YOU ARE MY POLIC
คุณสารวัตรช่วยด้วย
ปึ้ง!!!!!!
เท้าใหญ่ถีบประตูไม้ หน้าโกดัง ก่อนมันจะพังลงอย่างไม่เป็นท่า
"GO"
เสียงทุ้มของสารวัตรใหญ่ดังขึ้นก่อนจะสั่งให้ ผู้กองทั้งสี่แยกกันไปฝั่งละสองคนโดยใช้สัญลักษณ์จากนิ้วของเขา
ลูกน้องทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย
ส่วนเขามุ่งหน้าเข้าไปยังห้องที่อยู่ฝั่งกลางคนเดียว
ไม่ลืมที่จะหยิบปืนขึ้นมาจ่อด้านหน้าไว้เพื่อความปลอดภัยของตน
.
.
เขาถีบประตูห้องใหญ่ก่อนจะเก็บปืนแล้วก้มสำรวจของที่อยู่ในกล่องทั้งหลายแหล่ซึ่งข้างในไม่มีอะไร เป็นแค่เม็ดโฟมพลาสติดธรรมดาๆ
เขามองไปอีกฝั่งนึงก็พบกล่องลังขนาดเดียวกันแต่ มันถูกจัดซ้อนเรียงกันเป็นเเถวยากที่จะเอื้อมอันบนสุดได้
เขากระโดดขึ้นไปบนขอบหน้าต่างก่อนจะเอื้อมหยิบอันที่สูงที่สุดเเล้วจึงกระโดดลงจากขอบหน้าต่าง
เขาเปิดกล่องนั่นอย่างเร่งรีบก่อนค้นพบเม็ดยาสีเเดง
"ยาเสพติด"
แปะๆๆๆๆๆ
เสียงปรบมือของใครบางคนทำให้เขาต้องหันไปมองพร้อมกับหยิบปืนมาจ่ออีกฝ่าย
"เก่งมากเลยนะสารวัตร"
คนปรบมือไม่มีท่าทีกลัวอะไรทั้งสิ้น
"มอบตัวเถอะท่านรอง ตอนนี้ท่านถูกหมายจับแล้ว"
"ผมคงเก่งมากเลยสินะ..สารวัตรองซองอูถึงได้ลงมือเองเลยงานนี้"
"มอบตัวซะท่านรอง เราไม่อยากวิสามัญท่าน"
"จุ๊ๆๆๆๆๆ
จะจับตายเลยหรอ..ผมยังไม่ได้ขัดขืนอะไรเลยนะ"
พูดจบคนที่ได้ชื่อว่าท่านรอง หยิบปืนขึ้นพร้อมจะลั่นไก
แต่อีกคนไวกว่า เขาใช้สองมือบิดแขนแล้วสะบัดปืนให้หลุดก่อนจะ กดปุ่มหูฟัง
"อันนา ตอนนี้สกัดท่านรองได้แล้ว มาที่พิกัด 4 ด่วน"
"รับทราบ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ภารกิจลุล่วงไปด้วยดีนะครับสารวัตร"
.
.
.
" ยังหรอก เรายังมีผู้ต้องสงสัยในการส่งยาครั้งนี้"
"ใครคับ"
ผู้กองคังแดเนียล ถามขึ้นหลังจากที่จิบกาแฟเสร็จ
คนเป็นสารวัตรหยิบรูปสามใบขึ้นมาพร้อมปักมันที่บอร์ดไว้ทีละแผ่น
.
.
.
.
ใบเเรก
ไลควานลิน
เด็กคนนี้บ้านอยู่ในใจกลางกรุงโซล ถึงแม้จะมีถานะที่ร่ำรวย แต่เขาก็เป็นญาติกับท่านรองและสนิทกันมาก ตรวจเฟซบุ้คดูแล้วพบว่ามีการโพสต์แปลกๆ มีความนัย
ใบที่สอง
พัคอูจิน
เป็นเด็กเรียนดี
ที่บ้านมีถานะยากจน วันๆใช้ชีวิตอยู่ในสลัม และอยู่ใกล้แหล่งมั่วสุม
ใบสุดท้าย
พัคจีฮุน
เป็นเด็กเรียนพอตัว ทางบ้านมีถานะยากจน จนมากและเคยแวะไปที่แหล่งของมันบ่อยๆ โดยไม่มีสาเหตุ
.
.
.
.
.
.
.
.
"งั้น...เราเริ่มสืบที่..พัคจีฮุน ผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง"
.
.
.
.
.
To Be Continued
ความคิดเห็น