พิชิตรักจอมมาร

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 2 : หันหลังให้ปัญหา {2}

               วันต่อมา...

               ลุยซ์สวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำตาลกับกางเกงยีนสีดำ พร้อมด้วยรองเท้าบูทเพื่อให้คล่องตัวสำหรับการเดินสำรวจฟาร์ม ความจริงแล้ววันนี้ไม่มีอะไรให้ทำมากนัก นอกจากคอยฟังรายงานการผลิตนมโคสดแท้แบบบรรจุถุง เพื่อส่งออกไปตามสหกรณ์และโรงเรียนต่างๆ รวมถึงจำหน่ายในราคาส่งให้แก่ผู้ที่สนใจนำไปสร้างรายได้ ซึ่งทุกขั้นตอนการผลิตผ่านไปด้วยดีเช่นที่ผ่านมา

               ปกติกัมปนาทจะมีหน้าที่คอยดูแลความเรียบร้อยภายในฟาร์ม โดยเฉพาะในส่วนของการควบคุมคนงาน วันนี้มีคนสมัครงานเข้ามาในตำแหน่งคนเลี้ยงมาหลายอัตรา แทนที่จะปล่อยให้หน้าที่การอธิบายรายละเอียดเป็นของลูกพี่ลูกน้องที่รุ่นราวคราวเดียวกัน ลุยซ์กลับอาสาที่จะมาให้ความรู้กับคนงานใหม่ด้วยตัวเอง

               “เอาละ ก่อนอื่นผมอยากให้พวกคุณเข้าใจเกี่ยวกับการเลี้ยงม้าให้มากที่สุด หลายคนอาจคิดว่าม้าเป็นสัตว์ที่เลี้ยงง่าย แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ม้าเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างจุกจิก มีรายละเอียดให้ใส่ใจเยอะ สิ่งที่เราคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆ บางอย่าง อาจทำให้เป็นอันตรายต่อชีวิตของม้าได้เลยทีเดียว” ลุยซ์เกริ่นให้ฟัง แล้วเริ่มอธิบายรายละเอียดต่างๆ ต่อไป

               “สำหรับการให้อาหารม้านะครับ ตรงนี้สำคัญมาก คนงานที่เพิ่งมาใหม่ควรเรียนรู้จากคนเก่าแก่ของที่นี่ ห้ามทำอะไรเองโดยพลการเด็ดขาด แต่ถึงจะมีคนที่รู้งานคอยแนะนำอยู่แล้ว ผมก็จะอธิบายให้ฟังตรงนี้ก่อนสักรอบ อาหารม้านั้นจะมีอยู่สองอย่าง อย่างแรกคืออาหารหยาบ เช่น พวกหญ้าชนิดต่างๆ และอย่างที่สองคืออาหารข้น เป็นอาหารเม็ดที่มีการเสริมคุณค่าทางอาหาร โดยธรรมชาติแล้วเนี่ย ม้าเป็นสัตว์ที่เล็มกินหญ้าประมาณยี่สิบชั่วโมงต่อวัน ข้อดีของการที่ม้ากินหญ้าตลอดทั้งวันคือจะช่วยลดการเกิดโรคแผลในกระเพาะอาหาร ส่วนหญ้าที่มักนำมาเลี้ยงม้าตามฟาร์มต่างๆ ก็คือหญ้าแพงโกล่ากับหญ้าขน ข้อดีของหญ้าสองชนิดนี้คือราคาไม่แพงมากครับ ปลูกขึ้นง่าย มีสารอาหารพอประมาณ แต่ที่ฟาร์มวราทิตย์ของเรา นิยมเลี้ยงม้าด้วยหญ้าอัลฟาฟ่าสลับกับหญ้าทีโมทีมากกว่า เพราะเป็นหญ้าที่มีคุณค่าทางอาหารสูง แต่ราคาก็ย่อมสูงด้วยเช่นกัน”

               “ผมขอถามหน่อยได้ไหมครับนาย” ชายคนหนึ่งชูมือขึ้นเป็นเชิงขออนุญาต เมื่อลุยซ์พยักหน้าเขาก็เริ่มตั้งคำถาม “ฟาร์มเก่าที่ผมทำงานอยู่ ม้ามักเกิดอาการเสียดท้องจนตายไปหลายตัวเลย มันเกิดขึ้นได้ยังไงเหรอครับ”

               “พอจะรู้ไหมครับฟาร์มที่ว่านั่น ใช้หญ้าอะไรเลี้ยงม้า”

