คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Episode 6 : เป็นข่าวเสียแล้ว [ 100% ]
6
เป็นข่าวเสียแล้ว
นี่มันเรื่องอะไรกัน!?
ไม่ว่าจะเลื่อนไปดูข่าวในโลกโซเชียลไปทางไหนก็ตาม
ก็เจอแต่ข่าวตัวเองกับพี่ซิวเวอร์เต็มไปหมดเลย ผ่านไปแค่ไม่กี่วันเป็นข่าวได้ขนาดนี้เลยหรอ
แล้วรูปที่ถ่ายมาแต่ละรูปนี่หน้าฉันชัดมาก
ส่วนพี่ซิวเวอร์แค่เห็นด้านข้างกับด้านหลังสะเป็นส่วนใหญ่
ไม่ว่าจะเป็น...
ข่าวด่วน! พบภาพนักร้องหญิง ‘ปันฝัน’
กับหนุ่มปริศนา
หรือขึ้นแฮชแท็กในทวิตเตอร์ #ปันฝันกับหนุ่มหล่อในร้านอาหาร ก็ตาม...
ทำไมถึงได้กลายเป็นแบบนี้ได้นะ
Piano : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Guitar : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Piano : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Guitar : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Piano : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Guitar : (ส่งรูปภาพถึงคุณ)
Guitar : นี่แค่บางส่วนนะ
ยังมีเยอะกว่านี้อีก
Piano :
ถ้าจะเป็นข่าวขนาดนี้คราวหน้าก็ระวังตัวหน่อย
Piano : สงสารพี่ซิวเวอร์เขา
Punfan : รู้แล้วจ้า
ฉันพิมพ์ตอบกลับไปทันทีที่เห็นเพื่อนตัวเองทั้งสองคนส่งรูปข่าวฉันและพี่ซิวเวอร์มาให้ในกลุ่ม ทำไมชีวิตฉันหลังลาออกจากการเป็นนักร้องถึงยังเป็นข่าวได้ขนาดนี้นะ
“ จะบ้าตายแล้ว~~ ” ฉันเอ่ยบอกกับตัวเองแล้วทิ้งตัวลงนอนกับเตียง
ครืน ครืน~~
เสียงสั่นของโทรศัพท์ฉันดังขึ้น ทำให้ฉันต้องคว้ามันมาในมืออีกครั้งเพื่อดูว่าใครโทรมา
ก่อนที่จะกดรับสายในทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นพี่ซิวเวอร์
‘ Silver is calling… ’
“ ฮัลโหลค่ะ ”
[ ข่าวเต็มไปหมดเลยนะ
เป็นยังไงบ้าง ]
“ ไม่เป็นไรเลยค่ะ ” ฉันน่ะชินกับการเป็นข่าวแล้ว
เลยไม่เป็นไรเท่าไหร่ แต่เขานี่สิ... “ แล้วพี่ละ ”
[ พี่โอเค ขอโทษนะที่ทำให้เป็นข่าว
]
“ ไม่เป็นไรค่ะ ฝันต่างหากที่ต้องขอโทษพี่ ”
[ อืม...แล้วเราจะเอายังไงกับข่าวล่ะ
]
นั่นสิ ฉันจะเอายังไงกับข่าวนี้ดี
จะปล่อยไปเลยหรือจะโพสต์แถลงข่าวดี?
ฉันคิดแล้วคิดอีก
จนท้ายที่สุดฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยมันไป
เดี๋ยวมันก็ซาลงเองเหมือนข่าวทั่วไปเองนั้นแหละ
“ ก็คงปล่อยมันไปก่อน เดี๋ยวมันก็ซาลงเองแหละค่ะ
”
[ โอเค งั้น...เรายังเหมือนเดิมใช่ไหม
]
“ ก็...เหมือนเดิมสิคะ ”
ทำไมคำถามนี้มันทำให้ฉันรู้สึกเขินพี่เขาขึ้นมาแปลกๆวะ
[ ดีจัง ]
“ คะ? ”
[ แต่จะดีกว่านี้ถ้าเปลี่ยนสถานะจากพี่น้องเป็น...
