้นเป็นผู้เล่นใหม่เกือบทั้งสิ้นที่อยู่บริเวณใกล้เคียง

แถมส่วนใหญ่ยังที่เป็นผู้เล่นประเภทนักท่องเที่ยว ID พิเศษระดับ VIP จากบริษัทจัดนำเที่ยวชั้นนำระดับโลกที่รับได้สิทธิ์พิเศษอนุญาตอย่างถูกต้องให้จัดนำเที่ยวในเชิงธุรกิจอีกด้วย ในการพานักท่องเที่ยวเข้าชมสถานที่และแหล่งท่องเที่ยวสวยงามตามดวงดาวต่างๆ แบบ VIP ในแต่ละเดือน

เหตุการณ์ระเบิดทำลายล้างที่เกิดขึ้นทำให้ผู้คนมากมายต่างตกอกตกใจ กลายเป็นข่าวดังข่าวร้อนที่กระจายไปอย่างแพร่หลายเป็นวงกว้างอย่างรวดเร็ว

แถมเหล่าผู้เล่นที่อยู่ใกล้เคียงก่อนที่จะเสียชีวิต ที่ได้บันทึกภาพเหตุการณ์ก่อนหายนะในครั้งนี้จะเกิดขึ้นต่างก็ได้อัพโหลดภาพเหตุการณ์ทั้งหมดขึ้นไปยังเว็บบอร์ดหลักของเกมกันนับพันๆ คน จากภาพคลิปวิดีโอหลากหลายมุมกล้องทั้งภาพนิ่งและภาพเครื่องไหว

วีดีโอบันทึกเหตุการณ์ทั้งระยะใกล้และไกล ต่างถูกอัพโหลดขึ้นไปยังเว็บบอร์ดหลักเกือบทั้งหมด ทั้งแบบเสียเงินดูและดูได้ฟรี กลายเป็นหัวข้อข่าวใหญ่อันดับหนึ่งไปแล้วในขณะนี้

จนแม้แต่ข่าวดังและภาพเหตุการณ์ของระเบิดคลื่นไฟฟ้าของดาวเคออสก่อนหน้านี้ ถึงกับตกกระแสไม่เป็นที่สนใจไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

และหนึ่งในหัวข้อสุดร้อนแรงที่กำลังพูดคุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของทวีปเริ่มต้นจิตมายา บนเว็บบอร์ดหลักของเกมสามพิภพออนไลน์ที่อนุญาตให้ผู้เล่นทุกคน แสดงความคิดเห็นได้ทั้งแบบเปิดเผยชื่อและไม่แสดงตัวตนได้อย่างอิสระ ต่างก็กำลังพูดคุยกันอย่างดุเดือดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเผ็ดร้อน

ดาบเหล็ก :  เอาไปใช้ผิดที่ผิดเวลาสุดๆ อ่ะ

ไม่แสดงตน : ผมอยู่ในเหตุการณ์และได้ตายด้วยครับ ไม่เจ็บและไม่เหลือร่างกายไว้ให้เห็นด้วย

มโนไปเอง : ในคลิปที่เห็น มีมังกรดำด้วยตัวใหญ่โคตร อาจจะเป็นสัตว์เทพต่อสู้กันรึเปล่า

          โม้สอง : หากพวกบ้าเวทมีพลังขนาดนั้นจริง คงชนะสงครามไปแล้ว หยุดหลอกตัวเองเถอะ

          ปากดี : ไอโม้สอง สงครามครั้งต่อไป ได้เจอลูกใหญ่กว่านี้แน่ โดยคนที่คุณก็รู้ว่าใคร..

          ไม่แสดงตัว : ผมกับเพื่อนๆ ตายเพราะแรงระเบิด โคตรน่ากลัวเลย กำลังเวลอยู่ดีๆ

          จอมเวทในตำนาน : ฝีมือผมเอง ต้องขอโทษด้วยจริงๆ พอดีกำลังว่าง

          สุเทพ : จริงอ่ะ สุดยอด ผมขอเป็นเพื่อนคุณได้เปล่า

          หล่อกว่านี้ไม่มี : เป็นผีมือของพวกผมเอง หากสนใจเข้ากลุ่ม ติดต่อมาได้เลย เสียค่าน้ำชานิดหน่อย

          ผมไม่โง่ : อย่าไปเชื่อ พวกนี้หลอกควาย

พวกนักเลงคีย์บอร์ดไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัย พวกคนเหล่านี้ก็ยังคงมีอยู่เสมอ ข้อความแสดงความคิดเห็นต่างๆ จึงกลายเป็นแค่ข้อมูลมั่วๆ เท่านั้นเอง ไร้สาระคงเส้นคงวาเสมอมา

แต่สำหรับคนอื่นๆ ที่ได้เห็นเหตุการณ์และอยู่ในที่เกิดเหตุ ต่างก็ยังคงหวาดกลัว และสงสัยถึงสิ่งที่เกิดขึ้น โดยกลุ่มคนทั้งผู้เล่นเก่าและใหม่ ที่กลับมาจากความตายได้รีบมุ่งหน้าไปยังศูนย์กลางของระเบิดในครั้งนี้กันไม่ต่ำกว่าหลายหมื่นคนด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกันไป

โดยกลุ่มแรกที่ได้พยายามจะเข้าไปยังจุดศูนย์กลางระเบิดในครั้งนี้ กับเป็นพวกผู้เล่นใหม่ที่รอดตายจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ต่างก็กลับมายังที่นี่อีกครั้งและในระหว่างที่กำลังรวมกลุ่มกันมานั้น

ในบริเวณโดยรอบกว่า 100 ตารางกิโลเมตรกับเต็มไปด้วย กองสมบัติไอเทมมากมายเต็มไปหมด แค่มองด้วยตาเปล่าก็เห็นทั้งกองเงินกองทอง และของมีค่ามากมายกระจัดกระจายกันเป็นบริเวณกว้าง สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก

ผู้เล่นที่เพิ่งจะมาถึงต่างก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า กองสมบัติล้ำค่า กองไอเทมชุดเกราะอาวุธหายากมากมาย มีเยอะเสียจนต่อให้มากันทั้งสามหมื่นคน ก็ไม่แน่ว่าจะเก็บได้ทั้งหมดเหล่านี้กลับไปได้ทั้งหมด

