ฉันคือ...อลิซ

ลำดับตอนที่ #80 : EP : 80 รออย่างเงียบๆ

EP : 80 รออย่างเงียบๆ

“พี่” อลันหันไปเรียกอลิซที่นั่งอยู่ข้างๆ กับเขา โดยที่สายตานั้นจ้องมองทีวีอยู่ส่วนมือก็ถือไก่ทอด

อลิซผละสายตาของทีวีแล้วหันไปมองหน้าน้องชายของตัวเองที่มีสีหน้าไม่สบายใจเท่าไร

“ข่าวของพวกเราเต็มไปหมดเลย” อลันบอกพร้อมส่งมือถือที่มีข่าวเกี่ยวกับพวกเขาอยู่เต็มไปหมด บ้างก็ว่าพวกเราเห็นแก่ตัวที่ทำตัวไม่รู้จักกับแม่ของตัวเอง บางข่าวก็บอกว่าพวกเขาลืมบุญของแม่ตัวเอง แล้วก็ข่าวเสียหายอื่นๆ อีกมากมายที่ไม่เป็นความจริง แต่ทุกคนก็พากันเชื่อ แถมยังมีบางคนเอารูปเก่าๆของพี่สาวออกมาแฉอีกด้วย

“ปล่อยไปก่อน” อลิซบอกเพราะเธอได้เตรียมแผนไว้แล้ว อีกอย่างโอคอนเนอร์คงไม่ปล่อยเรื่องพวกนี้เอาไว้หรอก ความจริงเขาจะจัดการข่าวบอกนี้ตั้งแต่วันแรกแล้ว

เพียงแต่ว่าเธอขอเขาเอาไว้เท่านั้น เพราะเธอได้เตรียมแผนเอาไว้เล่นงานคนพวกนั้นไว้หมดแล้ว ยิ่งข่าวพวกนี้มีมากเท่าไรมันก็ยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ก็จะยิ่งมีความให้ความสนใจมากขึ้นนั้นเอง

และเมื่อความจริงปรากฏ เวลานั้นทุกคนก็จะรู้เองว่าทุกอย่างมันคืออะไร

อลันที่ได้ยินแบบนั้นก็ได้แต่เงียบเพราะเขาคิดว่าพี่สาวตัวเองคงมีแผนเอาไว้อย่างแน่นอน

“เตรียมตัวไปถ่ายแบบวันพรุ่งนี้เถอะ” อลิซหันไปบอกอลันเพราะว่าว่านี่ก็สามทุ่มแล้ว

“ครับ” อลันตอบรับอย่างเชื่อฟัง

อลิซเมื่อเห็นแบบนั้นก็หยิบจานไก่ทอดที่กินหมดแล้วไปยังห้องครัว น่าเสียดายที่วันนี้โซมาสเตียนไม่อยู่เนื่องจากมีธุระสำคัญต้องไปทำก็เลยไม่ได้อยู่บ้าน

“ไปนอนกันเถอะ” อลิซบอกพลางพาอลันเดินขึ้นไปด้านบน

อลันพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามอลิซ จากนั้นก็แยกตัวไปอาบน้ำที่ห้องของเขา

เมื่ออลิซเดินเข้ามาในห้องก็ตรงยังไปห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำ จะได้รีบนอนก่อนสี่ทุ่ม เธอใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็เสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับอลันที่นอนอยู่บนเตียง โดยที่ใบหน้านั้นหล่อเหลามีแผ่นที่มาร์คหน้าแปะอยู่

อลิซเดินมานอนที่เตียงทันทีก่อนจะล้มตัวลงนอนพร้อมกับดีดนิ้วจากนั้นไฟในห้องก็ดับ

“ไม่มาร์คหน้าเหรอครับ” อลันเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อเห็นอลิซไม่มาร์คหน้า

“ไม่” อลิซตอบพลางหลับตาลงก่อนจะถูกอลันดึงเข้าไปกอดเอาไว้หลอมๆ

“เจอกันอีกแล้วนะคะ” ช่างแต่งหน้าเอ่ยทักทายอลิซที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง ด้านหลังนั้นมีโคลันและอลันตามมาติดๆ

“ค่ะ” อลิซตอบพร้อมกับยิ้มนิดๆ ก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้

