ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันคือ...อลิซ

    ลำดับตอนที่ #79 : EP : 79 เป็นข่าว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 891
      76
      13 เม.ย. 64





    EP : 79 เป็นข่าว



     

    “ได้มาเรียนสักที” อลันพูดขึ้นเมื่อเดินลงจากรถที่วันนี้พ่อของเขามาส่งก่อนจะขับรถไปร้านดอกไม้ของตัวเอง


    อลิซไม่พูดอะไรนอกจากจะเดินเข้าไปในโรงเรียนเงียบๆ โดยไม่สนใจสายตาของคนรอบข้างที่มองมาที่พวกเธออย่างสงสัยเนื่องจากว่ามีข่าวว่าพวกเธอได้หายตัวไปนั้นเอง


    “ไปเข้าห้องเรียนเถอะ” อลิซหันไปเอ่ยบอกเมื่อเดินมาถึงห้องเรียนของตัวเอง


    “แล้วเจอกันครับ” อลันเอ่ยบอกก่อนจะเดินยังห้องเรียนของเขา


    อลิซพยักหน้ารับเบาๆ พร้อมกับมองอลันครู่หนึ่งแล้วเดินเข้าไปในห้องที่มีเพื่อนคนอื่นๆ มาก่อนเธอแล้วนิดหน่อย


    “เฮ้ อลิซ เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย พวกเราตกใจมากที่อยู่เธอกับโซมีก็หายตัวไป” ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาทักอลิซทันทีเมื่อเห็นร่างบางเดินเข้ามาในห้อง


    “ไม่” อลิซตอบกลับไปโดยหยิบหนังสืออกมาจากกระเป๋าเพื่อเอามาอ่านเล่นๆ


    “อ่า ไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะ พวกเราเป็นห่วงเธอมากๆ เลยนะ” ชายหนุ่มยังคงพูดไม่หยุดพร้อมกับมองอลิซที่กำลังนั่งอ่านหนังสือโดยไม่สนใจเขา


    “ขอบใจ” อลิซตอบกลับแค่นั้นก่อนที่ทุกอย่างจะเงียบลงเมื่อกลุ่มโซฮอตบอยเดินเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มที่ยืนพูดกับเธอเมื่อครู่นี้ก็รีบเดินกลับไปที่โต๊ะของตัวเองทันที


    และไม่นานักเรียนทุกคนก็เข้าห้องมาจนครบ แล้วอาจารย์ก็เข้ามาสอนในเวลาต่อมา เมื่อสอนเสร็จก็สั่งงานก่อนจะเดินออกไปจากห้อง


    “วันนี้อาจารย์เขารีบไปไหนหรือเปล่าเนี่ย เหมือนรีบสอนรีบไปเลย” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความสงสัยเนื่องจากยังไม่ถึงเวลาเลิก แต่ก็อาจารย์ก็เลยเก็บของออกจากห้องไปเสียแล้ว


    “สงสัยมีธุระ” ชายหนุ่มอีกคนเอ่ยบอกพลางนั่งทำงานที่อาจารย์สั่งเมื่อครู่ไปด้วย


    อลิซไม่สนใจเธอรีบทำงานให้เสร็จโดยไม่สนใจเสียงรอบข้างที่พากันบ่น พอทำเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วเก็บของ ก่อนจะสังเกตว่าวันนี้โซมีไม่ได้มาเรียน


    “เฮ้ รอพวกฉันด้วยสิ” คาโลเอ่ยบอกเมื่อเห็นอลิซกำลังลุกไปส่งงาน


    “ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ” อลิซบอกก่อนจะเดินออกจากห้องมาโดยตรงไปส่งงานที่ห้องพักของอาจารย์คนนั้นก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางและเมื่อออกจากห้องน้ำก็เจอกับอลันที่เดินมาเข้าห้องน้ำกับเพื่อนผู้ชายสองคน


    “พี่” อลันที่เห็นอลิซก็เอ่ยเรียกทันทีอย่างดีใจพร้อมเดินเข้าไปหา


    “วันนี้เลิกเรียนเร็วเหรอครับ” อลันถามเพราะเห็นอลิซสะพายกระเป๋านักเรียน


    “อืม” อลิซครางตอบ


    “พวกฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ” ชายหนุ่มร่างสูงเอ่ยบอกพร้อมกับก้มหัวให้กับอลิซนิดหน่อยแล้วเดินเข้าห้องน้ำชายที่อยู่ข้างๆ กับห้องน้ำหญิง


    “แล้วพี่จะไปไหนต่อครับ” อลันพยักหน้ารับก่อนจะหันมาถามผู้เป็นพี่สาว เพราะอีกนานกว่าเขาจะเลิกเรียน


    “ไปนั่งรอที่ห้องพวกนั้น” อลิซบอกเพราะนั้นสบายที่สุดแล้ว


    “เดี๋ยวผมจะตามพี่ไปนะครับ” อลันบอกพลางคิดในใจว่าอยากให้เลิกเรียนเร็วๆ


    “พี่จะรอ ไปเข้าห้องน้ำเถอะ” อลิซบอกพลางไล่อลันให้เข้าไปจัดการธุระส่วนตัวของตัวเองเสียที พอเห็นอลันพยักหน้ารับ เธอก็เดินออกมาแล้วตรงไปยังห้องของพวกกลุ่มโซฮอตบอยที่ตอนนี้พวกนั้นมานั่งรอเธอแล้ว


    “เธอไปส่งงานนานมาก” โลแวนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นอลิซเดินเข้ามาในห้อง


