[ Fic naruto] Can I baby?ขอเดิมพันใจ ได้ไหมครับ ที่รัก?

ลำดับตอนที่ #6 : -บังเอิญ(เกินไปปะ?)-

[ Sai talk ]


  

       "นั้นมัน..."


       "มีอะไรหรอซาอิ"นารูโตะคุงเลิกทำหน้าเหมือนอยากตายกับคิบะคุงและเรียกให้ทั้งสองมาให้ความสนใจกับผมทันที


       "เขามาเเล้วครับ ทุกคน"นารูโตะคุงทำหน้างงกว่าเดิม ผมเลยชี้ไปทางเข้าของร้านไอศครีมทันที ทุกคนมองตามมือผมไปยังผู้ชายคนหนึ่งที่มีหน้าตาหล่อเหล่าทีเดียว ผมสีดำยาวประบ่าโดนรวบขึ้นไปมัดจุกบนหัว ดวงตาสีนิลเรียวคม จมูกโด่งเป็นสัน และรีบฝีปากเรียวบางกำลังหาววอดๆอย่างไม่เเคร์ใคร เดินล้วงกระเป๋าอย่างเท่ๆเข้ามาในร้าน และเดินตรงไปทางโต็ะที่คาดว่าเพื่อนของเขานั่งอยู่ มันเป็นโต็ะที่ห่างจากโต็ะของผมแค่2-3โต็ะ ผมเพิ่งเห็นเพื่อนของเขาเมื่อกี้นี้ คนนึงผมแดง อีกคนผมดำ แต่เห็นหน้าไม่ค่อยชัดเลยเพราะมันมีกำแพงกั้นระหว่างโต็ะอยู่


       "นายรู้จัก?"คิบะคุงถามผมด้วยสีหน้าอยากรู้ว่าผมไปรู้จักคนหล่ออย่างนั้นได้ยังไง


       "ก้เขานั้นเเหละครับ"



       "แล้วใครหละฟะ?"คิบะคุงเริ่มขมวดคิ้วน้อยๆใส่ผม


       "นี้คิบะคุงซื่อหรือโง่ครับ?"ผมถามอย่างเหนื่อยใจ ยังไม่รู้อีกรึไงครับเนี่ย= =


       "อ้าว ไอ้คุนซาอิ ฉันอุส่าห์ถามดีๆเเล้วนะ ทำไมมาด่ากันงี้อะ"คราวนี้คิบะคุงขมวดคิ้วมุนใส่ผม


       "แล้วตกลงมันใครหละซาอิ"นารูโตะคุงเข้ามาห้ามการทะเลาะของพวกผมและถามประโยคเดียวกันกับคิบะคุง


       "ใช่คนที่นายเล่าให้ฟังรึเปล่า ซาอิ"เนจิคุงพูดขึ้นมาหลังจากเงียบไปนาน(มาก)


       "ใช่ครับ แหม่~เนจิคุงนี้เเสนรู้จังนะครับ^^"ผมยิ้มให้กับความเเสนรู้ของเนจิคุงก่อนจะหันไปหานารูโตะคุงและคิบะคุงที่เหมือนจะค้างตึงไปแล้วเรียบร้อย


       "ช่าย เเน่นอน.......เอ็ะ! ฉันไม่ใช่หมานะซาอิ-*-"รู้ตัวช้านะครับ^^


       "หา!!!!!!"


       ทั้งสองประสานเสียงดังลั่นขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้ทั้งร้านหันมามองเราด้วยสายตาตำหนิอย่างไม่ปิดบังเพราะนี้เป็นครั้งที่2แล้ว เเละที่ผมบอกว่าทั้งร้านก้รวมโต็ะของผู้ชายคนนั้นเข้าไปด้วยเช่นกัน จึงเป็นผมอีกครั้งที่ลุกขึ้นขอโทษจนเหมือนเขาจะสังเกตุเเละจำได้ว่าเป็นผมจึงสะกิดเพื่อนของตัวเองให้หันมามองโต็ะผม ผมถึงสะกิดทุกคนบ้าง


       "พวกเขามองเราอยู่นะครับ"