“วันนี้ฉันเตรียมช่างแต่งหน้าผู้ชายมาให้ด้วยนะ อีกเดี๋ยวก็คงมา” ช่างแต่งหน้าสาวเอ่ยบอกก่อนจะลงมือแต่งหน้าให้กับอลิซโดยที่ใช่เวลาไม่นานก็เสร็จ

อลิซลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปเปลี่ยนชุดทันที ก่อนจะออกมาแล้วใส่รองเท้ายี่ห้อดังที่กำลังมาแรงในตอนนี้

“ว้าว ดูดีมากๆ เลย” พี่ช่างแต่งหน้าเอ่ยบอกมีเห็นว่าอลิซแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

“ขอบคุณค่ะ” อลิซบอกก่อนจะนั่งโซฟาที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง พร้อมกับมองอลันและโคลันที่กำลังแต่งหน้าอยู่จากนั้นก็หยิบมือถือขึ้นเล่นไปพลางๆ

แอด!!

“ขอโทษที่มาสายนะครับ”

เสียงเปิดประตูก่อนจะมีเสียงทุ่มพูดขึ้นมา อลิซช้อนตาขึ้นไปมองดูคนที่เข้าห้องมา ซึ่งเธอรู้สึกคุ้นหน้าเขาแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร จากนั้นก็ก้มหน้ามองจกมือถือเหมือนเดิม

“อ้าวคุณโทมัส เข้าห้องผิดแล้วนะคะ” พี่สาวช่างแต่งหน้าเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มพร้อมกับชี้นิ้วบอกชายหนุ่มที่เข้ามาผิดห้องไปด้วย

“อ่า ขอโทษครับ” ชายหนุ่มเอ่ยบอกด้วยความอาย ก่อนจะนิดๆ พร้อมกับเห็นหญิงสาวที่นั่งเล่นมือ ถืออยู่ในห้องอย่างไม่สนใจใคร จากนั้นก็เดินออกมาแล้วก็ขมวดคิ้วไปด้วย เพราะเขาเหมือนจะเคยเจอเธอจากที่ไหนมาก่อน

แต่รองเท้าที่เธอใส่มันเป็นของยี่ห่อดังที่กำลังมาแรงตอนนี้ไม่ใช่เหรอ แถมรองเท้าคู่นั้นเขาก็ยังไม่ เคยเห็นมันด้วยซ้ำ

“เดี๋ยวอลิซไปถ่ายก่อนนะ” อลิซบอกเพราะทีมงานเดินมาเรียกให้เธอไปถ่ายแบบเดี่ยวก่อน

อลิซเดินตามทีมงานที่กำลังนำทางเธอไปอยู่ เมื่อมาถึงก็พบกับช่างภาพคนเดิม เธอยิ้มทักทายเขาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปยังจุดที่ทีมงานเตรียมฉากเอาไว้

ร่างสูงของอลิซก็เริ่มเคลื่อนไหวไปมาอย่างเป็นจังหวะ และเล่นกับฉากต่างๆ ที่ทีมงานเตรียมเอาไว้ และไม่นานมันก็เสร็จ อลิซก็เตรียมไปเปลี่ยนชุดและรองเท้าชุดใหม่อีกครั้ง

“พี่ถ่ายเร็วเกินไปแล้ว” อลันบอกในตอนที่เขากับพ่อกำลังจะออกจากห้องเพื่อไปถ่ายแบบ

“แน่นอนอยู่แล้ว ตั้งใจเข้าละ” อลิซตอบก่อนจะเอ่ยบอกสองพ่อลูกแล้วเดินไปเปลี่ยนชุดทันที

“น้องอลิซนี่เก่งจริงๆ เลยนะคะ ใช้เวลาถ่ายแค่แป๊บเดียวเอง ปกติพี่เห็นถ่ายไปชั่วโมงกว่าจะได้ภาพที่ต้องการ” พี่สาวช่างแต่งหน้าเอ่ยชม ก่อนจะพูดเปิดประเด็น

“พอดี ฉันซ่อมบ่อยนะคะ” อลิซที่ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยโกหกไป เพราะความจริงแล้ว เธอซ่อมไม่กี่ครั้งเลย มีแค่พ่อกับน้องชายของเธอเท่านั้นแหละที่ซ่อมบ่อยกว่าเธอ

