เพลิงหิ่งห้อย (E-Book)
"ฉันสงสารแกนะวาด จะเมตตาแบ่งคุณจีให้ใช้ก็ได้ แต่ต้องทำใจหน่อยนะ เพราะฉันเป็นแม่ของลูกเขา" นรีกุลยิ้มให้เพื่อนรัก วาดรพินทร์กำหมัดแน่น คงต้องฉายแสงให้รู้ซะแล้ว ว่าหิ่งห้อย ไม่มีวันชนะพระอาทิตย์
ผู้เข้าชมรวม
1,995
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เพลิงหิ่งห้อย
แม่หิ่งห้อยเฝ้าหลงระเริงอยู่ในค่ำคืนมืดมิดว่าตัวเองอยู่เหนือผู้ใด
จนกระทั่งรุ่งเช้าที่พระอาทิตย์ได้ขึ้นเป็นใหญ่ ปีกหิ่งห้อยจึงมอดไหม้
เธอถึงได้รู้ว่าในโลกแห่งนี้... พระอาทิตย์เป็นของจริง
สาวผมบ๊อบกลืนก้อนแข็งๆ ลงคอ มองไปเห็น 'เพื่อนสนิท' กับ 'คนรัก' ก็แทบทรุดลงไป
"วาด... ฟังฉันก่อนนะ" จีระพงศ์พยายามสะบัดแชนเกาะแกะของสาวผิวแทนข้างกายทิ้ง เขาไม่ได้รักเธอเลย ทุกอย่างมันก็เป็นแค่ความผิดพลาด คืนนั้นเขาเมามาก เขาไม่รู้เรื่อง แต่ช้าไป นรีกุลที่กำลังได้ใจชิงพูดขึ้นมาก่อน
"ฉันไม่มีอะไรจะแก้ตัวหรอก โทษทีนะ แต่คุณจีเขาเลือกฉัน"
"แกทำแบบนี้ได้ยังไง?" วาดรพินทร์ถามทั้งน้ำตาไหลพราก เสียใจที่ต้องมาโดนคนที่ไว้ใจหักหลัง เธอคบกับเพื่อนคนนี้มาห้าปี ความทรงจำดีๆ มีมากมาย นึกไม่ถึงว่าจะแย่งแฟนแล้วยังกล้าถากถางเธอ ไม่มีความรู้สึกผิดเลยสักนิด
"เอ ต้องถามคุณจีมากกว่านะว่าทำลงไปได้ยังไง อาจจะเพราะฉันสวยกว่า แซ่บกว่ามั้ง จีเขารวยอยู่แล้ว คงทนใช้ผู้หญิงจืดๆ แถมยังอ้วนยังแกไม่ไหว"
สาวร่างอวบส่ายหน้า ไม่เข้าใจว่าต้องเลวขนาดไหนถึงทำแบบนี้ได้ คนที่กำลังเริงร่าพูดออกมา
"ฉันสงสารแกนะวาด จะเมตตาแบ่งคุณจีให้ใช้ก็ได้ แต่ต้องทำใจหน่อยนะ เพราะฉันเป็นแม่ของลูกเขา" นรีกุลยิ้มให้เพื่อนรัก วาดรพินทร์กำหมัดแน่น คงต้องฉายแสงให้รู้ซะแล้ว ว่าหิ่งห้อย ไม่มีวันชนะพระอาทิตย์
"อย่าเล่นเกมนี้เลยกุ๊น ฉันเตือนด้วยความหวังดีนะ เราเป็นเพื่อนกัน ผู้ชายที่ไม่มีค่าอะไรคนนี้ฉันยกให้แกได้ กลับตัวกลับใจ แล้วมาเริ่มต้นกันใหม่" สาวผมบ๊อบมองไปทางแฟนหนุ่มที่บัดนี้เธอไม่เหลือเยื่อใยให้เขาอีกต่อไป จิระพงศ์อ้ำอึ้งจะพูดแทรก นรีกุลหัวเราะ สายตาหยามเพื่อนรักและอดีตของตัวเองที่คอยเป็นเงาให้เพื่อนมาโดนตลอด
"เพื่อนที่เคยเดินตามตูดแกต้อยๆ คอยใช้ของเหลือ คอยกินเศษทาน อีกุ๊นคนนั้นมันตายไปแล้ว ตอนนี้มีแต่คุณกุ๊น เมีย... และแม่ของลูกคุณจี ที่มีดีมากกว่าแกเท่านั้น"
"เก่งจังนะ... ดี เก่งมาก พูดออกมาได้ มองน้ำใจ มองความหวังดี มองมิตรภาพ... ที่ฉันมีให้แบบนี้ แกนี่มันนอกจากจะไม่มีเงิน ยังไม่มีใจ ไม่มีคุณธรรม ไม่มีสติ ไม่มีสำนึก" วาดรพินทร์แค่นเสียงมองร่างระหงที่ยิ้มยียวน "ในเมื่อแกอยากเล่นเกมนี้ ฉันก็จะเล่นให้ จะเอาให้สนุกถึงใจ แล้วบอกไว้เลยนะว่าในเกมนี้... คนอย่างแก พยายามยังไงก็ไม่ชนะ"
ผลงานอื่นๆ ของ albaflore ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ albaflore
ความคิดเห็น