เกมสามพิภพออนไลน์นั้นแตกต่างจากเกมอื่นๆ  ปกติหากไอเทมที่ตกพื้นหรือดรอปมาแล้วเหล่านั้นไม่มีเจ้าของในเวลาที่กำหนด ไอเทมทั้งหมดเหล่านั้นก็จะสลายหายไปเป็นแสงในเวลาไม่นาน

ผิดกับสามพิภพออนไลน์ที่ใช้หลักความเป็นจริงของโลก ไอเทมที่ตกหรือดรอปจากสัตว์อสูรจะไม่หายไปไหน ยกเว้นถูกเก็บหรือถูกเอาไปทำลายทิ้งเท่านั้น เช่นเดียวกับร่างกายของผู้เล่นและซากศพของสัตว์อสูรที่ตายไปแล้ว ก็จะยังคงอยู่เป็นระยะเวลานานหลายชั่วโมง ยกเว้นถูกพลังที่รุนแรงอย่างมากทำลายจนไม่เหลือแม้แต่ซาก

แต่ทว่าเมื่อใดก็ตามที่ผู้เล่นคนนั้นๆ เลือกที่จะกลับมามีชีวิตอีกครั้งที่จุดเกิด ร่ายกายที่ไร้วิญญาณของผู้เล่นในป่าหรือในดันเจี้ยนที่ได้เสียชีวิตไปแล้วก็จะสลายหายไปในทันที และทุกครั้งที่ผู้เล่นเสียชีวิตจะเกิดใหม่ได้อีกใน 1 ชั่วโมงให้หลังเป็นอย่างน้อย ยกเว้นแต่พวกที่ยอมเสียเงินจำนวนมากถึงจะกลับมาเกิดใหม่ได้ในทันทีหลังจากผ่านไป 10 นาทีแล้วเป็นกรณีพิเศษสำหรับพวกคนรวย

และในกรณีที่ผู้เล่นได้ตายไปแล้ว กลายเป็นดวงวิญญาณอยู่ใกล้ๆ กับร่างกายของตนเอง ผู้เล่นจะยังมีสิทธิ์ในการถูกชุบชีวิตได้ภายในระยะเวลาหนึ่งจากคนในปาร์ตี้ แต่ในกรณีที่ตายแบบไม่เหลือแม้แต่ซากแบบเหตุการณ์ระเบิดในครั้งนี้ ดวงวิญญาณของผู้เล่นจะถูกบังคับให้ไปรอเกิดใหม่ภายในห้องรับรองที่ได้จัดเตรียมไว้ในทันที

กลับมาที่บริเวณจุดศูนย์กลางการระเบิดและกองสมบัติสีทองจำนวนมาก

ผู้เล่นและ NPC เอไอระดับสูงทุกคนที่มาถึงต่างก็คิดเหมือนๆ กันแล้วว่าไม่รวยตอนนี้ แล้วจะไปรวยตอนไหนใครดีใครได้ มาก่อนได้ก่อน ต่างคนต่างก็มุ่งไปยังกองสมบัติต่างๆ และเก็บของเหล่านั้นทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

และด้วยความโลภมากพอเก็บตรงนี้หมด ก็ไปเก็บตรงอื่นต่อในทันที จนเป็นเหตุให้ผู้เล่นนับหมื่นๆ คนเข้าไปต่อสู้แย่งชิงไอเทมสมบัติจำนวนมากกันอย่างอิ่มอกอิ่มใจ

แต่ที่แปลกที่สุดก็คือกับไม่มีใครต่อสู้กันถึงตายเลยสักคน มีแต่รีบเก็บแล้วกลับเมืองเอาของไปฝากแล้วกลับมาเก็บใหม่เนื่องจากระเป๋าเต็ม และอีกหนึ่งเหตุผลก็เพราะยังไงไอเทมกองเงินกองทองของมีค่าพวกนี้ มันก็มีเยอะมากมายมหาศาลเสียจนเกินพอสำหรับทุกคนในทวีปเริ่มต้นเลยนั่นเอง

จากเหตุการณ์นี้จึงเปลี่ยนจากร้ายให้กลายเป็นดีได้อย่างลงตัว ผู้เล่นมากมายได้รับสมบัติและเงินทองกันอย่างคุ้มค่าและทั่วถึง

ทั้งผู้เล่นที่เสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ก็ยังกลับมาเก็บอาวุธชุดเกราะเหรียญทองและไอเทมต่างๆ ได้เป็นจำนวนมาก เพราะระบบหลัก ZERO อนุญาตให้คนที่เสียชีวิตทั้งหมดสามารถกลับมาเกิดใหม่ได้ทันทีเป็นกรณีพิเศษอีกด้วย

ผู้เล่นใหม่ที่ยังคงอยู่ที่ทวีปจิตมายาและบริเวณใกล้เคียง ต่างก็ได้รับผลประโยชน์ในครั้งนี้กันไปแบบเต็มๆ เพราะต่อให้มีภาษีสงครามจะทำให้สิ่งของและยาอาหารต่างๆ มีราคาแพงขึ้นมาก แต่ในตอนนี้พวกผู้เล่นใหม่ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินทองไม่พอใช้กันอีกแล้ว

.............................................................

ส่วนตัวต้นเหตุหลักของเหตุการณ์ระเบิดในครั้งนี้ หลังจากที่เสียชีวิตด้วยกันทั้งคู่ของมากเมฆและรากไม้แบบซากศพก็ไม่เหลือทั้งเจ้านายและลูกน้อง ทั้งสองไม่ได้ไปเกิดใหม่ยังจุดเกิดปกติหรือโรงพยาบาลในเมืองเหมือนคนอื่นๆ เขา ไม่แม้แต่จะได้สิทธิ์เป็นดวงวิญญาณใดๆ

แต่ทั้งคู่ในเวลานี้ถูกระบบหลักลงโทษ ส่งตรงมาติดคุกลับใต้ดินที่ไหนก็ไม่รู้

เพราะผลจากการเล่นไม่เลิกของมากเมฆและจริงจังเกินเหตุของเขาและรากไม้ เป็นเหตุให้ทั้งเจ้านายและลูกน้องในเวลานี้ ต้องมาติดคุกออกไปไหนไม่ได้ จนกว่าเวลาลงโทษทั้งหมดจะหมดลงในอีกหลายปีเวลาในเกม

เจ้ารากไม้ในเวลานี้อารมณ์เสียสุดๆ หลังจากได้ยินถึงเหตุผลและคำอธิบายของนายท่านมากเมฆที่ในตอนประลองกันอยู่นั้น เจ้าตัวไม่ยอมหยุดมือเลย แม้แต่จะบอกว่ายอมแพ้แล้วก็ตาม

".. ใครมันจะไปรู้ ก็คิดว่าแกล้งพูดเฉยๆ ก็ยังเห็นว่ารากไม้ยังสู้กลับอยู่เลย ก็เลยคิดว่าเป็นกลอุบายอะไรสักอย่าง แถมยังแปลงร่างเป็นมังกรดำอีก ก็เลยจริงจังไปนิดหน่อยเอง .."

