คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #81 : EP : 81 แผนที่ถูกวางเอาไว้
EP : 81 แผนที่ถูกวางเอาไว้
“พี่มาดูนี่สิครับ” อลันร้องบอกพี่สาวที่กำลังเดินลงมาจากบันได
พร้อมกับกวักมือเรียกอลิซให้มาหาเขาที่กำลังเปิดทีวีดูอยู่
“ดูเหมือนโอคอนเนอร์จะทำงานได้ดี” อลิซที่มองทีวีก็พูดขึ้นเมื่อตอนนี้มีแต่ข่างเก่าๆ
ของตาแล้วก็แม่ของเธอเต็มไปหมดแถมยังมีข่าวของชาร์ลอตสามีใหม่แม่ของเธออีกด้วย
“หวังว่าอยู่ๆ คนพวกนั้นคงจะไม่มาหาพวกเราหรอกนะ” อลันพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้
อลิซได้ยินแบบนั้นก็ยักไหล่
ก่อนจะหันไปมองโซสามเตียนที่ตกของกินมาให้กับพวกเธอไปด้วย อืม จะว่าไปแล้ว
โซมาสเตียนเขาเหมะกับพ่อบ้านมากกว่าเจ้าชายเสียอีก
“จริงสิ วันนี้พ่อออกไปทำงานนี่ครับ จะไม่ถูกทางนั้นไปตามตัวที่ร้านดอกไม้เหรอครับ”
อลันเอ่ยถามเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าโคลันออกไปทำงานที่ร้านดอกไม้ของตัวเอง
“อ่า จริงด้วย สงสัยต้องให้พ่อปิดร้านเร็วๆ แล้วละวันนี้”
อลิซบอกก่อนที่จะทำหน้าชั่วร้ายวูบหนึ่งแล้วเปลี่ยนมายิ้มนิดๆ
กับแผนที่ตัวเองวางเอาไว้ ถ้าเป็นไปตามที่เธอคิดละก็คงจะดีไม่น้อย
เพล้ง!!
“นี่มันเรื่องบ้านอะไรเนี่ย!”
เสียงหวานร้องขึ้นดังหลังจากที่ปัดจานผลไม้ที่อยู่บนโต๊ะลงกับพื้นด้วยความโมโห เมื่อเห็นข่าวของตัวเอง
ซึ่งมันไม่น่าจะมีใครรู้เรื่องนี้ได้ หรือว่าจะเป็นโคลัน
แต่เขาไม่น่าจะเรื่องรายละเอียดเยอะขนาดนี้นี่น่า
“ใจเย็นๆ ก่อนนะคะคุณลีอา”
หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยบอกพร้อมกับรีบเรียกสาวใช้คนอื่นๆ มาทำความสะอาดไปด้วย
“จะให้ฉันใจเย็นอย่างนั้นเหรอ ถ้าเป็นเธอจะทำยังไง”
ลีอาพูดขึ้นด้วยความโมโหพร้อมกับชี้นิ้วไปยังจกทีวีที่กำลังออกข่าวครอบครัวของเธออยู่ด้วยนี้
“คุณพ่อคะ เราจะทำยังไงกันดีคะ” ลีอาหันไปถามพ่อของตัวเองที่ตอนนี้นั่งนิ่งด้วยใบหน้าซีดเซียว
“โทรหาชาร์ลอตสิ”
เทเลอร์เอ่ยบอกลีอาเพราะตอนนี้ชาร์ลอตไม่ได้อยู่บ้านด้วยเพราะพึ่งออกไปทำงาน
คาดว่าน่าจะยังไม่ได้ดูข่าวพวกนี้
“ค่ะ” ลีอาตอบรับก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาชาร์ลอตทันที
แต่ก็ไม่มีการรับสายนั้นทำให้เธอเริ่มขมวดคิ้วด้วยความกังวลใจ
“ไม่รับสายค่ะ”
ลีอาหันไปบอกเทเลอร์หลังจากที่สายถูกตัดไป ก่อนจะโทรไปอีกรอบ
“โทรไปซ้ำๆ”
เทเลอร์บอกเขารู้สึกว่าตอนนี้เส้นเลือดในหัวของเขากำลังจะระเบิด เพราปัญหากับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขา
ตอนนี้เขากำลังจะล้มละลายแล้ว ถ้าหากไม่มีเงินมาใช้หนีที่พวกเขายืมเงินมาลงทุน