]
“ เป็นอะไรคะ ”
[ นั้นสิ เป็นอะไรดีนะ~~~~ ]
“ ... ”
[ เป็นแฟนพี่ดีไหมคะ ]
“ หะ...อะไรนะ!? ”
ฉันถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจก่อนที่จะค่อยๆตอบกลับไปอย่างตะกุกตะกักเหมือนไม่มั่นใจสิ่งที่ได้ยินเท่าไหร่
ล้อเล่นกันเปล่าเนี่ย!!
[ เป็นแฟนพี่ไง ไม่ดีหรอคะ
]
“ เอ่อ...คือ...พี่ล้อหนูเล่นหรอ ”
[ ฮ่าๆๆๆ ก็ล้อเล่นนะสิครับ คิดจริงจังไปได้นะเรา ]
ว่าแล้วเชียวว่าต้องตอบแบบนี้... คนอะไร
ขี้อ่อยชะมัดเลย
“ อย่างกับอ่อยจริงๆเลยนะคะ ”
[ แล้วถ้าพี่อ่อยเราจริงๆ
เราจะรับไว้ไหมละ ]
“ มามุกแบบนี้ เดี๋ยวฝันหลงรักพี่ขึ้นมาจริงๆจะรับผิดชอบความรู้สึกฝันยังไงละคะ ” ฉันพูดออกไปแบบขำๆ ทั้งๆที่จริงแล้วมันก็ไม่น่าขำเลยสักเท่าไหร่ ใจนึงฉันก็แอบกลัวใจตัวเองเหมือนกันว่าจะเผลอไปชอบเขาเข้าจริงๆแล้วก็ไม่รู้จะทำยังไง
ก็พี่แกเล่นอ่อยและหยอดเก่งมาสะขนาดนี้ ใครจะทนไหววะ
มันก็ต้องมีเขินบ้างแหละ!
[ เราอยากให้พี่รับผิดชอบยังไง
พี่ก็จะรับผิดชอบแบบนั้นแหละครับ ]
“ จริงหรอคะ ”
[ ไม่รู้เหมือนกันสินะ ]
“ งั้นฝันจะรอดูนะคะ ว่าจะทำแบบที่พูดได้หรือเปล่า
”
คำตอบของฉันหลุดออกไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่กว้างมากขึ้นเรื่อยๆ อุณหภูมิในร่างกายเริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ แล้วอยู่ๆทำไมถึงได้รู้สึกร้อนขึ้นมาเฉยเลยละ
ที่รู้สึกร้อนนี่เพราะอากาศ
หรือเพราะฉันเขินกันแน่นะ
[ ก็ต้องลองรอดูกันไปนะครับ
]
“ ... ”
[ ดึกแล้ว ไม่นอนหรือไง ]
“ ก็ว่าจะนอนแล้วค่ะ พี่ละ ไม่นอนหรอ? ”
[ อยากส่งเราเข้านอนก่อน ค่อยนอน
]
“ งั้นฝันดีนะคะ ”
[ ครับ ฝันดีครับ ]
“ ... ”
ความเงียบถูกปกคลุมอีกครั้ง
เพราะไม่มีใครยอมวางสายเลย จนกระทั่งฉันตัดสินใจจะกดวาง
แต่แล้วก็มีเสียงของอีกฝ่ายโผล่ออกมาจากสายก่อนที่จะถูกตัดออกไป
[ ฝันถึงพี่ด้วยนะครับ ]
สิ้นสุดคำพูดของฝ่ายตรงข้าม เขาก็ตัดสายหนีไปในทันที
ทิ้งให้ฉันอึ้งอยู่นิดหน่อยกับประโยคสุดท้ายที่พี่ซิวเวอร์ทิ้งให้ฉันไว้ก่อนนอน
สงสัยคืนนี้...