มากเมฆยังคงพูดและบอกให้รากไม้เข้าใจแบบปกติไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลยสักนิดถึงเหตุผลของตนเอง พร้อมๆ กับอธิบายกับรากไม้ด้วยว่าในตอนที่สู้กันนั้น ตนเองไม่ได้จิตหลุดหรืออะไรแบบนั้นเลย รู้สึกตัวดีทุกอย่าง แค่มีสมาธิมากขึ้นกว่าปกติหลายเท่าแบบเทพๆ เท่านั้นก็แค่ตั้งใจสู้มากไป แล้วก็เวลาประลองกันปกติ แบบก่อนๆ ก็มักจะเห็นรากไม้แกล้งพูดแกล้งหลอกให้สับสนอยู่บ่อยๆ ก็เลยคิดว่ารากไม้แกล้งพูดแบบที่แล้วๆ มาเท่านั้นเองเลยไม่ได้ใส่ใจอะไรและฟาดรัวๆ ตามเดิมต่อไป

รากไม้ได้แต่ยอมเท่านั้น เพราะต่อให้ดุหรือโกรธนายท่านของมันไปยังไง เจ้าตัวก็คงไม่สำนึกอยู่ดี แถมในเวลานี้ทั้งคู่ โดนบทลงโทษหนักหนาแบบสุดๆ เพราะได้สังหารหมู่ผู้เล่นไปแล้ว ในเหตุการณ์นี้ไปไม่ต่ำกว่า 32,313 คน จึงทำให้ต้องอยู่ในคุกไปเป็นปีๆ เลยทีเดียว

แต่โดยปกติหากฆ่าผู้เล่นด้วยกันมากๆ แบบไม่ตั้งใจ ก็ไม่อาจจะโดนลงโทษได้ เพราะไม่มีเจตนาทำร้ายให้เสียชีวิต แต่ว่าในครั้งนี้มันต่างออกไปนิดหน่อยนั่นก็เพราะทั้งสองคนตั้งใจ ใช้พลังที่มีการทำลายล้างสูงในทวีปเริ่มต้นแบบไม่คิด โดยไม่คำนึงถึงบุคคลอื่นรอบๆ และสถานที่สิ่งก่อสร้าง

และแต่เดิมนั้นต่อให้ทำลายเท่าไหร่ก็ไม่ผิด ฆ่าคนมากๆ ก็แค่มีค่าหัวและติดคุกพอเป็นพิธีเท่านั้น แต่กฎบังคับพวกนี้จะมีผลก็ต่อเมื่อได้รับอาชีพแรกและมีเลเวลมากกว่า 30 แล้ว

แต่ครั้งนี้ระบบหลัก ZERO ต้องการลงโทษทั้งสองคนเป็นการส่วนตัว เพราะทั้งมากเมฆและรากไม้ ยังไม่มีอาชีพหลักหรืออาชีพแรกกันเลยและมากเมฆก็เลเวลแค่ 30 ส่วนรากไม้เลเวล 655

//- มากเมฆเลเวล 30 ยังไม่สามารถเพิ่มมากกว่านี้ได้ จนกว่าจะได้อาชีพตั้งต้นอาชีพแรกเสียก่อน -//

//- เนื่องจากแรงระเบิดในครั้งนี้ได้สังหารโหดสัตว์อสูรและผู้เล่นไปเป็นจำนวนมาก จนได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมาก แต่เนื่องจากมากเมฆไม่สามารถเพิ่มระดับเลเวลได้ ค่าประสบการณ์ทั้งหมดจึงได้ถ่ายโอนมาเป็นของรากไม้ทั้งหมดและในตอนนี้ รากไม้มีระดับเลเวลอยู่ที่ 655 ไม่มีอาชีพตั้งต้น เนื่องจากเป็นเอไอจึงไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขเดียวกับผู้เล่นที่เป็นมนุษย์ ดังนั้นจึงสามารถเพิ่มระดับมากขึ้นได้เรื่อยๆ และไม่ถูกจำกัดสิทธิ์ใดๆ -//

ด้วยเหตุนี้ทั้งสองจึงถูกลงโทษเป็นการส่วนตัว โดย ZERO และให้ทั้งสองติดคุกเป็นระยะเวลา 15 ปีเวลาในเกมเลยทีเดียวและไม่รับฟังเหตุผลใดๆ ทั้งนั้น และในระหว่างที่ติดคุก 15 ปีทั้งสองคนไม่จำเป็นต้องออนไลน์ก็ได้ก็แค่ไม่ต้องเข้ามาเล่นเกมสัก 4 เดือนกว่าๆ และพอครบกำหนดสี่เดือนก็ค่อยกลับเข้ามาเล่นอีกครั้ง ก็จะเป็นอิสระแล้วในตอนนั้น เพราะบทลงโทษนี้นับเวลาแบบปกติในเกมไม่มีเงื่อนไขพิเศษอะไร

ในระหว่างที่ทั้งคู่อยู่ในคุกนั่งๆ นอนๆ อยู่นั้น ก็มีนายทหารผู้คุมหน้าตาไม่น่าคบเดินเข้ามาหา และขายของเล่นและอาหารให้อยู่เป็นประจำ ถึงแม้จะมีตัวเลือกที่น้อยและของที่ขายส่วนใหญ่ ก็เป็นพวกไว้หาอะไรทำฆ่าเวลาเท่านั้นไม่ได้มีอะไรดีๆ เลยสักอย่างแม้แต่อาหาร แต่พอมากเมฆซื้อของกับพี่ทหารคนนี้อยู่บ่อยๆ พร้อมกับให้ทิปอยู่เรื่อยๆ เพราะเงินมีเหลือเยอะ อยู่ๆ นายทหารผู้คุมรายนี้ก็บอกเควสลับที่จะทำให้สามารถออกจากคุกมืดนี้ได้ให้แก่มากเมฆและรากไม้ออกมา

