คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 3-2
ซีรี่ย์ชุด The Billionaire demon's virgin mistress Erotica Vol.2: สามีเถื่อน
ตอนที่ 3-2
ป้าเดซี่รีบเดินมุ่งหน้าตรงไปยังเรือนพักของวรันธาราเพื่อจะแจ้งข่าวว่าวันนี้เควินตื่นสาย และยังไม่ลงมาจากห้องพักเลย ดังนั้นจึงต้องเลื่อนเวลาการทำความสะอาดออกไปก่อน
แต่...ไม่พบวรันธาราที่ห้องพักแล้ว
ป้าเดซี่หน้าซีดเผือด ตะโกนเรียกหญิงสาวทั่วทั้งห้องก็ไม่พบ “ตายแล้ว จะทำยังไงดีล่ะ หนูธารแย่แน่ๆ”
หญิงร่างท้วมวัยกลางคนรีบก้าวยาวๆ เดินออกไปจากห้องพักของวรันธารามุ่งหน้าเข้าสู่ตัวตึกใหญ่อย่างรีบเร่ง ในใจก็ภาวนาให้เจอวรันธาราก่อนที่หญิงสาวจะขึ้นไปที่ห้องของเควิน
“แม่เรนนี่ เห็นหนูธาร... เฮ้ย... ยายแก่ๆ ที่ป้าพึ่งรับเข้ามาทำงานเมื่อวานนี้หรือเปล่า”
“ยายแก่ผมขาวที่ตัวเล็กๆ ใช่ไหมป้าเดซี่”
“ใช่ๆ นั่นแหละ เห็นหรือเปล่า” ป้าเดซี่ร้อนใจเป็นที่สุด
เรนนี่ฉีกยิ้มกว้างก่อนจะชี้ขึ้นไปที่ชั้นบน “หนูเห็นเดินงุ่มง่ามขึ้นบันไดไปชั้นบนตั้งแต่สิบนาทีที่ผ่านมาแล้วจ้ะป้าเดซี่”
“ว่าไงนะ?!” ป้าเดซี่อุทานตกใจ แทบทรุด เรนนี่รีบเข้ามาประคองเอาไว้
“ป้าเดซี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าตาซีดจัง”
“ก็คุณเคนยังไม่ตื่นน่ะสิ ถ้าหนู... เฮ้ย... ยายแก่ขึ้นไปรบกวนมีหวังโดนไล่ออกแน่ๆ”
“ตายแล้ว...” คราวนี้เรนนี่ตกใจด้วยเช่นกัน “แล้วจะทำยังไงดีคะป้าเดซี่”
ป้าเดซี่ถอนใจยาวเหยียด “คงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ นอกจาก...”
“นอกจากอะไรคะป้า?”
“รอยังไงล่ะ”
แล้วป้าเดซี่ก็หมุนตัวเดินออกไปเงียบๆ ในขณะที่เรนนี่มองร่างของป้าเดซี่สลับกับชั้นบนของตัวตึกด้วยความเป็นสับสนมึนงง
ประตูไม้แกะสลักตรงหน้าช่างใหญ่โตสมกับอำนาจของเจ้าของยิ่งนัก วรันธารายืนเหงื่อแตกพลั่กอยู่หลังบานประตูไม้ด้วยความหัวใจที่เต้นแรงระรัวหลายครั้งที่อยากจะถอยหลังกลับ และหนีออกไปจากที่นี่ซะ แต่ทุกครั้งก็ถูกหยุดรั้งเอาไว้ด้วยคำว่าหน้าที่ และงานสุดท้ายแล้วมือเล็กก็จำต้องกุมลูกบิดประตูทองเหลืองเอาไว้แน่น ก่อนจะกลั้นใจผลักมันให้เข้าไปภายใน
ภายในห้องนอนของเควิน คาสโตรเซ่น ถูกตกแต่งด้วยสีสันและเฟอร์นิเจอร์ไม่ต่างจากห้องทำงานของเขาเลยแม้แต่น้อย โทนสียังคงเข้มและลึกลับเหมือนเดิม มีแต่เตียงนอนกว้างใหญ่ขนาดคิงไซส์ตรงหน้าของหล่อนเท่านั้นที่เป็นสีอื่น
สีขาว...
ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนจะสามารถเข้ามาอยู่ในอาณาจักรของมหาเศรษฐีจอมเถื่อนได้จริงๆ และตอนนี้มันก็คือโอกาสเหมาะแล้วที่หล่อนจะเก็บภาพทุกซอกทุกมุมของห้องนอนกว้างโอ่อ่าแห่งนี้เอาไว้ เพื่อที่จะได้นำไปมอบให้กับแอนโทนี่ผู้เป็นหัวหน้างาน
อย่าทำนะ!
ทำไปเถอะ เพราะมันคืองาน!
สุ่มเสียงในหัวกำลังโต้เถียงกันอยู่อย่างดุเดือด และก่อนที่หล่อนจะตัดสินใจทำอะไรลงไป ประตูห้องน้ำที่อยู่ลึกเข้าไปในสุดก็เปิดผั๊วะออกมา พร้อมๆ กับความตกใจระคนตื่นตะลึงของหล่อนที่ระเบิดขึ้น
ผู้ชายในสภาพ...