“คุณโทมัสนี่หล่อจริงๆ เลย เนอะน้องอลิซ” พี่สาวช่างแต่งหน้าเอ่ยขึ้ยก่อนจะหันไปถามอลิซที่นั่งดูมือถืออยู่

“คะ” อลิซเอ่ยพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองพี่สาวช่างแต่งหน้าที่กำลังมองเธออยู่

“โธ่ น้องอลิซไม่ฟังพี่เลยอ่า” พี่สาวช่างแต่งหน้าทำหน้างอนๆ ก่อนจะทำหน้าจริงจังพร้อมมองซ้ายมองขวาแล้วพูดเบาๆ

“แต่ว่าคุณโอคอนเนอร์ก็หล่อเหมือนกันนะคะ” พี่สาวช่างแต่งหน้าพูดพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม

“คอนเอนะหล่อเหรอคะ” อลิซถามพร้อมกับนึกถึงใบหน้าของโอคอนเนอร์ไปด้วย ว่าตรงไหนที่เรียกว่าหล่อ

พี่สาวช่างแต่งหน้าที่เห็นสีหน้าและคำตอบของอลิซก็ได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ถ้าแบบโอคอนเนอร์ไม่หล่อ แล้วแบบไหนละที่เรียกว่าหล่อ

“อลันยังหล่อกว่าเยอะเลย” อลิซเอ่ยบอกเบาๆ เมื่อเอาโอคอนเนอร์กับอลันมาเทียนกัน ยังไงอลันก็หล่อกว่าอยู่ดี

พี่สาวช่างแต่งหน้าที่ได้ยินก็พูดไม่ออก แบบนี้มันไม่เรียกว่าหลงน้องชายตัวเองหรือไงกัน เธอรู้ว่าอลันหล่อมากๆ แต่ว่า เฮ้อ ช่างมันเถอะ เธอไม่รู้จะพูดยังไงดีกับสถานการณ์ในตอนนี้

“จะไปแล้วเหรอโทมัส”  เสียงของหญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังเดินออกจากห้องไป

“ครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับ” โทมัสเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องไปเมื่อทำงานเสร็จ พอเดินออกมาได้สักพักก็หยุดชะงักเมื่อรู้หญิงสาวที่เขาเข้าห้องผิด

โทมัสที่กำลังจะเดินไปทักหญิงสาวก็ต้องหยุดเมื่อเห็นเธอยืนอยู่กับโอคอนเนอร์ที่เป็นเจ้านายของเขา หรือว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคนรักของโอคอนเนอร์กัน

“อ้าว คุณโทมัสยังไม่กลับอีกเหรอคะ” หญิงสาวที่เดินตามมาทันก็เอ่ยถามเพราะนึกว่าโทมัสจะกลับออกไปแล้ว

“กำลังครับ” โทมัสหันไปตอบหญิงสาวด้วยรอยยิ้มบางๆ

“เอ๊ะ นั้นนางแบบน้องใหม่ที่กำลังมาแรงนี่น่า เห็นว่าตอนนี้กำลังมีข่าวเสียเห็นเยอะมากเลยนะคะ” หญิงสาวกระซิบพูดกับโทมัสเสียงเบาๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อสบตากับโอคอนเนอร์

โทมัสไม่พูดอะไรนอกจากพยักหน้ารับ พอเห็นโอคอนเนอร์หันมาทางนี้ก็ก้มหัวทักทายอีกฝ่ายอย่างช่วยไม่ได้

“จะกลับแล้วเหรอโทมัส” โอคอนเนอร์เอ่ยถามนักแสดงหนุ่มที่เป็นที่รู้จักในตอนนนี้อย่างคุ้นเคย

“ครับ” โทมัสบอกพยายามจะไม่มองหญิงสาวที่อยู่ข้างกายโอคอนเนอร์

“งั้นก็กลับดีๆ ละ” โอคอนเนอร์เอ่ยบอกก่อนจะหันไปมองอลิซต่อ

“ฉันจัดการให้แล้ว รออีกไม่นานหรอก” โอคอนเนอร์เอ่ยบอกในสิ่งที่อลิซบอกให้เขาจัดการ

“อืม” อลิซครางรับก่อนจะพากันเดินออกไปขึ้นรถหลังจากได้จับค่าจ้าง

มาแล้วจร้าาาาา 

ว่าจะอัพเมื่อวานแต่พิมพ์ไม่ทัน