".. สนใจเปล่าน้องชาย แต่ของแบบนี้มันต้องมีค่าเหนื่อยค่าน้ำร้อนน้ำชา กับค่าเสียเวลานิดหน่อยนะ เห็นน้องชายเป็นคนกันเอง พี่ชายคนนี้จึงได้ยอมบอกเลยนะเนี่ย .." พี่ทหารหน้าตาไม่น่าคบพูดขึ้นเสียงเบา ให้มากเมฆกับรากไม้ได้ยินกันอยู่แค่สองคน

เพราะในคุกแห่งนี้ยังมีนักโทษคนอื่นๆ อยู่ด้วย ถึงแม้จะมีห้องขังแยกพิเศษไว้สำหรับนอน แต่ก็ยังมีทางเดินให้ออกมายังห้องขังแดนกลางที่เป็นลานกว้างนี้ได้ ดังนั้นผู้เล่นที่ติดคุกจากคดีร้ายแรงต่างๆ จึงมักจะมาหาเพื่อนคุย หาอะไรทำกันที่นี่ ดีกว่านอนอุดอู้อยู่แต่ในห้องขังแยกไปวันๆ

          ".. น้องคนนี้จะไม่ถามมากความนะพี่ทหารสุดหล่อ 20 ล้านทองพอมั้ยครับ .." มากเมฆในเวลานี้ติดคุกมาจะสามวันแล้วอยากจะออกไปข้างนอกเต็มแก่ จึงเสนอเงินให้แบบเยอะๆ ซื้อใจกันไปเลย

          แถมตนเองยังผิดนัดเที่ยวเล่นกับน้องๆ ลูกวานรว่าจะพาไปบินเล่นมาแล้วตั้งสามวัน ไม่รู้ตอนนี้จะโดนเด็กๆ พวกนั้นโกรธและงอลหรือเปล่าก็ไม่รู้ และตลอด 3-4 ปีที่ผ่านมาภายในโลกเสมือนจริงแห่งนี้

นอกจากเวลาที่มากเมฆใช้ไปกับการฝึกฝนวรยุทธและเวทมนตร์ต่างๆ ที่บ้านของอาจารย์ไป่หลงแล้ว ทุกวันตอนเย็นมากเมฆและรากไม้จะใช้วงแหวนเวทเคลื่อนย้ายระยะทางไกล ไปยังถ้ำของพ่อและแม่วานรอยู่เสมอเป็นประจำ

เพื่อทานอาหารเย็นด้วยกันเป็นผลไม้หายากที่ดีต่อร่างกาย และนี่ก็เป็นหนึ่งในความลับที่ว่าทำไมร่างกายของมากเมฆและรากไม้ถึงได้ทรงพลังและมีอัตราเติบโตเร็วมากในแง่ของพลังเวทมนตร์

และพลังชีวิตพลังพิเศษต่างๆ อย่างน่าอัศจรรย์ และในทุกวันมากเมฆจะแปลงกายเป็นสัตว์อสูรจำพวกนกต่างๆ พาลูกๆ วานรบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเที่ยวเล่นกันอย่างสนุกทุกวันอย่างอิสระ จนทุกวันนี้มากเมฆได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวเทพวานรไปแล้วอย่างสมบูรณ์

          หลังจากที่นายทหารผู้คุมเรือนจำ ได้ยินจำนวนเงินที่มากเมฆเสนอให้ถึงกับตาโตเป็นไข่ห่านและรีบตอบรับอย่างดีใจ

".. ได้ๆ แต่อยากให้เพิ่มอีกนิดหน่อย จะได้ไปคุยกับท่านหัวหน้าได้ง่ายขึ้น ยิ่งเยอะยิ่งดีจะได้คุยกันง่ายๆ ได้สบายขึ้น ฮ่าฮ่าฮ่า .." พี่ทหารต้องการเงินเพิ่มอีกหน่อย พร้อมๆ กับบอกถึงขั้นตอนต่างๆ ในการหนีและแหกคุกของมากเมฆและรากไม้

มากเมฆรับฟังข้อมูลที่ต้องรู้มาทั้งหมด พร้อมกับจ่ายเงินให้กับพี่ทหารคนนี้เป็นเงินถึง 40 ล้านเหรียญทองจนกระเป๋ามิติเก็บของของพี่ทหารเต็มความจุ และมากเมฆยังได้ขอให้พี่ทหารช่วยเหลือในเรื่องการส่งจดหมายขอความช่วยเหลือไปยังอาจารย์ไป่หลงอีกด้วย

เพราะการจะแหกคุกลับในครั้งนี้ จำเป็นจะต้องมีบุคคลภายนอกคุกช่วยเหลือด้วยอีกแรง และจะต้องเป็นเพื่อนสนิทหรือไม่ก็ต้องเป็นคนที่อยู่ในปาร์ตี้หรือกิลด์เดียวกันเท่านั้นเป็นอย่างน้อย

แต่ทว่ามากเมฆได้เพิ่มรายชื่ออาจารย์ไป่หลงเป็นเพื่อนเมื่อนานมาแล้ว และอัพสถานะใหม่เป็นอาจารย์ที่เคารพ ดังนั้นมากเมฆจึงสามารถติดต่อหาอาจารย์ไป่หลงได้คนเดียว เพราะในรายชื่อที่ติดต่อได้ของมากเมฆ ก็มีแค่อาจารย์ไป่หลงอยู่คนเดียวด้วยเช่นกัน

.............................................................