               “ถ้าจำไม่ผิด น่าจะชื่อว่าหญ้าเนแปร์ๆ อะไรนี่แหละครับ” ชายคนนั้นยกมือเกาหัวแกรกๆ

               “คงจะหมายถึงหญ้าเนเปียร์” ลุยซ์สรุปได้ทันที

               “อ๋อ ใช่ครับนาย! หญ้าเนเปียร์ครับ”

               “ปกติหญ้าเนเปียร์มักถูกเอามาใช้เลี้ยงวัวมากกว่านะครับ เพราะมันเป็นหญ้าที่มียางค่อนข้างเหนียว ม้าไม่สามารถเคี้ยวให้ละเอียดได้เอง เลย ทำให้เกิดการอุดตันในกระเพาะอาหาร ม้าจึงเกิดอาการเสียดท้องและเสียชีวิตได้ แต่ถ้าจะใช้หญ้าเนเปียร์จริงๆ คนเลี้ยงต้องสับหญ้าเป็นท่อนเล็กๆ ก่อนครับ อีกสาเหตุที่ทำให้ม้าท้องอืดคือการให้ม้ากินหญ้าอ่อนในแปลงปล่อย ตอนช่วงหลังฝนตกใหม่ๆ แล้วหญ้าอ่อนก็ไปหมักหมมอยู่ในลำไส้จนเกิดแก๊สมากเกินไป จุดนี้เราต้องระวังกันให้ดีด้วย”

               “ขอบคุณครับนาย อธิบายจนผมเข้าใจกระจ่างชัดเลย” หนึ่งในคนงานใหม่เอ่ยชื่นชม

               “ดีครับ เราจะได้ทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพ” ลุยซ์ตอบ บนใบหน้ามีเพียงความจริงจัง ปราศจากรอยยิ้มที่หลายคนคาดหวังว่าจะได้เห็น “เมื่อกี้ผมอธิบายถึงอาหารหยาบไปแล้ว ต่อไปเป็นเรื่องของอาหารข้นนะครับ หลายคนชอบเข้าใจผิดว่าม้าสามารถกินอาหารเป็นมื้อใหญ่ๆ ได้เหมือนคน สุนัข หรือวัว แต่จริงๆ แล้วม้าเป็นสัตว์กินพืชเท่านั้น การกินอาหารข้นหรืออาหารเม็ดของม้าจะต้องให้กินทีละน้อย แต่ให้บ่อยๆ เพราะโดยธรรมชาติม้าเป็นสัตว์ที่ถูกล่า การกินอาหารมื้อใหญ่ปริมาณมากจะทำให้จุกเสียดท้องเวลาวิ่งหนี ม้าจึงมีการปรับตัวให้กินน้อยๆ แต่บ่อยๆ จนเป็นนิสัย ถึงแม้ว่าจะเป็นม้าเลี้ยงก็ตาม ยังไงก็ควรจะแบ่งให้อาหารเม็ดอย่างน้อยสี่มื้อต่อวัน แล้วในหนึ่งวันม้าควรกินอาหารเม็ดไม่เกินหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของน้ำหนักตัว เช่น ม้าน้ำหนักสองร้อยกิโลกรัม สามารถกินอาหารได้สองกิโลกรัมต่อวันเท่านั้น ซึ่งในสองกิโลกรัมนี้จะต้องแบ่งออกเป็นอย่างน้อยสี่มื้อห่างกันครับ” ลุยซ์ให้ความรู้โดยละเอียด เมื่อมั่นใจว่าครบถ้วนดีแล้วจึงพาคนงานใหม่เริ่มไปดูสถานที่จริง นั่นคือคอกม้าที่แบ่งแยกเอาไว้อย่างกว้างขวาง

               คอกม้าของฟาร์มวราทิตย์ใหญ่โตมาก ภายในถูกออกแบบมาเป็นอย่างดีและเลือกใช้วัสดุอุปกรณ์ที่ดีที่สุด ทุกคนมองประตูคอกอัตโนมัติที่เป็นแบบบานเลื่อน ซึ่งสร้างจากเหล็กที่มีความแข็งแรงสูงอย่างตื่นตาตื่นใจ เพราะไม่เคยเห็นคอกม้าที่ไหนทันสมัยและมีระบบที่สมบูรณ์อย่างนี้มาก่อน