       นารูโตะคุงรีบเอาเมนูที่วางไว้ข้างโต็ะขึ้นมากางปิดหน้าตัวเองทันที เเต่คิบะคุงก้ดึงไปปิดหน้าตัวเองเช่นกัน ทั้งสองยื้อกันสักพักก่อนจะตัดสินใจแบ่งกันคนละครึ่ง 


       ผมหันกลับไปมองทางโต็ะนั้นอีกรอบนึงก่อนที่จะเห็นว่าพวกนั้นกำลังเดินมาทางโต็ะพวกผม ส่วนเนจิคุงก้นั่งกินไอศกรีมเงียบๆอย่างไม่สนใจใคร


[ End sai talk ]

---------------------------------50%-----------------------------
มาต่ออีก 50% แล้วคร้าบบบบบ

[ Shikamaru talk ]



       ตอนนี้ผมโครตรำคาญเลย ยัยผู้หญิงคนนี้จะเอาอะไรกับผมนักหนา ที่คบด้วยก้เพราะเห็นว่าหน้าตาดีหรอกนะ เเต่นิสัยจู้จี้นี้มันน่ารำคาญชะมัดยาดเลย แต่ผมก้ไม่ได้หงุดหงิดเเค่เรื่องของเธอหรอก มันเป็นเพราะผู้ชายหน้าหวานที่ผมเจอหลังจากเลิกกับเธอต่างหาก


      'คุณคงคิดว่าตัวเองเสน่ห์เเรงและหน้าตาดีมากเลยสินะครับ ถึงได้คบๆทิ้งๆพวกผู้หญิงเหมือนคุณผู้หญิงคนเมื่อกี้'


       นี้คือตัวอย่างของคำพูดของชายหน้าสวยที่ปากไม่สวยเลย คำพูดของนายนั้นทำให้ผมจี๊ดได้จริงๆให้ตายสิ


       ผมเดินล้วงกระเป๋าเข้ามาในร้านไอศกรีมแล้วหาววอดๆทันที ผมเดินตรงไปทางโต็ะของตัวเองและนั่งลงกับที่ ซาสึเกะกับกาอาระกำลังกินไอศกรีมที่พึ่งมาเสิร์ฟ ส่วนของผมมันละลายไปแล้วหละ-- เพราะเเม่นั่นเเท้ๆเลย เฮ้อ ให้ตายสิ ตั้งเเต่โรงเรียนไฟไหม้พวกผมก้ว่างสุดๆเลย วันนี้เลยนัดมากินไอศกรีม เเต่ผมโดนผู้หญิงคนนั้นเรียกให้ไปหา ผมเลยเลิกกับเธอไปเลยรำคาญ--


       "หาาาา!!!!!"


       อยู่ๆก้มีคนตะโกนขึ้นมาในร้าน เรียกความสนใจของคนทั้งร้านและพวกผมทันที ผมหันไปเจอกับ เด็กหนุ่ม(มั้ง)ผมสีทองตาสีฟ้าใส กับอีกคนที่สีผมเเละตาเป็นสีนำ้ตาลเเต่มีเเถบสีเเดงที่เเก้ม นอกจากนั้นในโต็ะยังมี ผู้ชายผมดำตาสีขาวกำลังกินไอศกรีมเหมือนไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิน เเละคนที่ทำให้ผมสนใจที่สุดก้คงไม่พ้นคนสุดท้าย เส้นผมเเละดวงตาสีดำสนิทกับสีผิวที่เหมือนกระดาษนี้ ผมจำได้เเม่นเลย เขากำลังยืนขึ้นขอโทษคนทั้งร้าน และหันมาหาผมก่อนจะสะกิดพวกที่เหลือให้มองมาทางผมเหมือนกัน หึ! โลกมันกลมดีจริงๆ ให้ตาย


       "ฉันมีอะไรให้พวกเราทำแก้เบื่อเเล้วหละ" ผมหันไปพูดกับซาสึเกะและกาอาระ ก่อนที่จะวางเเบงค์พันไว้บนโต็ะ และเรียกให้ทั้งสองคนเดิมตามผมไปทางโต็ะของเป้าหมายทันที