โลกภายนอกห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ ภายในโรงแรมสุดหรูของสามมหาอำนาจ กำลังฉลองความสำเร็จและความร่วมมือกันของฝ่ายออกแบบและฝ่ายเควสฝ่ายตรวจสอบทั้งหมดของเกมสามพิภพกันอย่างมีความสุข

".. วันนี้เป็นวันที่ทุกคนมีความสุข และมีความสำเร็จร่วมกันและพยายามด้วยกันมาตลอดสามเดือน ทั้งช่วยเหลือและดูแลความเรียบร้อยของเกมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งยุค ผมขอให้ทุกคนร่วมมือกันอย่างนี้ต่อไปและช่วยกันทำงานให้ดีขึ้นยิ่งๆ ขึ้นไปอีก .." หัวหน้าฝ่ายตรวจสอบส่วนกลางพูดเปิดงานและขอบคุณทุกๆ คนที่ให้ความร่วมมือกันอย่างดีด้วยใบหน้าแดงก่ำคล้ายกับคนเมา

".. กว่าจะรอดมาได้ สงครามบ้าๆ นั่นเล่นทำลายดาวเคออสเกือบจำสภาพเดิมไม่ได้ .." หนึ่งในฝ่ายออกแบบบ่นๆ เพราะต้องไปรับผิดชอบซ่อมแซมให้กลับมาเป็นอย่างเดิมให้เร็วที่สุด เนื่องจากครั้งนี้เป็นการทดสอบจึงจำเป็นจะต้องทำให้กลับมาเป็นอย่างเดิม ไม่ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติอย่างที่ระบบหลัก ZERO เคยได้กล่าวไว้ในการอัพเดทใหญ่ที่ผ่านมา

".. มาดูผลงานของราชันเทพสงครามทั้ง 10 ของ ดาว AFO ก่อนดีกว่าค่ะ พวกหนูไม่ได้นอนเลยตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา บ้าพลังกันโคตรๆ ทำลายไปทั่วไม่รู้ไปเก็บกดมาจากไหน แทนที่จะร่วมมือกันต่อสู้กับดาวเคออส ดันมาตีกันเองอยู่ได้ สรุปก็เลยแพ้แบบเห็นๆ  .." เจ้าหน้าสาวสวยฝ่ายออกแบบประจำเกม AFO พูดขึ้นอย่างเหนื่อยๆ และไม่เข้าใจความคิดของพวกผู้ชายที่บ้าพลังกันแบบโง่ๆ อย่าง 10 ราชันเทพสงครามเลยจริงๆ

".. เอาน่ามันผ่านไปแล้ว ตอนนี้ระบบหลัก ZERO ก็ได้ออกแบบระบบสำรองข้อมูลแบบใหม่มาให้แล้วด้วยในรูปแบบความเป็นไปอย่างธรรมชาติ ทั้งประหยัดพลังงานและเวลา อีกไม่เกิน 2-5 วันก็คงพร้อมใช้งานอย่าง 100% หลังจากนี้พวกเราก็งานน้อยลงไปเยอะ จะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเพิ่ม .." หัวหน้าฝ่ายตรวจสอบจากเกม MGO พูดบอกและให้กำลังใจกับทุกๆ คนไปด้วย เพราะยังไงในเวลานี้ทุกคนก็ลงเรือลำเดียวกันแล้วไม่จำเป็นที่จะต้องมาแข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตายแบบเมื่อ 5 ปีก่อนอีก

ระหว่างที่ทุกๆ คนกำลังพูดคุยและอิ่มหนำสำราญกันอยู่นั้น อยู่ๆ ที่นาฬิกาข้อมือของหัวหน้าฝ่ายแต่ละคนก็ดังขึ้นพร้อมๆ กัน เป็นเสียงสัญญาณเตือนถึงเหตุการณ์สำคัญที่คาดไม่ถึง หรือมีบางสิ่งร้ายแรงเกิดขึ้นในเกมแล้วในตอนนี้

หัวหน้าฝ่ายทุกคนจึงได้ทำการเชื่อมต่อและฉายภาพทั้งหมดให้ทุกคนได้ดูพร้อมๆ กัน เพราะยังไงก็เป็นคนของสามมหาอำนาจเหมือนกันหมดไม่จำเป็นจะต้องมีความลับใดๆ  ปรากฏออกมาเป็นภาพเหตุการณ์หายนะทำลายล้างกินวงกว้างไม่ต่ำกว่า 100 ตารางกิโลเมตรของทวีปจิตมายา

ทุกสิ่งทุกอย่างได้หายไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ภูเขาที่มีธรรมชาติสวยงามหลายสิบลูก แม่น้ำหลายสาย โบราณสถานเก่าแก่ และแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญรอบๆ ต่างก็ได้รับความเสียหายหรือไม่ก็ถูกทำลายจนหายไปทั้งหมด

          ".. มันเกิดอะไรขึ้น .." หนึ่งในฝ่ายออกแบบพูดขึ้น ด้วยอาการไม่อยากจะเชื่อ นี่มันฝันร้ายชัดๆ

".. ผมก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ งานเข้าแล้วละครับ ระบบสำรองข้อมูลแบบใหม่ก็ยังไม่พร้อมใช้ แบบนี้พวกเราไม่ต้องอดหลับอดนอนกันต่ออีกหรือเนี่ย หรือระบบหลักจะปล่อยผ่านให้เป็นไปตามธรรมชาติ .." เด็กจบใหม่ที่เพิ่งได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของทีมในฝ่ายออกแบบพูดขึ้น เพราะตลอดระยะเวลาสามเดือนที่ผ่านมา ฝ่ายออกแบบทั้งหมดทุกคนไม่มีใครสักคนได้กลับบ้านเลย เพราะต้องคอยมาซ่อมแซมความเสียหายและปรับสภาพทุกอย่างให้เป็นแบบเดิมให้เร็วที่สุด ในตลอดช่วงระยะเวลาสงครามในเกมตลอด 4 ปี

".. ที่แย่ที่สุดก็คือ มันดันไประเบิดที่ทวีปเริ่มต้นนี่สิ ทวีปที่ไม่เคยคิดจะสำรองข้อมูลไว้เลยด้วย  .." หัวหน้าฝ่ายตรวจสอบในเวลานี้ มีสีหน้าบอกบุญไม่รับอย่างแรง กะว่าวันนี้จะได้กลับไปหาลูกหาเมียสักหน่อย สงสัยคงต้องเลื่อนไปอีกแล้วอย่างไม่มีกำหนด

".. หัวหน้าครับ ผมขอตัวกลับไปทำงานก่อนนะครับ ไม่รู้ระบบหลัก ZERO ส่งคำสั่งอะไรมาบ้าง .." หนึ่งในคนที่รู้ชะตากรรม เลิกงานเลี้ยงฉลองกันเกือบทั้งหมด มุ่งหน้ากลับไปยังห้องทำงานที่ตึกสูงใหญใกล้โรงแรมและเข้าระบบไปจัดการทุกอย่างให้กลับมาเหมือนเดิมให้เร็วที่สุดในทันที เพราะต้องการจะเป็นอิสระและหลุดออกจากโรงงานนรกแห่งนี้ ( อยากหนีกลับไปนอนที่บ้าน )

