แต่ไหนมาถ้าเราจะฝากคนที่เรารักมากให้ใครสักคน
แน่นอนว่าคนนั้นเราต้องไว้ใจมาก
เมื่อผู้เป็นอาจารย์ตัดสินใจฝากสำนักไว้กับศิษย์
แน่นอนว่าเขาต้องไว้ใจศิษย์นั้นมาก
เมื่อผู้เป็นอาจารย์ตัดสินใจฝากธิดาตัวเองให้กับศิษย์
แน่นอนว่าเขาต้องไว้ใจศิษย์นั้นมาก
เราควรทำลายความไว้ใจของใครหรือ?
สีไป๋เจี้ยน ผู้ยึดมั่นในคำสาบาน จำใจรับปากกับอาจารย์ผู้มีพระคุณไว้ว่าจะปกป้องคุ้มครองธิดาของเขาไว้ด้วยชีวิต
และไม่คิดล่วงเกินโดยเด็ดขาด
เขาควรจะยึดมั่นในคำสาบานครั้งนี้เหมือนกับครั้งที่ผ่านมา
แต่คงเป็นความผิดที่เขากลับไม่สามารถรักษาสัจจะได้ครึ่งหนึ่ง
ความผิดที่เขาเฝ้ารักนางมาเนิ่นนาน
ความผิดที่เขาคิดว่าเขาจะควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้
สีไป๋เจี้ยนไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำผิด
คงเป็นเรื่องโฉดชั่วไม่น่าให้อภัย ถ้าสีไป๋เจี้ยนจะใช้ความไว้ใจของอาจารย์มาครอบครองนางเป็นภรรยา
เขาเชื่อเสมอว่าเขาไม่มีอะไรเหมาะสมกับเด็กสาวที่งามราวสาวชาววัง
ซ้ำตัวเขาเองในยามนี้ไม่ได้หล่อเหลาสง่างามเหมือนเก่า
ยังเป็นเพียงแค่คนพิการที่ถูกสำนักขับไล่เพราะการฝึกวิชาผิดพลาด
หลายชีวิตมาขึ้นอยู่กับคนพิการคนนี้เข้าแล้ว
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น