กึ่งเปลือย...!
ดวงตากลมโตเบิกตาแข่งกับไข่ห่าน ในขณะที่จ้องมองบุรุษที่ตอนนี้มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวพันรอบสะโพกเอาไว้หมิ่นๆ ราวกับไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน
ทำไมรูปร่างของเควินถึงได้สมบูรณ์แบบเช่นนี้นะ ร่างสูงใหญ่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นหนั่น ที่หน้าท้องก็เต็มไปด้วยซิกแพคที่ผู้ชายแทบทั้งโลกต้องการครอบครอง และผู้หญิงทั้งโลกต้องการลูบไล้สัมผัส แถมเส้นขนสีเข้มยังรกเลื้อยเต็มแผงอกกว้างอีกต่างหาก
เควินหล่อเหลาดึงดูดใจเหลือเกิน ไม่ว่าจะมองตรงไหน ทุกสัดส่วนของเรือนกายหนุ่มก็ไร้ที่ติ
วรันธาราหอบหายใจระรัวกับความงดงามของบุรุษเพศที่ได้พบเห็น ทุกอณูเนื้อสาวเกร็งเครียดขึ้นมาอย่างน่าหวาดหวั่น ในขณะที่ทรวงอกเคร่งเครียดขึ้นจนส่วนยอดของมันแข็งเป็นไตนี่หล่อนกำลังเป็นอะไรไป ทำไมถึงรู้สึกวูบวาบ ร้อนฉ่ารุนแรงแบบนี้ และที่ซอกขาก็ยัง...
นี่หล่อน...?
หากไม่มีอุปกรณ์ตกแต่งบนใบหน้าเควินคงได้เห็นสีแดงจัดบนแก้มนวลของหล่อนไปแล้ว
โอ้ ไม่... มันจะต้องไม่เป็นแบบนี้...
ศีรษะทุยสวยที่ตอนนี้มีวิกสีขาวโพลนสวมคลุมเอาไว้สะบัดแรงๆ พยายามเรียกสติสตังให้กลับคืนมา แต่ให้ตายเถอะ หล่อนควบคุมสติไม่ได้อีกแล้ว
ดวงตาสีน้ำเงินที่ตอนนี้กลายเป็นสีดำมืดจ้องมองมา ตรึงสองเท้าของหล่อนให้แน่นิ่งไร้เรี่ยวแรง หล่อนขยับไม่ได้ แค่จะกะพริบตายังทำได้ลำบาก ส่วนหัวใจน่ะเหรอ ไม่ต้องไปพูดถึงเลย เพราะมันหยุดเต้นไปนานแล้ว ตั้งแต่เห็นเควินก้าวออกมาจากห้องน้ำแล้วล่ะ
“ยายเข้ามาทำไมในห้องของผม”
น้ำเสียงกระด้างถือตัว แต่กระนั้นก็ยังไม่ร้ายกาจเท่ากับสายตาที่จ้องเขม็งมองมา เพราะบอกให้รู้ว่าเควินกำลังไม่พอใจเป็นอย่างมากวรันธาราพยายามบอกตัวเองให้ถอยออกห่าง แต่กลับขยับเท้าไม่ได้ จนสุดท้ายเควินก็ก้าวมาหยุดตรงหน้า ในระยะที่เรียกกว่าใกล้ชิด
“คือ...”
ดวงตากลมโตซึ่งเป็นสิ่งเดียวที่ไม่อาจจะปลอมแปลงให้แก่ชราได้ตามใบหน้าช้อนขึ้นสูง และปะทะกับสายตาคมกริบที่เต็มไปด้วยโทสะของเควินอย่างจัง
สติของหล่อนคล้ายจะลางเลือน โลกทั้งใบสั่นสะเทือนราวกับถูกเขย่าด้วยมือของมัจจุราช หล่อนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน มึนงง และลุ่มหลงจนไม่สามารถบังคับตัวเองได้
“ผมถาม... เข้ามาทำไมในห้องนอนของผม”
ดวงตาคมจัดทรงอานุภาพจ้องมองมาอย่างเอาเรื่อง และมันก็ส่งผลให้กายสาวสะเทือนรุนแรง
“คือฉัน... เอ่อ ยาย... ยาย...”
“ถ้าตอบคำถามผมไม่ได้ ผมคงต้องไปถามเอาจากป้าเดซี่เอง”
แววตาตื่นกลัวของวรันธาราฉายชัดขึ้นมาทันที
“อย่า... อย่านะคะ ยาย... ยายขึ้นมาทำความสะอาดค่ะ”
มุมปากหยักสวยของเควินยกขึ้นสูงเป็นรอยยิ้มหยันเยาะ
“ถ้ายายเป็นสาวๆ ผมคงคิดว่าขึ้นมาถ้ำมอง แต่ดูจากสภาพแล้วไม่น่าใช่ จริงไหมครับ”
ความคิดเห็น