".. สภาพไม่ต่างจากโดนยิงด้วยอาวุธนิวเคลียร์เลยนะคะ ดีนะที่ไม่ได้มายิงลงที่ดาวเคออสตอนทำสงครามศึกชี้ชะตา ไม่งั้นผู้เล่นคงบ่นและร้องเรียนกันมาเยอะแน่ๆ ถึงความไม่เท่าเทียมของเทคโนโลยีของแต่ละดวงดาว เอาแค่ที่เพิ่มผ่านไปก็เรียกร้อนยังกับเด็กๆ หลายล้านคนเลย .." เจ้าหน้าที่สาวผู้สวมแว่นตาหนาเตอะของฝ่ายตรวจสอบส่วนกลางพูดขึ้น หลังจากที่เห็นคนอื่นๆ เดินออกจากงานเลี้ยงไปเกือบจะหมดอยู่แล้วด้วยใบหน้าที่เหนื่อยใจอย่างบอกไม่ถูก

ได้เงินเพิ่มขึ้น โอทีมากขึ้น เงินเดือนมากขึ้น แต่หากไม่ได้เอาไปใช้อะไรเลย มันก็เหมือนไม่ได้เงินอยู่ดี พนักงานหลายๆ คน เริ่มคิดเหมือนๆ กันแล้วในเหตุผลข้อนี้

.............................................................

          หลังจากอาจารย์ไป่หลงได้รับจดหมายขอความช่วยเหลือจากศิษย์รักแล้ว ก็ทำการตกลงเข้าร่วมในทันทีอย่างไม่ต้องคิด เพราะหากปล่อยให้มากเมฆติดคุกก็ต้องรอราวๆ 3-4 เดือนโลกภายนอกเลยทีเดียว

อาจารย์ไป่หลงทำตามที่บอกไว้ในให้จดหมายทุกอย่างตามขั้นตอน ไม่ว่าจะเป็นการเตรียมการและเตรียมสิ่งของต่างๆ ตามที่บอกไว้ในจดหมายทั้งหมด และเดินทางไปพบกับหัวหน้าผู้คุมเพื่อนัดแนะวิธีในการแหกคุกลับในครั้งนี้

โดยทหารผู้คุมทั้งหมดจะแกล้งเป็นว่าโดนวางยา และปล่อยให้มากเมฆและรากไม้หลบหนีออกมาได้ แต่ก็ต้องต่อสู้ฝ่านรกออกมาเองตามที่ระบบได้กำหนดไว้ เพราะในระหว่างที่พวกผู้คุมคุกนอนหมดสติอยู่นั้นอสูรโบราณประจำคุกลับในแต่ละชั้น จะถูกปลดปล่อยออกมา และหากถูกฆ่าตายในคุกก็จะได้รับบทลงโทษเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง

โดยก่อนจะเริ่มอาจารย์ไป่หลงจะต้องเข้าไปเยี่ยมมากเมฆและรากไม้ในคุกลับใต้ดินก่อน จึงค่อยเริ่มภารกิจแหกคุกเงินต้นทุน 40 ล้านได้ ไม่อย่างงั้นอาจารย์ไป่หลงจะต้องทำในแบบปกตินั่นก็คือต้องบุกเข้ามาในคุกก่อนและต่อสู้กับอสูรและทหารตลอดทางเดิน และยังจะต้องต่อสู้อย่างยากลำบากเป็นสิบเท่าในครั้งที่จะกลับออกไปข้างนอกอีกด้วย

ภายในคุกลับชั้นที่ลึกที่สุด พอถึงเวลาที่กำหนดเหล่าทหารยามและผู้คุมคนอื่นๆ จะหายไปกันหมด และบางคนก็นอนหมดสติอยู่ที่พื้นกันหลายร้อยคน แต่บางคนที่ตำแหน่งสูงหน่อยก็เลือกกลับไปนอนที่เตียงอย่างสบายใจ

จากนั้นกลุ่มของมากเมฆก็จะต้องฝ่าด่านนรกขึ้นไปชั้นบนๆ กันเอาเอง โดยในแต่ละชั้นจะไม่มีผู้คุมปรากฏตัวเลยสักคนเพราะได้รับเงินมาแล้ว ขอให้สบายใจได้และในแต่ละชั้นจะมีสัตว์อสูรโบราณ แค่ชั้นละหนึ่งตัวเท่านั้น ทั้งหมด 6 ชั้น ก็ 6 ตัว

ระหว่างนั้นอาจารย์ไป่หลงได้นัดแนะและเข้าใจสิ่งที่จะต้องทำทั้งหมดแล้วจากหัวหน้าผู้คุม

เวลาไม่นานหลังจากที่อาจารย์เข้ามาภายในคุก มากเมฆและอาจารย์ไป่หลงก็ได้พบหน้ากันอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้เป็นสภาพของลูกศิษย์ติดคุกติดตารางนั่นเอง

".. เป็นยังไง คุ้นเคยกับในคุกรึยังเจ้าหนู  ฮ่าฮ่าฮ่า .." อาจารย์ไป่หลงร้องถามทันทีที่เห็นมากเมฆและรากไม้พร้อมกับหัวเราะออกมาดังๆ

".. ชาตินี้ไม่ขอคุ้นเคยเด็ดขาด .." รากไม้ในร่างมนุษย์หนุ่มผมทองร้องตอบอาจารย์เป็นคนแรก เพราะเบื่อที่นี่จะแย่อยู่แล้ว

".. ผมเริ่มชินแล้วครับ อยู่ที่นี่ก็เงียบสงบดีนะ อากาศเย็นสบายน่านอนดีด้วย .." มากเมฆตอบมาอย่างไม่คิดอะไรเลย เพราะมันคุ้นชินจริงๆ นี่หว่าอยู่มาตั้งสามวันแล้ว

".. แล้วอยากจะอยู่ต่อใช่มั้ย? .." อาจารย์ไป่หลงแกล้งถามเสียงดุ เพราะเห็นมากเมฆเหมือนจะนิ่งๆ และปรับตัวกับที่นี่ได้แล้ว