    “เจออลัน” อลิซตอบก่อนจะลงนั่งโซฟาตัวประจำของเธอและอลัน ก่อนจะเอื้อมมือไปรับน้ำอัดลมที่คาโลส่งมาให้แล้วเปิดมันดื่ม


    “วันนี้ฉันอยากกินพิซซ่า” โอคอนเนอร์พูดขึ้นพร้อมกับเงยหน้าขึ้นจากมือถือที่ตัวเองพึงพิงข้อขอสั่งซื้อพิซซ่าไป


    “ก็สั่งไปแล้วนี่” อิลไลพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้


    โอคอนเนอร์ที่ได้ยินอิลไลพูดแบบนั้นก็หัวเราะแห้งออกมาทันที ก่อนจะหันไปหยิบขนมมาทานไปเล่นๆ รอพิซซ่า


    “เรื่องที่โซมีเป็นลูกครึ่งเผ่าเงือกจริงหรือ” บาร์ลอนเอ่ยถามเพราะยังไม่เชื่อกับเรื่องที่พวกเขาพึ่งจะสืบมาได้


    “อืม” อลิซครางตอบก่อนจะมองทีวีที่ตอนนี้มีข่าวและข่าวนั้นก็ไม่ใช้ใครที่ไหน ข่าวของแม่ของอลิซนั้นเอง ข่าวบอกว่าลีอาเป็นแม่ของอลิซและอลันแล้วก็เป็นภรรยาเก่าของโคลัน ลีอาบอกว่าโคลันพาลูกๆ หนีเธอไปและไม่ให้เธอไปเจอหน้าของลูกๆ อีกด้วยนั้นทำให้เธอขอร้องให้โคลันส่งลูกๆ มาให้กับเธอ


    อลิซที่เห็นแบบนั้นก็ดูจนจบพร้อมกับยกขวดน้ำอัดลมขึ้นมาดื่มต่ออย่างไม่ใส่ใจ อ่า ลืมบอกไปสินะว่าตอนนี้เธอดังมากในฐานะนางแบบสาว ซึ่งเธอก็ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองและครอบครัวจะดังขนาดนี้ เพียงแค่ถ่ายแบบลงปกแค่ครั้งเดียวเท่านั้น


    “วันเสาร์หน้าที่จะถึงนี้พวกเธอมีงานนะ เดี๋ยวฉันจะส่งรายละเอียดไปให้ ไม่ยากหรอก” โอคอนเนอร์เอ่ยบอกอลิซที่นั่งดูข่าวสารอย่างไม่สนใจใคร


    “เข้าใจแล้ว” อลิซตอบรับ ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าเธอยังไม่ได้ใช้เงินซื้อของเท่าไรเลย หรือว่าตอนเย็นจะชวนอลันแล้วก็พ่อไปเดินห้างดี


    “แล้วเรื่องผู้หญิงคนนั้นเธอจะเอายังไง” โอคอนเนอร์ถามต่อเพราะเขาจะได้จัดการได้ถูก


    “อ่า เดี๋ยวฉันติดต่อนายไปที่แล้วกัน” อลิซบอกพลางนึกถึงสิ่งที่ตัวเองจะทำลงไป พวกนั้นจะต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป


    “ได้” โอคอนเนอร์ตอบรับก่อนจะมองดูมือถือที่กำลังสั่นเขาลุกขึ้นแล้วไปเปิดประตูก็เห็นว่าเป็นคนส่งพิซซ่านั้นเอง


    “นี่ครับ” ชายหนุ่มคนส่งพิซซ่าบอกพร้อมกับส่งถุงใบใหญ่ให้กับชายหนุ่มที่เปิดประตูให้กับเขา


    “ขอบใจ” โอคอนเนอร์เอ่ยบอกพร้อมกับส่งเงินจำนวนหนึ่งให้กับชายหนุ่มแล้วเดินเข้ามาหาเพื่อนๆ ของเขา จากนั้นไม่นานประตูห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของอลันที่เดินเข้ามา


    “วันนี้ไม่มีไก่เหรอ” อลันถามเพราะปกติพวกเขามักจะทานไก่ทอดเป็นประจำ


    “เปลี่ยนบ้าง มาสิ” โอคอนเนอร์เอ่ยบอกพลางกวักมือเรียกอลันไปด้วย


    “อลิซรสนี่อะไร” คาโลบอกพลางส่งให้กับอลิซไปด้วย


    “ฉันขอ” อลันบอกพลางแย่งชิ้นที่คาโลกำลังส่งให้พี่สาวของเขาแล้วเอาเข้าปากอย่างรวดเร็วแล้ว มองคาโลอย่างเหนือกว่า


    คาโลที่เห็นแบบนั้นก็มองอลันอย่างไม่พอใจก่อนจะหยิบชิ้นใหม่ให้กับอลิซ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะตอนนี้อลิซหยิบพิซซ่าจากโลแวนที่ส่งไปให้แถมยังหันมาส่งยิ้มเยาะเย้ยให้เขาอีก


    “อร่อยมั้ย”โลแวนหันไปถามอลิซที่กลืนพิซซ่าลงคอไปแล้ว


    “อืม” อลิซตอบรับพร้อมกับทำเป็นไม่เห็นกับสิ่งที่คาโลและโลแวนทำแล้วนั่งทานพิซซ่าต่อโดยมีอลันเป็นคนหยิบมาให้กับเธอเอง





    มาแล้วจร้า สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะทุกคน


    ยังไม่ได้ตรวจเนื้อหานะคะ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×