       "ไง โลกมันกลมดีนะ"ผมพูดพร้อมกวาดตามองทั่วโต็ะ เห็นผู้ชายผมทองกับนำ้ตาลเมื่อกี้เเย่งกันเอาเมนูปิดหน้าอยู่ อย่างฮาอะ^^


       "ไงครับ มันก้กลมจริงๆนั้นเเหละครับ คงไม่เหลี่ยมหรอก"


       "หึ! กวนเหมือนเมื่อกี้ ใช่นายจริงๆด้วยสินะ"


       "แล้วไงครับ"


       "คงยังไม่ลืมข้อตกลงใช่ไหม"


       "ครับ แล้วสองคนนั้นคือเพื่อนของคุณใช่ไหมครับ"เขาพูดพร้อมมองผ่านผมไปยังซาสึเกะกับกาอาระ


       "ใช่...แล้วคนที่ปิดหน้าก้คือเพื่อนของนายสินะ"สองคนที่โดนผมทักสะดุ้งเฮือกทันที ก่อนจะค่อยๆลดเมนูในมือลงจนเห็นหน้า น่ารักทั้งคู่เลย ผมหันไปมองซาสึเกะกับกาอาระ ดูเหมือนจะชอบเเหะ ดีเลย


       "ครับใช่ แล้วจะเอายังไงต่อหละครับ"


       "กำหนดเวลากันหน่อยไหมหละ"


       "ก่อนหน้านั้น คุณมั่นใจหรอครับว่าเราจะได้เจอกันอีก?"


       "ฉันมั่นใจ เราคงต้องเจอกันอีกนาน" ที่ผมรู้เพราะว่าเครื่องแบบยังไงหละ เครื่องเเบบของโคโนฮะ ไฮสคูลที่พวกผมต้องไปเรียนพรุ่งนี้ หึ! โลกมันโครตกลมละมั้งนี้


       "งั้นก้ดีครับ กำหนดเวลาสัก 4เดือนดีไหมครับ?"


       "1เทอมงั้นหรอ ก้ได้ ตกลงสินะ" ผมรีบกระชากคนของคนตรงหน้าขึ้นมาก่อนที่จะหยิบปากกาขึ้นมาเขียนเบอร์ของผมบนเสื้อคนตรงตัวใหญ่ๆทันที เขาดูตกใจกับการกระทำของผมมาก ผลักผมจนกระเด็นเเต่ซาสึเกะก้รับร่างผมเอาไว้


       "คุณทำบ้าอะไรเนี่ย!" เขาตะโกนใส่ผมด้วยใบหน้าที่คิ้วขมวดเหมือนโกรธจัด


       "คืนนี้โทรมาหาฉันด้วย ไม่งั้นเจอกันเเน่"ผมขู่เอาไว้ก่อนจะเดินออกมาจากร้านอย่างอารมณ์ดีโดยมี ซาสึเกะกับกาอาระที่เดินตามผมด้วยสีหน้าที่เหมือนยังไม่เข้าใจสถานะการณ์ ผมเลยจัดการเล่าทุกอย่างให้พวกมันฟัง


       "ฉันเข้าใจละ นิสัยไม่ชอบโดนดูถูกของนายบ้างครั้งก้น่าสนใจดีนะ"ซาสึเกะพูดกับผมพร้อมยิ้มที่มุมปากเหมือนกำลังสนุกอยู่  


       "...."ไม่มีคำพูดจากกาอาระ แต่ผมรู้ว่ามันคงไม่ต่างจากซาสึเกะหรอก


       "งานนี้ชักจะสนุกขึ้นมาเเล้วสิ"ผมพูดพร้อมกระตุกยิ้มที่มุมปากเเล้วขอเเยกจากพวกนั้นขับรถกลับบ้านเตรียมตัวสำหรับพรุ่งนี้ทันที..


[ End shikamaru talk ]



 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรื่องนี้ก้จบไปอีกตอน ฮู้ววววววว-3- ไรต์ขอตัวไปพักมือก่อนนะครับ เจอกันพรุ่งนี้น้าาาาาาาาาาาาาาา