".. อยากออกไปสิครับ ศิษย์ก็แค่ตอบไปอย่างที่อาจารย์ถามเท่านั้นเอง .." มากเมฆรีบตอบด้วยหน้าแดงๆ เพราะกลัวอาจารย์เปลี่ยนใจไม่ช่วยละแย่แน่ๆ

พอถึงเวลาที่กำหนด อยู่ๆ เสียงแจ้งเตือนของการแหกคุกก็ดังขึ้น พร้อมๆ กับกรงขังที่แข็งแรงแข็งแกร่งยังกับโลหะพระเจ้าอยู่ๆ ก็หายไปไหนก็ไม่รู้ ทำให้มากเมฆและรากไม้สามารถออกมาจากเขตแดนที่คุมขังได้

          พร้อมกันนั้นเหล่าทหารยามและผู้คุมแกล้งทำเป็นโดนโจมตี แสดงละครกันเห็นๆ แล้วค่อยๆ เดินไปนอนที่เตียงกันอย่างง่ายๆ แต่จะมีบางส่วนนอนที่พื้นพอเป็นพิธี ในเวลานี้ทั้งมากเมฆและรากไม้รวมทั้งอาจารย์ไป่หลงได้ตั้งปาร์ตี้แหกคุกกันเรียบร้อยแล้ว

แต่พอกำลังจะแหกคุกออกมานั้น ก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในคุกเดียวกันกับมากเมฆมาตลอดสามวันร้องเรียกขึ้น

".. ให้พวกเราสองคนไปด้วยได้มั้ย? คะ .." หญิงสาวผู้แต่งกายด้วยชุดนักบวชสีขาวพูดขึ้นพร้อมๆกับดึงเอาเพื่อนสาวของเธอมายืนข้างๆ พร้อมกับขอร้องให้พาเธอสองคนแหกคุกไปด้วย

".. พวกคุณติดคุกกันกี่ปีอ่ะครับ .." มากเมฆถามออกไปตรงๆ เพราะไม่รู้สึกว่าคนทั้งสองจะเป็นคนไม่ดีหรือคนเลวอะไรเลย

".. ติดทั้งหมด 1 อาทิตย์ค่ะ แต่พวกเราไม่ได้ทำอะไรร้ายแรงนะคะ ก็แค่ล้างแค้นพวกผู้ชายเลวๆ ที่มาหลอกให้พวกเราสองคนไปทำเควสประหลาด แล้วถูกฆ่าตายจนระดับเหลือ 1 และเสียไอเทมทุกอย่างที่มีไปจนหมด ใครจะไปรู้ละว่ามันเป็นเควสเครื่องสังเวยของปีศาจ พวกเราเลยโกรธมาก ทั้งๆที่เป็นเพื่อนกันในมหาลัยเดียวกันแท้ๆ แต่มาหลอกกันได้ .." หญิงสาวนักบวชพูดขึ้นพร้อมๆ กับอารมณ์โกรธแค้นที่ยังไม่หายไปไหน และไม่พอใจที่พวกตนถูกหลอกโดยเพื่อนที่รู้จักกันมาก่อน

เหตุก็เพราะพวกเธอสองคนถูกกลุ่มผู้ชายกลุ่มนี้ ตามจีบมาตลอดทั้งในเกมและโลกจริง แต่พวกเธอทั้งสองคนไม่เล่นด้วย เพราะไม่ชอบและรู้ว่าคนกลุ่มนี้มีที่นิสัยแย่และเป็นเสือผู้หญิง ชอบบังคับและทำตัวเป็นเจ้าของพวกเธอ และพอพวกเธอไม่ชอบไม่รักก็ได้บอกออกไปตรงๆ บริเวณที่มีคนอยู่เยอะๆ จนกลุ่มคนพวกนั้นรู้สึกอับอาย พวกผู้ชายกลุ่มนั้นจึงได้หาเรื่องแกล้งพวกเธอในเกม แต่ไม่สามารถแกล้งพวกเธอทั้งสองคนที่โลกภายนอกได้ เพราะหากคุณพ่อหรือพี่ชายของพวกเธอรู้เข้าว่าลูกสาวน้องสาวสุดที่รัก ถูกคนรังแก มีหวังกลุ่มผู้ชายกลุ่มนี้ ได้หายไปในอวกาศอันดำมืดตลอดกาลแน่นอน

".. แล้วล้างแค้นอีท่าไหนอ่ะครับ ถึงมาติดคุกลับระดับ 6 ได้เนี่ย .." รากไม้เองก็เริ่มสงสัย เพราะปกติฆ่ากันตายอย่างมากก็โดนลงโทษไม่หนักเท่าไหร่อย่างมากก็แค่ระดับ 2-3 ไม่กี่วัน แต่นี่มาติดคุกลับระดับ 6 คุกมืดใต้ดินอีกด้วย ต้องไปทำอะไรที่มันร้ายแรงมาแน่ๆ เลย

".. ก็เกมนี้มันสมจริงมากและสามารถ 18+ ได้ใช่มั้ยละคะ พวกเราก็เลยหลอกให้พวกเพื่อนผู้ชายสามคนกลุ่มนี้ที่หลอกพวกเราไปตายว่าจะยอมมีอะไรในเกมด้วย แลกกับการไม่ยุ่งเกี่ยวอะไรกันอีก และต้องยอมมาด้วยกันในโรงแรมที่ว่ากันอย่างลับๆ และห้ามบอกใครค่ะ  .." สาวนักเวทเริ่มพูดบ้างแล้วหลังจากเงียบมานานด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสะใจ

".. พอพวกนั้นมาถึง พวกเราสองคนก็แกล้งทำเป็นยอมและเต้นยั่วด้วยมารยาหญิงที่คิดออก จากนั้นก็เอาไอเทมผ้าปิดตาพวกมันเป็นไอเทม 18+ แบบปิดตาไปแล้วจะเอาออกไม่ได้เป็นเวลา 1 ชั่วโมง และมัดมือมัดเท้าพวกมันไว้ด้วยไอเทมพิเศษทำให้พวกมันกลายเป็นแค่คนธรรมดา 30 นาที พร้อมๆ กับวางยาปลุกอารมณ์เสือป่านิดหน่อยในเหล้า ผสมเพิ่มยาชาแบบเบาๆ ไปด้วยพอเป็นพิธี  .." สาวนักเวทพูดไปสักพักก็หยุดนิดหน่อย แล้วจึงเล่าต่ออย่างอายๆ แต่ทว่าประกายตากับเต็มไปด้วยแผนการและความสะใจอย่างปิดไม่มิด