               ม้าสวยงามหลายตัวหลายสายพันธุ์ แยกกันอยู่ในคอกกั้นของตัวเอง ซึ่งมีขนาดกว้างขวางไม่อึดอัด ภายในคอกม้าดูสะอาดสะอ้าน มีระบบการระบายกลิ่นที่ดี ทำให้เกิดอากาศหมุนเวียนซึ่งมีผลดีต่อสุขภาพของม้า มีร่องน้ำท้ายคอกสำหรับระบายน้ำสกปรกออกไปสู่บ่อพักน้ำเสีย เมื่อถึงเวลาที่ต้องล้างทำความสะอาดคอกและเปลี่ยนวัสดุที่ใช้ปูรองให้ม้าในทุกหนึ่งถึงสองสัปดาห์ มีห้องสี่เหลี่ยมสร้างไว้สำหรับเก็บอาหารม้าและหญ้าแห้ง รวมทั้งอุปกรณ์สำหรับขี่ม้าแยกไว้อย่างเป็นสัดส่วน

               ลุยซ์ปล่อยให้กัมปนาทสั่งงานคนงานต่อ ส่วนตัวเขาขับรถยนต์แยกกลับไปที่เรือนรับรอง เพราะเห็นว่าตอนนี้ก็บ่ายแก่แล้ว ชายหนุ่มตัดสินใจว่าจะไม่กลับไปพักที่เรือนใหญ่อีก เพราะต้องการหลีกเลี่ยงการปะทะคารมกับบิดา บอกตามตรงว่าเขาผิดหวังมากกับความต้องการของผู้เป็นพ่อ

               เมื่อสิบปีก่อน อานิก้า ซูมาเลส มารดาชาวสเปนของลุยซ์ได้ก่อเรื่องอัปยศขึ้น จนกลายเป็นข่าวฉาวโฉ่ไปทั่วอำเภอ สร้างความอับอายจนแทบไม่กล้าพบหน้าผู้คน นั่นคือการลักลอบเป็นชู้กับเพื่อนสนิทของสามีตัวเอง เวลาไม่มีใครอยู่ อานิก้าก็มักพาชายชู้ขึ้นมาเริงรักกันถึงห้องนอน จนวันหนึ่งเมื่อถูกจับได้ เธอกลับเอาแต่โวยวายว่าที่ต้องทำแบบนี้ เป็นเพราะอาทิตย์มัวแต่ทุ่มเทกับงานในฟาร์ม จนไม่มีเวลาให้กับเธอ ทั้งที่ความจริงแล้วลุยซ์ก็เห็นพ่อรักและเอาใจใส่แม่เสมอ

               อาทิตย์ทนไม่ได้ที่ถูกทรยศหักหลังด้วยการนอกใจ จึงตัดใจขับไล่อานิก้าให้ออกไปจากบ้าน แทนที่จะสำนึกผิดและขอโทษสำหรับการกระทำอันน่ารังเกียจของตัวเอง เจ้าหล่อนกลับยินดีมากที่จะหอบหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าตามชายชู้ไป หวังจะได้ขึ้นเป็นเมียหลวงออกหน้าออกตาอย่างไร้ยางอาย

               แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่างที่หวัง เพราะเสี่ยหนาน วรมาศ เจ้าของฟาร์มไข่ไก่ที่อยู่ในอำเภอเดียวกัน มีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่ก่อนแล้ว และมีลูกสาวอีกหนึ่งคนที่ส่งไปเรียนอยู่ที่ต่างประเทศตั้งแต่ยังเด็ก หนานไม่ต้องการให้เกิดความร้านฉานในครอบครัว เพราะรักลูกและภรรยาตัวเองมาก จึงสารภาพกับอานิต้าว่าไม่เคยคิดจะจริงจังหรือยกเป็นเมียเอกแต่อย่างใด

               อานิต้าเสียใจมาก บากหน้ากลับมาอ้อนวอนอาทิตย์ และขอให้ลูกชายวัยยี่สิบห้าปี ช่วยหว่านล้อมบิดาให้ใจอ่อนยอมให้อภัย แต่ลุยซ์ไม่คิดจะทำอย่างนั้น ในเมื่อไม่มีโอกาสให้สำหรับเธออีก เธอจึงพาหัวใจที่บอบช้ำอย่างหนักกลับบ้านเกิดเมืองนอนไป ตอนนี้เวลาผ่านมานานกว่าสิบปีแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยส่งข่าวมา ราวกับลืมไปแล้วว่าเคยมีสามีและลูกชายอยู่ที่นี่

               แต่มาวันนี้ บิดาของเขากลับร่ำร้องหาแต่ผู้หญิงใจสกปรกคนนั้น!

พบกันใหม่ตอนหน้านะคะ 

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ ^^