และอีกอย่างเรื่องพวกนี้
ไม่น่าจะมีใครรู้ แต่ว่ามันกลับมีข่าวออกไปเสียได้ ซึ่งเขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นแล้วมันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง
วันก่อนที่ลูกสาวของเขาให้ข่าวไปก็ยังดีๆ
อยู่เลย แถมหุ้นในบริษัทของเขาก็ยังขึ้นมาตั้งยี่สิบเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ
ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไร
ลีอาก็ยิ่งไม่สบายใจเพราะชาร์ลอตไม่ยอมรับสายเธอเสียที ซึ่งมันน่าสงสัยมาก
ปกติเขารีบเธอเร็วจะตายไป
“นี่มันเรื่องอะไรกัน”
เทเลอร์พูดขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ
ตอนนี้เขาเอาแต่คิดว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวพวกนี้จนปวดหัวไปหมดแล้ว
ต่อให้คิดยังไงก็คิดไม่ออก
และอีกอย่างเรื่องที่ออกข่าวนั้นเป็นเรื่องที่พวกเขาสามคนเท่านั้นที่รู้
หรือจะเป็นชาร์ลอตที่ปล่อยข่าวเรื่องพวกนี้
แต่มันไม่ใช่หรอก เพราะมันก็มีข่าวของชาร์ลอตอยู่ด้วยนี่
มันไม่น่าจะเป็นไปได้
“พ่อคะ
แล้วตอนนี้เราจะเอาเงินจากไหนไปใช้หนีเหรอคะ”
ลีอาถามอย่างจนปัญญาเราะตอนนี้บริษัทของพ่อเธอนั้นกำลังเกิดปัญหาอย่างหนัก
“มีอยู่วิธีเดียว”
เทเลอร์พูดขึ้นพร้อมกับนึกถึงใบหน้าของคนที่น่าจะช่วยพวกเขาได้ แม้ว่าเขาจะเสียหน้าก็ตามแต่มันไม่มีทางที่ดีกว่านี้อีกแล้ว
“อะไรละคะ”
ลีอาเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ เพราะอยากรู้วิธีแก้ปัญหาจะแย่อยู่แล้ว
“โคลัน สามีเก่าของแก่ยังไงล่ะ”
เทเลอร์หันไปสบตากับผู้เป็นลูกสาวนิ่งก่อนจะเอ่ยบอกด้วยสีหน้าจังจริง เขารู้ดีว่าโคลันนั้นรักลูกสาวของเขามาก
ซึ่งมันน่าจะดีหากเขาให้ลีอาไปง้อโคลัน
“ห้ะ! พ่อจะบ้าเหรอคะ” ลีอาร้องขึ้นอย่างตกใจ ก่อนจะพูดขึ้นเสียงดัง
“ฉันไม่ได้บ้า
หมอนั่นมันรักเธอจะตายไป แค่เธอบอกว่าจะกลับไปคืนดีด้วย โคลันจะต้องช่วยพวกเราแน่”
เทเลอร์เอ่ยบอกลีอาที่กำลังทำหน้าไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด โคลันนะมันโง่จะตายไป
ยังดีที่ตอนนี้พวกมันรวยแล้ว ทำให้เขาพอจะให้โอกาสมันคืนดีกับลูกสาวของเขา
ลีอานิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น
แม้จะไม่อยากทำเท่าไร แต่เธอไม่มีทางเลือกจริงๆ เพราะตอนนี้เธอติดต่อชาร์ลอตไม่ได้เลย
ทำให้ตอนนี้เธอคิดอะไรไม่ออกเลย
“รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวพวกนักข่าวจะมาก่อน”
เทเลอร์เอ่ยบอกเพราะไม่อยากเจอนักข่าวตอนนี้
“พ่อคะ
วันนี้เปิดร้านเร็วหน่อยนะคะ”
