[END] ยอดนายสนมกับวิถีชีวิตเยี่ยงคนเกียจคร้าน
ต้วนมู่ชิงถูกบ้านตัดหางส่งเข้ามาเป็นสนม ทว่าฮ่องเต้ดันเป็นพวกคลั่งนม เขาเลยขายไม่ออก กลายเป็นคนขี้เกียจ แต่นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่ดราม่าตบตีในรั้ววัง แต่เป็นคอมเมดี้สืบสวนเรื่องลี้ลับต่างหากล่ะ!
ผู้เข้าชมรวม
93,803
ผู้เข้าชมเดือนนี้
47
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
|
|
ต้วนมู่ชิง เป็นบุตรชายคนที่สามจากภรรยาคนที่สอง เขาเกิดขึ้นในสกุลต้วนมู่อันแสนยิ่งใหญ่และร่ำรวย ซ้ำยังมีรูปกายงดงามมากกว่าพี่ชายหรือพี่สาวคนอื่นเป็นยิ่งนัก แต่ทว่าชีวิตอันแสนสวยงามของเขาต้องจบลง เมื่อถึงวัยสอบเข้าสำนัก เขานั้นไร้พรสวรรค์ ไม่มีพลังแฝง ไม่สามารถเดินพลังปราณหรือฝึกวรยุทธ์ใด ๆ ได้เลยแม้แต่น้อย
ทางเลือกที่เหลือของเขาเพื่อที่จะเชิดหน้าชูตาสกุลต้วนมู่ได้มีทางเดียว นั่นคือการฝึกศาสตร์และศิลป์พร้อมถวายตัวเข้าไปเป็นนางในวังหลวงตั้งแต่ตอนอายุ 14 ปี!
แต่ทว่าตำหนักฝั่งของเขานั้นมีแต่สนมเพศชาย การแก่งแย่งชิงดีน้อยกว่าตำหนักฝั่งหญิง อีกทั้งฮ่องเต้คนนี้นั้นชื่นชอบในหน้าอกใหญ่ ๆ และเอวคอดกิ่วมากกว่า สีสันในชีวิตการเป็นสนมช่างแสนจืดชืด วันคืนผ่านไป ล่วงเลยผ่าน ต้วนมู่ชิงวัย 22 เริ่มไฟหมอดหมด เขาได้ตั้งเป้าหมายใหม่ ว่าด้วยการอยู่กินเบี้ยเลี้ยงสนม นั่ง ๆ นอน ๆ ไปวัน ๆ จนกลายเป็นคนขี้เกียจตัวเป็นขน
จนกระทั้งวันหนึ่งตำหนักฝั่งชายก็ก็คึกคัก เนื่องจากร้อยวันพันปีจะมีสนมใหม่ถวายตัวเข้ามาฝั่งนี้ ซ้ำยังเป็นคนที่สวยโดดเด่นแบบสุด ๆ ไปเลยอีกต่างหาก
ทว่า 'เฉิงจื่อเหยียน' สนมคนใหม่ผู้นี้นอกจากมีนิสัยแข็งถื่อไม่สมความเป็นสนมแล้วยังลับลมคมในบางอย่างที่แสนลึกลับอีกต่างหาก!
และแล้วต้วนมู่ชิงก็ได้พบกับความตื่นเต้นเข้ามาในชีวิตเสียแล้วสิ!
...
แต่ขี้เกียจจังเลยนะ...ทำไงดี
===================================
สวัสดีค่า ไวท์คริสตัลค่ะ หลังจากที่เขียนนิยายแนวกลับชาติมาเกิดธีมจีนมาแล้วสองเรื่อง นี่ถือเป็นนิยายแนวจีนโบราณแท้ ๆ เรื่องแรกของเราเลยก็ว่าได้ค่ะ! แต่ถึงจะบอกว่าโบราณแท้ ๆ แต่ก็มีกลิ่นอายของแฟนตาซีคอมเมดี้ตามความถนัดของผู้แต่งอยู่ดี เซ็ตติ้งรั้วตำหนักสนมของนิยายเรื่องนั้นอาจจะไม่ได้ตรงตามประวัติศาสตร์เป๊ะ ๆ นะคะ พวกทำนงทำเนียมเองก็ด้วย จะมีทั้งที่อิงจากของจริงตามปวศ. และส่วนที่คิดขึ้นมาเองปะปนกันไป โปรดให้อภัยผู้แต่งและคิดว่านี่คือแฟนตาซีเวิร์ลที่อยู่ขนานกับโลกของเรานะคะ /เดี๋ยวๆ
และนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับในวังก็จริง หากแต่เราคงไม่เน้นคำราชาศัพท์เท่าไรนักนะคะ (สารภาพว่าผู้เขียนกลัวตัวเองจะปล้ำเป๋อเมาราชาศัพท์ และกลัวว่าถ้าใส่เยอะ ๆ แล้วความหมายผิดพลาดจะเป็นการทำลายอรรถรสได้ค่ะ - ต้องขออภัยด้วยนะคะะะ) โดยคนที่จะใช้ราชาศัพท์เยอะ ๆ เลยจะเป็นฮ่องเต้กับเหล่าพระชายาค่ะ ส่วนระดับต่ำกว่านั้นจะใช้เป็นคำพูดรูปสุภาพแทน ต้องขออภัยจริงๆ นะคะ
ทว่าหากมีจุดผิดพลาดร้ายแรงอยากโต้แย้งหรือให้ปรับปรุง สามารถแจ้งได้เลยนะคะ เราจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ!
สุดท้ายนี้ หวังว่าทุกคนจะสนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ
ด้วยรัก
ไวท์คริสตัล
ผลงานอื่นๆ ของ White-Crystal ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ White-Crystal
ความคิดเห็น