คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ
บทนำ
“อ๊ากกกกก>[]< เช้าวันนี้ช่างสดใส ดวงตะวันช่างสง่างาม จนน่าเอามาอมและก็ถุยทิ้งลงถังขยะ-_- เบื่อโว้ย! ต้องไปโรงเรียน เอ๊ย! นรกอีกแล้ว เซ็งๆ” ชายหนุ่มหน้าหวานคนหนึ่ง ลุกขึ้นจากเตียงนอนลายอุนตร้าแมน
“วันนี้ วันจันทร์ มีวิชาดนตรีด้วยสินะเนี้ย? กีต้าร์เราเองก็..เอ๋...ตูเอากีต้าร์ไปไว้ไหนวะ=[]=!” ชายหนุ่มลุกดูส่องซ้ายขวาทั่วบ้าน เพื่อหาเพื่อนยาก ที่สนิทกันมากมาย นั้นก็คือ กีต้าร์ตัวโปรด แต่ดูเหมือนว่า เขาจะทำมันหายไปซะแล้ว
“เฮ้ย! มันหายไปได้ไง!?” ชายหนุ่มยืนตะลึงสักพัก แล้วเอ่ยหน้าตายว่า “ช่างมันดิ ใครจะสน- -” และก็เดินเข้าห้องน้ำไปอย่าสง่างามเหมือนเจ้าชายซาตานลงมาเกิด
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“เวลล่า>[]< บาบาบ้า! มัดริดซ่า(?) ปาปาฮาบ้า(?) เลดี้กาก้าล้า(?) โอมจงเกิดขึ้น!?” เสียงท่องคาถาเพี้ยนๆและหลุดโลกดังออกมาจากบ้านเล็กๆหลังหนึ่ง
“ยัยซาลเซิล! แกเลิกเพ้อเจ้อซะที เวทมนต์มันไม่มีจริง!” เสียงของสาววัยทำงานคนหนึ่งตะคอกขึ้นเสียงกับลูกของตน ที่กำลังท่องคาถาบ้าๆบอๆอยู่
“โธ้! ซาลกำลังจะทำให้แม่รวยอยู่นะ อย่าห้ามสิ!” สาวน้อยตะโกนตอบกลับ มาจากชั้นบน
“แกคิดเหรอไง ว่าท่องคาถาบ้าๆนั้น แล้วจะรวยได้ เอาเวลาไปทำมาหากินช่วยแม่ไม่ดีกว่าหรือไง!” แม่ตะคอกกลับ ด้วยความเสียอารมณ์
“ผมว่าแม่เลิกไปพูดกับยัยซาลเถอะ พูดไปมันก็ไม่ฟัง” เสียงของหนุ่มวัย18เอ่ยขึ้นกับแม่ของตน
“เฮ้อ..แม่ล่ะเหนื่อยใจจริง กับความบ้าของยัยซาลเนี้ย” แม่เอ่ยอย่างไรกำลังใจ
“แม่อย่าไปสนยัยซาลเลยนะ” ชายหนุ่มปลอบแม่สุดที่รักของตัวเองอย่างอ่อนโยน
“แม่อยากให้เซทได้เป็นมือกลองเหมือนพ่อมากเลยนะ...แต่แม่ไม่รู้ว่าจะฝากลูกเรียนกับใครดี” แม่เอ่ยพลางนั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง
“น่าๆ แม่เชื่อผมสิ ผมจะทำให้ฝันแม่กลายเป็นจริงเอง แต่ตอนนี้ ผมต้องไปเรียนแล้วล่ะ ผมไปนะครับแม่” ชายหนุ่มเอ่ยลาแม่ของตน และออกเดินทางไป
สาวน้อยแอบมองแม่อยู่ห่างๆ และคิดสงสารอยู่ในใจ แต่ปากกลับไม่กล้าเอ่ย
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“คุณหนูคะ ตื่นเถอะค่ะ สายแล้วนะ” เสียงของสาวใช้เอ่ยขึ้นหน้าประตูห้องที่ถูกปิดไว้
“-w-งืมๆ ยังไม่อยากไปง่ะ ขอนอนอีก24ซม.ล่ะกันนะ คร่อกกก” เสียงของหญิงสาวดังออกมาอย่างงัวเงีย
“คุณหนูคะ! ถ้าคุณหนูไม่ยอมตื่น ดิฉันจะบอกคุณชายว่า คุณหนูแอบออกไปเที่ยวเล่นนะคะ!?” เสียงของสาวใช้ดังขึ้น
สาวน้อยผมยาวสะดุ้งลุกจากเตียงโดยเร็ว และหันซ้ายหันขวามองอย่างระแวง ตาโตมองราวๆไปทางประตู
“ก็ได้! เบลล่าจะตื่นแล้ว คุณเมลลี่อย่าไปบอกป๊าล่ะ!!” สาวน้อยตะโกนบอก
“ค่าๆ แต่คุณหนูต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวให้ทันเวลานะคะ” สาวใช้บอก