อลิซที่เดินเข้ามาในร้านดอกไม้ที่มีลูกค้าสาวๆ เยอะมาก ก็เอ่ยบอก และพอสาวๆ
พวกนั้นได้ยินก็หันมามองเธอทันที
“มีอะไรเหรอ” โคลันที่เร่งจัดดอกไม้ให้สาวๆ อยู่ก็เอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะว่าวันนี้พวกเขาไม่น่าจะมีธุระที่ไหน
“เราต้องไปทำธุระด่วนนะคะพ่อ” อลิซบอกพลางเดินไปดูดอกไม้อย่างสนใจ โดยไม่สนใจว่าจะมีคนมองหรือคนพูดถึงตัวเองหรือเปล่า
“น่าจะอีกนาน ลูกไปรอที่ดีมั้ย หรือว่าอยากจะรอที่นี่”
โคลันถามเพราะกลัวว่าจะทำให้ลูกทั้งสองของเขาต้องรอนาน
“อยู่ที่นี่ค่ะ” อลิซบอกพลางเดินไปรอบๆ ร้านไปด้วย
“พี่ ผมเห็นคนแปลกๆ ตามเรามา” อลันเอ่ยบอกเมื่อพวกเขาอยู่ห่างจากคนอื่นๆ
แล้ว
“รู้แล้ว” อลิซบอกเพราะเธอรู้ตั้งนานแล้ว แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ก็เท่านั่นเอง
“พี่จะเอายังไง” อลันเอ่ยถามเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร
ถึงได้ตามพวกเขาแบบนี้
“ไม่ต้องสนใจ” อลิซบอกเพราะรู้ดีว่าคนที่ตามเธอมานั้นเป็นใคร
กริ้ง!
เสียงเปิดประตูทำให้อลิซหันไปตามคนทั้งสองที่เข้ามาในร้านดอกไม้ด้วยท่าทางรีบร้อนโดยไม่สนใจสายตาของคนอื่นที่มองไปที่ตัวเอง
“นั้นใช่ลีอานางแบบที่กำลังเป็นข่าวตอนนี้หรือเปล่า” เสียงของสาวๆ
พากันพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าใครมาปรากฏตัวอยู่ในร้านดอกไม้
“ใช่ๆ เธอคือลีอาที่ออกข่าวไม่กี่วันก่อน ที่ว่าคุณโคลันพาลูกหนีตัวเองไป
จากนั้นก็มีข่างฉาวของตัวเองออกมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงนี้ไง”
หญิงสาวอีกคนพูดขึ้นพลางรีบพูดขึ้นสิ่งที่ตัวเองได้รับรู้มา
“ฉันไม่เชื่อข่าวนั้นหรอก หากเธออยากได้ลูกๆ คืนตั้งแต่แรกคงจะประกาศหาตั้งแต่แรกสิ
ไม่ใช่มาประกาศตอนที่ตั้งสองเป็นที่รู้จักแบบนี้” หญิงสาวอีกคนที่ถืออยู่ทิวลิปสีขาวอยู่ในมือก็หันไปพูดกับหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ
กับตัวเอง
เทเลอร์และลีอาที่พึงเข้ามาในร้านก็ได้ตาหน้าชา
เมื่อได้ยินเสียงพูดคุยเกี่ยวกับเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกว่าปากของเธอนั้นหนักจนขยับไม่ได้
ยิ่งเสียงรอบข้างพูดถึงเธอมากเท่าไร ลีอาก็คิดว่าเธอกับพ่อไม่น่ามาเลย
แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ทำให้เธอต้องตัดสินใจว่าจะต้องทำมัน
“โคลันฉันขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ยคะ” ลีอาพยายามอย่างมากที่จะเดินไปหาโคลัน
และเมื่อไปถึงก็เอ่ยถามพร้อมกับทำตัวให้นิ่งที่สุดเพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองเผลอโวยวายอะไรออกเมื่อถูกพูดถึงต่อหน้า
ความคิดเห็น