".. พอพวกผู้ชายเลวๆ พวกนั้นมีอารมณ์ขึ้นมาแล้ว จนไอนั่นแข็งตัวขึ้น พวกเราก็แอบไปเรียกเพื่อนผู้ชายที่เป็นเกย์และที่เป็นกระเทยยังไม่แปลงเพศออกมา 12 คนค่ะ  คนที่ชอบผู้ชายด้วยกันน่ะค่ะ และให้พวกนั้นมีอะไรกันอย่างดุเดือด และบังคับให้กินยาปลุกอารมณ์อยู่เรื่อยๆ จนพวกมันทั้งสามคนโดนพ่อยอดชายเปิดประตูหลังกันทั้งสามคนเลยค่ะ พร้อมกับอัดคลิปวีดีโอไว้ด้วยเป็นการล้างแค้น .." สาวนักเวทเล่าต่อพร้อมๆ กับจะหยิบอุปกรณ์ฉายภาพขึ้นมาให้ดูด้วย

          แต่มากเมฆจับมือเธอไว้ก่อนและบอกว่า ".. ไม่ต้อง!!  ผมเกรงใจ เก็บไว้ดูเองดีกว่านะครับ .."

จากนั้นสองสาวก็เล่าต่อไปอีก และกลายเป็นว่าทั้งสามคนเสียความเป็นชายเพราะถูกเปิดประตูหลัง และยอมรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้น จึงได้ทำการร้องเรียนไปยังระบบฝ่ายตรวจสอบให้ลงโทษพวกเธออย่างหนัก แต่ไม่กล้าหาเรื่องในโลกแห่งความจริงเพราะกลัวอิทธิพลจากครอบครัวของพวกเธอ

แถมพ่อยอดชายที่ได้เปิดประตูหลังให้กับไอชั่วสามคนนั้น ยังได้เอาเรื่องพวกนี้ ไปเล่าสู่กันฟังแบบปากต่อปากทั้งในเกมและที่มหาลัยจนเป็นข่าวดัง ทำให้ทั้งสามคนอับอายและไม่กล้าเล่นเกมนี้อีก ไปสักพักใหญ่ๆ และไม่มามหาลัยหลายเดือน

พวกมันทั้งสามถึงขนาดลงทุนซื้อเครื่องเทพฝัน และสมัครไอดีใหม่ที่มีราคาแพงมากๆ และไปเริ่มต้นใหม่ที่ดาวเคออส ทั้งที่ไอดีเก่าก็ระดับ 185 แล้ว และมีไอเทมระดับ A หายาก ราคาแพงอีกสองสามชิ้นด้วยและสุดท้ายผลการตรวจสอบก็สรุปว่าเราผิดจริง

แต่พวกผู้ชายสามคนนั้นก็ผิดเหมือนกัน ที่มาหลอกให้หญิงสาวทั้งสองคนไปทำเควสที่ไม่รู้มาก่อนถึงผลลัพธ์ที่ต้องเกิดขึ้นระหว่างทำเควส ด้วยเหตุนี้ทั้งสองคนเลยโดนลงโทษให้มาติดคุกลับที่นี่ เป็นเวลา 1 อาทิตย์เต็มเวลาในเกม แบบเงื่อนไขพิเศษคือจะนับเวลาลงโทษเฉพาะที่ออนไลน์เท่านั้น

มากเมฆและรากไม้รวมไปถึงอาจารย์ไป่หลง ได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดที่สองสาวเล่ามาให้ฟังก็แอบเสียวๆ ประตูหลังอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวจริงๆ

แต่สุดท้ายมากเมฆก็เชิญทั้งสองคนเข้าร่วมกลุ่มปาร์ตี้ด้วยรอยยิ้ม และจะหนีออกไปจากที่นี่พร้อมๆ กันทั้ง 5 คน และได้อธิบายถึงขั้นตอนและแผนการนิดหน่อยให้ทั้งสองสาวได้รับรู้

ส่วนนักโทษคนอื่นๆ พอเห็นว่าที่นี่ไม่มีผู้คุมแล้ว ต่างก็พยายามหนีออกจากคุกลับแห่งนี้ แบบไปทางใครทางมัน ยกเว้นก็แต่สองสาวที่ไม่รู้ว่าคิดอะไรถึงได้มาขอเข้าปาร์ตี้ของมากเมฆได้

ทั้งห้าคนมุ่งหน้าไปยังลานกว้างของชั้นที่ 6 บริเวณรอยต่อไปยังชั้นบนหรือชั้นที่ 5 ผ่านทางประตูวาร์ปสีฟ้าขนาดใหญ่ก็พบเข้ากับอสูรกายโบราณ "มันติคอร์" ตัวใหญ่ยักษ์ระดับราชานอนรออยู่ก่อนแล้ว พร้อมกับใบหน้าอารมณ์เสียของมัน

สัตว์อสูรที่มีใบหน้าเป็นมนุษย์ ร่างกายเป็นสิงโตเพลิงแบบมีปีก ส่วนหางของมันกับเป็นหางแมงป่อง ที่ดูเหมือนจะมีพิษร้ายแรงมาก

พร้อมกับปีกใหญ่ยักษ์คล้ายปีกค้างคาวที่ด้านหลัง ที่ทำให้มันบินได้ไม่ได้มีไว้โชว์เท่านั้นแบบตัวอื่นๆ และมันเองก็พร้อมต่อสู้ทั้งบนบกและบนฟ้าแล้วในตอนนี้

ทันใดนั้นเจ้ามันติคอร์ ก็แกล้งทำเป็นตื่นขึ้นมาจากการหลับใหล และมองไปยังกลุ่มปาร์ตี้แหกคุกของมากเมฆ ที่ในเวลานี้ได้มายืนรอบนลานกว้างขนาดใหญ่แบบมิติพิเศษ ของคุกลับระหว่างรอยต่อของชั้นที่ 5 กับชั้นที่ 6 กันครบทุกคนแล้วนั่นเอง

พร้อมกับเสียงแจ้งเตือนในหัวของทุกคนที่ดังออกมาเหมือนๆ กันว่า..

          [: สัตว์อสูรระดับราชาแห่งคุกลับทมิฬ ชั้นที่ 6 มันติคอร์ ระดับ 444 เตรียมจู่โจม :]