ฉันคงจะได้ฝันถึงพี่เขาจริงๆแล้วแหละ
[ Silver Part ]
ผมคิดอยู่ตั้งนานว่าจะกดวางสายเลยดีไหม
หรือจะให้ปันฝันเป็นคนตัดสายผมดี คิดไปคิดมาผมก็เลยสรุปได้ว่ารอน้องตัดสายดีกว่า
ห้านาทีผ่านไปน้องก็ยังคงถือสายอยู่
ไม่มีใครกดวางสายสักที มันก็รู้สึกดีนะ
แต่ผมคิดว่าเราจะปล่อยให้สายมันว่างทิ้งไว้แบบนี้ไม่ได้
เลยตัดสินใจที่จะพูดบางอย่างออกไป
“ ฝันถึงพี่ด้วยนะครับ ”
จบประโยคนั้นผมก็กดวางสายไปในทันที
ก่อนที่จะดีดดิ้นบนเตียงไปมาด้วยความเขิน
ผมเอามือของผมมาวางแนบไว้ที่อก แล้วพบว่าตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมากจนแทบจะทะลุออกมา
“ อ๊ากกกกกกกกกกกก ทำไปได้ไงวะเนี่ย ”
พูดจบก็หงายหลังลงนอนแล้วดีดดิ้นต่อบนเตียงทันที
ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูสายที่เพิ่งตัดไปอีกรอบ นี่ผมไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่ไหม
โครตรู้สึกดีเลย
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
ทำให้ผมต้องลุกจากเตียงและเดินไปดูทันทีว่าใครมา
ก่อนจะพบกับพี่สาวตัวเองที่มองมาที่ผมอย่างแปลกใจ
“ มีอะไร ” ผมเอ่ยถามทันทีที่เห็น
“ แกเป็นอะไร ส่งเสียงดังเชียว ”
“ เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร ”
ผมพูดตอบไปอย่างนั้นแหละ แต่ในใจผมนี่กรี๊ดไปหลายรอบแล้ว บ้าเอ๋ย! หุบยิ้มไม่ได้เลย เล่นเอง
เขินเองก็ได้หรอวะ
แต่เออ...ได้ก็ได้
“ แหมน้องรัก ไม่ได้เป็นไรแต่ยิ้มจนปากฉีกเลยนะ ”
เคอิเอ่ยแซวขึ้นหลังจากที่เห็นท่าทางของผมที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
แล้วก็ขำออกมาด้วยความตลกกับท่าทางของผม
แล้วไงวะ ก็คนมันมีความสุขอะ
“ เออๆ แล้วนี่พี่มีอะไรหรือเปล่า ”
“ มี ฉันเห็นข่าวแกกับน้องปันฝันหมดแล้วนะ ”
“ อ่าหะ แล้วไง? ”
“ ยังจะมาแล้วไงอีก! แกไม่คิดจะรับผิดชอบน้องเขาหน่อยหรอ
”
ก็ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรับผิดชอบ
แต่น้องบอกผมเองว่าไม่ต้องทำอะไร ปล่อยให้ข่าวมันซาลงเอง ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
สิ่งที่ผมทำได้ก็เหมือนจะมีแค่...
“ พี่ ผมคิดอะไรออกล่ะ ”
“ อะไร ”
“ มีเบอร์พวกนักข่าวไหม ”
“ จะเอาไปทำไม ”
“ จะโทรไปสั่งปิดข่าว ”
“ แกนี่มัน... ”
เพียะ!