“ค่ะ เบลล่าจะรีบ” สาวน้อยรับคำ และรีบวิ่งเข้าห้องน้ำสุดหรูไปโดยเร็ว
สาวใช้ยิ้มอย่างอ่อนโยน และเดินออกไปจากหน้าห้อง
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“หาวววว-0- ทำไมมันเช้าเร็วจังวะ” หนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งเอ่ยพลางบิดขี้เกียจ อยู่บนเตียง
“แป๊บๆ วันจันทร์อีกแล้ว โลกเรามันจะเร็วไปไหนเนี้ย” ชายหนุ่มพึมพำคนเดียว
“เฮ้ย! เบตชาร์ตตื่นยัง” เสียงของหญิงสาว ซึ่งเป็นแม่ของเขาตะโกนขึ้น
“ตื่นแล้วคร้าบบบ” ชายหนุ่มบอกอย่างเอือมๆ
“งั้นก็รีบๆอาบน้ำแต่งตัวเลย จะสายแล้ว ถ้าไปไม่ทัน แม่ไม่ช่วยไปประกันนะ” แม่บอกอย่างโหดร้าย การที่เด็กถูกเรียกเข้าห้องผู้ปกครองของโรงเรียน มันก็คือฝันร้าย
“ผมจะทำยังไงกับกีต้าร์ตัวที่ตาให้ผมมาดีนะ? เล่นไม่เป็น จะทิ้งจะขาย มันคงไม่ดีแน่ เฮ้อ...” ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วเอ่ยกับกีต้าร์ไฟฟ้าตัวหนึ่ง ที่ตาของเขาให้มา
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“นี้! เท็สสึ นายตื่นสักทีสิ ฉันจะไปสายเพราะนายนะ!” ชายหนุ่มเอากระเป๋านักเรียนที่เต็มไปด้วยหนังสือฟาดหน้าชายหนุ่มที่นอนหลับน้ำลายไหลอยู่บนโซฟา
ป๊าบบบบ!?
“อ๊ากกกกกกก!” ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนโซฟาสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจปนเจ็บปวด
“ตื่นได้ก็ดี รีบๆไปอาบน้ำกินข้าวให้เสร็จซะ...ฉันจะรอ” ชายหนุ่มหน้าตาเย็นชาบอก และเดินออกไปจากบริเวณนั้น
“ทัสสึโหดจังเลย คนอย่างนี้ มาเป็นพี่ชายฝาแฝดเราได้ไงฟะเนี้ย^[+++]^” ชายหนุ่มยิ้มหน้าบานเป็นดอกทานตะวัน และเดินเข้าห้องน้ำไป เหมือนวันเดิมๆ
“ฉันได้ยินที่นายพูดนะ!?” เสียงตวาดของชายหน้าเย็นชา ทำให้ชายหนุ่มหน้าบาน(?)วิ่งหนีเข้าห้องน้ำโดยเร็ว
…………………………………………………………………………………………………………………………………
“สายแล้ววว! ทำไมนาฬิกาปลุกมันไม่ขันเหมือนไก่ข้างบ้านฟะ! จะดังติ๊ดๆๆๆทำไมก้านน!?” สาวน้อยผมยาววิ่งหน้าตั้งไปโรงเรียนที่กำลังจะเข้าแถว
“โว้ยยย! คอยดู ถ้าฉันกลับไปถึงบ้านเมื่อไหร่ แกตายแน่นาฬิกาเฮงซวย!”สาวน้อยบ่นสุดทาง
ติ่ง ติ่ง ติ่ง ตู๊มมม!
จู่ๆสาวน้อยก็หยุดวิ่ง เมื่อมีเสียงข้อความเข้าที่โทรศัพท์
‘ผมชอบเธอมากๆเลยนะ ผมอยากคบกับเธอ ได้ไหมครับ?’
พอเห็นข้อความแล้วก็บอกออกมาว่า “กริ๊ดดดดด!!? มีคนส่งข้อความรักมาให้ด้วย!>_< ว่าแต่ นี้เบอร์ใครกัน?” เธอหน้าแดงดีใจ
ติ่ง ติ่ง ติ่ง ตู๊มมม!!
เสียงข้อความเข้ามาอีกรอบ
‘ขอโทษครับ ผมส่งให้ผิดเบอร์_ _^’
ข้อความนั้น ทำให้เธออารมณ์เสีย และปาโทรศัพท์ทิ้งลงพื้น แต่โทรศัพท์นั้น กลิ้งไปเรื่อยๆจน...
“อ๊ากกกกก!!? โทรศัพท์หนูตกท่อ!!=[]=” เด็กสาวหยุดตะลึง และก็มีน้ำตาซึมออกมานิดๆ...ก่อนจะวิ่งไปพร้อมน้ำตาบางๆ...
…………………………………………………………………………………………………………………………………
ความคิดเห็น