ลำดับตอนที่ #39
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #39 : อย่าพึ่งดีใจ ข้าน้อยขอประกาศหน่อย!
เนื่องจากข้าน้อยกำลังใกล้สอบแล้ว วันที่ 15 กันยา นี้เองค่า
TT เพราะฉะนั้นข้าน้อยจึงขอดองซักอาทิตย์หนึ่
และ..ผั๊วะ!!!!!!!!!!!!!!
อ๊ากกกกก!!!!~~~~ << นึกภาพเสียงที่ค่อยๆหายไปพร้อมเซออนที่กระเด็นไปลับขอบฟ้า - -''
คนอ่าน : แล้วนี่ไม่เรียกว่าดองเรอะ << โยนเชือกไปมัดและลากกลับมา
เซออน : ขอโทษค่า !!!!!!!!!!!! T[ ]T จะๆไม่ดองแล้วววว ก็มันเปิดเทอมแล้วอ่ะ เฮือก! ..(ใครคนหนุ้งเอาสปาต้าจ่อคอ) ง่ะ..ง่า TAT
เอาเป็นว่าข้าน้อยสัญญาว่า จะมาอัพแบบปรสิตไชด่วน (?) ทันทีเพราะหละงจากสอบแล้วข้าพเจ้าก็ปิดเทอมพอดี !!! ^^ คงอัพได้บ่อยแน่ค่า หึๆๆๆ เพราะฉะนั้นจึงต้องปล่อยให้คนอ่านค้างอย่างชาวยไม่ได้ ฮะ ฮะ ฮ่า แย๊ก !!!!! (เฟี้ยว ฉึก!) <<กริชเล่มงามปักเฉียดหูไปอย่างเนสยาแดงผ่าแปก
เซออน : เดี๊ยวหูขาดตายขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ!!!
คนอ่าน :~ บ้านไหนหูขาดแล้วตายเดี๊ยะ!!!
เซออน : TTTT [ ]TTTT
ปล. ขอบคุณที่เม้นต์และตามอ่านทุกท่านนคะ เพราะเซออนออกจะพิมพ์ผิดเยอะมากกกกกกกกกกกกกก ต้องทำใจกันหน่อยนะคะ
ตอนต่อไป เอามายั่วน้ำลายเล่น
" ไปสิ ถ้าอยากไปนักก็ไป!!!"
" คิดว่าข้าอยากอยู่กับคนอย่างเจ้านักรึไง!!"
" งั้นก็ไปสิ!!"
" ดี!!!" สิ้นเสียงตะโกน ร่างบองสีขาวก็เดินสวนเขาไปและหายลับไปจากใจ
...............
" ชิคัง..ช่วยปลดปล่อยข้าทีสิ.."
" เซ็ตโชมารรุ.."
" ถ้าข้าลืมมันได้ซะก็ดี.."
" เซ็ตโชมารุ พอเถอะ "
" ถ้าข้าลืมมัน!! ไอ้คนแล้งน้ำใจนั่น ถ้าไม่รัก...!!!!" ริมฝีปากบางเฉียบลงประกบดูดกลืนเสียงแห่งความทรมานจนสิ้น ปล่อยความหวานหอมให้ซึมซับหัวใจนอันปวดร้าว ดวงตาสีทองเบิกกว้างอย่างตกใจขณะคฉวยริมฝีปากค่อยๆถอนริมฝีปากออก
....................................
เอามายั่วแค่นี้แหละค่า ไปละ เฟี้ยวววววววววววววววววววววววววววววววว
TT เพราะฉะนั้นข้าน้อยจึงขอดองซักอาทิตย์หนึ่
และ..ผั๊วะ!!!!!!!!!!!!!!
อ๊ากกกกก!!!!~~~~ << นึกภาพเสียงที่ค่อยๆหายไปพร้อมเซออนที่กระเด็นไปลับขอบฟ้า - -''
คนอ่าน : แล้วนี่ไม่เรียกว่าดองเรอะ << โยนเชือกไปมัดและลากกลับมา
เซออน : ขอโทษค่า !!!!!!!!!!!! T[ ]T จะๆไม่ดองแล้วววว ก็มันเปิดเทอมแล้วอ่ะ เฮือก! ..(ใครคนหนุ้งเอาสปาต้าจ่อคอ) ง่ะ..ง่า TAT
เอาเป็นว่าข้าน้อยสัญญาว่า จะมาอัพแบบปรสิตไชด่วน (?) ทันทีเพราะหละงจากสอบแล้วข้าพเจ้าก็ปิดเทอมพอดี !!! ^^ คงอัพได้บ่อยแน่ค่า หึๆๆๆ เพราะฉะนั้นจึงต้องปล่อยให้คนอ่านค้างอย่างชาวยไม่ได้ ฮะ ฮะ ฮ่า แย๊ก !!!!! (เฟี้ยว ฉึก!) <<กริชเล่มงามปักเฉียดหูไปอย่างเนสยาแดงผ่าแปก
เซออน : เดี๊ยวหูขาดตายขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ!!!
คนอ่าน :~ บ้านไหนหูขาดแล้วตายเดี๊ยะ!!!
เซออน : TTTT [ ]TTTT
ปล. ขอบคุณที่เม้นต์และตามอ่านทุกท่านนคะ เพราะเซออนออกจะพิมพ์ผิดเยอะมากกกกกกกกกกกกกก ต้องทำใจกันหน่อยนะคะ
ตอนต่อไป เอามายั่วน้ำลายเล่น
" ไปสิ ถ้าอยากไปนักก็ไป!!!"
" คิดว่าข้าอยากอยู่กับคนอย่างเจ้านักรึไง!!"
" งั้นก็ไปสิ!!"
" ดี!!!" สิ้นเสียงตะโกน ร่างบองสีขาวก็เดินสวนเขาไปและหายลับไปจากใจ
...............
" ชิคัง..ช่วยปลดปล่อยข้าทีสิ.."
" เซ็ตโชมารรุ.."
" ถ้าข้าลืมมันได้ซะก็ดี.."
" เซ็ตโชมารุ พอเถอะ "
" ถ้าข้าลืมมัน!! ไอ้คนแล้งน้ำใจนั่น ถ้าไม่รัก...!!!!" ริมฝีปากบางเฉียบลงประกบดูดกลืนเสียงแห่งความทรมานจนสิ้น ปล่อยความหวานหอมให้ซึมซับหัวใจนอันปวดร้าว ดวงตาสีทองเบิกกว้างอย่างตกใจขณะคฉวยริมฝีปากค่อยๆถอนริมฝีปากออก
....................................
เอามายั่วแค่นี้แหละค่า ไปละ เฟี้ยวววววววววววววววววววววววววววววววว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น