เสียงฝ่ามือเล็กๆของคนตรงหน้าฟาดมาที่ต้นแขนผมอย่างรุนแรง
เล่นทำผมถึงกับร้องโอดโอยด้วยความเจ็บแสบ ตัวแค่นี้
แต่มือหนักไม่น้อยเลยนะครับคุณพี่สาว
“ โอ๊ย! ตีน้องทำไมเนี่ย ”
“ สมองคิดได้แค่นี้เองหรอ ”
“ แล้วจะให้ผมทำไงละวะ
ก็น้องเขาบอกว่าปล่อยให้ข่าวมันซาลงเองอ่ะ
”
“ ก็แล้วทำไมไม่ทำให้ข่าวนั้นเป็นจริงสะเลยล่ะ คบกับน้องไปเลย
เวลาไปไหนมาไหนกับน้องเขาบ่อยๆจะได้ไม่เป็นข่าว เพราะคนเขารู้กันแล้วก็เลิกพูดถึงเองนั้นแหละ”
“ แล้วถ้าน้องเขาไม่ยอมคบกับผมล่ะ ”
“ ... ”
“ น้องเขาจะเลือกผมหรือเปล่า ผมก็ยังไม่รู้หรอกนะ
รู้แต่ว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็มีความสุขมากแล้ว แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับผมแหละ ที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา ”
ความคิดของผมในตอนนี้มันมีแค่นี้จริงๆ ผมรู้แค่ว่าเวลาผมอยู่กับปันฝัน
ผมมีความสุข เธอมีความสุข แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับผม
ส่วนในอนาคตนั้นจะเป็นยังไงไม่รู้
รู้แต่ว่าถ้าวันนึงผมกับเธอสามารถคบกันได้หรือรักกันได้ก็ตาม
ผมก็อยากที่จะคบและรักกับเธอนะ
คงต้องให้ข่าวมันซาลงสักพักก่อนนั้นแหละ
ค่อยเข้าหาเธอใหม่ ช่วงนี้น้องเองก็น่าจะยุ่งๆกับการเรียนด้วยแหละมั้ง
อีกอย่างการที่น้องเป็นน้องในสายของซีเคแฟนเพื่อนผม
มันก็ยิ่งทำให้มีเรื่องเจอกันได้ง่ายขึ้น
โดยมีซีเคเป็นข้ออ้างในการไปมาหาสู่นั้นแหละ เพราะคนอย่างไอ้ซีเคอะ มันติดแฟนจะตาย
ไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับพี่น้องในสายตัวเองมากนักเท่าไหร่หรอก
บางทีก็ฝากเพื่อนมันคนนู้นคนนี้ไปรับไปส่งบ้าง แต่รอบนี้มันกลับส่งน้องสายคนล่าสุดอย่างน้องปันฝันมาให้ผมเช่นนี้...
รู้สึกขอบคุณมันจริงๆ
“ พูดเหมือนหล่อ ”
เคอิถึงกับมองบนทันทีที่ได้ยินผมพูดแบบนี้
“ แล้วไม่หล่อหรือไง ”
“ หล่อน้อยกว่าผัวฉันนิดนึง อิอิ ”
“ แหม เรียกว่าผัวได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยนะ ”
ก็ไม่ค่อยจะอิจฉาคนมีแฟนเท่าไหร่เลยจริงๆนะครับ
ผมละหมั่นไส้จริงๆเวลาเห็นคนรอบข้างเขามีแฟนและอยู่กันเป็นคู่ๆ
สวีตกันต่อหน้าต่อตาผม ให้ตายเถอะ!
เพื่อนก็มีแฟนกันหมดแล้ว
พี่สาวก็กำลังจะแต่งงาน
เหลือผมคนเดียวเนี่ย!!
“ อายุปูนนี้แหละ สละโสดได้ละน้องรัก ”
“ เหอะ
เท่าที่จำได้พี่ก็มีแฟนตอนอายุเท่านี้ไม่ใช่ไง ”
“ ต่อปากต่อคำเก่งจริงๆเลยนะไอ้เด็กนี่ ”
“ ก็ได้พี่มานั้นแหละ ”
“ หึ ปากเก่งแบบนี้ ขอให้จีบน้องปันฝันให้ติดละกัน
”
“ ผมบอกตอนไหนว่าผมจะจีบน้อง ”
เท่าที่จำได้
ผมยังไม่เคยพูดสักคำเลยนะว่าจะจีบปันฝัน
มีแต่คนตรงหน้าเนี่ยแหละที่ค่อยพูดเชียร์และชี้ทางให้ผมตลอดเลยนะ
“ หรือจะไม่จีบ? ”
“ จีบ ”
เออ ยอมรับก็ได้ว่าอยากจีบอยู่
แค่ไม่รู้จะจีบยังไงก็เท่านั้นเอง
“ ว้ายๆๆ ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าชอบน้องเขา ฮ่าๆ ”
“ ใครๆก็ชอบน้องเขากันทั้งนั้นปะ
ทำไมผมจะชอบบ้างไม่ได้ละ ”
“ แล้วถ้าน้องเขาไม่ชอบแกละ จะทำไง? ”
“ ก็ต้องทำให้น้องเขาชอบผมให้ได้นะสิ ”
“ ทำไง ”
“ ไม่รู้ ยังไม่ได้คิด ”
ไม่ใช่แค่ยังไม่ได้คิดนะ แต่เพราะยังคิดไม่ออกด้วยเนี่ยแหละ
ถึงผมจะไม่ใช่คนที่หล่ออะไรมากมาย แต่ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นปะ
ดีกรีเดือนคณะเลยนะเว้ย และหลายๆคนก็คงจะรู้อยู่แล้วว่าผมจะไม่เข้าหาใครก่อน
ถ้าผมไม่ได้สนใจในตัวผู้หญิงคนนั้นจริงๆ
แล้วที่ขยันอ่อย ขยันหยอดเนี่ย
ก็มีแค่น้องปันฝันคนเดียวเท่านั้นแหละ
ทำขนาดนี้แล้ว
ผมเชื่อว่าน้องมันก็ต้องหวั่นไหวกับผมบ้างแหละนะ....
“ เฮ้อ~ เอาเป็นว่าสู้ๆแล้วกันนะ ”
เคอิเอ่ยบอกกับผมพร้อมกับตบบ่าให้กำลังใจสองสามรอบ
ก่อนที่จะเดินจากห้องผมไปและเข้าห้องตัวเองทันที
ส่วนผมที่เห็นแบบนั้นก็ปิดประตูลงแล้วเดินกลับมาที่เตียงแล้วนั่งคิดในสิ่งที่คุยกับพี่สาวตัวเองไปเมื่อกี้
แล้วทีนี้ผมต้องทำยังไงต่อวะ
พูดไปสะดิบดีเลยว่าจะจีบอย่างนั้นอย่างนี้
แต่สุดท้ายแล้วนั้น...
“ จะจีบยังไงวะเนี่ย ”
[ Punfan
Part ]
และแล้วเมื่อคืน...ฉันก็ฝันถึงพี่ซิวเวอร์เขาจริงๆ
โอ๊ย! ผู้ชายอะไรวะ น่ารักเป็นบ้าเลย ขนาดในฝันยังเทคแคร์ ดูแลดี
แถมยังขยันหยอด ขยันอ่อยฉันอยู่นั้นแหละ
แบบนี้จะไม่ให้ฉันเผลอหวั่นไหวได้ไงวะเนี่ย
“ ปันฝัน ”
“ ... ”
“ ปันฝัน ”
“ ... ”
“ ไอ้ฝัน!! ” เสียงของเปียโนและกีตาร์เอ่ยขึ้นเรียกสติฉันขึ้นอีกครั้ง
ทำให้ฉันต้องตื่นจากภวังค์ และรีบตอบเพื่อนทันที
“ วะ...ว่าไง ”
“ เป็นอะไรของแกเนี่ย ” กีตาร์เอ่ยถามขึ้นหลังจากที่ฉันได้สติ
“ เปล่า ไม่ได้เป็นไร ”
“ คิดถึงพี่ซิวเวอร์อยู่หรือไง ”
เปียโนเอ่ยแซวขึ้นพร้อมกับยกยิ้มมุมปากให้เหมือนรู้อะไรบางอย่าง
เล่นทำฉันถึงกับสะดุ้งเลย มันรู้ได้ไงวะ
“ ปะ...เปล่าหนิ!! ”
“ หรอจ๊ะ? หน้านี่ชัดมากเลยนะ ”
“ ยอมรับมาสะเถอะยัยปันฝัน ”
“ ... ”
“ ... ”
“ ... ”
“ เฮ้อ~ เออ ยอมรับก็ได้ ”
สุดท้ายฉันก็ยอมรับความจริงกับเพื่อนทั้งสองของฉันไปในที่สุด
ก็เล่นจับผิดเก่งขนาดนี้ แล้วฉันจะหนีไม่บอกความจริงได้ยังไงกันละ
“ ในที่สุดก็ยอมรับสักทีนะ ”
กีตาร์เอ่ยขึ้นด้วยความโล่งใจ
“ ตกลงยังไงคะเพื่อน ” เปียโนเอ่ยแซวขึ้นด้วยความอยากรู้
“ จะยังไงล่ะ ตอนนี้ก็พี่น้องกันเหมือนเดิมนั้นแหละ
” ฉันเอ่ยตอบกลับไปพร้อมกับถอนหายใจออกมา นี่ถ้าไม่ติดว่าเคยเป็นนักร้องดังมาก่อน
ก็คงไม่ถูกจับตามองเป็นข่าวขนาดนี้หรอกนะ
สงสารพี่เขาจริงๆที่ต้องรับกรรมเป็นข่าวร่วมกับฉันด้วย
“ พี่น้องจริงๆหรอวะ ”
“ ก็เออดิ ไม่ให้เป็นพี่น้อง แล้วจะให้เป็นอะไรละคะคุณกีตาร์
”
“ แล้วอยากเป็นมากกว่าพี่น้องไหมละเพื่อน ”
“ ก็...ไม่รู้สิเปียโน ”
“ ... ”
“ ไว้ข่าวฉันกับพี่เขามันซาลงกว่านี้ก่อน
ค่อยคิดอีกทีละกัน ”
“ ชีวิตดูลำบากเนอะ ”
กีตาร์เอ่ยตอบพร้อมกับส่ายหน้าอย่างระอา
เออ ก็คงลำบากแค่ช่วงนี้แหละ ไว้ผ่านไปสักพักก็คงเป็นปกติเอง
และหวังว่าฉันจะได้ใช้ชีวิตได้อย่างเป็นอิสระเหมือนคนทั่วไปปกติได้แล้วกัน
ไม่อยากเป็นที่จับตามองแล้ว
“ ก็คิดดีๆแล้วกันนะยัยฝัน ” เปียโนเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยที่ไม่อาจคาดคิดได้เลยว่ายัยเพื่อนคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่
จนกระทั่งมันพูดต่อ “ คิดดีๆว่าจะปล่อยผู้ชายแบบนี้ให้หลุดมือไปจริงๆหรอ
คนอย่างพี่ซิวเวอร์ไม่ได้หาได้ง่ายๆตามท้องตลาดนะจ้ะ จะบอกให้ ”
100%
-----------------------------------------------------------------------------
กลับมาอัพต่อครบตอนแล้วนะคะ ขออภัยจริงๆที่หายไปนานอีกแล้ว พอดีไรท์ยุ่งๆเกี่ยวกับการเรียนด้วยอะคะ ทำให้ไม่ค่อยมีเวลามาเขียนและอัพต่อให้อ่านเลย ขอโทษจริงๆนะคะ อย่าเพิ่งหายไปไหนนะคะ 55555 รออ่านตอนต่อไปกันด้วยนะคะ ยังมีอะไรสนุกๆอีกเยอะให้อ่านกันอยู่นาาา ติดตามเรื่องนี้กันเยอะๆนะคะ คอมเม้นต์เป็นกำลังให้กันบ้างก็ได้นะคะ T^T อยากได้กำลังใจบ้างจัง แอด fav. เรื่องนี้กันไว้เลยนะคะ แล้วเจอกันตอนหน้าค่าา
ฝากเพจ Amy07
ขอบคุณนะคะ
By : Amy07
7/10/19
ขอฝากอีกเรื่องด้วยนะคะ อัพพร้อมกันเลยจ้าา
ความคิดเห็น